42 matches
-
în comun frenezia trăirii, un aer băiețesc, dezinvolt, naturalețea stilului. Pop accentuează latura nonconformistă a feminității încă „neîncepute" și totuși provocatoare (Vară). Personajul-narator oscilează între copilărie și adolescență, dar erosul stă în centrul universului său: de la erosul încă nedefinit - în deambulări nesfârșite, soarele, iarba, dealul exercită o atracție misterioasă - la autooglindire sau dorință orientată către un partener real. Sunt consemnate mici întâmplări din viața unei fete de vârstă incertă (între 10 și 15 ani), circumscrise sferei familiale sau burgului, un Brașov
Sânziana Pop () [Corola-website/Science/323450_a_324779]
-
nici criticul nu dezerta de la program cu una cu două. Până și în plimbările sale urma, invariabil, același traseu (Cișmigiu, Alcalay), la ore fixe, dovadă caracterul lor pur mecanic, de ușoară gimnastică, relaxantă destindere musculară, fără alte pretenții. Dar nevinovatele deambulări se transformă și ele, de regulă, în veritabile expediții cu caracter documentar, având ca țintă librăria, locul unde criticul se simte ca acasă, unde se trezește la viață, devine curios, cere informații despre autorii de prim-plan ai momentului, consultă
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
cea occidentală nici atât) - bănuim, la drept vorbind, un imens lapsus de lectură, nu știu dacă poate vehicula câteva nume de autori - domnia sa are o opinie demolatoare despre aceasta. Nu e nimic de făcut... Recomandarea mea rămâne aceeași: cât mai multe deambulări culturale și o dorință de a înțelege... semnele epocii în care trăim, pentru a nu eșua în anacronisme, ca atâția pretinși intelectuali de la noi. „Optzecismul” este un termen de lucru însușit și vehiculat de criticii literari cu lecturile la zi
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
amplu pe tema etnopsihologiei. Ulterior colaborează la „România literară”, „Luceafărul”, „Cronica”, „Ateneu”, „Contemporanul”, „Hyperion” ș.a., cu proză scurtă, fragmente de roman, parodii, note polemice, recenzii. Prima carte este Idolii peșterii (1969), roman în care sunt urmărite cu umor și compasiune deambulările unei promoții de absolvenți în complicatul proces de integrare socială și profesională. Romanele semnate de L. sunt relativ omogene și ca tehnică, și ca teme, majoritatea personajelor, psihologi de meserie sau numai buni psihologi, fiind tineri absolvenți, rebeli împotriva a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287845_a_289174]
-
dăruit și, până prețul îi voi plăti, de la mine sfântă parolă au luat. Deci altul mai bun, mai plăcut și mai primit preț decât Inorogul, altul să fie nu pociu socoti, și așé ieste"11. În toată chinuitoarea și ridicola deambulare, pe care ticăloasele sale planuri i-o impun, Hameleonul nu uită niciodată să treacă și pe la Crocodil, să-l asigure de credința sa. Sau să-i raporteze cum merg lucrurile. Întotdeauna, Crocodilul își păstrează răbdarea, dar nu uită să-și
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
cele trei „ucenice” ale defunctei (Lala, Lelia și Teia) și prin confesiunile făcute psihiatrului Valer Cimpoieru. Cu toate acestea, portretul Klarei, închegat din relatările personajelor, este neconvingător prin exagerare, cum este întreaga dimensiune erotică a romanului. Mult mai reușite sunt deambulările prin spațiu și timp pe care Barto și J.T. le întreprind, reanimând un București interbelic în buna tradiție mateină. Căderea în lume (1987) reprezintă însă o revenire remarcabilă. Plasat de critică în imediata apropiere a Galeriei cu viță sălbatică, uneori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290210_a_291539]
-
