1,556 matches
-
de-acum de Domnul Pentru orișice cuvânt. Dacă pe sărac l-apasa Nedreptatea celuilalt N-avea teamă, peste toate Stă de veghe Cel Prea’ Nalt. Cine iubește argintul N-are-n viața zile bune E’ nsetat mereu de-avere S’ asta e deșertăciune. Gol cum a iesit din pântec Se întoarce în pământ Ce folos că pentru toate S-a trudit atât în vânt? Chiar de ar trăi un secol N-are’ n suflet bucurie Că-i că umbră călătoare Rătăcita în pustie
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.V – FERICIREA ESTE-N DOMNUL de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1985 din 07 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1465309286.html [Corola-blog/BlogPost/379321_a_380650]
-
sau exclude durerea umană, suveranii despoți au intensificat-o, au preamărit-o. În Vatra lumii vechi, durerea a închircit sufletul omului, iar voluptatea l-a caricaturizat. Religiozitatea antică a săltat lumea în golul rece și prăpăstios al durerii și al deșertăciunii. Numai Zamolxianismul pelasg, viu, monoteist, țâșnind ca un torent al vieții, premergător al Creștinismul a păstrat demnitatea umană între virtuțiile ei firești, cardinale, ale trăsăturilor chipului creat, încercând prin suferință, credință și jertfă să restaureze asemănarea și nemurirea prin dragoste
CEL MAI MARE MONARH AL PĂMÂNTULUI (1) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1237 din 21 mai 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_1400682464.html [Corola-blog/BlogPost/370180_a_371509]
-
Credință > ECCLESIASTUL SAU PROPOVĂDUITORUL CAP.II - ZĂDĂRNICIA PLACERILOR LUMEȘTI Autor: Marin Mihalache Publicat în: Ediția nr. 1980 din 02 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Am zis inimii atunci Umple-te de cele bune Dar iată că și aceasta Este tot deșertăciune. Am zis rasului - nebune- Veseliei - te înșeli Și cu vin am spălat trupul De necazuri și poveri. Totuși inima am uns-o Cu ulei de-ntelepciune Ca să văd ce este bine Și ce nu-i deșertăciune. Și mi-am zis
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
și aceasta Este tot deșertăciune. Am zis rasului - nebune- Veseliei - te înșeli Și cu vin am spălat trupul De necazuri și poveri. Totuși inima am uns-o Cu ulei de-ntelepciune Ca să văd ce este bine Și ce nu-i deșertăciune. Și mi-am zis că poate astfel M-oi alege cu-o povața Să învăț și eu deaproape Care-i calea către viața. Mi-am zidit atuncea case Mi-am sădit vii și livezi Am avut și robi și roabe
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
nimica este omul De e rob sau împărat. Si-nteleptul și nebunul Moștenesc aceeași soartă Chiar de unu sta-n lumină Si-altu-ntunecimea-l poartă. Si-atunici inimii în taină M-am învrednicit a-i spune: Inima, orice ai zice S-asta e deșertăciune. Și nebunul si-nteleptul Mor si-s pradă la uitare Pomenirea e aceeași Nici mai mică, nici mai mare. Atunci am urât și viața Tot ce este pe pamant Nu-i decât deșertăciune Și doar goana după vânt. Am urât
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
Inima, orice ai zice S-asta e deșertăciune. Și nebunul si-nteleptul Mor si-s pradă la uitare Pomenirea e aceeași Nici mai mică, nici mai mare. Atunci am urât și viața Tot ce este pe pamant Nu-i decât deșertăciune Și doar goana după vânt. Am urât atunci și munca Tot ce am facut mai bun Cine stie de urmasu-mi E-ntelept sau-i vreun nebun? Și de el îmi moștenește Tot ce-am strâns cu-ntelepciune Nu-i și
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
urât atunci și munca Tot ce am facut mai bun Cine stie de urmasu-mi E-ntelept sau-i vreun nebun? Și de el îmi moștenește Tot ce-am strâns cu-ntelepciune Nu-i și asta pan’ la urmă Truda spre deșertăciune? Și atunci cu deznădejde Iar mi-am pus o întrebare: Oare nu e vanitate Tot ce am facut sub soare? Cel care o viata-ntreaga Cu pricepere-a muncit Lasă rodul muncii sale Unui om nechibzuit. Care-i rostul străduinței
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
