63 matches
-
de sub robinetul scurt și strălucitor. Își propuse dibuirea săpunului pentru mai târziu, căci își aminti de ora vizitei. Lepădă papucii pe covorul moale și se urcă în pat tocmai la timp. Ușa se deschise cu precauție și un cap rotund, grăsuliu și jovial salută cu glas schimonosit, ca pentru copii: -S-a trezit Domnia Voastră?! Ați dormit bine-binuț?! Ceva dureri?! Ceva neplăceri?! Marcel își opri un nod în gât. Lingușitorul personaj era tocmai emeritul Profesor Dr. Stâncă, neurochirurg de talie mondială, proaspăt uns
JOCUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 1899 din 13 martie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1457855636.html [Corola-blog/BlogPost/384208_a_385537]
-
greu prin obloanele închise, în urmă cu ani, acolo locuise în gazdă o familie cu un copil. Ana încercă să-și imagineze un fel de copaie în care se făcea aluatul, legănându-se în mijlocul camerei și-n ea un prunc grăsuliu, agitându-se, înclinând-o, gata-gata să cadă peste margini. Sau chiar...?!.. Și privirea se răsucea nemulțumită de gol și întâlnea cu stupoare, sprijinit de un perete... sicriul. Era o cutie mare, mirosea frumos a lemn dat la rindea și a
NISIPURI de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 749 din 18 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Nisipuri_tania_nicolescu_1358526754.html [Corola-blog/BlogPost/348859_a_350188]
-
părinții preluați și de Biblie. Milan s-a revoltat: nu mă arunca pe mine în culegerea de înțelepciune populară, frate! Termină povestea cu Flora. O fecioară acvilină, deocamdată fără țîțe, o să facă piept peste vreo doi ani, ugere incitante, pizdoacă grăsulie, excitantă, retro - țărăncile nu se rad; pudoarea, denaturînd imaginea, o amplifică!; un fel de reflectare a cerului în apa rîului, cu cosițele ei aurii, risipite pe umerii ei fragili, de porțelan de Meissen, luată de Mancuse, cu tot cu fulgi, pe neașteptate
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN (ROMAN) de IOAN LILĂ în ediţia nr. 291 din 18 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_roman_.html [Corola-blog/BlogPost/361106_a_362435]
-
minte din timpul repetițiilor, nu mi s-au șters din amintire. Ce vreți, aveam numai 11 ani.) Douăzeci, și toți cu găuri. Parc-ar fi să povestească Cum se odihneau sărmanii pe-o salbă sărbătorească, Pe-un grumaz de țărăncuță grăsuliu și răsfățat Pân' ce ghiara ciocoimii, din care i-a înhățat. De-ar avea banii o limbă, lucrurile ce ne-ar spune Pe mulți albi i-ar face negri, ca cel mai negru tăciune. Nu! nu vreau această pungă!Și
Editura Destine Literare by Virgil Sacerdoțeanu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_413]
-
tineri și el și ea. Ea frumușică foc și extrem de spirituală 3. Amândoi tuberculoși, au fost în acelașșiț sanatoriu, la Geoagiu. Și se iubesc strașnic. El e roșu la față ca sfecla fiartă, roșeața caracteristică; ea e ca ceara, dar grăsulie. O imensă milă îți face această fericită și nefericită pereche atât de tânără și cu zilele, de bună seamă, numărate. Sunt prea respectuoși față de mine, mănâncă la un restaurant mai modest și trec seara pe la al nostru, să ne vadă
Câteva contribuții la bibliografia lui Nichifor Crainic by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/5651_a_6976]
-
strada fusese decupată de-un dobitoc. Aveai impresia că te plimbi pe-o cartelă Jaquard; dacă le cercetai de-aproape, găurile erau deja înfundate cu crengi, noroi și frunze. Mai dispăruseră și casele vechi, cu marchiză de sticlă și îngerași grăsulii deasupra ferestrelor. Orașul le îngrămădise printre blocuri, fugărindu-le dintr-un cartier într-altul, până nu mai rămăseseră decât niște insule izolate, ascunse de ochiul trecătorului: la Izvor (de la biserica Elefterie spre Panduri); lângă Dorobanți (până după Cașin); între Filaret
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
el și avea de gând să se retragă rapid. A mai intrat apoi o fată cu un geamantan în mână care părea a fi făcut o călătorie lungă. Părul ei era roșcat, ușor decolorat până spre blond, fața rotundă și grăsulie, având un aer de nemțoaică. -Bună! O caut pe Ninette! - Ninette! Te caută cineva! O fată cu un geamantan. -Vai, cine o fi? A stat puțin, apoi a pornit glonț spre ușă. -Antoinette! Spuneai că vii peste vreo două săptămâni
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
