282 matches
-
a Universității de Vest din Timișoara (1993 - 1999); doctor în filologie (1999) la Universitatea de Vest din Timișoara. 2005-2007, grant național, Termeni poetici arghezieni, director de grant Simona Constantinovici. (Membri: G.I. Tohăneanu și Mirela-Ioana Borchin). 2011-2013, grant internațional LIDHUM (Dezvoltarea literarității în studiile umaniste), Universitatea de Științe aplicate Zurich, Elveția, în colaborare cu Universitatea din Coventry, Marea Britanie. 2013-2014, grant internațional AWEAST (Scrierea academică în Europa de Est), Universitatea din Zurich. grant de valorizare. A c t i v i t a t e
MIRELA-IOANA BORCHIN, BIOBIBLIOGRAFIE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 2305 din 23 aprilie 2017 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1492962715.html [Corola-blog/BlogPost/368602_a_369931]
-
și invarianță. Invariantul este un fapt de recurență, de eternă reîntoarcere literară, de circularitate, elementul constitutiv, constant, permanent al literaturii universale. Realizând tipologia invarianților (antropologici, teoretico-ideologici, teoretico-literari și literari), Marino a demonstrat că literatura semnifică dimensiunea spațială și temporală a literarității, că literaritatea operei derivă din literaritatea limbajului și din încărcătura de semnificații și valori, că recuperarea comparatistă a literarității pornește de la literatura universală. În capitolul IV (Critică și teorie literară) sunt prezentate contribuțiile aduse de Marino criticii și teoriei literaturii
„UN CĂLĂTOR ÎN UNIVERSUL CĂRŢILOR – ADRIAN MARINO” de ELENA NEGOIȚĂ în ediţia nr. 1949 din 02 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_negoita_1462193865.html [Corola-blog/BlogPost/344074_a_345403]
-
Invariantul este un fapt de recurență, de eternă reîntoarcere literară, de circularitate, elementul constitutiv, constant, permanent al literaturii universale. Realizând tipologia invarianților (antropologici, teoretico-ideologici, teoretico-literari și literari), Marino a demonstrat că literatura semnifică dimensiunea spațială și temporală a literarității, că literaritatea operei derivă din literaritatea limbajului și din încărcătura de semnificații și valori, că recuperarea comparatistă a literarității pornește de la literatura universală. În capitolul IV (Critică și teorie literară) sunt prezentate contribuțiile aduse de Marino criticii și teoriei literaturii. Pronunțându-se
„UN CĂLĂTOR ÎN UNIVERSUL CĂRŢILOR – ADRIAN MARINO” de ELENA NEGOIȚĂ în ediţia nr. 1949 din 02 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_negoita_1462193865.html [Corola-blog/BlogPost/344074_a_345403]
-
de recurență, de eternă reîntoarcere literară, de circularitate, elementul constitutiv, constant, permanent al literaturii universale. Realizând tipologia invarianților (antropologici, teoretico-ideologici, teoretico-literari și literari), Marino a demonstrat că literatura semnifică dimensiunea spațială și temporală a literarității, că literaritatea operei derivă din literaritatea limbajului și din încărcătura de semnificații și valori, că recuperarea comparatistă a literarității pornește de la literatura universală. În capitolul IV (Critică și teorie literară) sunt prezentate contribuțiile aduse de Marino criticii și teoriei literaturii. Pronunțându-se pentru „critica totală”, el
„UN CĂLĂTOR ÎN UNIVERSUL CĂRŢILOR – ADRIAN MARINO” de ELENA NEGOIȚĂ în ediţia nr. 1949 din 02 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_negoita_1462193865.html [Corola-blog/BlogPost/344074_a_345403]
-
literaturii universale. Realizând tipologia invarianților (antropologici, teoretico-ideologici, teoretico-literari și literari), Marino a demonstrat că literatura semnifică dimensiunea spațială și temporală a literarității, că literaritatea operei derivă din literaritatea limbajului și din încărcătura de semnificații și valori, că recuperarea comparatistă a literarității pornește de la literatura universală. În capitolul IV (Critică și teorie literară) sunt prezentate contribuțiile aduse de Marino criticii și teoriei literaturii. Pronunțându-se pentru „critica totală”, el a practicat, pentru interpretarea vieții și operei lui Macedonski, o critică literară care
