756 matches
-
ce, nu se regulează cu ăștia de aici? Au angajat‑o așa, de florile mărului? Vii tu acasă, curvă ordinară! Am să te dau afară. Te‑am luat la mine din milă și uite ce răsplată am...” A ieșit năuc, împleticindu‑se. Avea impresia că toți ochii îl urmăresc și râd de el. După zeci de minute de patrulare înverșunată în zona postului încredințat pentru pază, s‑a liniștit. A hotărât să n‑o aștepte la ieșire, cum gândise cu puțin
CHEMAREA DESTINULUI (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 279 din 06 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_1_.html [Corola-blog/BlogPost/355599_a_356928]
-
că, în ansamblu, Turnul multinațional, merge, înaintează, e dus de oameni, de pașii lor semnificativi. Incotro, Doamne Dumnezeule? Incotro?!... Din adâncurile istoriei, „Turnul lui Elron” vine, ba nu, se duce, și toți suntem purtătorii lui, deși Puterea Divină ne-a împleticit limbile. Iată, zice marele pictor, totuși comunicăm. Inaintăm, doamne, toți, împreună. Și buni și răi! Sunt încă multe înțelesuri, dacă privim atent „Turnul Babel” al lui Baruch Elron. Satisfacția interpretării lor, a descifrării, ne poate lumina, ne poate da, printre
CU BARUCH ELRON, LA „SALON D’AUTOMNE”, ÎN TEL AVIV de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1462 din 01 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/roni_caciularu_1420088080.html [Corola-blog/BlogPost/367642_a_368971]
-
COPIL... Autor: Stelian Platon Publicat în: Ediția nr. 697 din 27 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului Copil, copil ... Ce tragic, am rămas copil... Strugurii au rămas, tot aguride. Dumnezeu se pare iară-i instabil, Iar ploile prăfoase și acide. Mă-mpleticesc absent printre păcate; Eu port încărcătura mare a lor Din rugăciunile abandonate, De când am aflat că și părinții mor. Să le fi dat în plus vreo câțiva ani, Când, doar privesc tăcuți aduși de spate, Lor ce-au exersat o
COPIL, COPIL... de STELIAN PLATON în ediţia nr. 697 din 27 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Copil_copil_stelian_platon_1354069779.html [Corola-blog/BlogPost/359257_a_360586]
-
este vie, Dar nimeni n-ar fi bănuit C-a stat o viață-n colivie. Și i-a venit așa deodată În zori cu ploi și cu tristețe Să iasă ea din colivie La lume ca să dea binețe. Și cam împleticită-n pași Mergea aiurea făr' să știe Că toate drumurile ei Mergeau 'napoi la colivie. Zărise-o dâra de lumină Și s-a-nălțat cam mult în zbor, Când a simțit c-avea legată Și colivia de picior. Căzând a vrut să
MOARTEA UNEI MUZE de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1463894239.html [Corola-blog/BlogPost/379023_a_380352]
-
adversar. Din nou zarvă se așternu în jurul mesei întinse. Degetele flamânde începură să prindă prin a lor transpirație fața de masă ce numai era albă decât pe alocuri. După un răstimp de câteva minute lungi, subțirelul reveni alb la față, împleticindu-se în pașii ce parcă nu-i dorea a face, vorbele secară în a sa gură ce se chinuia vizibil să scoată un sunet deadreptul primordial. Mulțimea brusc tăcu și privirile se agățară de subțirelul ce deveni centrul atenției. O
OSPĂŢUL de BORCHIN OVIDIU în ediţia nr. 1072 din 07 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Ospatul_ovidiu_borchin_1386409997.html [Corola-blog/BlogPost/363309_a_364638]
-
marginile serii așează peste cer sărut de chihlimbar... Tăcerea, țintuita-ntre cuvinte, se contopește cu al nopții vis. Păsări de foc cu aripi zdrențuite se-nălța către stele, din cenușiu abis... Un gând timid îmbrățișează zarea, și pași grăbiți se-mpleticesc spre răsărit. Speranța împânzește cu licurici cărarea ce șerpuiește lin, urcând spre infinit... Referință Bibliografică: Speranța / Corina Negrea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2073, Anul VI, 03 septembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Corina Negrea : Toate Drepturile Rezervate
SPERANȚA de CORINA NEGREA în ediţia nr. 2073 din 03 septembrie 2016 by http://confluente.ro/corina_negrea_1472906478.html [Corola-blog/BlogPost/375764_a_377093]
-
