32 matches
-
aflăm într-o poveste. O deosebire mare ni se perinda în fața ochilor: deosebirea dintre câmpurile îngrijite și frumoase, cu grâul până mai sus de genunchi și rabiță până la brâu față de ale noastre, cu grâul de 10-15 cm, multe terenuri agricole nearate și sute de ari de vie în pârloage... Trist. Am mers toată noaptea fără să ne fie somn cred, ca aflându-ne sub influiența impresiilor frumoase a celor văzute în timpul călătoriei: orașele Galați, Brăila, Cernavoda și celelalte localități ,aranjate cu
UN VIS CÂT O VIAŢĂ DE MARE de IACOB CAZACU ISTRATI în ediţia nr. 1944 din 27 aprilie 2016 by http://confluente.ro/iacob_cazacu_istrati_1461780440.html [Corola-blog/BlogPost/380448_a_381777]
-
pustiu, nu mai stă nimeni azi pe ulicioară la crâșmă nu mai pute a rachiu, grădinile sunt goale, ogrăzile la fel și câinii s-au mutat din sat nu mai auzi nici behăit de miel iar câmpul este gol și nearat, nu mai miroase în sat a pâine arsă cuptoarele s-au năruit demult și nimeni nu mai merge la coasă, iar satul e pustiu și de temut, mormintele ne-au mai rămas acasă, și nimeni nu le aprinde o lumânare
ÎNTOARCEREA LA SAT de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2058 din 19 august 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1471629280.html [Corola-blog/BlogPost/342724_a_344053]
-
mângâiam și noi cu vorba, Cum că ne vom întoarce-n sat Și le-om fi sprijin bătrâneții... Din toate, multe am uitat . La casă au căzut pereții... Pătulul zace răsturnat... Nici vite nu mai sunt în grajd... Pământul este nearat... Și ei se văicăresc pe rând, Pe prispa casei, seara, stând. Pe-atunci doream, ca toți vecinii, Să fim noi în comună - primii . Era o-trecere loială... La țară viața e reală ! Și, vrând, nevrând anii s-au scurs... La
UNDE SĂ TE GĂSESC, MAMĂ.? POEZIE DE ION I. PĂRĂIANU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 741 din 10 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Unde_sa_te_gasesc_mama_poezie_de_i_al_florin_tene_1357823253.html [Corola-blog/BlogPost/343471_a_344800]
-
făcea și coasa cu care tăiam iarba prin miriște! Ocolisem colțul pădurii, eram departe, departe tare de sat, de ceilalți copii cu care mergeam în fiecare zi cu vacile la păscut, îmi spusese nenea Mitică de miriștea de dincolo de pădure, nearată și cu iarba până la glezne... Cum am dat cu ochii de miriște aproape că am rămas înlemnit, nea Tache coborâse din cotigă, stătea în picioare lângă ea, măgarul era legat de o hulubă și stătea nemișcat în soare, cu urechile
NEA TACHE de VASILE DUMITRU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/gdyuxsnumf_1412321922.html [Corola-blog/BlogPost/341112_a_342441]
-
Ciomu!” Să mai scrii astăzi poezie?! Ar fi păcat sau, blasfemie! Țara doarme pe spetează, Înjură aprig și oftează; Nu tu Crăciun, nici Bobotează, Un Paște amărât, ce mai contează? Doar guvernanții mai nechează, Cu banii noștri jubilează! Glia țării, nearată, Prefă-o, Doamne, -n cimitire! Căci pâinea noastră-i prea sărată, Grâu-i bun de pomenire; De-o colivă, pufuleți, Ce popor de nătăfleți! Își bat golanii joc de noi, Ne bagă zilnic în nevoi; Bugetul țării l-au furat
MAMA MAMEI LOR, DE HOŢI ! de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 272 din 29 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Mama_mamei_lor_de_hoti_.html [Corola-blog/BlogPost/355828_a_357157]
-
la fel ca el, pe lângă mine o ia 'nainte spre-acel peron fără siglă, rece și pustiit, unde niciun tren n-a venit, dar nici n-a plecat, de parcă blestemul singurătății l-ar fi năpădit ca ciulinii și pirul un ogor nearat. Nu-mi loviți umbra! nu are nicio vină; numai eu sunt nepoftitul intrus cu inima, suflet și chip al acestui vremelnic canton din apă, lut și nisip. Numai eu, exilat într-un timp nedorit, ca un condamnat ce-și cară
