32 matches
-
de suferință surorii sale Vergina că dacă va supraviețui ei să i-l spună băiatului în toată simplitatea și nevinovăția lui. Numai că nu știa dacă acum ar fi fost momentul cel mai potrivit și totuși ... Dâră credea că acest „pâlpâit” de amintire i se trăgea de la stârvurile de păsări mari și cu penaj alb la rădăcină care pluteau târâte și înoroiate într-o răstoacă ivită pe neașteptate, transformată dintrodată în ditamai ghildăul chiar în fața colibei care aduna toate șiroaiele de
BASTARDUL de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 172 din 21 iunie 2011 by http://confluente.ro/Bastardul.html [Corola-blog/BlogPost/372100_a_373429]
-
bordel mai e deschis, până înspre dimineață, Este plin de amatori de amor, tocmit la piață. Luna-și plimbă strălucirea în înaltul boltelor, Somnul pune stăpânirea și pe iarba holdelor, Doar zefirul mai veghează, unduindu-le ușor, Boarea lui desăvârșește pâlpâitul stelelor. Este vremea ca ”poetul” să se ducă la culcare, Și să retrăiască-n vis, ultima lui compilare. De ți-o plăcea cititor, să-i acorzi un like, cum dară, Iar de nu, să-i scrii la comment : ”Te-am
NOAPTE DE APRILIE de NELU PREDA în ediţia nr. 1578 din 27 aprilie 2015 by http://confluente.ro/nelu_preda_1430129499.html [Corola-blog/BlogPost/353913_a_355242]
-
Cantec > TOT CE-AI FOST ȘI EȘTI Autor: George Pena Publicat în: Ediția nr. 1502 din 10 februarie 2015 Toate Articolele Autorului Gândind tot ce-ai fost și ești, adiere de avânturi tinerești; zbatere de tril, spectru de culori, un pâlpâit aprig de splendori. Gingașă și statornică iubire, păgână dar și înaltă toropire, de frumos și unică bunătate, o bântuită sete prin tot și toate. Un paradox ascuns, divinizat, ori colț de rai, subtil venerat; magie de vrajă, semeție bizară, o
TOT CE-AI FOST ŞI EŞTI de GEORGE PENA în ediţia nr. 1502 din 10 februarie 2015 by http://confluente.ro/george_pena_1423564104.html [Corola-blog/BlogPost/376016_a_377345]
-
că nu avea de unde. Așa că îl ignoram. Nu împodobeam niciodată brad de Crăciun. Nu aveam brad, nu aveam becuri, nu aveam globuri. Ar fi fost prea mult pentru imaginația mea de copil să văd atâtea lumini. Eu mă delectam cu pâlpâitul lămpii cu petrol și cu lumânările pe care le aprindea mama când dădea de împărțit. Ba, din păcate, în nopțile lungi de iarnă, mă mai delectam și cu luminița din capătul țigării pe care o fuma tata cu noi în
DRUMUL SPRE SUFLET SAU...FETIŢA CARE ŞI-A SĂRIT UMBRA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1146 din 19 februarie 2014 by http://confluente.ro/_drumul_spre_suflet_saufe_al_florin_tene_1392788823.html [Corola-blog/BlogPost/362127_a_363456]
-
11 februarie 2013 Toate Articolele Autorului De-o oră, poate două acum să fie Mă uit pe geam să văd cum ninge Și gândul mă transportă-n timp Când liniștit ningea și noi copii Stăteam pe lângă mama, ne jucam La pâlpâitul focului în sobă priveam Și mâinile micuțe ni le încălzeam Amintiri sublime din a noastră veselă Copilărie gând de trecut și la ce va mai fii Ele ne vor ține veșnic companie Ne încălzesc în zile de ploi și vijelii
ANCORĂ ÎN LARGUL MĂRII de STELLA REEVES în ediţia nr. 773 din 11 februarie 2013 by http://confluente.ro/Ancora_in_largul_marii_stella_reeves_1360600232.html [Corola-blog/BlogPost/351767_a_353096]
-
câmp avea o altă vorbă “De ce nu mor vara și să-nviez iarna?”. Iar după-atâta povestire cu luare-n pleaznă, sosi clipa despărțirii și Mariara noastră și-a dat în chin suflarea ei de pe urmă ... Cu lumânarea stinsă-n pâlpâit. Referință Bibliografică: Țața Marioara Moșoiului, de Ioan MUȚIU / George Nicolae Podișor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 252, Anul I, 09 septembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 George Nicolae Podișor : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
