608 matches
-
net între rolul conștiinței din reflectarea științifică, manifestat doar în dirijarea unei mișcări ce transform obiecte existente-în sine în obiecte existente-pentru.-noi, și interacțiunea conștiinței în obiectivările artistice care sunt și ele, obiectiv, tot produse ale dezvoltării sociale. Încât esența obiectuală a operelor de artă pune în evidență o legătură specific, nouă, a subiectivității și obiectivității. Consecința este fundamental pentru înțelegerea domeniului literar, dar și al artei în general. Omul nu se limitează la a modifica forma elementului din natură, ci
LITERATURA OGLINDĂ CONCAVĂ A SOCIETĂŢII de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 378 din 13 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Literatura_oglinda_concava_a_societatii_al_florin_tene_1326462769.html [Corola-blog/BlogPost/361253_a_362582]
-
muncii. Numai opțiunea, ca libertate decizională a conștiinței, îndrituiește reflectarea să dobândească rolul de vehicol al instituirii noii obiectualități, atât în ce privește instituirea cauzalității, dar, mai ales, instituirea scopului. Ridicarea spre conștiința de sine e susținută pe consistența materială, pe datele obiectuale ale lumii ce ne atrage în nemijlocirea ființării ei, câștigându-ne participarea la propria-i aventură. În această ipostază privilegiată de expresie a societății, în care de multe ori chiar socialul apare ca destin imaginar, opera literară se oferă ca
LITERATURA OGLINDĂ CONCAVĂ A SOCIETĂŢII de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 378 din 13 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Literatura_oglinda_concava_a_societatii_al_florin_tene_1326462769.html [Corola-blog/BlogPost/361253_a_362582]
-
curs solicitării. Dan C. Mihăilescu este cel de-al nouăsprezecelea, domnia sa redactând și introducerea. Strădania tuturor este, înainte de toate, una de problematizare a cititului și lecturii. Pe acest palier, o poziție remarcabilă exprimă Mircea Cărtărescu. Poetul „chiuvetei îndrăgostite” („Luceafăr” deturnat obiectual) face o distincție memorabilă: cititul este față de lectură, ceea ce este zidarul față de arhitect; lectura este filosofia cititului. „Mai întâi este cititul”, se arată, un act genuin și întâmplător „artă a plinului, a materialelor brute de construcție”. Interiorizarea și ordonarea cititului
DAN C. MIHĂILESCU: Invitaţie ispititoare în paradis, de Ştefan Vlăduţescu by http://revistaderecenzii.ro/dan-c-mihailescu-invitatie-ispititoare-in-paradis-de-stefan-vladutescu-cv/ [Corola-blog/BlogPost/339636_a_340965]
-
sânii și fesele, dinții sunt aliniații și albiți până la neverosimil, părul este vopsit în cele mai nenaturale culori, fața este acoperită cu o mască de carnaval. Frumusețea nu mai este un dar sacru și inefabil al cerului, este o realitate obiectuală, construită, corectată și artificializată. Am vorbit mai înainte de proliferarea imaginilor „frumuseții” sub forma ipostazelor mereu schimbătoare sub care persoana-personaj trebuie să apară și care nu se mai subsumează unui unități clasice și ideale, ci unei dispersii ideale, abundente, proteice. Aș
REPREZENTARE ŞI REPREZENTAŢIE de DAN CARAGEA în ediţia nr. 946 din 03 august 2013 by http://confluente.ro/Dan_caragea_reprezentare_si_dan_caragea_1375537015.html [Corola-blog/BlogPost/366495_a_367824]
-
frazare energică care poartă o anume solemnitate; solemnitate ce evită servitutea înregistrării simpliste, reamintindu-ne că, într-o literatură veritabilă, trebuie reținut tot ceea ce justifică în noi lumea misteric tăinuită a ființei. Deși este centrată ca observatoare în sfera lumii obiectuale, autoarea nu ignoră universalul de dragul efemerului particular; ci filtrează cu o nudă emoție razele existențelor, între permanență și durată. Structural, demersul epic, poartă aura unor principii etice, dar în adânc, descoperim adevăratul nucleu radiant, generat de o acțiune selectivă la