NU LOVIŢI UMBRA de ELENA GLODEAN în ediţia nr. 1327 din 19 august 2014 by http://confluente.ro/elena_glodean_1408423645.html [Corola-blog/BlogPost/352263_a_353592]
-
neînchiriate. 5. Gospodăriile care au suferit distrugeri cauzate de calamități ale naturii se scutesc de impozit total sau parțial în raport cu gradul distrugerii. Articolul 21 Se scutesc de impozit pe timp de doi ani de la folosirea lor pentru însămînțări, veniturile terenurilor nearate mult timp sau care erau arate pentru prima oara și pe timp de trei ani de la folosirea pentru însămînțări terenurile devenite arabile prin scoaterea rădăcinilor, precum și terenurile improprii pentru arături, pentru care s-au făcut ameliorări de către cei ce le
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153514_a_154843]
-
de carne și de lână, ba chiar și de păsări și de ouă, fără de care omul nu putea cumpăra din magazinele de stat zahăr, ulei, petrol sau stambă. În aceste condiții, în câțiva ani mari suprafețe de teren au rămas nearate și nesemănate, iar, ca să poată trăi, cei tineri au căutat locuri de muncă în industrie, în primul rând în minerit. De prin anii 60 ai secolului XX, odată cu extinderea exploatărilor miniere, populația tânără a mers să muncească în mină și
Valea Largă, Alba () [Corola-website/Science/300279_a_301608]
-
spălate din sol vegetal, sau A orizont, și să acumuleze mai jos, în orizontul B. Aceste soluri au sume mari (mai mult de 5%) de carbon organic în orizontul de suprafață, care este, prin urmare, de culoare închisă. În situațiile nearat, poate exista o "Mor", stratul de humus, în care materia organică este doar de suprafață slab amestecat cu componente minerale. Spre deosebire de podzols corespunzătoare, aceste soluri au nici un orizont continuu E levigat. Acest lucru se datorează faptului că acestea sunt formate
Taiga () [Corola-website/Science/303121_a_304450]
-
se simte stăpân pe plasa în care se află. Primarii și notarii nu pot face nici o treabă fără de voia lui și, prin urmare, ei trebuie să-i facă parte din câștig. Arendașii și proprietarii, fără de ajutorul lui, rămân cu pământurile nearate și cu recolta părăsită. El vinde prin urmare munca țăranului și arendașul ce voiește să aibă totdauna brațe și plugari și care îndeprisos, nu are decât să câștige cu un preț oarecare pe subprefect. E în sfârșit o înțelegere între
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
au făcut apariția plugurile din fier, care au conviețuit, la început, cu cele din lemn. Plugul era purtat pe câmp de o cotigă 1 cu două roți, una mai mare care mergea pe brazdă și una mai mică pe locul nearat. La început, cotigarul 2 avea roți cu butuci, spițe și obezi 3 din lemn, pentru ca după primul război mondial acesta să fie înlocuit cu altul de fier. Timpul când începea aratul era tălmăcit de către localnici după cântatul „chițigoiului”. Când
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
La Răculeni)-cot din satul Vatra în care locuiesc mai multe familii ce se numesc Racu. Rădii (în Rădii)-teren deluros cu tufișuri mici și rare. Se folosește pentru pășunatul vitelor fiind în apropiere de satul Vatra. Rădie înseamnă câmp nearat, folosit ca pășune. Râpa Babei-coastă abruptă a dealului din partea de est a satului Vatra. Pe deal deasupra râpei avea locuința o babă de unde i-a rămas și numele. Râpa Bou Negru-loc din satul Vatra cu multe surpări și alunecări de
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
