45 matches
-
orientalis) sau libarcă neagră, șvabul este o insectă din ordinul blatodeelor, care locuiește pe lângă așezările omenești, hrănindu-se cu diferite alimente de origine vegetală, în special cu resturi alimentare, dăunând în primul rând prin murdărirea produselor agroalimentare cu excremente și exuvii, apoi prin transmiterea de agenți patogeni ai diferitelor boli. Preferă locurile întunecoase, umede și este activ numai noaptea. Masculul este brun-castaniu, iar femela brună-negricioasă. Lungimea corpului masculului este de 19-25 mm, iar a femelei de 18-30 mm. Este o specie
Gândac negru de bucătărie () [Corola-website/Science/331843_a_333172]
-
negru de bucătărie este un dăunător tipic al diferitelor produse alimentare, al materialilor din hârtie și bumbac și al articolelor din piele. Pagubele sunt mai mult calitative, prin deprecierea obiectelor și murdărirea lor cu dejecții, secreții ale glandelor salivare și exuvii (= resturi de năpârlire) larvare. Alimentele atacate de gândaci au un miros neplăcut și nu mai pot fi consumate de către om. Ele trebuie aruncate. Daunele sunt și indirecte, fiind o insectă respingătoare numai prin prezența sa în camerele de locuit, cămări
Gândac negru de bucătărie () [Corola-website/Science/331843_a_333172]
-
organică, inclusiv deșeuri umane și animale. Aceste organisme patogene transmise de gândacii de bucătărie pot rămâne viabile pentru o perioadă considerabilă de timp. Vizitând din nou alimentele destinate consumului uman, ei le murdăresc cu fecale, secreții ale glandelor salivare și exuvii larvare și este posibil ca unele dintre organismele patogene să fie depuse pe produsele alimentare. Consumarea acestor alimente poate duce la gastroenterite, diaree și a alte infecții intestinale. Prin urmare ei sunt vectori ai diferitelor boli infectocontagioase. Gândacii de bucătărie
Gândac negru de bucătărie () [Corola-website/Science/331843_a_333172]
-
necazurile vieții, fragedă ca o pâine proaspătă o privire de copil neinițiat în teoria dezastrelor a cărui sclipire de ordin celest o captam înăuntrul meu și apoi nu îi mai dădeam drumul până dimineață. Cea mai frumoasă Cearșafuri între coaste Exuvii DEBUT au trecut anii și când merg să cumpăr pâine, o rup în două mă rup în două ca să te regăsesc pe tine dar ce folos că amândoi suntem gârboviți de viață iar până să te miros mi se usucă
Editura Destine Literare by Alina Agafiței () [Corola-journal/Journalistic/97_a_193]
-
fi fost nevoie decît de un alt subtitlu. Atît. N-a avut nici mediul literar favorabil în jur, n-a frecventat cenacluri, n-au pasionat-o, se pare, disputele teoretice din ultimii douăzeci de ani. între Femeia din fotografie și Exuvii, de pildă, e în primul rînd o diferență de atitudine teoretică față de propria literatură. Spunînd azi că jurnalul Tiei Șerbănescu nu e jurnal, ci roman non-ficțional, nu facem nici o speculație gratuită, nici un compliment de stimă, nici ierarhizări stupide între genuri
Un jurnal ca un spectacol literar by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15265_a_16590]
-
de ultimă generație, guguștiucilor. Trebuie să dozez amestecul, în prealabil, într-o sticlă goală. Nuuu...! Nu dintr-alea! refuză el, oripilat, un ambalaj mare ce conținuse Socată și pe care Vierme i-l întindea cu generozitate, din grămada imundă de exuvii, de lângă sobiță. Nexam! Sub nici o formă! Uite, Boss, ia banii ăștia de la mine și du-te-n stradă, la chioșc, scoate-i p'ăia din faliment și cumpără o sticlă de-un kil-jumate, de apă plată. Vars-o toată și
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