O ORIGINALĂ ARHITECTURĂ MEDITATIVĂ ÎN OPERA ELIZEI ROHA de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 677 din 07 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/O_originala_arhitectura_meditativa_i_marian_malciu_1352294740.html [Corola-blog/BlogPost/359851_a_361180]
-
cultura autohtonă, ceramiștii au încercat să lucreze împreună cu sculptorii de puține ori, și asta cu precădere în cadrul taberelor de creație de la Medgidia din anii ’70-’80, raportul dintre aceștia fiind unul oarecum problematic. De altfel, a fi prea sculptural, prea obiectual și mai puțin decorativ a fost dintotdeauna un cap de acuzare adus ceramiștilor, după cum decorativismul sculpturii a fost pus mai mereu pe seama până nu demult numitelor „arte ale focului”. Astăzi, când ambele medii cooperează deja cu „noile” media, începând cu
EXPOZIŢIA SINCRONIC 2017 – PRACTICI COLABORATIVE ÎN ARTA CONTEMPORANĂ de IGOR MOCANU în ediţia nr. 2206 din 14 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/igor_mocanu_1484374745.html [Corola-blog/BlogPost/371604_a_372933]
-
Practică, mai ales, un stil colocvial, convivial, familiar, interogativ, exclamativ. Monologal, dialogal. Auto-interogativ. Recurge la interviuri imaginare, dialoguri ficționale, formule de adresare către cititor și, uneori, chiar către sine însuși. Stilul abstract-conceptual conviețuiește de minune cu cel concret, hiperdescriptiv, senzual, obiectual. Stilul e străbătut de afectivitate, dar niciodată sentimentaloid. Roni Căciularu e un pasionat lucid. Niciodată sec, rece și distant. Relația cu cititorul e menținută mereu într-o permanentă tensiune emoțional-ludică. Îl invită pe lector să se joace împreună cu el. E
UN DAR DE LA RONI CĂCIULARU de ZOLTAN TERNER în ediţia nr. 1070 din 05 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Zoltan_terner_un_dar_de_la_r_zoltan_terner_1386231073.html [Corola-blog/BlogPost/362509_a_363838]
-
cultivarea specificului și patrimoniului cultural și a respectului pentru identitatea și valorile culturale ale"celuilalt", un rol tot mai important îl joacă interesul pentru educație și promovarea valorilor.Patrimoniul cultural sub toate dimensiunile sale, scris și oral, material, monumental și obiectual, istoric și etnografic, tehnic și artistic, în procesul de educare a tinerilor de toate vârstele și din toate categoriile sociale și în procesul de formare și consolidare a unei conștiințe a propriei identități și a uneia comunitare, rolul muzeelor, a
EUR-Lex () [Corola-website/Law/219551_a_220880]
-
artistul scoate în evidență realitatea crudă din România acestor timpuri, în timp ce “Iarna la Dorna” ilustrează “curtea gunoaielor” din realul citadin, învăluită însă într-o lumină caldă și concesivă. Frumusețea tristă a sordidului și umilința derizoriului sunt surprinse prin simbolistica motivelor obiectuale și sensibilitatea evocatoare a culorilor. George Șpaiuc, static prin definirea formelor, devine dinamic prin culoare. Excelează prin obținerea unor tonuri cromatice tari și penetrante precum și subtile griuri colorate, de ambianță, ce îmbracă formele puternic conturate. Un gen de metamorfoză a
DE LA STATIC LA DINAMIC de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/De_la_static_la_dinamic.html [Corola-blog/BlogPost/342578_a_343907]
-
vreau să-i uit sunetul” ( „Întreb stabilopozii de ce”). Abstracționismul și ermetismul funcționează și în universul volumului „La răsărit mă vindec”, fiind marca unor poeme nonfigurative, autoarea atingând înalte limite ale esențializării încifrate, deseori defilând cu atitudini și însușiri ființiale sau obiectuale: „ridică din ploaie timpul ăsta atât de greu/ piatră de gâtul alergării ” ( „ridică din ploaie timpul”) Tematica volumului este concentrată în jurul simbolului „la răsărit”, desemnând regenerarea ca sursă a vindecării spirituale, în ciuda căderilor repetate: „în viața mea/ o umbr-a coborât