vanitate Tot ce am facut sub soare? Cel care o viata-ntreaga Cu pricepere-a muncit Lasă rodul muncii sale Unui om nechibzuit. Care-i rostul străduinței Să aduni din cele bune Nu-i și asta pan’ la urmă Searbăda deșertăciune? Câte zile de durere, Câte nopți de neodihna, Nicăieri inima noastră N-a găsit un strop de tihna. Nu e alta fericire Pentru om decât sa-mbie Pantecu-i cu-agoniseala, Sufletu-i cu veselie. Dar în vreme, pe-ndelete A-nteles
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
Că s-aceasta însăși vine De la bunul Dumnezeu. Cine poate să mănânce, Să se bucure-n vreun fel Dacă nu-și găsește toată Bucuria lui în El? Fiindcă omului ce crede Îi dă sfanta-ntelepciune Iar celui far’delege Veșnică deșertăciune. Pacatosulu-i da grijă Doar s-adune pe pamant Nu-i și asta vanitate Și doar goana după vânt? (Continuare în numărul viitor) Referință Bibliografica: ECCLESIASTUL sau PROPOVĂDUITORUL Cap.II - Zădărnicia placerilor lumești / Marin Mihalache : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.II – ZADARNICIA PLACERILOR LUMESTI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464882680.html [Corola-blog/BlogPost/378811_a_380140]
-
acestui volum, intitulată simbolic Singur cu Dumnezeu, descoperim o suită a trăirilor creștine , uneori devastatoare - induse de încercările vieții - alteori înălțătoare așa cum vom vedea în cele ce urmează. De multe ori singură, meditând întocmai ca în Ecleziast la efemeritatea și deșertăciunea lumii, ca un fulger îi vine în minte poetei, învățătura lui Iisus - despre Iubire - singura cale care ”transcende universul”: Nimic nu-i nou sub ceruri, când toate-s trecătoare, Nimic frumos prin sine, ori fără de valoare. Nimic ...și, totuși, transcende
E(C)LIPSA – CA O PROMISIUNE A INSTALĂRII IMPERIULUI LUMINII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1651 din 09 iulie 2015 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1436451453.html [Corola-blog/BlogPost/384482_a_385811]
-
poate suporta atâtea probleme în viață. Acesta i-a răspuns că în fiecare zi începe de la început, uitând ce a fost în trecut, se avântă cu speranță în viitorul care este controlat doar de provindență, descătușându-și sufletul de orice deșertăciune și lepădând tot ce înseamnă răutate, invidie și ranchiună. Liber de absolut toate ambițiile josnice care pot fi ca niște pietre de moară legate de gât care, vrei, nu vrei, te scufundă în egoism, lașitate și întunericul urii și al
SĂ AVEM O INIMĂ NOUĂ de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Marina_glodici_sa_avem_o_in_marina_glodici_1391395313.html [Corola-blog/BlogPost/352791_a_354120]
-
ce singur are-n grijă Toate oile din turmă. Și chiar Fiu-i cel ales A venit printre copii Sărăcit, dar totuși rege Însuși Domn peste domnii. Deci de voiești pe altul Să urmezi pe-acest pământ Viața ți-e deșertăciune Și doar goana după vânt. (Continuare în numărul viitor) Referință Bibliografica: ECCLESIASTUL sau PROPOVĂDUITORUL Cap.IV - Zădărnicia avuției / Marin Mihalache : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1984, Anul VI, 06 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Marin Mihalache : Toate
ECCLESIASTUL SAU PROPOVADUITORUL CAP.IV – ZADARNICIA AVUTIEI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1984 din 06 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1465220934.html [Corola-blog/BlogPost/373444_a_374773]
-
acestui volum, intitulată simbolic „Singur cu Dumnezeu”, descoperim o suită a trăirilor creștine , uneori devastatoare - induse de încercările vieții - alteori înălțătoare așa cum vom vedea în cele ce urmează. De multe ori singură, meditând întocmai ca în Ecleziast la efemeritatea și deșertăciunea lumii, ca un fulger îi vine în minte poetei, învățătura lui Iisus - despre Iubire - singura cale care ”transcende universul”: „Nimic nu-i nou sub ceruri, când toate-s trecătoare,/ Nimic frumos prin sine, ori fără de valoare./ Nimic... și, totuși, transcende