„UN CĂLĂTOR ÎN UNIVERSUL CĂRŢILOR – ADRIAN MARINO” de ELENA NEGOIȚĂ în ediţia nr. 1949 din 02 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_negoita_1462193865.html [Corola-blog/BlogPost/344074_a_345403]
-
o nesfârșire a imaginarului fără egal. În paginile cărții sar în calea cititorului acele așa numite “adevăruri-surpriză”, sintagmă formulată cândva astfel în mod inspirat de către Edgar Papu și care mi se pare a fi cea mai sintetică definiție a semnelor literarității, surclasând categoria acelor indici teoretici de care se servesc cu voluptate cei ce fac din literatură un pretext pentru a-și etala didactic sterila erudiție teoretică. Să prelevăm câteva mostre. “Bătălia se dădea împotriva minții, în toate formele ei: erudiție
Elisabeta Isanos () [Corola-website/Science/317738_a_319067]
-
și simpluțe în alte descrieri, acestea sunt constantele unui stil destul de inconstant și inegal, asta fiindcă există și texte frumoase, cu un sâmbure de nou și de expresie șmecheră care scoate pasajul din banal și maculatură făcându-l pasibil de literaritate. Flora și fauna tramvaiului 21, Calea Moșilor - Voluntari, cu cerșetorii recitând din Eminescu, basarabencele și chinezii ar fi fost cu adevărat reportaj literar, demn de un Brunea Fox de exemplu, dacă neorealismul aglomerării ar fi rămas descris ca atare, fără
Literatura ca viață by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/14643_a_15968]
-
teorie a referinței destul de rudimentară care transformă cuvintele în simple etichete adăugate lucrurilor, ca în imaginile din abecedar. În plus, nici în acest caz nu se evită perpetuarea aporiilor, din moment ce non-referențialitatea literaturii este invocată drept unic criteriu de stabilire a literarității. Nu suntem departe de cercul vicios din logică: limbajul poetic este semnificant, pentru că literatura nu are o referință în afara sa, și viceversa. Această direcție radical convenționalistă 1 ar putea fi ilustrată prin numeroase alte exemple. Vom reveni asupra lor în
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
aceea că, sprijinit cum este de teoria lui, poate anula orice distincție dintre artă și transmiterea de informații sau exortația practică”168. Desigur, intră în joc aici și contextul istoric, fiindcă, după cum știm, nu toate epocile înțeleg în aceiași termeni literaritatea, conceptul căpătând, în timp, accepțiuni considerabil diferite. Într-o cercetare care are în vedere, printre altele, relevanța conceptului de realism poetic în cazul particular al literaturii contemporane, este fără doar și poate utilă și o investigare a contextului. Nu întâmplător
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
în care este adusă în prim-plan distincția între ficțiune și dicțiune. Dacă domeniul ficțiunii a fost dintotdeauna considerat drept „constitutiv literar”, domeniul pe care el îl denumește - din rațiuni ce țin și de simetriile taxinomiei - dicțiune (adică acela al literarității bazate pe criterii formale), se subîmparte, la rândul său, într-un nucleu constitutiv literar (reprezentat de poezie) și o zonă amorfă, a textelor non-ficționale în proză, a căror literaritate este condiționată de anumiți factori externi. Întrebarea legitimă, pe care, de
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
rațiuni ce țin și de simetriile taxinomiei - dicțiune (adică acela al literarității bazate pe criterii formale), se subîmparte, la rândul său, într-un nucleu constitutiv literar (reprezentat de poezie) și o zonă amorfă, a textelor non-ficționale în proză, a căror literaritate este condiționată de anumiți factori externi. Întrebarea legitimă, pe care, de altfel, nu a ignorat-o nici Aristotel, este prin ce subtilă alchimie poate deveni limbajul - care este în mod obișnuit un instrument de comunicare și de acțiune - un mijloc
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
introducerea în ecuația acestui tip de poezie a unor criterii ca acelea de „mimetic” și/sau de „ficțional” complică și mai mult lucrurile, întorcându-ne cu câteva secole în urmă, înainte de romantism, când mimesis-ul era considerat criteriul esențial pentru stabilirea literarității, în general. Pentru a răspunde acestei obiecții, trebuie să precizăm de la bun început că ne vom ocupa doar de acele texte care - apărute după perioada de glorie a simbolismului - trădează orientarea conștientă către valorile concretului prozaic, imediat, lipsit de transcendență