la tâmple îi răsăriseră fire albe. În jurul ochilor îi apăruseră riduri. Avea o mină îngrijorată. Farmecul lui băiețesc se evaporase. Acum putea fi întrezărită masca lui de bătrân, așa cum arăta George la șaizeci sau la șaptezeci de ani, mai puțin grăsuliu, mai uscat, mai zbârcit. Zbârciturile începuseră să i se și schițeze pe fruntea atât de netedă până de curând. Alex îl privea, simțind junghiul dureros al iubirii pe care i-o purta. Își spuse: „Într-un fel, mă bizuiam pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
aer cu miros de mașină nouă - ... copyright 1974, Miss Rona ne vorbește despre cum și-a început viața ca o evreică mică și grasă din Queens, cu un bornău în mijlocul feței și-o misterioasă afecțiune musculară. Brandy zice: — Brunețica asta grăsulie se reinventează ca celebritate blondă, un superstar pe care un sex-simbol masculin o imploră să-l lase să-și vâre penisul în ea măcar un centimetru. Nici unul dintre noi nu mai are o limbă maternă. Alt panou publicitar: La următoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
cu lemnul găurit de cari era așezat la loc de cinste, lângă o icoană care Îl Înfățișa pe Iisus rugându-se pe Muntele Măslinilor, un ștergar cusut de bunica cea bună pe când Încă nu se măritase. Ștergarul Înfățișa un bărbat grăsuliu așezat la masă În fața unei carafe și a unui pahar. Zâmbea cu Încântare și ridica brațele În sus de atâta bucurie, privind la o femeie țeapănă, cu părul numai inele, care Îi Întindea o tavă plină cu sarmale. Deasupra lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
el. Surorile lui Barnabe sunt "niște blonde care seamănă între ele și care seamănă cu Barnabe" (53). Țăranii în han sunt "oameni mici de statură, care, la prima vedere se aseamănă mult, cu chipuri lătărețe, osoase și totuși cu obraji grăsulii" (60). Identitatea personajelor (ca și numele, lucrurile) este pusă la îndoială prin această confuzie de asemănare: "El vorbește cu Klamm, dar oare e Klamm? Nu e mai degrabă cineva care îi seamănă lui Klamm? Un secretar poate, cel mult, care
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
îl are în prim plan pe un tânăr care are misiunea de la tatăl său, arendaș, să plătească cincizeci de galbeni, câștigul datorat boierului, care se întâlnește în drum cu diavolul, întrupat într-un călăreț, cu înfățișare de negustor: ,,un roșcovan grăsuliu, cu fața vioaie; cârn și pisturiu; dar om plăcut la înfățișare și tovarăș glumeț; numai atâta că e șașiu, și când se uită în ochii tânărului, îi face așa ca o amețeală, cu un fel de durere la apropietura sprâncenelor
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
genul descris ca inofensiv. - E timid, zicea Pat. Timid și prost. Mai erau cîțiva care apăreau ocazional, cînd voiau să-și facă de cap. Unuia-i zicea Whitey (nu mi-am dat seama niciodată de ce, fiindcă era negricios): un tip grăsuliu și prost care lucra ca ospătar Într-unul dintre marile hoteluri. Își imagina că dacă plătise o capsulă, avea dreptul la următoarea pe datorie. O dată, după ce Pat l-a expediat, s-a repezit la ușă furios și ne-a arătat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Și o atmosferă cu umiditatea de 80%. Dar aici nu plouă. Mai mult de zece mii de bovine au pierit. În filmul care ni se prezintă vedem vite scheletice care rod o tulpină uscată. Întorc capul înspre afară, spre fereastră. Copii, grăsulii și veseli, ne privesc și rîd. Mortalitatea la noii născuți este zero, spune compañera. Ca și cea maternă, mai adaugă. Din stradă, femei frumoase te privesc în ochi, aproape provocator. Îmi amintesc ce mi-a spus profesoara de limbă spaniolă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
scot o vorbă mult timp. Apoi, rup vraja, aproape brutal. N-ai mai avut vești de la el? O, ba, da. Zilnic, în fiecare oră Domenique era în mine. Apoi cu mine. Scoate o fotografie cu un puști mulatru, drăgălaș și grăsuliu. El este Domenique al meu. Acum este medic și nepoțica este de la el. Alt copil nu mai am. Dar, Zulueta, nu l-ai mai căutat după aceea? La ce bun? Să-l împart pe Domenique al meu cu Domenique al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ține-mi tu locul, cum te-am rugat. Astăzi eu îmi iau o zi de concediu. I-am promis dânsului că-l ajut să-și rezolve o problemă. E nou aici, nu cunoaște orașul. Marinela și-a desenat pe fața grăsulie un zâmbet lătăreț în semn de aveți toată încrederea, doamna doctor, da se poate!... Doctorița și-a schimbat grăbită halatul alb cu fulgarinul ei care-i venea extraordinar, și-a luat geanta și pur și simplu a zbughit-o din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