în comun frenezia trăirii, un aer băiețesc, dezinvolt, naturalețea stilului. P. accentuează latura nonconformistă a feminității încă „neîncepute” și totuși provocatoare (Vară). Personajul-narator oscilează între copilărie și adolescență, dar erosul stă în centrul universului său: de la erosul încă nedefinit - în deambulări nesfârșite, soarele, iarba, dealul exercită o atracție misterioasă - la autooglindire sau dorință orientată către un partener real. Sunt consemnate mici întâmplări din viața unei fete de vârstă incertă (între zece și cincisprezece ani), circumscrise sferei familiale sau burgului, un Brașov
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288892_a_290221]
-
Evanghelia după Matei (XV, 21), și nici vorbă să te poți întoarce în aceeași zi, odată trecută frontiera; iar între Galileea și Fenicia, adică între Israel și Liban, calea este tăiată. Iată așadar cam care ar fi dificultatea tehnică a deambulărilor. Și bineînțeles, există și altele și mai mari. Hristos, evreu el însuși, a crescut printre ai săi, a întâlnit mulți păgâni, dar niciodată vreun creștin. Astăzi există creștini în toate ținuturile călcate de el, iar aceștia se reclamă în mod
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
soțiile și fiicele caută să izgonească orice semn de feminitate. Ca și cum Eros nu s-ar putea furișa la Thanatos decât într-ascuns sau ca provocare. În ce mă privește, n-am întâlnit decât o singură dată o frumusețe răpitoare în deambulările mele. Informându-mă, am aflat: preafrumoasa venise de la Tel-Aviv să-și petreacă seara aici. Nimic uimitor, așadar, dacă autostrada Ierusalim-Tel-Aviv este atât de aglomerată în ajunul zilelor de shabbat. Faptul de a se relaxa, de a evada puțin spre coastă
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
se spune). Această inventivitate, această proliferare a tehnicilor de ultimă oră aproape că m-ar face să regret timpul pe care l-am consacrat mediologiei, care e studiul mijloacelor de a traversa strada, secolele și specialitățile, în vreme ce cea mai mică deambulare prin acest labirint incită la o studiere sistematică a miilor de feluri de a obstrua trecerea. Am putea numi asta haide să fim pretențioși murologie. Și observând ceea ce se înalță pe Rio Grande, în jurul Gibralatarului, la Bagdad și, mâine, într-
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
după care vor urma Viața în teleferic (1979), Viețile după Vasari (1980), suită de reflecții percutante despre mânuitorii de penel, Madona cu gâtul lung (1987), Mă-ntorc în Bermude (1999), Pretențiile barcagiului Caron (2000). Citadin de speță boemă, cu voluptatea deambulărilor vesperale, G., acest „crai” de urbe veche, e un matein care se regăsește pe sine în proza de atmosferă. În faptul serii, sub pulverulența razelor de lună, solitarul hoinărește nostalgic prin Iașii care mai păstrează ceva din pitorescul și poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287238_a_288567]
-
înșel, avea obiceiul să spună că șansă așteaptă mințile pregătite. În tinerețea mea am colindat prin diverse locuri din țară, participând în calitate de premiat sau invitat la diverse concursuri literare de poezie, proză sau critică literară și eseu. Ei bine, în deambulările astea am cunoscut, pe cât se putea, o seama de jurii (mai mult sau mai puțin, de fiecare dată, eteroclite), dar și o mulțime de tineri aspiranți la gloria literară (unii dintre ei, astăzi, scriitori importanți). Fără să-mi propun deliberat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
condiției tale perisabile, de senior căzut în dizgrație, trimis în exil, cunoșteai prizonieratul unui angajament pe care nu îl văzuseși până atunci ca pe o corvoadă enervantă, departe de dezinvoltura naturală a artistului nomad, ci din contră, ca pe o deambulare reconfortantă. Or, aici, în Est, trebuie să ne arătăm campioni ai democrației, să ne demonstrăm virtuțile de misionari ai valorilor europene, înscriindu-ne până la urmă în tradiția pledoariilor ideologice de care este atât de mult impregnat spațiul fostei URSS. Pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
