155 matches
-
Multe se vor meditații, riscând o anume uscăciune „reflexivă”, altele oferă sonuri de cantabilitate firească, expresivă. Imaginea poetului damnat reface răstignirea: „Neîmpăcat mă caut, trist/ Spre soare încă mai privesc/ Un singur frate am, pe Christ/ Și deci m-autorăstignesc” (Autorăstignirea). Eteroclite, din acest punct de vedere, Revelațiile lui Ion Iancu Vale aduc o notă distinctă în peisajul liricii contemporane, atestând, în poemele de amplu răsuflu, un poet care nu și-a spus ultimul cuvânt. Theodor CODREANU Târgoviște - Huși 2013 ----------------------------------------------- Iancu C.
„REVELAŢII” ŞI FRONDĂ de THEODOR CODREANU în ediţia nr. 936 din 24 iulie 2013 by http://confluente.ro/Theodor_codreanu_revelat_theodor_codreanu_1374673521.html [Corola-blog/BlogPost/345505_a_346834]
-
propriul său conținut. Dar ce este cu adevărat dramatic în destinul fiecăruia dintre noi constă în faptul că dominanța răului ne umple sufletul de durere, pustiindu-i acestuia din ce în ce mai evident fibra interioară. Personal, am perceput viața ca pe un amestec eteroclit compus din îndoială, nesiguranță, răscruci dureroase, dar inevitabile, și, mai ales, din acea seamă de întâlniri de destin marcante cu personalități care au rolul de așeza încă o virgulă necesară și importantă în traseul tău prin lumea multiplelor himere pământești
PORTRET FINAL de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 451 din 26 martie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_portret_final_magdalena_albu_1332755297.html [Corola-blog/BlogPost/346404_a_347733]
-
Strofe > Timp > EU N-AM TRECUT ... Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1722 din 18 septembrie 2015 Toate Articolele Autorului Eu n-am trecut! Port zestrea mea de clipe Și zgarda unui câine de pripas, Eliberat pe străzi eteroclite Din suburbia unui fost oraș. Iar tot ce văd e doar o'nchipuire De păpușar, cu negura decor, Orbecăind vâscos spre nemurire Și ornicul pe post de vânător. De cine fug și înspre ce mă'ndrept? Statuia-mi face semn
EU N-AM TRECUT … de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1722 din 18 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1442567875.html [Corola-blog/BlogPost/343951_a_345280]
-
să prezint întâi de toate tabloul pe care l-aș picta dacă mâine dimineață m-aș trezi Nicoleta G. Nu, în nici un caz Nicoleta Guță, ci Nicoleta Grigorescu: reîncarnarea feminină a fondatorului picturii române moderne. Tabloul este de la bun început eteroclit, căci pictorița se află la limita dintre două vârste, în pragul unor experiențe derutant de inițiatice și într-o Românie dezorientată. Tabloul meu are ca element central o insulă de căldura, extrovertire și energie, de latinitate, într-o mare slavo-ugrica
PREMIUL ÎNTÂI de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 150 din 30 mai 2011 by http://confluente.ro/Romania_mea_te_iubesc_premiul_intai.html [Corola-blog/BlogPost/342997_a_344326]
-
sunt reprezentative pentru o națiune care consumă predominant televiziune este o altă poveste. Dar deși consumă televiziune, românii declară că nu au încredere în televiziunile pe care le urmăresc. Republica.ro poate fi construită ca o platformă unde valori politice eteroclite, de la stânga la dreapta, intră în polemică. Dezbaterea unor teme majore poate contribui la o agendă publică și la un proiect în jurul unor valori comune democratice, ca dialogul și respectul față de ce e diferit. Unde Republica.ro nu este Republic
De ce Republica.ro nu este Republic.com 2.0 by https://republica.ro/de-ce-republica-ro-nu-este-republic-com-2-0 [Corola-blog/BlogPost/338415_a_339744]
-
Constantin Abăluță CEI CE VAD TURNUL EIFFEL DE PE TERASA 1 Cineva în care să am încredere obiecte eteroclite pe terasă în amurg scaunul cu care mă-nțeleg când sunt trist îi tai câte puțin din picioare până când mor va ajunge cu șezutul pe pământ dovedind tuturor nedreptatea care mi se face acum din turnul eiffel o rază rotitoare
Poezii by Constantin Abăluță [Corola-website/Imaginative/5362_a_6687]
-