un sens unitar și final, există totuși unitățile mai mici de sens. Pe undeva, nu știu dacă nu cumva pe trupul mort al arhetipului nu se ridică niște copii arhetipali la fel de unitari. Mihaela Ursa: Puneai pe același plan Orbitor cu Exuvii ca exemple de rupere, de destrucție a textului. Mie nu mi se par a sta deloc pe același plan, chiar În afara oricărei judecăți de valoare, tocmai pentru că Exuvii ajung la anarhetip, la niște fulgurații de sens Între care se Încheagă
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
copii arhetipali la fel de unitari. Mihaela Ursa: Puneai pe același plan Orbitor cu Exuvii ca exemple de rupere, de destrucție a textului. Mie nu mi se par a sta deloc pe același plan, chiar În afara oricărei judecăți de valoare, tocmai pentru că Exuvii ajung la anarhetip, la niște fulgurații de sens Între care se Încheagă niște condiționări și niște tensiuni precum cele din norul de materie stelară-arhetipală pe care Îl dădeai ca metaforă a anarhetipului. Or, Orbitor este totuși, o spun cu riscul
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Or, Orbitor este totuși, o spun cu riscul de a fi acuzată de vulgaritate, dincolo de calitățile ei evidente, o carte care devine pe alocuri prolixă pur și simplu. Ruxandra Cesereanu: Dimpotrivă, mie mi se pare că rememorarea Simonei Popescu În Exuvii, deși făcută necanonic, merge pe o structură care intră totuși În arhetip (În arhetipul copilăriei Înminunate, cu mirări și fascinații), În timp ce Mircea Cărtărescu, cu Orbitor, intră, prin pulverizarea intenționată a poveștii și prin acel puzzle de mituri, În structura de
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Atacă boabele diferitelor specii și soiuri de fasole, mai rar pe cele de năut, soia și bob. Boabele infestate pot fi distruse complete; într-un bob se pot dezvolta 1 - 29 larve. Boabele atacate prezintă orificii de părăsire de către adulți, exuvii și excremente ale insectei (fig. 50 c). Pagube mai mari se înregistrează în anii secetoși, când procentul de infestare a boabelor ajunge până la 50 %. În condiții de depozitare, toate soiurile de fasole sunt atacate; gradul de infestare depinde de durata
PRINCIPALII DĂUNĂTORI AI LEGUMELOR DIN CÂMP ȘI SPAŢII PROTEJATE by TEODOR GEORGESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91566_a_92850]
-
lui Cezar, ultima axă care se leagă strîns de celelalte două. Este vorba despre atitudinea personajului - în ambele lui aspecte, de adolescent și matur, față de lumea pe care o descrie. și aici, Tinerețilese aseamănă cu Muzici și faze sau cu Exuvii prin imaginea proaspătă, complet necon vențională a epocii comuniste văzute prin ochii unui copil inocent. În lumea lui Dănuț nu există Ceaușescu și cultul lui monstruos, nici Securitatea, nici lipsurile materiale, nici sentimentul de teroare, de carceră pe care autorii
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și îndrăgostiți 25. F.M. Dostoievski, Idiotul 26. Mircea Nedelciu, Adriana Babeți, Mircea Mihăieș, Femeia în roșu 27. Michael Cunningham, Orele 28. Michel Houellebecq, Platforma 29. W. Somerset Maugham, Vălul pictat 30. Jorge Luis Borges, Cartea de nisip 31. Simona Popescu, Exuvii 32. Julio Cortázar, Șotron 33. Haruki Murakami, în căutarea oii fantastice 34. Mika Waltari, Amanții din Bizanț 35. Dan Lungu, Sînt o babă comunistă! 36. Mihail Bulgakov, Inimă de cîine. Însemnări pe manșete 37. John Fowles, Colecționarul 38. Dai Sijie
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
relevă atît de istoria literară, cît de cea a mentalităților. Astfel, autobiografismul optzecist ar fi, de pildă, autoficțiune, iar Simona Popescu ar fi o autoficționară. Or, aici, ca și la Cezar Paul Bădescu, de pildă, avem de-a face cu exuvii, cu bildung. Apoi, eul expus în Exuvii sau în Tinerețile lui Daniel Abagiu, ca și în majoritatea ficțiunilor evocate mai înainte, este departe de a-și exhiba statutul literar de voce, de origine a cuvintelor rostite. El apare în mod
