160 matches
-
de viață, aceasta nu se poate! Dar, sărbătoarea în act e un ideal segregat din speranță și dacă nu lungește viața, o face mai frumoasă! Ce-și sărbătorește omul la ziua sa de naștere? Își sărbătorește viața! Și-atunci, ce jubilare poate etala mai consonant viața și speranța, decât sărbătoarea zilei de naștere a unui medic? 28 august, pentru doctorița Luminița Marilena Pascariu (Spitalul Orășenesc Buhuși-Bacău) este cu precădere o astfel de zi, optimă mărturisirilor afective din partea celor ce-i cunosc
DR. LUMINIŢA MARILENA PASCARIU. PENTRU FIECARE, CÂNDVA S-A NĂSCUT UN MEDIC... de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1700 din 27 august 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1440706204.html [Corola-blog/BlogPost/343432_a_344761]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > JUBILARE ÎN STROPI DE VERDE CRUD Autor: Mihaela Oancea Publicat în: Ediția nr. 1136 din 09 februarie 2014 Toate Articolele Autorului Amintire-ndepărtată, te-ai strecurat magic în cămașa iubirii cusute cu răbdare și speranță! Veșmântul tău fraged nu-i ros
JUBILARE ÎN STROPI DE VERDE CRUD de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1136 din 09 februarie 2014 by http://confluente.ro/Jubilare_in_stropi_de_verde_c_mihaela_oancea_1391945587.html [Corola-blog/BlogPost/341220_a_342549]
-
Știai că nu m-am resemnat și, ademenitoare ca o fecioară cu sânul dezvelit, ai risipit îndoiala din vorbe, și-ai jubilat gracilă, în peisaj campestru, în stropi de verde crud, așteptând să-ți luminez cărarea. Mihaela Oancea Referință Bibliografică: Jubilare în stropi de verde crud / Mihaela Oancea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1136, Anul IV, 09 februarie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Mihaela Oancea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
JUBILARE ÎN STROPI DE VERDE CRUD de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1136 din 09 februarie 2014 by http://confluente.ro/Jubilare_in_stropi_de_verde_c_mihaela_oancea_1391945587.html [Corola-blog/BlogPost/341220_a_342549]
-
Acasă > Orizont > Selecții > POEM DESPRE ALT POEM Autor: George Terziu Publicat în: Ediția nr. 868 din 17 mai 2013 Toate Articolele Autorului POEM DESPRE ALT POEM Profundul violoncel al nopții azvirle întunecată să jubilare departe, pește zare. Imaginea de ceață a lucrurilor își dizolva formele În fluviul de lumină cosmică. Muzeul de artă tresare sub pașii poetului Nu,nu acesta e poemul căderii mele Am ceva pentru voi, prieteni din toată lumea O sărbătoare de
POEM DESPRE ALT POEM de GEORGE TERZIU în ediţia nr. 868 din 17 mai 2013 by http://confluente.ro/Poem_despre_alt_poem_george_terziu_1368797569.html [Corola-blog/BlogPost/354887_a_356216]
-
capăt) cu lacrimă ori bucurie, pentru a ne putea rotunji și întregi pe acest drum propriile aspirații existențiale, iar prin zbaterile cotidiene firești să ne afirmăm personalitățile și trăirile ca făpturi fericite, integral pătrunse de bucuria vieții! (Adică mulțumite până la jubilare (jubilație) de satisfacțiile ori reușitele personale, familiale, comunitare, naționale). Numai aceste ipostaze ne oferă împlinirile intense ale vieții trăite plenar printre ceilalți și nu stereotipul de a ne-o consuma, numai ... oricum. În acest proces vast și complex al evoluției
CREDINŢA DACO-DEOUMANIŞTILOR ŞI LIANTUL EI INTEGRAL, DUMNEZEUL UNIC CURCUBEU (D.U.C.) de ALEXANDRU OBLU în ediţia nr. 699 din 29 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_oblu_deoumanismul_doctrina_alexandru_oblu_1354227058.html [Corola-blog/BlogPost/351362_a_352691]
-