care aș dori-o verosimilă are la bază o legendă a locului : zice-se, o regină a unui neam de femei frumoase, amazoană în variantă nord-americană, cu ceva miros de pulbere și colt fumegând, în fapt cârmuitoare a unui neam eteroclit prin sângele căreia curgea din belșug sânge polinezian - ba chiar dinspre antipozi și care se recomanda stăruind răspicat și poruncitor, cu mândrie și nesfârșită grație trisilabică, cu numele de CA-LA-FIA, tot ea ocrotitoare și a teritoriilor din dreapta Indiilor, nu departe
LA CAPĂTUL LUMII, CALIFORNIA ! (II) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 187 din 06 iulie 2011 by http://confluente.ro/La_capatul_lumii_california_ii_.html [Corola-blog/BlogPost/367076_a_368405]
-
ar putea aduce din toată lumea “civilizată”, pe piața mare și numeroasă a “tentațiilor” pentru a răspunde cu “aspră și dulce măsură” slăbiciunilor omenești, teribilismului copilăriei sau juventuții care chiar apuse, încă mocnesc pe ici, pe colea. Efigie a unor timpuri eteroclite, cu vectori stranii în care morala, chiar îndoielnică și istoria, care se scrie oricum, coabitează și aduce profituri cum nici o altă activitate omenească. Celor care i-au criticat lipsa de originalitate, li s-au reproșat fără a i se mai
DEPENDENŢE, PIERZANIE ŞI AMENZI ÎN LAS VEGAS (XVII) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 276 din 03 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Dependente_pierzanie_si_amenzi_in_las_vegas_xvii_.html [Corola-blog/BlogPost/356939_a_358268]
-
atât cazarea din oficiu, bursa de studii, cât și diverse slujbe. Scaunul, creat într-un stil întâlnit în a doua jumătate a secolului al XIX-lea în centrele de mobilier din Europa Centrală (Austria, Italia), este definit de o manieră eteroclită, după model. În studiul dedicat acestei piese în "România literară", iulie 1995, Radu Bogdan presupune că acest scaun a reprezentat o creație unică tocmai datorită materialului folosit, deschizând drumul unei mici serii din care probabil face parte Scaunul de la Muzeul
Top 100 mari maeștri ai artei românești, de la Nicolae Grigorescu la Adrian Ghenie by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/104788_a_106080]
-
următoarea componentă a populației: 6122 evrei, 5110 români. Precizarea făcută de Constantin Călin, în Dosarul Bacovia. Eseuri despre om și epocă (Ed. Agora, Bacău, 1999) și preluată de Cornel Ungureanu, îl determină pe acesta din urmă să gloseze: „vecinătățile, caracterul eteroclit al orașului au stimulat ruptura, despărțirea de orizontul tradițional (...). Or, acest tip de desprindere îl apropie pe scriitorul român de Trakl, de expresioniști, îl face unul dintre modernizanții lirismului nostru. Comparațiile cu Kafka, cu Blecher, cu Fundoianu (...) sunt legate de
Editura Destine Literare by Marian Barbu () [Corola-journal/Journalistic/85_a_445]
-
memoria, existența / inexistența, moartea, timpul/eternitatea, jertfa, idealul/realul, tăcerea/cu-vintele, toate puse interogativ sub semnul principiului coincidenței contrariilor („Drumul în sus și drumul în jos, sunt unul și același?"). Poemele, multe cu o ritmică muzicală, chiar dacă sunt construite aparent eteroclit, au o logică sinuoasă, oscilând între afirmația și negația metaforică, fiind uneori discursive, cu o structură de tipul premise-concluzie, unde premisele iau forma unor povești-alegorii cu personaje simbolice, cu ambigue implicații livrești, biografice ori filosofice. Tratat de tehnica renunțării (1982
Caius-Traian Dragomir () [Corola-website/Science/305322_a_306651]
-
cereau soluții grabnice, tocmai de aceea s-a format „un bloc moldovenesc” care a pregătit unirea Basarabiei cu România. Cu toate acestea dezordinea, jafurile, conflictele sporeau tot mai amenințător. Pe teritoriul dintre Prut și Nistru s-au creat din civili eterocliți și soldați, forțe militare bolșevice, conduse de Kotovski, Levinsion și Pespa. Aceste organizații paramilitare au prins câțiva deputați din Sfatul Țării, iar multi deputați au fost amenințați cu moartea și din această cauză au părăsit Chișinăul. Batalionul de militari transilvăneni
Mișcarea de eliberare națională a românilor din Basarabia () [Corola-website/Science/328854_a_330183]
-