care par a-i face mai tâmpiți, ascunzându-le ochii despre care, în alte timpuri, se spunea că sunt ferestrele sufletului. Dar, nici urmă de așa ceva: moda cere astfel de șepci; tot moda îi va îmbrăca la vară, pe bărbații grăsulii, în pantaloni scurți, lăsând să li se vadă părul de pe picioare, ca o blăniță, și tot moda va impune "șleapi" și flanele de sub care să se reverse burți purtate la vedere, ca o emblemă a importanței. Așa că schimbarea anotimpului nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
multicoloră a pieței, forfotind de cea mai diversă lume, de la "șuți" care au un tip anume, numai să fii deprins cu tipologia, la precupețe grase și pensionari gravi, grijulii cu banii lor puțini; erau acolo și o mulțime de "interlopi", grăsulii, unsuroși, valutiști impertinenți..., în sfârșit, toată fauna. Celelalte mese de pe terasa care se numea "Rapidulețul" erau libere, cu excepția uneia, mai îndepărtate, unde un ins răsfoia niște ziare. Se vedea că are timp, ca și mine, și eram mulțumit că distanța
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
În urma ei, Ștefan strigă cu o nuanță de poruncă: Și, nu uita! Simplu! Fără podoabe! Pușcile bubuie pe metereze... Bre, Neamțule! se răstește Ștefan. Suntem sătui de bubuială! Ne e dor de liniște! Jawohl! sare Herman un tânăr blond, roșcovan, grăsuliu, luând poziția de drepți. Rogu-te, spune moale Ștefan, zi pușcilor să tacă. Și-apoi, curând-curând, ne va crăpa buza după fiece firicel de iarbă... Herman pocnește din carâmbi, face o plecăciune și, după un "Jawohl!" milităresc, iese. Ștefan tace
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
nou, închidea o casă mare, cu două turnulețe bătute în cărămidă roșie. Ușa de la intrare era sculptată, iar pe treapta de sus a scării strâmte și înalte, o prințesă de marmură privea cu tristețe spre musafiri. Astrologul era un bărbat grăsuliu, aplecat peste o hartă desenată pe piele și țintuită pe masa de brad. Îl chema Xenopol și vorbea alene, ca omul care n-are nici o treabă. - Și numele adevărat care-ți este? începuse Ghighina interogatoriul. - De botez? Pârvu, domnița mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
sine ca să se așeze pe făgașul cel bun. Mirel merge pe nouă ani de-acum, a cam trecut ce a fost greu, așa încît Doruleț n-ar prea avea motiv s-o ia în serios pe Magdalena, pe mămica lui grăsulie care-l tot pisează să-și găsească mai repede de lucru, să facă ce-o face să aducă un ban în casă, fiindcă vede bine și el că nu se mai poate... Ba tocmai că a contribuit și el a
Actualitatea by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15477_a_16802]
-
scrisă. Atunci a început marea fraudă, iar la 28 noiembrie n-am asistat decât la ultimul și cel mai nesemnificativ episod. Frauda s-a desfășurat lin: cu mituirea delicată, unde s-a putut, prin abaterea vigilenței și prin anestezierea cu grăsuliile reclame direcționate de Năstase acolo unde durerea era mai mare. Din acest punct de vedere, presa românească a dovedit că dacă n-are onoare, are măcar ținere de minte: cei alintați cu dărnicia prim-ministerială s-au comportat cu imensă
Litera portocalie by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12200_a_13525]
-
o goni o bătrână micuță, cu o cușmă de blană roasă. Zinaida era bucuroasă să fugă, dar n-o țineau picioarele - i se înmuiaseră - și se așeză în mijlocul drumului ca o găină mare zbârlită, acoperindu-și capul cu mâinile albe, grăsulii. Și deodată auzi deasupra capului o voce răgușită: - U-u-u, haită de șacali, otrepe nesătule! Kotova, lepădătură ce ești! Stai de douăzeci de ani, și tot nu-ți ajunge! O să-i iei cu tine pe lumea ailaltă! Și tu, încotro, ghiuj
Ludmila Ulițkaia Rude sărmane. Fetițele by Gabriela Russo () [Corola-journal/Journalistic/3562_a_4887]
-
bondocul" care fredona încetișor, ca pentru sine, o melodie. Biroul cel mare și scaunul pe care ședea erau astfel plasate încât individul apăru înainte ca ea să vadă că are un vizitator. O privea, cu ochii săi albaștri, un individ grăsuliu care, într-un fel sau altul, izbutise de mult să-și înfrângă frica. Ochii lui mici, asemănători celor ai unui porc, se întoarseră către arma dintre degetele ei, apoi reveniră cu un aer pofticios spre chipul ei. - Drăguță fată, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
tocmai au fost afișate. Ai trecut. Felicitări. Thaw se holbă cu groază la ea. Spre sfîrșitul săptămînii, intră prin portalul de marmură al Bibliotecii Mitchell. Venise deseori aici să vadă facsimilele cărților profetice ale lui Blake, și în timp ce un tip grăsuliu, îmbrăcat într-o haină cu nasturi de alamă îl conducea la etaj, aerul de calm scolastic și atenție politicoasă îi făcu spiritul să se simtă mai ușor. Poate că n-ar fi rău să lucreze într-un asemenea loc. Fu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]