Autoficționarii by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/10604_a_11929]
-
cea a mentalităților. Astfel, autobiografismul optzecist ar fi, de pildă, autoficțiune, iar Simona Popescu ar fi o autoficționară. Or, aici, ca și la Cezar Paul Bădescu, de pildă, avem de-a face cu exuvii, cu bildung. Apoi, eul expus în Exuvii sau în Tinerețile lui Daniel Abagiu, ca și în majoritatea ficțiunilor evocate mai înainte, este departe de a-și exhiba statutul literar de voce, de origine a cuvintelor rostite. El apare în mod limpede ca o construcție pusă în scenă
Autoficționarii by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/10604_a_11929]
-
această metaforă a "neștiinței" generalizate sugerîndu-se epicentrul unei lumi care începe să-și piardă punctele de reper. De fapt, aici trebuie localizată esența crizei lui Passmore. El simte că și-a pierdut identitatea (autenticitatea primară) într-un lung șir de exuvii morale și psihice, pe care i le-a indus sistemul consumist - un sistem al "artei pentru bani" și nicidecum al "artei pentru artă". Recuperarea identității originare presupune, pe lîngă întoarcerea în timp, dislocarea psihologică din actualul eu alienant, lucru în
Efort terapeutic by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6656_a_7981]
-
concluzii parțiale privind o listă similară, cu adevărat contemporană, alcătuită integral din romane apărute după 1990. Femeia în roșu (Adriana Babeți, Mircea Mihăieș, Mircea Nedelciu), Coaja lucrurilor sau Dansând cu Jupuita (Adrian Oțoiu), Pupa Russa (Gheorghe Crăciun), Orbitor (Mircea Cărtărescu), Exuvii (Simona Popescu) și Fric (Ștefan Agopian) candidează tacit, cu drepturi egale, la un număr neprecizat de poziții canonice. Verdictele, în această perioadă tulbure ca și în aceea aparent mai cristalină dintre războaie, sunt, uneori, contrariante. Inserate, însă, într-o minuțioasă
Încurcate sunt căile verdictului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7781_a_9106]
-
în presă). Cei mai tineri scriitori cărora li s-a reținut un titlu sunt: Cristian Popescu (Arta Popescu, 1994), Adrian Oțoiu (romanul de debut Coaja lucrurilor..., 1994), Vlad Zografi (piesa de teatru Petru sau petele în soare, 1996), Simona Popescu (Exuvii, l997), Ruxandra Cesereanu (Oceanul schizoidian, 1998), Ioan S. Pop (Podul, 2000). Bineînțeles că din anii ´90 sunt selectate și alte opere ale unor scriitori de alte vârste. Toate acestea sunt indicii semnificative despre atitudinea critică față de epoca postdecembristă și calitatea
Catalogul bibliotecii esențiale by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/13114_a_14439]
-
răscruce, Poduri ce unesc Stînga și dreapta, Atît.) Privirea lui Pe deasupra lucrurilor, Un vas înnobilat De fructele mărunte, Degetul - Necuprinsul Între Două tristeți, Acolo încape întotdeauna, Un lujer crud, Venirea cuiva. *** Laborator - Pulberea, O jivină cuminte Țese semne, noduri ciudate, Exuvii în lumina crudă (Cine o frînge Își umple palmele De curcubeu) Prețioase, eterne, Temple abandonate Pentru o altă credință, Ceva rămas neterminat: Poate solzi, Poate mînia lui Dumnezeu, Atoateștiutorul. Copila mea, Fiul meu, Răstignirea de dimineață, Cele două părți ale
Poezie by Katia Fodor () [Corola-journal/Imaginative/15448_a_16773]
-
scriitorii de valoare români să dea curs unor invitații. "Ocaziile", de regulă, promiteau un chef pe cinste la Uniunea Scriitorilor și cam atât). În absența autorilor, e drept, au traversat Prutul, uneori, cărțile lor: Dimineața pierdută, Don Quijote în Est, Orbitor, Exuvii, Ușa interzisă etc. (sigur, nu doar acestea, am numit aici cărți pe ai căror autori încă nu i-am avut oaspeți în Basarabia). Aceste volume nu se găsesc în librăriile din Chișinău, Bălți, Soroca, Florești, Cahul, Tighina ș.a.m.d.