repeta edictul de toleranță dat de Galerius (succesorul lui Dioclețian, în Occident) (311). Edictele de toleranță a creștinilor, apoi adoptarea creștinismului ca religie de stat (de către Teodosiu I, în 392), au fost măsuri dictate de rațiuni politice precise: în multitudinea eteroclită de popoare din Imperiu religia era un eficient factor unificator. La început, această religie fusese cea a zeului Soare; dar când majoritatea populației din cele mai importante și mai bogate regiuni - Asia Mică, Siria, Egiptul - trecuse la creștinism, era firesc
Imperiul Roman de Răsărit () [Corola-website/Science/296775_a_298104]
-
ciclului: volumul I e Ieșirea din iarnă, 1981; volumul II - Fluviile, 1980; volumul III - Te Deum la Grivița, 1978; volumul IV - Noroaiele, 1982; volumul V - Scrisoare de la Rahova, 1977; volumul VI - Noaptea otomană, 1979 etc. „Panoramic”, „panoramare”, „caleidoscop de secvențe eteroclite”, „policronie”, „decupaj cinematografic” sunt câțiva dintre termenii ori formulele prin care exegeza a încercat să aproximeze caracteristicile unei alcătuiri romanești care a învederat incontestabila putere de construcție a scriitorului în registrul epic. Cuprinderea temporală a ciclului e pe măsura amplorii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
ultimul roman al trilogiei, acum în chip de bolșevic angrenat în lupta cu „dușmanul de clasă” ascuns în munți și de primar comunist în Vicuseni. Și Solemnitățile umiliților e o carte puțin structurată, constituită prin aglutinare de episoade și situații eteroclite, unele artificios dramatice, altele incluzând dialoguri lungi, discuții filosofarde sau cu un caracter mai curând parazitar: intimist, romanțios, banal sentimental, pe alocuri melodramatic și senzațional. Notabil e punctată, totuși, malefica activitate a funcționarilor de partid acționați de la Moscova, unii având
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290294_a_291623]
-
variantelor creează impresia de cantitate enormă; există grație și eleganță în finisarea imaginilor, o ingenuitate numai parțial jucată, ce vine din credința în posibilitatea miraculosului, un fel de dexteritate de magician, prin care poetul topește laolaltă elemente dintre cele mai eteroclite. Ne trezim, citind aceste versuri, într-un soi de Wonderland sui-generis, un univers de zaharicale, în care limbajul pare să-și valorifice integral resursele carnavalești (cum se întâmpla și în Țiganiada lui Budai-Deleanu, bunăoară). Uimește, așadar, la Mircea Cărtărescu, ca
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
tipărită la Veneția) alături de tălmăcirea românească datorată lui Radu Greceanu (O povestire inedită în versuri despre sfârșitul postelnicului Constantin Cantacuzino, 1940). V. a editat separat și două texte ce își au sorgintea în preajma lui Constantin Brâncoveanu: Însemnările de taină (scriere eteroclită, de unde Radu Greceanu a aflat destule știri pe care le-a transcris literalmente în paginile sale) și Foletul novel, un soi de „prognosticon” cuprinzând perioada 1693-1704, tălmăcit de Giovanni Candido Romano, secretarul italian al lui Brâncoveanu, după acele foglietti novelli
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290582_a_291911]
-
instituite în prima jumătate a secolului, Nichita Stănescu continuă procesul de interogare poetică prin operații decise de captare a eului, integrate tentativei experimentaliste". Cu următorul adaos, de-o prețiozitate abstractizantă care nu e cîtuși de puțin de natură a explicita eteroclita conexiune: "metoda lui Nichita Stănescu, în consens cu aceea bacoviană, situează actul poetic în interstițiile spațiului "prelingvistic", instaurînd viziunea tragică a traversării semnificantului de către o instanță vorbitoare, ce se afirmă nu în discursul încheiat, ci în pulsiunea preverbală". Dacă poezia
Dificultățile unei "panorame" (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8445_a_9770]
-