AUTOR: DOAMNA COSTINA SAVA de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1564 din 13 aprilie 2015 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1428904247.html [Corola-blog/BlogPost/348758_a_350087]
-
Iorgulescu într-o prefață, cultivarea emoției în chip sistematic, însă fără patetisme și cochetării lăcrimoase, ci discret, lucid și mai ales, autentic, adică viu și natural. Nu vom găsi deci în placheta ei de poeme ale cotidianului prozaic sau trimiteri obiectuale la proza vieții sau monografii ale străzii (dacă, totuși, găsim, cazurile respective sunt enunțuri și enumerații fără semnificație poetică), vom găsi în schimb, numeroase emoții transcrise în vers clasic sau în vers liber, stări de existenta (altceva decât afectele) fierbinte
ROMÂNIA LITERARĂ LAURENŢIU ULICI. PRIMA VERBA. DIFERENŢE de AUREL AVRAM STĂNESCU în ediţia nr. 341 din 07 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Romania_literara_laurentiu_ulici_prima_verba_diferente.html [Corola-blog/BlogPost/351392_a_352721]
-
scoate Omul-Ființă din cadrul strict al propriului său univers firesc, metamorfozându-l, așadar, din entitate propriu-zisă într-un simplu obiect lipsit complet de legătura sa ombilicală cu divinitatea creatoare, un sclav absolut al lumii obiectelor ce îi compun decorul material, mulțime obiectuală care îl domină și îl subjugă defimitiv. Scoțând Omul-Ființă din ecuație și introducând termenul de Om-Obiect, îl numim noi, Baudrillard schimbă paradigma, marcând, ca fundamentalist înrăit al postmodernismului, un pas decisiv în răsturnarea sistemului axiologic anterior. Omul-Obiect este violat constant
INTERSECTĂRI CULTURALE de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 507 din 21 mai 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_intersectari_culturale_magdalena_albu_1337654110.html [Corola-blog/BlogPost/346958_a_348287]
-
gând profetic/ Vălmășag/ Mă aduc la tine/ Deși te-nvelești în cuvântul tău/ Fă-mi o bucată de loc/ În poezie”. Indiferent spre care stea te îndrepți, fiecare având dramul său de noroc/nenoroc, nu poți să nu îți pui obiectual și cred că obiectiv problema oarecum retorică, dar care trebuie pusă, aceea a imboldurilor și a rosturilor ce însoțesc fiecare demers omenesc, precum și să concepi un ghid inițiatic pregătitor pentru ceea ce urmează... „Ia cu tine speranțele tale/ Că îți arată
UN DEMERS NECESAR ÎNTR-UN EXCURS DELOC ÎNTÂMPLĂTOR PRIN GRĂDINILE MINŢII DE DANIEL MARIAN de BAKI YMERI în ediţia nr. 1727 din 23 septembrie 2015 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1442990881.html [Corola-blog/BlogPost/374753_a_376082]
-
a faptului că frumusețea văzută a fost „clasificată” prin coincidență cu unul din stereotipurile de reprezentare ale dorinței din imaginarul masculin. Or, în cazul acesta, taxonomia pare a stinge dorința, la fel ca în supraexpunere. Întreg protestul feminist împotriva reprezentării obiectuale a corpului feminin este inutil și lipsit de temei. Corpul nostru este întotdeauna obiect, pentru că altfel nu îl putem dărui Celuilalt. De aceea îl și îmbrăcam și ornamentăm. În perspectiva mea, trupul nu este doar obiect, ci și acel concret
SPECTACOLUL STRĂZII de DAN CARAGEA în ediţia nr. 941 din 29 iulie 2013 by http://confluente.ro/Dan_caragea_spectacolul_str_dan_caragea_1375098374.html [Corola-blog/BlogPost/340533_a_341862]
-
artă. Lungi și amănunțite descrieri de obiecte vechi, „de artă” sau numai vechi, îi dau autoarei posibilitatea creării unei atmosfere admirabil țesute în jurul personajelor. Ar mai fi de căutat ceva între aceste instrumente: așa cum S.F.-ul folosește la imaginație, lumea obiectuală la atmosferă - ar trebui ca pentru descrierea sufletească să avem la îndemână cuvântul. Melania Cuc nu se lasă ispitită de cuvânt, îl păstrează pentru vreun volum de versuri care va urma, probabil, după acest roman. Foarte economicoasă cu istoria (pe