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
iconoclastă, percutantă, la militantismul gazetarului și la succesele unei vedete în presa de mare tiraj. Efigia literară aparține desigur reporterului, sustras deliberat beletristicii pentru a-și exploata vocația, creându-se pe sine în cadrul unui gen în resurecție, emancipat de la frontiera literarității și plasat în prim-plan de Paul Morand, Joseph Kessel, Pierre Mac Orlan, Blaise Cendrars sau Egon Erwin Kisch și, în sincronie, de pleiada românească: N. D. Cocea, T. Teodorescu-Braniște, F. Aderca, Ion Vinea, Șt. Roll, Geo Bogza ș.a. Plasat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285887_a_287216]
-
manualele alternative pentru clasa a X-a și a XI-a spiritul programei), Revista Perspective, nr.1, 2001, [Cluj], p.24-27. [60] MOLAN, VASILE, Abecedar / Vasile Molan, Aurelia Fierăscu, Ana Lapoviță, - București, Petrion, 2001. [61] MUREȘAN, MIRELA, Conceptul de ficționalitate/literaritate în manuale și în practica școlară, Revista Perspective, nr.1, 2001, [Cluj], p.49-53. [62] MUȘAT, CARMEN, La mijlocul drumului: Sistematizare și amatorism. [Eugen SIMION(coordonator), Florina ROGALSKI, Daniel CRISTEA-ENACHE. Limba și literatura română. Manual pentru clasa a XI-a. Editura
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
a scrie. De aceea jurnalele sale nu vorbesc decât despre lecturile și despre relațiile lui cu scriitura, considerată ca actul fundamental al existenței.Când lumea de afară pătrunde, totuși, în însemnările zilnice, ea pătrunde, am putea zice, mai ales prin literaritatea ei: frumusețea unui nor, caracterul fantastic al unei neguri, expresivitatea unui chip de țăran. Lumea nu există pentru acest împătimit caligraf decât ca literatură și pentru literatură. EUGEN SIMION SCRIERI: Matei Iliescu, București, 1970; Proze (Didactica nova. Sinuciderea din Grădina
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288790_a_290119]
-
o contestare a noțiunii de "limbă literară": fiecare scriitor dorea să-și definească, în mod suveran, propriul uzaj al limbii, în afara oricărui cod literar colectiv. În realitate, faptele sunt mult mai complexe: producția literară, vrând-nevrând, se bazează pe semne de "literaritate", pe termeni (străveziu, de abanos...), pe construcții, pe anumite întrebuințări ale timpurilor etc. marcând apartenența la un anumit uzaj al limbii. Dacă epitetul de natură se bazează pe o redundanță, plasarea înaintea substantivului devine greoaie atunci când nu putem conta pe
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
opera lui Boccaccio „nu moralitatea este decăzută, ci pur și simplu nu există”531, dar o înțelegem în sensul că scriitorul italian este mai puțin înclinat să confere operelor sale un caracter didactic, cât să se intereseze mai mult de literaritatea lor, să le facă cât mai plăcute și accesibile unui public divers, emancipat, dezinhibat. Autorul Decameronului nu este un spirit democrat și tolerant doar cu cei simpli, ci dovedește o deschidere amplă spre alte spații geografice și spre alte culturi
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
și pornografiei este evident. Ne putem face o idee comparând două pasaje din aceeași carte, Le Roi des fées [Regele zânelor] de M. Chodolenko 21. Această scriere prezintă interesul de a juxtapune fără tranziție pasaje erotice supraîncărcate de mărci ale literarității și pasaje puternic pornografice. Cartea este alcătuită din trei părți. Prima și a treia țin clar de erotic, iar partea centrală este pornografică. Unitatea de ansamblu este asigurată de faptul că textul se prezintă ca o succesiune de fantasme atent
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
e o categorie istorică”, „valorile estetice variază potrivit progresului societății omenești”), răspunde cu promptitudine: „Afirmarea aceasta turbură pe intelectualul obișnuit cu anume principii estetice și chiar pe creatorul pur și simplu în instinctele lui.” O altă tentativă de recuperare a literarității, făcută de Cezar Petrescu în ziarul „Semnalul” din 3 august 1948 (Răspunderea scrisului), este, de asemenea, aspru sancționată. În articolul Dl. Cezar Petrescu și „imparțialitatea” problemelor scrisului (34/1948), Paul Georgescu condamnă scriitorul pentru vina de „a sluji” „dușmanul progresului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287012_a_288341]