metaforice surprinzătoare, de tip expresionist. Tema trecerii, din ce în ce mai obsedantă, conferă, dincolo de camuflajul discursivității, un tragism melancolic: tragismul neputinței de a fixa emoția sau de a ieși definitiv din „lumea” culturii în adevărata lume a vieții. Substituiri (1983) este o culegere eteroclită, în care se întâlnesc mai multe influențe sau tipuri de discurs practicate și înainte: livrescul pe alocuri prețios, de inspirație orientală, expresionismul sau poezia cotidianului, discursul simbolizant neomodernist sau construcția de tip puzzle (turnura dinspre vizionarism spre expresionism e constatată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290091_a_291420]
-
în mica așezare, oameni liniștiți, toți la fel, aproape triști sau melancolici, nu-și mai vădea spre partea așezării de est valabilitatea, căci orașul - capitală a județului -, aflat în monotonia aceleiași câmpii, era, dimpotrivă, locuit de o populație pe cât de eteroclită, pe atât de gălăgioasă, aproape 120.000 de locuitori (foarte mulți la vremea aceea), cu destine la întâmplare, aruncate în aer, jucate la zar, țipate pe străzi odată cu jurnalele de dimineață (asta înainte de război), din centru până în mahalalele desfundate și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
foarte bine să aparțină oricăreia dintre literaturile central ori est-europene: Povestiri din Medio Monte (2000), Casa din Piața Gorky (2001) și Vacek (2002). Ele sunt legate de destinul orășelului Medio Monte, situat în Imperiul habsburgic, oraș probabil ceh (sau românesc), eteroclit etnic, locuit de cehi, unguri, români, albanezi. Poveștile alcătuiesc o mică trilogie, un fel de cronică anonimă a orașului, scrisă cu talent și cu acel al șaselea simț lingvistic atât de caracteristic autorului. Spre deosebire de povestirile „desiștene”, câteva prea încărcate, stufoase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287511_a_288840]
-
de variat, pe atât de riscant, credem, dacă cercetarea i se subordonează în mod exclusiv. Privit în ansamblu și înțeles ca discurs intermediar, textul publicistic nu doar al lui Arghezi, ci al tuturor scriitorilor consacrați devine incitant prin caracterul său eteroclit, potențând nu doar diverse, ci și divergente sensuri de lectură. Referindu-ne îndeosebi la Arghezi, discursul publicistic, prin polivalența sa, întregește complex opera literară, ca suport documentar, de mărturie socio-istorică, dacă ne gândim, de pildă, la gazetăria politică și socială
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
sursa unor cercetări de excepție, de la Courier la Léon Bloy, la Zola, la Bernanos până la Péguy, pentru a da doar câteva dintre numele cele mai cunoscute, ne întrebăm, firesc, ce a inhibat, la noi, curiozitatea exegeților de a sonda terenul eteroclit al publicisticii dintr-o perspectivă mai largă și mai generoasă, cu atât mai mult cu cât teoria, în domeniul literalului și a literarului, ne oferă, astăzi, un instrumentar atât de tentant. Una dintre explicații ar fi că gazetăria, prin pragmatismul
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
dintre figurile agresiunii 294 (M. Angenot). În ipostaza de actant privilegiat, polemistul este unul și același cu eul enunțării, angajat explicit în dimensiunea intersubiectivă (Benveniste) a unei comunicări, în mare parte performative. Privit global, textul se prezintă ca un ansamblu eteroclit de secvențe: descriere, narațiune, argumentație, intercalate ingenios în scopul de a servi demersului persuasiv al eului polemic. În incipit, autorul stabilește, fără echivoc, tripartiția: "Aș fi voit [eul angajat polemic, n.n., M.S.] să mai stăm de vorbă cu cititorul și
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
însăși, pe marginea unor elemente stilizate și schematizate. Asta înseamnă că Flaubert ca și Iulian comite un paricid evocându-și sursele pentru a le submina mai bine? Ospitalitatea literară convențională este în orice caz tulburată prin profuziunea considerabilă de surse eteroclite mobilizate pentru o povestire foarte scurtă și care dereglează și perturbă viziunea unitară a miraculosului creștin amalgamându-l într-un legendar multiform și eterogen. Astfel numeroase mituri păgâne se întrevăd sub legenda creștină. La intertextul biblic, cel cu Adam și păcatul
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]