cunoștințele de inițiat ale lui Adi, deoarece gâfâim și înjurăm de mama focului târâindu-ne picioarele, striviți de rucsacuri (Adi nu avea rucsac, avea însă binoclu, el fiind conducătorul expediției și deh, cine-a mai văzut conducător fără binoclu). Metehăim împleticiți în urma lui „el comandante”, care la un moment dat ne comunică ordinul că ne-am rătăcit, desigur tot din cauza lui Cristi care n-a știut unde e nordul când a fost întrebat de asta. Nu-l omorâm, eu înspăimântat de
EXPEDIŢIA de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 642 din 03 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Expeditia_mihai_batog_bujenita_1349252093.html [Corola-blog/BlogPost/343881_a_345210]
-
inginerul Zincă, acesta beat criță a început să o înjure, ar fi vrut să-l ocolească, nu avea pe unde. Inginerul era violent, a încercat să pună mâna pe ea, s-a smucit, apoi a urcat la etajul trei, inginerul împleticindu-se a urcat după ea. Norocul ei a fost debaraua unde își ținea cele necesare curățeniei. S-a închis în mica încăpere, a plecat, abia când s-a auzit ușa, închizându-se la apartamentul lui Zincă. Cu inima cât un
DRACU* NU ESTE AȘA DE NEGRU IV de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2076 din 06 septembrie 2016 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1473137537.html [Corola-blog/BlogPost/385342_a_386671]
-
Gomboș Publicat în: Ediția nr. 1696 din 23 august 2015 Toate Articolele Autorului CER IERTARE Trupul meu se sfâșie, Mintea mi se-ntunecă, Sufletul se chinuie, Toate dor cumplit de tare. Cer IERTARE! Rana se deschide-ncet, Limba mi se-mpleticește iar, Mâinile-mi rătăcesc vulgar, Toate dor cumplit de tare. Cer IERTARE! Glasul mi se-neacă-n plâns, Mersul se-ntoarce când și când, Iar privirea s-a pierdut demult, Toate dor cumplit de tare. Cer IERTARE! Zâmbetul...oh,zâmbetul
CER IERTARE de FLORICA GOMBOȘ în ediţia nr. 1696 din 23 august 2015 by http://confluente.ro/florica_gombos_1440359180.html [Corola-blog/BlogPost/373795_a_375124]
-
erau aruncate într-un morman diform la picioarele patului înalt. Mototolite, arătau ca niște cârpe numai bune de aruncat la gunoi. Le trase cu greu peste trupul pe care nu-l mai simțea al ei, după care ieși din cameră împleticindu-se și știind exact ceea ce se întâmplase. Trecu prin toate încăperile vilei, căutându-l pe cel care, iubind florile, ar fi trebuit să știe aprecia puritatea. Poate că, explicațiile pe care avea să le primească de la el, ar fi destrămat
INCIZII PE MIJLOCUL DESTINULUI (FRAGMENT DE ROMAN) de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1835 din 09 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1452315944.html [Corola-blog/BlogPost/376204_a_377533]
-
fi dezamăgit, fiindcă, de nu vei șovăi în credința ta, nu e cu putință să nu capeți cele dorite. Dumnezeu se află mereu alături de noi, plin de bunăvoință în fața dovezilor noastre de noblețe sufletească. E omenește să te mai și împleticești câteodată; doar că Dumnezeu nu are nici o vină în omeneștile noastre împiedicări. De aceea îmi și pare nimerit ca toți cei ce vor să se țină de cele ale credinței să înalțe mulțămită Mântuitorului pentru tot ce a făcut El
CEL MAI MARE MONARH AL PĂMÂNTULUI (2) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1237 din 21 mai 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_1400682867.html [Corola-blog/BlogPost/370181_a_371510]
-
care spunea doar „Vai, vai, ajută-ne, Doamne să le ținem minte”. Două luni mai târziu, căpătară curaj să converseze unul cu celălalt în ivrit când se întâlneau pe drumul ce ducea spre sala de cursuri. Din păcate, conversația se împleticea repede și erau nevoiți să caute refugiul într-o limbă comună. Printre cei din grupă, mulți vorbeau limba lor natală, dar toți aceștia aveau un statut de practician de îndelungată profesie și se încumetaseră totuși să vină. Ei n-aveau
LA CAESAREA de GETTA BERGHOFF în ediţia nr. 1557 din 06 aprilie 2015 by http://confluente.ro/getta_berghoff_1428303143.html [Corola-blog/BlogPost/348638_a_349967]
-