ECLIPSA – CA O PROMISIUNE A INSTALARII IMPERIULUI LUMINII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1663 din 21 iulie 2015 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1437476363.html [Corola-blog/BlogPost/374870_a_376199]
-
pun în fraze cratima iubirii, Iar firul vieții mult prea pământiu Să regăsesc culoarea amintirii. Și de-aș putea s-o fac, ce ți-aș mai spune? Doar că am ars în lutul tinereții Cât timp mi-ai fost voit deșertăciune, Eu, prizonieră-n veci - singurătății. Citește mai mult Nu ți-am mai scris, de ce-aș mai face-o oareCând primăveri se pierd fără de tine?! Dureri în ploi, tristeți molipsitoareS-au rătăcit prin toamnele din mine.Nu ți-am mai
ANGELINA NĂDEJDE by http://confluente.ro/articole/angelina_n%C4%83dejde/canal [Corola-blog/BlogPost/377614_a_378943]
-
mai știuSă pun în fraze cratima iubirii,Iar firul vieții mult prea pământiuSă regăsesc culoarea amintirii.Și de-aș putea s-o fac, ce ți-aș mai spune?Doar că am ars în lutul tinerețiiCât timp mi-ai fost voit deșertăciune,Eu, prizonieră-n veci - singurătății.... XVI. MIREASA CERULUI, de Angelina Nădejde, publicat în Ediția nr. 1886 din 29 februarie 2016. Iarnă și iar iarnă, parcă-i o mireasă Ce-și așteaptă nunta de o veșnicie Și sosit-a vremea și
ANGELINA NĂDEJDE by http://confluente.ro/articole/angelina_n%C4%83dejde/canal [Corola-blog/BlogPost/377614_a_378943]
-
micilor trădări, supravețuind. Confuz chemărilor mele ai decis să pleci spre o casă a iluziilor de tot felul. Cu ferestrele sparte, luminată ca un brad de Crăciun te-a ademenit cu beteala multicoloră a promisiunilor. Universul meu, prea strâmt pentru deșertăciunile tale. Tu, călător cladestin, ... Citește mai mult De nu plecai,aș fi stat de veghe tristeților tale nărăvașeca o herghelie de cailăsați slobozi pe un câmp de maciîn plină floare.Doar că la mine, hălăduiau prinsuflet.Bolnavă de o sinceritate
ANGELINA NĂDEJDE by http://confluente.ro/articole/angelina_n%C4%83dejde/canal [Corola-blog/BlogPost/377614_a_378943]
-
Acasa > Poezie > Oglindire > DEȘERTĂCIUNE-I VIAȚA Autor: Cristina Crețu Publicat în: Ediția nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Deșertăciune-i viața, cu lacrimi pe obraz, Singurătăți în porturi, corăbii risipite, Când nimeni nu te vede, doar luna pe pervaz, Din negură
DEŞERTĂCIUNE-I VIAŢA de CRISTINA CREȚU în ediţia nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_cretu_1478338683.html [Corola-blog/BlogPost/372725_a_374054]
-
Acasa > Poezie > Oglindire > DEȘERTĂCIUNE-I VIAȚA Autor: Cristina Crețu Publicat în: Ediția nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Deșertăciune-i viața, cu lacrimi pe obraz, Singurătăți în porturi, corăbii risipite, Când nimeni nu te vede, doar luna pe pervaz, Din negură privești la clipe fericite. Și-ncerci să ți le-aduci de tine mai aproape, Mirosul lor te-mbată
DEŞERTĂCIUNE-I VIAŢA de CRISTINA CREȚU în ediţia nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_cretu_1478338683.html [Corola-blog/BlogPost/372725_a_374054]
-
îngroape Mărunta-ți fericire, cum praful de pe drum. Rămân îngălbenite, doar file de poveste Din alte vremuri line, din care te-ai desprins, Arar privești la lună, ea pare să te-aștepte Cu stelele cunună, pe cerul necuprins... Referință Bibliografică: Deșertăciune-i viața / Cristina Crețu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2136, Anul VI, 05 noiembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Cristina Crețu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare
DEŞERTĂCIUNE-I VIAŢA de CRISTINA CREȚU în ediţia nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_cretu_1478338683.html [Corola-blog/BlogPost/372725_a_374054]
-
și-n candela/ să torni/ un strop de apă vie”. Exact asta face fiecare poet, să toarne în candela poemului pe care il scrie un strop de apă vie căci altfel, fără această licoare de natură divină, totul ar fi deșertăciune.”(...) Emilian Marcu Cronici. Articol apărut în revistă Convorbiri Literare. 2. „(...) Singurătatea omului în înfruntarea destinului și singularitatea poetului în încântarea dramei umane.« la un singur pas - de gândul “născut” /dintr-o spaimă -/se deschide abisul/starea de veghe te va