fi trimise prin transfer la adresa tv.inspirescu@gmail.comtel.0732407032Multumimwww.inspirescu.ro... XVI. POEM DESPRE ALT POEM, de George Terziu , publicat în Ediția nr. 868 din 17 mai 2013. POEM DESPRE ALT POEM Profundul violoncel al nopții azvirle întunecată să jubilare departe, pește zare. Imaginea de ceață a lucrurilor își dizolva formele În fluviul de lumină cosmică. Muzeul de artă tresare sub pașii poetului Nu,nu acesta e poemul căderii mele Am ceva pentru voi, prieteni din toată lumea O sărbătoare de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/george_terziu/canal [Corola-blog/BlogPost/379860_a_381189]
-
nasc Aseară m-am întîlnit cu mine și arătăm obosit Dacă am noroc voi muri de o boală celebra,noua Și se va vorbi de ea la televizor ... Citește mai mult POEM DESPRE ALT POEMProfundul violoncel al noptiiazvirle întunecată să jubilare departe, pește zare.Imaginea de ceață a lucrurilor își dizolva formeleîn fluviul de lumină cosmica.Muzeul de artă tresare sub pașii poetuluiNu,nu acesta e poemul căderii meleAm ceva pentru voi, prieteni din toată lumeaO sărbătoare de iunie sub care
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/george_terziu/canal [Corola-blog/BlogPost/379860_a_381189]
-
o zi grea, faceți un efort să îl ajutați. Un preparat culinar deosebit, un masaj al spatelui sau un obiect oferit îi poate aduce partenerului în mod instantaneu zâmbetul pe buze. 2. Nu folosiți niciodată expresia "Ți-am spus eu" Jubilarea în cazurile în care aveți dreptate nu trebuie să facă parte din relația dumneavoastră. Dacă greșiți, nu vă fie teamă să recunoașteți acest lucru. Însă, atunci când aveți dreptate, lăsați să treacă de la dumneavoastră. Replici precum "Ți-am spus eu" nu
Cum să fii fercit în cuplu. Vezi zece trucuri care te vor ajuta by Cristina Alexandrescu () [Corola-website/Journalistic/105184_a_106476]
-
viață nu m-am săturat. Continuu fierb în mine preferințe, Ard mereu ca o nestinsă torță, Nu-mi înfrâng anumite dorințe, Și urc spre apogeu în forță. Îmi pregătesc conștient plecarea, Căci știu, voi deveni furtună, Sfârșitul nu va fi jubilarea, Ci victoria vieții nebună. Referință Bibliografică: VICTORIE A VIEȚII NEBUNĂ! / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 957, Anul III, 14 august 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Mihai Leonte : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
VICTORIE A VIEŢII NEBUNĂ! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 957 din 14 august 2013 by http://confluente.ro/Victorie_a_vietii_nebuna_mihai_leonte_1376460030.html [Corola-blog/BlogPost/350386_a_351715]
-
că în timp, „cu cât mai excentrice erau vocalizele, cu atât mai amuzată era audiența.” "Alleluia" are următoarea structură: începe cu o intonare scurtă (aproape silabică) a cuvântului alleluia, reluată apoi de către cor. Ultima silabă continuă cu o melismă (numită jubilare) construită cu repetiții variate, simetrii interne, articulare prin formule cadențiale. Urmează un solist sau o formație mică cu un verset moderat melismatic care folosește uneori jubilarea și de obicei se sfârșește cu o variantă a recitării de la început (aici cântă
Melismă () [Corola-website/Science/317098_a_318427]
-
a cuvântului alleluia, reluată apoi de către cor. Ultima silabă continuă cu o melismă (numită jubilare) construită cu repetiții variate, simetrii interne, articulare prin formule cadențiale. Urmează un solist sau o formație mică cu un verset moderat melismatic care folosește uneori jubilarea și de obicei se sfârșește cu o variantă a recitării de la început (aici cântă și corul). Partea se încheie repetând alleluia în tutti. În unele versiuni arhaice se interpretează de trei ori jubilarea, iar de fiecare dată se cântă o
Melismă () [Corola-website/Science/317098_a_318427]
-
un verset moderat melismatic care folosește uneori jubilarea și de obicei se sfârșește cu o variantă a recitării de la început (aici cântă și corul). Partea se încheie repetând alleluia în tutti. În unele versiuni arhaice se interpretează de trei ori jubilarea, iar de fiecare dată se cântă o variantă mai lungă, aceasta fiind probabil o urmare a cântării improvizatorice. Fragmentul pentru cor „For Unto Us a Child Is Born” din oratoriul "Messiah" de Georg Friedrich Händel conține numeroase exemple de melismă