venit? Dacă ar fi dat-o afară, risca să îi lezeze acesteia amorul propriu și nu dorea să riște să o piardă sau că simțindu-se jignită, să spună prin școală ceva despre cele întâmplate între ei. Angela merse ușor împleticită pe hol, studiind nudurile celebrului pictor. În fantasmele ei, deja se vedea întinsă pe alcov, invitându-l lasciv pe profesor să o cuprindă cu brațele lui puternice și să o posede. Însă acesta, nu reacționa în niciun fel, ba chiar
ROMAN , CAP. TREISPREZECE/EROTIC de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1454657227.html [Corola-blog/BlogPost/363431_a_364760]
-
Lângă gene sărutări, Peste noapte să mă bucur C-am descoperit în zori Cum adaug existența Într-un sarcofag integru, Adormind indiferența Ce-a pictat atâta negru! Ce n-aș da să-mi adormi glasul Cu sărutul tău fierbinte Și împleticindu-mi pasul, Să zburdăm, ca înainte De-a se domoli furtuna În oceanele secate, Când ignorai semiluna Printre versurile toate! Ce n-aș da s-aud iar stropii Lovind piatra sfărămată Din trotuarul, unde plopii Ne-au zărit întăia dată
CE N-AŞ DA de DANIELA PĂTRAŞCU în ediţia nr. 269 din 26 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ce_n_as_da.html [Corola-blog/BlogPost/357240_a_358569]
-
aerul mai rău precum cu fumul de tutun... “...Păi- reia el discuția de unde rămăsese- te-am văzut eu că în ultimele zile nu mai ești stăpân pe macara, m-am uitat când te urcai pe scări acolo sus, parcă te împleticeai, poate ai și tu dreptate, prin câte ai trecut cu curva aia de nevastă-ta...” - zice el și trage puternic din țigară, după care răstoarnă o a doua sticlă de pepsi peste cap, strigând iar, de data aceasta cam afumat
ÎNGERUL CARE A CĂZUT DIN PARADIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1674 din 01 august 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1438411003.html [Corola-blog/BlogPost/371908_a_373237]
-
i-am răspuns scurt. “Nu trebuia, Mihaly!” “De ce, domnu’ inginer?” “Uite-așa, nu trebuia, că ne cherchelim și râd ăștia de noi și mâine nu mai suntem buni de nimic!” Și am plecat acasă și eu și domnul inginer Ionescu împleticindu-ne. Îmi venea să plâng, îmi venea să cânt, aveam așa o stare ambiguă de fericire și de nenorocire care mă sfâșia. Mi-era rușine de lume, niciodată nu băusem în halul ăsta! Niciodată copiii nu mă văzuseră așa! “Tati-
ÎNGERUL CARE A CĂZUT DIN PARADIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1674 din 01 august 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1438411003.html [Corola-blog/BlogPost/371908_a_373237]
-
Femeia era mai îngrozită ca în primele momente. Se retrăsese la spatele mașinii și, răzimată de caroserie, cu o mână la gură, privea fără să înțeleagă ce se întâmplă. Sforțându-se din toate puterile, Mișu a reușit să se ridice. Împleticit în mers, a făcut un salt spre agresor, dar picioarele nu i-au mai dat forța de care avea nevoie și a ajuns doar la picioarele acestuia. A încercat să-l tragă în jos, pentru a-l trânti la pământ
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 389 din 24 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Urme_de_dragoste_cap_ii_8_marian_malciu_1327438590.html [Corola-blog/BlogPost/359657_a_360986]
-
ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului CĂLĂTORIE Mă-nalț, urmând cordonul de argint, Chiar mă cuprinde-un fel de-ngrijorare, Mai sunt în lume eu, sau doar mă mint, Căci simt c-am devenit o altă stare. În urmă mi se-mpleticesc ninsori, Deasupra-mi sunt zăpezile de stele, Și parcă-s fulg sau stea, iar alteori Sunt răsuflarea conștiinței mele. Mă simt atrasă-n valuri de culori Ce mă-nfășoară și iar mă dezleagă, Lumină sunt, de aștri arzători, Mă risipesc
CĂLĂTORIE de SILVIA RÎȘNOVEANU în ediţia nr. 2218 din 26 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/silvia_risnoveanu_1485420909.html [Corola-blog/BlogPost/381146_a_382475]
-
-i plină de har spre fixarea reperelor, pe care le îmbracă apoi într-o feerie de culoare. „Prin sălcii vântul se frământă./ La nesfârșit fixându-și straiul/ Ca fata, ce de mijloc frântă,/ Își bate rufele cu maiul.// Deposedat, se-mpleticește,/ În propria-i intimitate,/ Ca fata ce, pălind, roșește,/ C-o prinzi cu poale suflecate.// Ca salcia ce nu mai scapă/ De vânt, prin vânturi despletită./ Stă fata, pân`la brâu în apă,/ Și mă tot duce în ispită.” Poeziile
