80 matches
-
adaug și faptul că umoristul nostru este, în ascuns, un dezgustat de racilele lumii, dar el le privește cu superioritate, concesiv, amuzându-se și spunându-și trist: „Aș fugi de mine însumi, dar unde să fug?”... Umoristul păcătos ne arată nostimada lumii și, la el, într-adevăr, toate spectacolele sunt unice! De altfel, umorul său este cunoscut în Anglia, Canada, Statele Unite, Germania, Spania, România, Belgia, Australia... Și, evident, în Israel. Afirmasem, mai de mult, în scris, că, în cazul lui Dorel
UMORISTUL DOREL SCHOR ŞI VIRTUŢILE PĂCATULUI SĂU de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_umoristul_do_roni_caciularu_1393303896.html [Corola-blog/BlogPost/353737_a_355066]
-
când megaplanuri zămislim și când ne cramponăm de el. Românii-n speță au talent să se-amăgească-n fel de fel prin cincinale și-anuale durate c-un politic țel. Atâta doar că timpul râde de-ale politicului mofturi, văzând în ele nostimada cu broasca și-ale ei avânturi, ce pusu-s-a să bea la apă până cât leul va ajunge, dar a crăpat mai înainte ca brotăceii s-o alunge. BALADA DISPERAȚILOR Ni se părea în comunism că rău mai mare-i peste
POEMELE NOULUI AN (2) – TESTIMONII LIRICE de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 1112 din 16 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/George_petrovai_poemele_noul_george_petrovai_1389826740.html [Corola-blog/BlogPost/342110_a_343439]
-
de-ar fi fost vorba să-l traduc eu însămi în spaniolă, mi-ar fi luat zece-douăzeci de minute; încercând să ajustez reaua traducere automată, mi-a luat de trei ori timpul necesar. Și amintește spusele lui Umberto Eco în legătură cu nostimada traducerii unui text dintr-o limbă în altele, la rând: se ajunge la rezultate de toată minunea, practic fără vreo legătură cu textul de la care s-a pornit. Dar și în cazul mai simplu, când se traduce din nou în
UN COMENTARIU LA SIMPOZIONUL DE LIMBĂ ŞI LITERATURĂ ROMÂNĂ PE INTERNET de ION LAZU în ediţia nr. 487 din 01 mai 2012 by http://confluente.ro/Ion_lazu_un_comentariu_la_simpozionul_ion_lazu_1335869403.html [Corola-blog/BlogPost/358569_a_359898]
-
Amintiri > ÎNCEPUTURILE LECTURII - CARTEA DINTRE LESPEZI! Autor: George Nicolae Podișor Publicat în: Ediția nr. 225 din 13 august 2011 Toate Articolele Autorului Cartea dintre lespezi După „bâzâiala” bezmetică (și frenetică, cu iz de prefăcătorie colectivă și aparentă solidaritate dar și „nostimadă” stânjenitoare văzută de partea cealaltă a cortinei de fier!) și în „masă” - după despărțirea de „tătucul popoarelor” care și-a dat obștescul sfârșit într-un climat „aprins” pe scena vieții politice internaționale (chiar dacă el părea să afecteze doar comunitatea „lagărului
CARTEA DINTRE LESPEZI! de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 225 din 13 august 2011 by http://confluente.ro/Inceputurile_lecturii_cartea_dintre_lespezi_.html [Corola-blog/BlogPost/373116_a_374445]
-
proba dacă i-a fost și-i mai este dor sau nu... Dor de-acasă. Dar cu nimic ficțiune, cum îmi place și mie, ci totul despre fapte de viață care nu-l rușinează, legate de copilărie, casa părintească, cu nostimade care, povestite, unele dramatice, devin drumuri de străbătut... Mai ales că unele se referă la bunici și părinți, vecini și cunoscuți, într-o portretistică, nu prea întâlnită de mine la scriitori cu pretenții... Și, după cum spune însuși povestitorul, amintirile, ici-colea
DESPRE DORUL DE-ACASĂ, ANTOLOGIE COORDONATĂ DE ION N. OPREA de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1439 din 09 decembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1418080379.html [Corola-blog/BlogPost/384600_a_385929]
-
la dispoziție decât un sfert de oră. Vrei? te întreb. Cred că nu sapă prăpastii între noi, acest vrei, nu?! Domnișoară Simona... Nu, simplu, Mona, și nu domnișoară, fiindcă nu mai este de actualitate acest apelativ. Aș începe cu o nostimadă: cei mai mulți socotesc engleza o limbă imposibilă, fiindcă, în primul rând, nu are reguli. E plină de excepții, dar se poate învăța. Imbatanți rămân totuși cei care o deprind o dată cu laptele supt de la mama lor; în rest, orice vorbitor de pe glob