Melismă () [Corola-website/Science/317098_a_318427]
-
a devenit custode al aspirațiilor populare, în timp ce partidele revoluționare rivale s-au discreditat unul după altul, și pericolul contrarevoluției s-a prefigurat. Căderea monarhiei a fost percepută ca o liberalizare fără precedent. Ea a deschis în Rusia o perioadă de jubilare populară și de frământare revoluționară. O frenezie a luării de cuvânt a pătruns în toate straturile societății. Mitingurile erau fapt cotidian și vorbitorii se succedau fără sfârșit. Paradele și protestele s-au răspândit. Zeci de mii de scrisori, adrese, petiții
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
o meditație asupra Apocalipsei. În opinia ei, ceea ce Apocalipsa ne învață este răbdarea. Răbdarea este cea mai aproape de perfecțiune, atât cât o permite firea omenească. Cartea sa, care este scrisă în mare parte în proză, erupe frecvent în poezie sau jubilare, la fel ca însăși Apocalipsa. Importanța viziunilor lui Ioan aparține creștinilor din toate timpurile ca o meditație la prezentul continuu. Aceste treburi sunt eterne și se află înafara considerațiilor umane obișnuite. „Acea iarnă care va fi moartea Timpului pare că
Apocalipsa lui Ioan () [Corola-website/Science/308601_a_309930]
-
aceea Vălcan n-are gravitate, n-are virulență, adică acel aer tăios care face dintrun autor o voce de luat în seamă. E genul de eseist care, citindu-și propriile volute stilistice, se desfată de curgerea lor, cititorul bănuindul de jubilare proprie de tip narcisic. Paradoxul este că, neavînd morb histrionic, Vălcan emană totuși un aer de paradă artistică. Scrisul lui Vălcan aduce cu o perorație scrobită a cărei formă predilectă atinge pragul intensității emfatice. Din păcate, genul acesta de travaliu
Filosofia nostimă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5465_a_6790]
-
un tub cartonat, vișiniu, lunguieț; puteai să altoiești câinii cu el. Ni l-a fâlfâit sub nas. „Asta-i drăcia!“ Jubila. „Pot să-ntreb și eu ceva?“, mi-a luat-o Maria înainte, „Cum a ajuns «drăcia» la tine?“ Acum jubilarea devenise triumf. Mihnea își savura momentul. „Să zicem că mai vorbesc din când în când cu frații «Brothers». Pare ciudat, dar știu să deschidă gura, uneori articulează cuvinte întregi. Dacă le împingi o damigeană cu vin, povestesc mai ceva ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
află în tabăra artificiului cultural sau a ordinii societale. Nu civilizația dă măsură hedonistă. Pentru că bogăția ne aservește, onorurile ne obligă, iar familia ne îngrădește. Bunurile la preț în această lume sclipesc ca niște bijuterii false, ca niște false valori. Jubilarea n-are nici o legătură cu artificiile propuse de social pentru a supune și a poseda individualitățile aservite și alienate. Nu aflăm plăcere în a strânge bani, în a tezauriza, în a ne plasa economiile într-o instituție bancară sau financiară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
căile care duc la înțelepciune. Practica filosofică presupune o individualitate protejată de ceea ce-i știrbește integritatea și o amenință. înțelepciunea se obține prin refuzarea mofturilor sociale și prin concentrarea energiei proprii asupra unei modelări de sine utile pentru a genera jubilare adevărată și plăcere autentică. Pentru că viața merită să fie trăită; nu este decât una; ocaziile de neplăcere, de suferințe și necazuri sunt prea numeroase ca să mai sporim și noi tragismul existenței prin nepricepere, incompetență ori ignorarea a ceea ce trebuie făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