ADRIAN ERBICEANU: „PRINTRE SILABE” de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 542 din 25 iunie 2012 by http://confluente.ro/Elena_buica_adrian_erbiceanu_prin_elena_buica_1340618634.html [Corola-blog/BlogPost/358036_a_359365]
-
unul care, cu câteva ceasuri înainte, găsise vreun chilipir pentru câteva sute de chirpici și cărămizi. După ce lau onorariu (le plăcea să se creadă negustori) treceau pe la cârciuma ”La șase craci”, pe lângă pod și după primul șnaps, erau gata. Venea împleticindu-se până-n țigănie, așa, să creadă lumea că el a vândut cărămidă de-a avut bani să bea până n-a mai putut sta în picioare. Le știam felul, îl știam pe fiecare și le învățasem trucurile pe dinafară. Cărămidarilor
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/caramidarii/ [Corola-blog/BlogPost/94342_a_95634]
-
drum, se vede că nu mai pricepi. Dai atât! Și a dublat suma șoptită inițial. Am amuțit. Dar el a continuat mieros: --Cum vrei să te joci cu acest fermecat caleidoscop fără să dai cât costă? Am plecat la bancă împleticindu-mă, de unde am retras toate economiile mele de-o viață. Dar...a meritat. O dată are omu’ caleidoscop cu suflete. După ce i-am dat banii, i s-a scurs de pe buze un rânjet: --Să ai timp să-l folosești sănătos! Am
CALEIDOSCOPUL CU SUFLETE de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1385 din 16 octombrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1413491486.html [Corola-blog/BlogPost/383782_a_385111]
-
ca să uite. Când i-a spus femeia că a lăsat-o grea, Vasile s-a îmbătat criță pentru prima oară în viața lui. Era cel mai fericit om din lume, după cum îi plăcea să strige pe uliță când venea acasă împleticindu-se. Așa a aflat toată așezarea, în scurt timp, că Ioana va avea un copil... Un copil care a crescut legănat cu dragoste de părinți și de bunici. Se întreceau care mai de care să-l alinte mai repede și
EPISODUL 7, CAP. III, NOAPTEA FRĂMÂNTĂRILOR, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1648 din 06 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1436137646.html [Corola-blog/BlogPost/384500_a_385829]
-
în urale. - Vino!, îmi spuse ea trăgându-mă de mână pe treptele în spirală. Mă simțeam ca o păpușă dezarticulată. Mi-am sorbit vodca din mers, lăsând paharul pe una din etajerele ieșite în cale. Am urmat-o cu pași împleticiți până într-una din camerele de la etaj, trântindu-mă cu dezinvoltură pe patul larg desfăcut ce-mi aștepta sosirea. Mi-am aruncat cămașa și pantalonii, mirându-mă de brusca liniștire a femeii. - Ce-i?! Nu te dezbraci?! Ea nu-mi
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
un buchet de flori în mâini, deschide cu inima strânsă fereastra și-l aude răcnind la ea: Ce este... tot o curvă?... Avem o fetiță!...spuse ea cu o voce gâtuită de teamă... Florile alunecă din mâinile soțului ei care împleticindu-se-i șoptește : Să nu vă prind la ușa mea, nu ai ce căuta cu ea acasă!...și pleacă ucigându-i și ultima rază de speranță. Magdalena închide fereastra odată cu speranța care-i mai ămăsese în însângeratul ei suflet, cerul
ÎNCHISORILE SUFLETULUI-DESTINUL MAGDALENEI- CAPITOLUL I de ANA PODARU în ediţia nr. 2227 din 04 februarie 2017 by http://confluente.ro/ana_podaru_1486165069.html [Corola-blog/BlogPost/382941_a_384270]
-
supraviețuim ?”... Toffler dezvoltă mai departe ideea „complexului mesianic”. El constă în părerea (în fapt, iluzia) că am putea cumva să ne salvăm schimbând bărbatul (sau femeia) care ne conduce. Observându-i pe politicienii de azi cum se bâlbâie și se împleticesc năuci în fața problemelor pe care le generează înaintarea în epoca „tehnotronică” milioane de oameni, îmboldiți de mijloacele mass-media, au ajuns la o explicație unică, simplă și ușor de înțeles a tuturor relelor de care avem parte, „falimentul celor care ne
ESEU DESPRE PUTERE (VIII) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 253 din 10 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Eseu_despre_putere_viii_.html [Corola-blog/BlogPost/352122_a_353451]