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
ziarul deoparte, îi zâmbise prietește, apoi își continuase lectura. Dar nu după mult timp văzând că băiatul îl privește cu interes, domnul abandonă citirea cotidianului și porni o discuție cu el. La fiecare replică a lui Răducu, în care existau nostimade, domnul râdea copios. Se vedea cât de acolo că e un copil inteligent, că are mintea ascuțită și găsește răspunsuri care îi pot incita chiar și pe oamenii mari. Acestuia îi plăcu modul în care acest copil plin de istețime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
îl îngrozea. Iar ideea că Emma îl mințise și-l trădase îl îmbolnăvea. Principalul trădător era, de bună seamă, el însuși. N-ar fi trebuit să accepte, în ruptul capului, planul nebunesc al lui John Robert. Îl acceptase, nu de dragul nostimadei, ci pentru că se simțise profund măgulit. Și din momentul în care se angajase, ar fi trebuit să-și țină gura. Iar de îndată ce observase că lucrurile „nu merg“, ar fi trebuit să-i scrie lui John Robert și să se smulgă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de ansamblu. Spun asta ca să pot explica de ce abia în acest moment, uitându-mă la fața lui Bill, mi-a sărit în ochi frumusețea Shebei. Bineînțeles, m-am gândit, arată foarte bine. Sheba, care acum zâmbea fix pe deasupra schimbului de nostimade dintre Antonia și Bill, își aranjă din nou, cu un gest nervos, părul. Își ridică brațele lungi și subțiri deasupra capului ca să-și aranjeze bățul cu care avea prins părul și bustul i se alungi cu pieptul ieșindu-i ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
fie. E într-adevăr totul cu adevărat bine. Actul al doilea La tejgheaua din natură. Un țăran bătrân și prostul satului s-au așezat lângă ceilalți, veniți din oraș. Țăranul stă în costum de lucru lângă masă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... MECENA: Aerul ăsta excitant vâră înlăuntrul tău, în ceea ce s-ar putea numi ca fiind al omului, o liniște nemaipomenită,. Nu? ȚĂRANCA (vine cu o tavă cu gustări reci): Șunca asta adevărată am sărat-o noi cu mâna
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
E într-adevăr totul cu adevărat bine. Actul al doilea La tejgheaua din natură. Un țăran bătrân și prostul satului s-au așezat lângă ceilalți, veniți din oraș. Țăranul stă în costum de lucru lângă masă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... MECENA: Aerul ăsta excitant vâră înlăuntrul tău, în ceea ce s-ar putea numi ca fiind al omului, o liniște nemaipomenită,. Nu? ȚĂRANCA (vine cu o tavă cu gustări reci): Șunca asta adevărată am sărat-o noi cu mâna noastră
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
într-adevăr totul cu adevărat bine. Actul al doilea La tejgheaua din natură. Un țăran bătrân și prostul satului s-au așezat lângă ceilalți, veniți din oraș. Țăranul stă în costum de lucru lângă masă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... MECENA: Aerul ăsta excitant vâră înlăuntrul tău, în ceea ce s-ar putea numi ca fiind al omului, o liniște nemaipomenită,. Nu? ȚĂRANCA (vine cu o tavă cu gustări reci): Șunca asta adevărată am sărat-o noi cu mâna noastră. PIANISTA
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
pâinea ca mai înainte, cu mult înainte. Și muierea are din nou un gust înlăuntrul ei, ca cu mult înainte. Toată lumea se schimbă într-o schimbare către ce a fost mai devreme, într-o viață mai înainte. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... COMPOZITORUL: Dați tâmpitului ceva de băut. Umpleți tâmpitul cu vin, cât poate să ducă... botul lui. PIANISTA: Tare fad e aici. Aici e total fad. Cheful meu de moarte iese afară cu plictiseala mea. COMPOZITORUL: Porci idioți, carnea