posibilă concordia cu aproapele meu; individualismul hedonist fondează o politică anarhistă și jubilatorie care, în contrapartidă, face posibil acest individualism hedonist. Niciodată niște fragmente de filosofie antice n-au conținut atâtea potențialități pentru secolele următoare... MOMENTUL AL TREILEA INVENTAREA PLĂCERII: JUBILAREA LUI ARISTIP DIN CIRENE VI ARISTIP și „voluptatea care gâdilă” -1Filosoful cu fustă. Aristip din Cirene trece drept filosoful emblematic al hedonismului; grea misiune și supărătoare reputație într-o lume care consideră că a filosofa este incompatibil cu a fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
cu fustă. Aristip din Cirene trece drept filosoful emblematic al hedonismului; grea misiune și supărătoare reputație într-o lume care consideră că a filosofa este incompatibil cu a fi adept al plăcerii, că filosofia exclude voluptatea ca obiect sau că jubilarea face imposibilă orice formă de gândire, și cu atât mai mult de înțelepciune. Filosof hedonist: iată, de mai mult de douăzeci de veacuri, un oximoron pentru ansamblul profesiei, care presupune că disciplina obligă la ascetism, constrânge la austeritate și că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
operatorii majore în cosmogonia platoniciană. Nicio reminiscență pitagoriciană, nicio umbră de împrumut de la materialiștii din Abdera, la care fizica atomistă conduce la o morală chietistă - o lecție reținută de către Epicur: nu, gândirea cirenaicului vizează în mod exclusiv o etică a jubilării la care se ajunge creându-ți libertate. Poziția lui față de bani ne arată care este metoda sa: a te ține la distanță, departe de excese, a refuza extremismele și a-ți găsi fericirea într-o practicare măsurată a plăcerilor. Aristip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
ce riști să nu găsești. A te întoarce cu coada între picioare generează prea multe ocazii de frustrare din perspectiva logicii hedoniste, pentru că timpul pierdut nu-l mai regăsești niciodată. Aristip deplânge faptul că cei mai mulți oameni nu știu să găsească jubilarea acolo unde se află ea: în adeziunea la clipă, în expansiunea de sine limitată la prezentul de care trebuie să profiți ca de o oportunitate care nu se va mai repeta. Păcatul păgân constă în a rata prezentul. Și astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
sau a unei medicine care ne-ar permite o abordare mai serioasă a chestiunii. Când unele texte vorbesc de egalitatea tuturor plăcerilor, de absența de diferențe între plăcerile trupului și cele ale spiritului, când un altul ne asigură de superioritatea jubilărilor corporale asupra tuturor celorlalte, ce putem să credem? Ce trebuie să gândim? Nimic nu ne permite să o afirmăm pe baza unui document, dar putem avansa ipoteza că, la Aristip, trupul e suflet și viceversa; că dihotomia platoniciană pare chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
viceversa; că dihotomia platoniciană pare chiar lipsită de existență sau, cel puțin, lipsită de mize asemănătoare cu ale noastre, noi cei care trăim astăzi, formați de imaginarul dualist creștin. Astfel încât plăcerile sufletului și cele ale trupului, deosebite doar artificial, numesc jubilări similare, deoarece sunt resimțite, trăite și percepute de aceeași identitate corporală, de aceeași subiectivitate carnală. Pentru că, să nu uităm, Aristip nu încetează să facă din cele cinci simțuri modalitățile cunoașterii și căile de acces la certitudine -ea însăși conjecturală și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
tot așa cum neplăcerea semnalează ceea ce trebuie evitat cu orice preț. Aceste mișcări naturale, uitate de copil după o educație prost făcută, trebuie reactivate. Negativitatea coincide cu durerea, suferința, necazul, răul. Este bun tot ceea ce-l duce pe filosof în direcția jubilării, dacă aceasta nu trebuie plătită cu o alienare. Nicio plăcere cirenaică nu trebuie obținută cu prețul unei neplăceri prezente sau viitoare, aceasta apărând de îndată ce libertatea individului este știrbită în vreun fel. Desfătarea lui Aristip coincide cu cea a unui anarhist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]