pus cel mult în grădină și aceasta datorită slabei propagande agricole. Arături adânci de toamnă nu se făceau. Acestea se executau numai înaintea semănatului de primăvară, așa cum se proceda la porumb. Sămânța de porumb era aruncată cu mâna pe suprafața nearată și apoi se trecea la arat. Ponderea cea mai mare în cultura plantelor de câmp, o deținea porumbul și mai apoi grâul. Porumbul constituia principala hrană a țăranului hudeștean, a animalelor și păsărilor de pe lângă casă. Se consuma numai tradiționala mămăligă
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
iarba de demult / ce așteptau turme și boi / al vostru rău e-n mine / mă scobește. Cuvintele amintesc de manieră în care Giacomo Leopardi interioriza peisajele conturate în poezie și de: când stânci și vai puștii (...) domnea necunoscută / pace; (...) și nearate / ogoare (Imn patriarhilor, vv. 27-32) și de fragmentul din Cântecul cocosului silvestru: Nu muget de boi pe pajiști.229 Numeroasele opinii exprimate în legătură cu opera de debut a viitorului laureat Nobel au în comun dezvăluirea și explicarea asemănărilor, lăudarea sau blamarea
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
de prezență omului: Când stânci și vai puștii izbea-n putere / Cu vuietul dintâi alpestra undă / În vale zdrumicata și când peste / Cuprinsul așezărilor de mâine / Cu vâlvă lor, dormea necunoscută / Pacea și mute razele de soare / Și luna aurie nearate / ogoare luminau. O! Fericită / Gură de răi, neștiutoare încă / De rele și păcate! (idem, vv. 28-36). Motivului, ce mai fusese utilizat de Leopardi în Imn pentru Neptun și în Eseu despre erorile populare ale anticilor, i se opunea o altă
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
la viață pământeasca, Leopardi, în Imn Patriarhilor, îl așează la final și îl evidențiază separându-l prin enjambement de determinatul sau. Motivului tăcerii, bine reprezentat la ambii poeți, contribuie la evocarea în termeni pozitivi a universului neatins, a peisajelor intacte (nearate / ogoare) premergătoare vieții: mute razele de soare, neauzit, plăcut, necunoscută pace, neatinse de plug, mut, străină de vini cântă Leopardi, codri tăcuți, pustiuri stinse, abandonuri, necunoscut mă trezești, reia emulul. Spațiile nocturne quasimodiene învăluite în liniște, anterioare curgerii vieții, precum și
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
a lui C. Poetul experimentează o viziune asupra vieții, trăiește o anume dimensiune mioritică, pentru abordarea căreia se pregătește îndelung spre regăsirea liniștii inițiale și a reintrării în mit: „Mire mort, mire pierdut/ Plop cu frunze tremurate/ Plai și câmpuri nearate/ Iarăși ziuă s-a făcut.” „Plângerea” sa este de fapt o „mirungere” (în înțeles voiculescian) cu ideea de îndumnezeire. Ca și în eposul popular, C. transpune o hierofanie, o nuntire cosmică, o trasmigrare, prin revelație creștină. Același înțeles creștin al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286608_a_287937]
-
rod aduce. Sămănatul se începe cu ochii închiși, ca paserile așa să nu vadă grăunțele pînii de pe spic, cum nu vede sămănătorul cînd începe a arunca sămînța. Cînd te duci să sameni în grădină, să nu pui sămînța pe pămînt nearat, că se fac păstăile teioase*, ci s-o pui pe pămînt arat, că atunci îs fragede. Pentru ca paserile stricătoare să nu vatăme sămănăturile, se iau la Lăsatul de Post resturi de pe masă și, ieșind afară, se aruncă cîte puțin în
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