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ca mai înainte, cu mult înainte. Și muierea are din nou un gust înlăuntrul ei, ca cu mult înainte. Toată lumea se schimbă într-o schimbare către ce a fost mai devreme, într-o viață mai înainte. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... COMPOZITORUL: Dați tâmpitului ceva de băut. Umpleți tâmpitul cu vin, cât poate să ducă... botul lui. PIANISTA: Tare fad e aici. Aici e total fad. Cheful meu de moarte iese afară cu plictiseala mea. COMPOZITORUL: Porci idioți, carnea de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
mai înainte, cu mult înainte. Și muierea are din nou un gust înlăuntrul ei, ca cu mult înainte. Toată lumea se schimbă într-o schimbare către ce a fost mai devreme, într-o viață mai înainte. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... COMPOZITORUL: Dați tâmpitului ceva de băut. Umpleți tâmpitul cu vin, cât poate să ducă... botul lui. PIANISTA: Tare fad e aici. Aici e total fad. Cheful meu de moarte iese afară cu plictiseala mea. COMPOZITORUL: Porci idioți, carnea de porc
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
BĂTRÂN: Trebuie să mâncați mai mult, mai mult și mai mult să mâncați. Și după ce mâncați... (scoate limba și simulează mișcările de copulare) COMPOZITORUL (îi dă curios idiotului o scatoalcă): Na, hai, zii ceva. Zii odată, hai. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... PIANISTA: Tot ce poate funcționa e respingător: știuleții, aerul ca miros. COMPOZITORUL: Lapte din pământ, balegă de vaci zburătoare, vin răsuflat. IMPRESARUL (nu se mai poate abține): Sunteți morți. Moartea e născută-n voi. Între două îngâmfări de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Trebuie să mâncați mai mult, mai mult și mai mult să mâncați. Și după ce mâncați... (scoate limba și simulează mișcările de copulare) COMPOZITORUL (îi dă curios idiotului o scatoalcă): Na, hai, zii ceva. Zii odată, hai. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... PIANISTA: Tot ce poate funcționa e respingător: știuleții, aerul ca miros. COMPOZITORUL: Lapte din pământ, balegă de vaci zburătoare, vin răsuflat. IMPRESARUL (nu se mai poate abține): Sunteți morți. Moartea e născută-n voi. Între două îngâmfări de mărime
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
să mâncați mai mult, mai mult și mai mult să mâncați. Și după ce mâncați... (scoate limba și simulează mișcările de copulare) COMPOZITORUL (îi dă curios idiotului o scatoalcă): Na, hai, zii ceva. Zii odată, hai. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... PIANISTA: Tot ce poate funcționa e respingător: știuleții, aerul ca miros. COMPOZITORUL: Lapte din pământ, balegă de vaci zburătoare, vin răsuflat. IMPRESARUL (nu se mai poate abține): Sunteți morți. Moartea e născută-n voi. Între două îngâmfări de mărime mijlocie
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
munții înlăuntru și ne întoarcem într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
înlăuntru și ne întoarcem într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și ne întoarcem într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ne întoarcem într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
întoarcem într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități care
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
într-acolo. ȚĂRANUL BĂTRÂN: Totu-i nostim. Încotro îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități care își
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și-i pune țăranului bătrân peste față) (către țăranul bătrân) Acum poți să pompezi satul tău sănătos în orașul meu, dacă el nu vrea să împiedice asta... să vrea să împiedice să vreau. IDIOTUL (se ridică): Nostim, așa de deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... CÂNTĂREAȚA (foarte aproape de compozitor): Nu vrei... să împiedici bătuceala? Nu vrei să-l.. în pădurea mea adâncă? (Compozitorul se comportă scârbit, pianista râde răutăcios) Păi atunci... asta-i un nimic veritabil.. (se pune cu picioarele desfăcute în fața bătrânului
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]