-
și problema statutului pe care-l are textul sau discursul jurnalistic. Nu știm însă dacă era atâta nevoie să reiterăm, poate pentru cei veniți mai târziu în spațiul literar, miezul dezbaterilor asupra literaturii de frontieră, și asta pentru a justifica literaritatea, pentru a omologa estetic producția jurnalistică a unor autori (e drept, în discuție nu este un autor oarecare, ci un scriitor). În fond, fără să o numească efectiv, demersul din Tudor Arghezi. Discursul polemic se prevalează de ceea ce Tudor Vianu
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
glosează inteligent în marginile estetizării violenței la Arghezi, pentru a nu mai vorbi de subtila poetică a violenței în pamfletul arghezian sau de strategiile retorice descoperite în articolul de tip "manifest" ori în "scrisoarea deschisă" (căreia îi sunt reabilitate "atributele literarității"). Tudor Arghezi. Discursul polemic e un studiu de o subtilitate evidentă, o combinație elegantă între atitudinea impresionistă și critica de factură preponderent psihanalitică, un discurs care frecventează cu energie analitico-sintetică straturile freatice ale textului arghezian, acea construcție despre care ni
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
varii vectori externi (persoane, lucruri, stări etc.). Numai că o atare dimensiune polemică, instalată până acum într-un spațiu bipolar, se desăvârșește doar în prezența unui al treilea pol, cel ce se constituie drept martor indispensabil al conflictului. În contextul literarității, polemica își aproprie satira și pamfletul în urma unei întâlniri fecunde dintre homo violens, homo aesteticus și homo eticus, pentru a deveni astfel un discurs al scriitorului preocupat de soarta cetății. În același timp, dată fiind dinamica aleatorie și spontană a
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
literare moderne, polemica poate deveni oricând discurs autonom. Aici intervine și o a doua motivație care ne susține perspectiva cercetării. Problematica pamfletului arghezian, competent abordată în repetate rânduri, a fost limitată, îndeosebi, la aspectele strict legate de dubla identitate a literarității textului: estetică și stilistică, eludând cu obstinație abordarea unui segment important al prozei publicistice non-ficționale. Tocmai de aceea, prin sondarea dimensiunii polemice, ne-am propus, din start, o lărgire semnificativă, interdisciplinară a orizontului de interpretare fie prin reconsiderarea unor articole
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
al prozei publicistice non-ficționale. Tocmai de aceea, prin sondarea dimensiunii polemice, ne-am propus, din start, o lărgire semnificativă, interdisciplinară a orizontului de interpretare fie prin reconsiderarea unor articole pe care critica pre-textualistă nu le-ar fi admis în câmpul literarității (datorită unor convenții riguros-limitative), fie prin punerea în relație a textului cu diferitele contexte (precum cel biografic, istoric sau al eredității culturale, relevând, astfel, apropierea sau distanțarea de, bunăoară, publicistica eminesciană și caragialiană în planurile tematic, retorico-stilistic și pragmatic). În
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
literaturii. Acest lucru va duce la nuanțări și subtilități în demersul polemic, la transcenderea graniței real-obiectuale până la anularea evenimentului concret care a generat discursul și convertirea acestuia într-o trambulină spre ficțional. Drumul dinspre polemică spre pamflet presupune, din perspectiva literarității, eliberarea discursului public de exigențele etice și pragmatice ale oratoriei, transcenderea graniței real-obiectuale și intrarea pe terenul jocului artistic, unde singur talentul stabilește învingătorii și învinșii. Este mutația esențială pe care a operat-o, în spațiul publicistic (suport și resort
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]