dintr-o diversitate de direcții ce ascund poate o nostalgie a insuficientei fixări într-un mediu anume, o indeterminare, o indecizie percepțională și morală ce se dovedește propice lirismului. Mobilitatea e o trăsătură perpetuă a producției în chestiune. O neliniștită deambulare, un nomadism sui generis vizibil și-n localizarea poemelor "în tren spre", "în drum către" justifică o atare impresie. Aproximațiile de limbă întăresc, la rîndul lor, aerul genuin al creației, cuceritoarea ei fluiditate. Iată o emoțională incursiune în istoria patriei
Poet și personaj by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7642_a_8967]
-
nu se mai sătura să ni-l arate în toate ipostazele sale, pomenindu-l întotdeauna pre mândrul său nume. Râsetele noastre la lectura peripețiilor prin care trecea Kuru acesta spărgeau tăcerea reculeasă a locurilor. Bravii clujeni erau obișnuiți însă cu deambulările tinerilor ce veneau să studieze și, pe lângă carte, să se și amuze nițel în acel vast parc de veșnică odihnă. Nu ne plimbam noi, oare, prin acele locuri iubirile? Singurul pe care nu-l aud râzând de cele ce ne
La nouăzeci de ani neîmpliniți by Nicolae Balotă () [Corola-journal/Journalistic/6691_a_8016]
-
Propagandă dezlănțuita... Faima cultivata, impusă, falsă. Definiția virgiliană mă obseda... Virgiliu însotindu-l pe Dante în infern... Cuvinte pe care aveam să le aruncăm pe furiș între noi din cînd în cînd prin plimbările noastre,... între mine și Ion Negoitescu, în deambulările noastre pe străzile încremenite; el avînd un mic defect de vorbire, mai ales cînd se emoționa, pronunța silabisind mon-strum horrrren- (aici se împiedeca puțin) dum in-gens... Complici cu Virgiliu. Recitind și altele din Eneida... Noaptea ridicîndu-se din ocean,... involvens umbră
Monstrum horrendum ingens by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/18143_a_19468]
-
tipologii umane și culturale pe care tu o reprezinți într-un mod aproape didactic, aceea a bănățeanului schizoid, împărțit abisal între pămînt și cer, între gravitație și imponderabilitate, între geometrie și disoluție, între mundan și transcendent, între statica agrariană și deambulările pastorale, între pragmatism și idealitate, între contabilitate și mistică, între altele, și altele, și altele. Rigoarea ta de gospodar competent și responsabil, seriozitatea discursului și acuratețea ideilor, care se regăsec, evident, în efortul continuu și sistematic, în exactitatea infinitezimală a
O poveste despre lumen și lux by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11776_a_13101]
-
rudele, iar dacă stai departe, există șansa ca familia să-ți ducă dorul și chiar cândva să îți simtă lipsa. Mai mult decât atât, împăcarea cu realitatea are și un substrat, ca să spun așa, implacabil și imanent. Căci o simplă deambulare prin tradiția intelectualului român îmi retează orice avânt întru împotrivire și surmontare. Cu rare excepții atitudinea intelectualului nostru a fost una defavorabilă (ca să nu spun ostilă ori agresivă) față de fenomenul sonor contemporan. Un Dimitrie Cantemir, bunăoară, studia muzica Evului Mediu
Singurătatea compozitorului by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/14361_a_15686]
-
categorisiri sau etichetări prestabilite. Judecând după evoluția Festivalului de Jazz de la Sibiu din ultimii vreo 15 ani, se pare că orientarea acestuia vizează tot mai mult teritoriile beyond, cosmopolite, luxuriante, înțesate de savuroase tentații, dar și de capcane. Responsabilul acestor deambulări ale spiritul de aventură - prin spații în care jazzul se reconfigurează în funcție de efervescența culturală a civilizației globalizate - este etern-junele-veteran H.K.J. Schmidt, secondat de fidela sa companioană Simona Maxim. Așa cum ne-a obișnuit deja în ultimii ani, festivalul sibian - ajuns în