o denivelare vizibilă cu ochiul liber doar ziua. Dar acum aproape că se întunecase, pământul era complet acoperit de zăpada viscolită de crivățul dușmănos, așa că nimeni nu putea bănui această adâncitură de înălțimea unei trepte între solul arat și cel nearat. Mama obosise până la epuizare și cu greu mai putea ține în mâini cele două lucruri: sacoșa și sufertașul. Forțându-și propriile sale limite fizice, a mai încercat o ultimă tentativă de înaintare. Un pas, doi, trei și piciorul drept a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
e și asta! Nu cred că are sfârșit. Și când te gândești, Doamne iartă-mă, că pe la noi se ucideau unii pentru o brazdă de pământ... Cred că în țara asta nimeni nu te omoară pentru o palmă de țelină nearată. Halal de ei! Mihu mormăi... - Ce să crească nene aici? În afară de spini nu cred să crească ceva. Nu vezi că soarele acesta pârjolește tot? Nici un râu pe nicăieri, un izvor, o fântână, nimic. Apoi deodată spre cai: Hoo
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
umbră, cu rostul de-a sugera irealitatea substanței ce ar avea ca rezultat relativizarea damnării. E încă o viclenie a lucifericei degradări fără drept de apel, care preferă o cale ocolită, precum o joacă între pisică și șoarece: "pe câmp nearat/ în ce fel nu știu/ între-acum și târziu/ le-am așezat// umbra ta umbra mea/ la răcoare-n adânc/ sunt pământul mănânc/ dintr-un sân, dintr-o stea// umbra ta, umbra mea/ același pas/ drum și popas/ plecare ningea" (pe
Recitindu-l pe Ion Caraion by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10291_a_11616]
-
ce fel nu știu/ între-acum și târziu/ le-am așezat// umbra ta umbra mea/ la răcoare-n adânc/ sunt pământul mănânc/ dintr-un sân, dintr-o stea// umbra ta, umbra mea/ același pas/ drum și popas/ plecare ningea" (pe câmp nearat). Căci blestemul nu se poate aplica pe neființă, pedeapsa nu poate avea ca obiect golul. Și totuși tactica disoluției universale cuprinde și un asemenea artificiu, un soi de protocol al desființării: "Nu mă mai cert cu tine, am obosit./ Străin
Recitindu-l pe Ion Caraion by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10291_a_11616]
-
de greu Dresai de-atâți economiști Și business-mani, foști securiști... Că noi n-avem economie Da-n schimb, avem economiști Ce fac producții pe hârtie, Ca-n vremea când erau marxiști... Ei la recepții și-n saloane. Iar câmpul zace nearat; Că noi mâncăm simpozioane Stând patriotic în rahat!... Bancheri, savanți în exprimare, Au spus: „N-avem lichidități”... Și, pentru asta, fiecare Vrea încasări, dar nu și plăti. Iar eu mă-ntreb, nenorocitul. Ce n-am în buzunar un pol: Păi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
de greu Dresai de-atâți economiști Și business-mani, foști securiști... Că noi n-avem economie Da-n schimb, avem economiști Ce fac producții pe hârtie, Ca-n vremea când erau marxiști... Ei la recepții și-n saloane. Iar câmpul zace nearat; Că noi mâncăm simpozioane Stând patriotic în rahat!... Bancheri, savanți în exprimare, Au spus: „N-avem lichidități”... Și, pentru asta, fiecare Vrea încasări, dar nu și plăti. Iar eu mă-ntreb, nenorocitul. Ce n-am în buzunar un pol: Păi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
de greu Dresai de-atâți economiști Și business-mani, foști securiști... Că noi n-avem economie Da-n schimb, avem economiști Ce fac producții pe hârtie, Ca-n vremea când erau marxiști... Ei la recepții și-n saloane. Iar câmpul zace nearat; Că noi mâncăm simpozioane Stând patriotic în rahat!... Bancheri, savanți în exprimare, Au spus: „N-avem lichidități”... Și, pentru asta, fiecare Vrea încasări, dar nu și plăti. Iar eu mă-ntreb, nenorocitul. Ce n-am în buzunar un pol: Păi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]