MELANIA CUC, ÎN CONTINUĂ CĂUTARE DE LOCURI, DE FIGURI, DE TERITORII MEREU NOI de NICOLAE GEORGESCU în ediţia nr. 776 din 14 februarie 2013 by http://confluente.ro/Nicolae_georgescu_melania_cu_nicolae_georgescu_1360826240.html [Corola-blog/BlogPost/351894_a_353223]
-
Rugăciune ne e versul,/ Spre nădejdi în vremuri aspre. “(Geniul poetic .). Descoperim aici profesiunea de credință a poetei. Ea este cea care își determină opera, atenția se îndreaptă spre conservarea unei imagini constante, a copilăriei. Prezența ei este în lumea obiectuală, dar, cu siguranță însăși ideea prezenței sale este imanentă lumii reale, naturii, și a retrăirii vârstei de început plojând în lumea copilăriei cu experiența maturității depline. Poeta trăiește o permanentă revoluție pentru a sesiza insesizabilul copilăriei, pentru a străbate aparența
POEZIA PENTRU COPII-POVESTEA UNUI IZVOR AL TUTUROR TRĂIRILOR NOASTRE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1680 din 07 august 2015 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1438929500.html [Corola-blog/BlogPost/368153_a_369482]
-
mai ales în arta figurativă, unde obiectul pictural (inclus în imagine și sugerând cele trei dimensiuni ale spațiului) poate avea două proprietăți: 1) paradigmă vizuală (obiectul considerat ca prezență solitară); 2) sintagmă vizuală (justapunerea a două sau mai multor paradigme obiectuale pe principiul de proximitate a figurilor, rezultând o corelație de elemente). Din rațiuni de „simetrie metodologică” abordăm în capitolul 2 problema vastă și inepuizabilă, din punct de vedere semiotic, a semnului plastic, semnului iconic, limbajului vizual și a gramaticii vizuale
TIMP ŞI SPAŢIU ÎN PICTURĂ: PERCEPŢIA PSIHO-SENZORIALĂ A IMAGINII ARTISTICE de CRISTINA LAURIC în ediţia nr. 867 din 16 mai 2013 by http://confluente.ro/Cristina_lauric_timp_si_spa_cristina_lauric_1368696786.html [Corola-blog/BlogPost/371136_a_372465]
-
valoarea existențială a operei de artă). În general, patru criterii devin funcționale în ordonarea axiologică a operei de artă 1) Criteriul tehnic (fizic-senzorial): a) procedee negative; b) procedee pozitive; c) modalități concrete de structurare. 2) Criteriul rațional-intelectual (conținut plastic, conținut obiectual, structuri și definire tematică): claritatea și simplitatea conținutului, organizarea estetică a compoziției, cadrajul imaginii, cromatismul, centrele de interes, vectorii dinamici, perspectiva, identificarea temei și a subiectului, definirea titlului. 3) Criteriul psiho-emoțional și cognitiv: a) forță de impact și putere de
TIMP ŞI SPAŢIU ÎN PICTURĂ: PERCEPŢIA PSIHO-SENZORIALĂ A IMAGINII ARTISTICE de CRISTINA LAURIC în ediţia nr. 867 din 16 mai 2013 by http://confluente.ro/Cristina_lauric_timp_si_spa_cristina_lauric_1368696786.html [Corola-blog/BlogPost/371136_a_372465]
-
prin dexteritatea frumoaselor interprete: nu e ușor să treci de la dans contemporan la cele mai complexe partituri de flaut și fagot. De unde ne-a venit ideea să folosim în această ediție muzica împletită cu imaginea? De la o fotografie a mea, obiectuală și eterică în același timp, o fereastră deschisă spre interior. Mesajul este unul simplu: întoarcerea spre sine, regăsirea frumuseții dinăuntrul fiecărei ființe printr-un proces dinamic de introspecție „asistat, ajutat, provocat” de artă. Mai multe informații despre noi și programul
Filme mute și muzică clasică live by Simona Tache () [Corola-blog/Other/18482_a_19807]
-