Viața în arhipelag by Vitalie Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/14192_a_15517]
-
Marius Chivu Simona Popescu a scris cu totul trei volume de poezie, toate în anii '90, care au propulsat-o și au menținut-o în top-ul celor mai buni poeți contemporani. Apariția în 1997 a excelentului roman Exuvii a fost o surpriză de proporții, Simona Popescu descinzând cu succes pe un land încă "necivilizat" de proza românească. Volumul de eseuri Volubilis (1998) demonstra disponibilitățile teoretice (deloc grozave la generația '90 spre deosebire de optzeciști) și prevestea alte lucrări de asemenea
Escher desenează o matrioșkă by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12575_a_13900]
-
mai frumoasă bătrânețe literară - căruia i-a și dedicat primul eseu critic (Salvarea speciei. Despre suprarealism și Gellu Naum, 2000), carte republicată îmbunătățită și într-o variantă remixată sub titlul Clava. Critificțiune cu Gellu Naum (Paralela 45, 2004). Între timp, Exuvii a fost tradus în poloneză și a ajuns la ediția a III-a, iar Paralela 45 a scos și prima antologie de autor a poetei. Ce (mai) poți spune la o asemenea ediție!? Cum se întâmplă însă în asemenea cazuri
Escher desenează o matrioșkă by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12575_a_13900]
-
nimic. / Litere și cuvinte și nimic./ Dar viața? Dar toată mișcarea inimii tale / și tot ritmul și toată muzica omenească a corpului tău? / Și tot ce ai fost? Acestea unde se duc?" În acest punct aș face trecerea decisivă înspre Exuvii - Juventus îmi apare acum ca un link spre roman -, acolo unde textul face mai vizibilă căutarea și uimirea de sine, înspre autogenerarea în multiple învelișuri a miezului tare identitar care, imposibil a se înfățișa unic & unitar, se ascunde la nesfârșit
Escher desenează o matrioșkă by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12575_a_13900]
-
mersul prostituatelor bete / leproase pisici se aruncă / sub roți de tramvai / la terase ieftine / mușterii cu dantură stricată / se pronunță critic”. La alte pagini, câte o notație sumară e suficientă pentru amplificarea sugestiei, oarecum pe urme de haiku, precum în Exuvii: „cămașa părăsită / la marginea drumului / cu nasturii descheiați // așteaptă”; ori, într-o suită de „impresii” alimentate livresc, definite chiar ca Haiku basarabean, unde înregistrarea faptului cotidian e orientată insidios spre reflecția amar-ironică: „la masa tăcerii / scaunele-și dau / picioare-n
Debutul unui poet: Virgil Botnaru by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/2383_a_3708]
-
prin pereți. Dar niciodată nu am devenit o scriitoare adevărată sau - mai bine zis - un scriitor, fiindcă la genul masculin cuvântul acesta sună mai serios. Mie viața parcă mia scăpat mereu printre degete. Dădeam numai peste urmele ei, peste niște exuvii mizere. Când îi depistam coordonatele, era deja în altă parte. Nu mai găseam decât amprente, asemenea inscripțiilor de pe scoarța copacilor din parcuri: „Am fost aici”. În scrisul meu viața se preschimba într-o istorie incompletă, în povestioare onirice, cu intrigi
OLGA TOKARCZUK - Rătăcitorii () [Corola-journal/Journalistic/4313_a_5638]
-
acțiunea revin după fiecare episod, ca să atragă atenția că e vorba, în fond, despre o proză cu miză mare. O carte a vîrstelor care se intrică (amintind, pe departe, poate și prin iubirea intelectuală de natură, în toate sensurile, de Exuvii), a experințelor care, deși nu par, înseamnă mult mai mult decît literatură, o călătorie dinspre Nigredo spre Rubedo. Un basm cu Cassandre și Sibylle despre cum, fără să le creadă nimeni, au apărut pe lume poveștile. Scrise, ar fi spus
Bouquet garni by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11382_a_12707]