TREI APARIŢII EDITORIALE ÎNTR-UN AN( 2011). VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 369 din 04 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Trei_aparitii_editoriale_intr_un_an_2011_valentina_becart.html [Corola-blog/BlogPost/361673_a_363002]
-
luminat, El m-a învățat ca aceste lucruri nu sunt lucrarea Sa, ci lucrarea celui rău, de a mă înrobi și de a mă ține în continuare sub autoritatea lui. De asemenea, m-a învățat că acestea nu sunt decât deșertăciuni și că nu pot duce spre slava Sa. Așadar, El m-a vindecat de boala ce-o avusesem, și anume boala necredinței, iar, astfel, toate celelalte de pe deasupra, adică drogurile, alcoolul, tutunul ș.a.m.d., s-au dus. Dar acest
VIAŢA MEA SCHIMBATĂ DE DUMNEZEU de AUTOR NEPRECIZAT în ediţia nr. 197 din 16 iulie 2011 by http://confluente.ro/Viata_mea_schimbata_de_dumnezeu.html [Corola-blog/BlogPost/345147_a_346476]
-
din urmă, vor lăsa planeta arsă, pustiită, goală... Moartă. Atât de mult aș vrea să fiu alături de tine, să ascultăm pe un norișor alb, printre îngeri, Tears in Heaven. Să devenim din nou Copiii Paradisului. Să lăsăm în urmă planeta deșertăciunilor. Dar nu ar fi corect. Probabil că mai am o datorie de plătit... Trebuie să-ți îngrop cum se cuvine trupul neînsuflețit. Sărmană Lisa... Nu sunt decât un altul pe o listă foarte lungă a celor care, mai mult sau
ENIGMA de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 1669 din 27 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1438016281.html [Corola-blog/BlogPost/350196_a_351525]
-
barbă. Iar părul...”; „Luna stă agățată de un stejar”; „Poetul are insomnii./ Noaptea deschide fereastra spre Soare”; „m-am trezit din mormântul meu cu cărți” ș.a.). Uneori pare a fi (atunci când scrie despre moarte, singurătate, beție ș.a.) un limbaj al deșertăciunii, nonsensului, unui vid de posibilități, care țin de o existență perturbată. Alteori poare că traiul său, zilele, viața sunt metaforizate aidoma unei cantilene al cărei melos venit dinspre sufletul său merge înapoi, neavând, fie și aparent, nici un orizont. Ori nefiind
CÂND CONVIEŢUIEŞTI CU POEZIA, CU VINUL ROŞU ŞI PRIETENA DE MARIUS CHELARU de BAKI YMERI în ediţia nr. 1475 din 14 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1421245846.html [Corola-blog/BlogPost/382054_a_383383]
-
rând vizual, iar plasticitatea cuvintelor emoționează. „Ruptură de deal/ Și muchii de sferă/ Vin spre mine/ Și m-alungă-n larg./ Hei, oglindă a mării.../ Nu mă primi !!/ Nu mă primi !!” Spiritul inadaptabil, superior prin gândire al poetei, are conștiința lucidă a deșertăciunii. Geniul trăiește nemulțumirea, în raport cu planul existențial. În „Poarta ce s-a deschis”, autoarea merge mai departe, până la sondarea straturilor subconștientului și conștientului. „Dacă ar fi să adorm,/ M-aș gândi,/ Că mă voi trezi cândva,/ Departe în timp,/ În conștiința
ATUNCI CAND GANDUL PUR IA FORMA DE STIH de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 168 din 17 iunie 2011 by http://confluente.ro/_spatii_de_victorita_dutu_atunci_cand_gandul_pur_ia_forma_de_stih.html [Corola-blog/BlogPost/367236_a_368565]
-
Momentul când merita-vom Și vom putea primi Dezvăluirea ...(fără să cădem pieriți ori să înnebunim) la zguduitoarea întâlnire pe Cale cu Adevărul Mariei Sale Formele iluzorii toate Vor capătă formele lor adevărate Iar noi, pulsând de căutare Și găsire părăsind Deșertăciunea cu toate corpurile numai zbor Binecuvânta-vom clipă și vom rosti În cor -Iată minunea! Și glas din ceruri se va auzi Tunător Înspăimântător De aceea vă rog: Întăriți-vă! Întăriți-vă! Să nu pieriți chiar atunci Când glasul va rosti
IUBIREA ESTE SUFLUL VIETII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 525 din 08 iunie 2012 by http://confluente.ro/Iubirea_este_suflul_vietii_elena_armenescu_1339189068.html [Corola-blog/BlogPost/356217_a_357546]