cultivarea specificului și patrimoniului cultural și a respectului pentru identitatea și valorile culturale ale"celuilalt", un rol tot mai important îl joacă interesul pentru educație și promovarea valorilor.Patrimoniul cultural sub toate dimensiunile sale, scris și oral, material, monumental și obiectual, istoric și etnografic, tehnic și artistic, în procesul de educare a tinerilor de toate vârstele și din toate categoriile sociale și în procesul de formare și consolidare a unei conștiințe a propriei identități și a uneia comunitare, rolul muzeelor, a
EUR-Lex () [Corola-website/Law/218974_a_220303]
-
cel mai complex și eficiet instrument de diferențiere modala și control sistematic al stărilor mentale și gestuale ale subiectului iar prin intermediul schimbărilor produse în subiect sunt schimbate în mod determinat și componentele realității. 4-Construcția conceptelor, fiecare explicitând familii de invariante obiectuale, dinamice, relaționale sau caracterizante, aplicabile realității. 5-Geneză stărilor afective prin care subiectul aloca valori lumii și persoanei, se atașează emotiv de ele, își propune scopuri și lupta să le atingă. Afectivitatea este funcția umanizantă, prin intermediul ei omul socializează, creează grupuri
Minte () [Corola-website/Science/306532_a_307861]
-
social își definește componentele obiect, relație și proprietate, precum și procedurile specifice de manipulare distinctă a obiectelor, regulile de conectare între acțiunile operante și traseul conexiunilor argumentate care indică posibilitatea realizării sau negarea posibilității realizării unei anume configurații într-un spațiu obiectual determinat. Cunoașterea practică vizează realizarea directă a unei forme sau mulțimi de forme conectate funcțional, acesta este cazul proiectării și realizării de obiecte, funcții și utilități prin unelte materiale. Cunoașterea formală utilizează operatori și interpretări cantitative, matematice, și este folosită
Cunoaștere () [Corola-website/Science/304852_a_306181]
-
la oameni, a calităților spiritual-emoționale pentru a le păstra ,în prezență". Neopozitivismul, la rândul lui, a declarat despre cotitura lingvistică din prima treime a sec. XX, despre semiotizarea realității, ce a urmat după aceasta. Postmoderniștii, în continuare, cereau înlocuirea existenței obiectuale prin limbă, text, cunoștințe, vorbeau și despre necesitatea de a lua în considerație și neraționalul, inconștientul, existența din activitatea omenească. In dezvoltarea posmodernismului, deosebim două etape: prima - legată de analiza distrugerii, de distrugerea raționalismului științific, a „Eului" uman conștient, de
Postmodernism () [Corola-website/Science/297646_a_298975]
-
fiind preocupat, mai degrabă, de construcția unei <i>credibilități a discursului ideologic</i>, credibilitate cucerita prin rostirea unor secrete, de altfel binecunoscute, despre jocurile de putere. Calitatea observației este precară, indiferent dacă se referă la ”vocea” personajului, la lumea să obiectuala, la tipologiile umane sau - piedică supremă! - la acțiuni și motivațiile lor. De fapt, într-un discurs de tip ideologic-propagandistic, nimic nu ar fi mai subversiv decât invazia autenticului. Instinctiv sau programatic, strategia de reprezentare ocolește cu grijă proba realității. Calitatea
(Povești din) Filmul celor care muncesc () [Corola-website/Science/295669_a_296998]
-
Versiunile mai vechi ale acestui limbaj erau cunoscute drept FORTRAN, dar după 90 numele nu a mai fost scris în întregime cu majuscule. Deși la început a fost un limbaj procedural, cele mai recente versiuni au inclus suport pentru programarea obiectuală. Primul compilator FORTRAN a fost dezvoltat pentru IBM 704 în 1954-57 de o echipă IBM condusă de John W. Backus. Acesta a fost un compilator de optimizare, deoarece autorii considerau că nimeni nu ar fi folosit limbajul dacă performanțele sale
Fortran () [Corola-website/Science/298922_a_300251]