Fiesta jazzului în România rămâne tot la Sibiu by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/3585_a_4910]
-
Dănceanu 1. Uneori muzica savantă cară cu ea conotații ale semnelor de punctuație, fapt ce îl resimte deopotrivă ca o destindere și ca o povară, ori care îi permite, în mod paradoxal, atât escaladarea hotărâtă a tărâmului normalității, cât și deambularea candidă pe cărările stranietății. 2. Destindere pentru că totul se leagă, totul este necesar, mărturisind totodată că nimic nu este statornic, definitiv, că nu există decât convenții, reguli de înlănțuire a evenimentelor și fenomenelor ori că dorința poate fi mai plină
... și punctuație by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/12117_a_13442]
-
de artă, acolo unde, călinescian, doar impresia primă are șansa definitivului, restul aparținînd de-acum eșafodajului. Nu e lipsit de interes apetitul aparte pe care l-am întreținut, cu oarecare consecvență, în a bate străzile și a constata că nervozitatea deambulărilor a determinat, compensativ, scurtarea pe cît posibil a ivitelor vizite. Și, evident, din motive de civilitate dar și din structurală impaciență. De unde avantajul de a recurge la sugestia călinesciană și de a rămîne, în timp, cu o corpolentă bancă de
Artistul și boieroaica by Val Gheorghiu () [Corola-journal/Journalistic/13849_a_15174]
-
și buni) nu o cunosc, pe care puțini (și ticăloși) nu o recunosc, fiind, aceștia, beneficiarii ilegitimi ai republicii sovietice, impusă după război. Românie care, prin acest oraș magnific, se și certifică de altfel. Ce reconfortante sînt, continuă să fie deambulările, cu osebire seară, pe marile bulevarde, marcate de somptuoasele clădiri temeinic zidite, constrîngînd rețină să le rețină. Ce încîntare toate aceste case, cu aerul lor înstărit, în care s-a plămădit, pînă la instaurarea comunismului, societatea liberală a tuturor posibilităților
Prin Bucuresti by Val Gheorghiu () [Corola-journal/Journalistic/17871_a_19196]
-
de cătină - Marea. Apa verzuie a Mării Negre. Sulina s-a născut din ape ca Afrodita, crește din ape ca lintița, se înmulțește în apa dulce a Dunării și se retarge în apa sărată a mării ca peștii fosili, cu memoria deambulării prin apele erelor geologice încă activă, este ambiguă ca o femeie, dulce și sărată în același timp, și vulnerabilă ca un fluture. La Sulina totul se mișcă, strălucește și dispare. Ea are doar șase străzi, un fel de reflexe ale
Sulina, un oraș adormit între ape by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11416_a_12741]
-
modestia noastră, facem. Mărunțișurile noastre cotidiene - contemplarea felului de a umbla al anumitor femei, privirile aruncate spre cărțile dintr'o vitrină, izbucnirile contra vieții infame - sunt descifrate ca subiect de intrigă și preocupare publică." Lirismul plimbărilor prin pitoreștile cartiere lisaboneze, deambulările nocturne, frenezia citadină... ajung să se transforme din poesie într'un "perpetuu omagiu adus imperiului neîncrederii." Concluziile sunt mai mult decât inchietante: Într'un viitor foarte apropiat, societatea își va reduce deja foarte limitatul său spațiu de libertate la o
Idila pândită de suspiciuni by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/8588_a_9913]
-
Simona Vasilache Amîndouă, la fel de inconsistente, menind a pustiu. Dincolo de orice statornicie a trupului. În sine, sau în spațiu, în nesfîrșite, cronice deambulări. Despre mișcările dezordonate, fîșii-fîșii, închise părelnic într-o ladă de zestre, scrie Bonciu cel încă tînăr, de dinainte de scandalurile romanelor, volumul lui de debut. Lada cu năluci, apărut în 1932 la Vremea, în 1000 de exemplare (cel peste care m-
Carne și vînt by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7073_a_8398]