ŢAŢA MARIOARA MOŞOIULUI, DE IOAN MUŢIU de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Tata_marioara_mosoiului_de_ioan_mutiu.html [Corola-blog/BlogPost/367160_a_368489]
-
nr. 773 din 11 februarie 2013. De-o oră, poate două acum să fie Mă uit pe geam să văd cum ninge Și gândul mă transportă-n timp Când liniștit ningea și noi copii Stăteam pe lângă mama, ne jucam La pâlpâitul focului în sobă priveam Și mâinile micuțe ni le încălzeam Amintiri sublime din a noastră veselă Copilărie gând de trecut și la ce va mai fii Ele ne vor ține veșnic companie Ne încălzesc în zile de ploi și vijelii
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/stella_reeves/canal [Corola-blog/BlogPost/351814_a_353143]
-
largul marii suntem Singuri, pierduți, dezorientați și disperați. Citește mai mult De-o oră, poate două acum să fieMă uit pe geam să văd cum ningeși gândul mă transportă-n timpCând liniștit ningea și noi copiiStăteam pe lângă mama, ne jucamLa pâlpâitul focului în sobă priveamși mâinile micuțe ni le încălzeam Amintiri sublime din a noastră veselăCopilărie gând de trecut și la ce va mai fiiEle ne vor ține veșnic companieNe încălzesc în zile de ploi și vijeliiNe răcoresc în veri toride
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/stella_reeves/canal [Corola-blog/BlogPost/351814_a_353143]
-
că nu avea de unde. Așa că îl ignoram. Nu împodobeam niciodată brad de Crăciun. Nu aveam brad, nu aveam becuri, nu aveam globuri. Ar fi fost prea mult pentru imaginația mea de copil să văd atâtea lumini. Eu mă delectam cu pâlpâitul lămpii cu petrol și cu lumânările pe care le aprindea mama când dădea de împărțit. Porcul se tăia întotdeauna în Ajunul Crăciunului. Mama fierbea apă în oale mari. Veneau doi-trei oameni, îl tăiau și îl pârleau cu paie. Era zarvă
CRĂCIUNUL POVESTIRE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 337 din 03 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Craciunul_povestire_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/351465_a_352794]
-
valoroase se va afla pe piscul cel mai înalt al celor ce cu condeiul inspirației componistice au exprimat cu măiestrie nobile idealuri, sentimentele religioase și patriotice ale poporului român.” (Prof.univ.dr. Victor Giulea); „Proiectându-se luminoasă peste tenebrele care au curmat pâlpâitul vieții muzicianului, opera lui Paul Constantinescu devine, în tot ce are mai puternic și mai dăruit, o permanență a artei naționale și mondiale.” (Dr.dhc. Vasile Tomescu); „Opera muzicianului Paul Constantinescu strălucește de virtuozitate bine înțeleasă.” „Un Bach al României
IN MEMORIAM – PAUL CONSTANTINESCU, 2016 de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 2183 din 22 decembrie 2016 by http://confluente.ro/elena_trifan_1482407985.html [Corola-blog/BlogPost/377300_a_378629]
-
2017 Toate Articolele Autorului Se coace, încet, dorul peste amintiri, În noaptea-nvierii, pe-absența voastră! Pe poteci crude fuge ochiul prin fereastră, Se-ntrezăresc trecând luciri... Atâta basm e în jur că mult mă mir! În noapte e atâta pâlpâit de ceară, Că lipsa voastră începe să mă doară! Parcă,..nu pot să mai respir... Ca-n cerul diafan răscolit pe zări, Sufletu-mi întoarce vremea rând pe rând... Lângă masa împodobită eu, așteptând, Umplu tăcerea-ntre visări... Și din
PĂRINŢII de LIA RUSE în ediţia nr. 2298 din 16 aprilie 2017 by http://confluente.ro/lia_ruse_1492365346.html [Corola-blog/BlogPost/379270_a_380599]
-
Spre seară, la coliba din lunca Văii Strâmbii sau la casa părintească de la Rucăr când aține aproape zilnic și numai atunci când pleoapa nopții bate ritmul oboselii extreme - pentru a mai putea îngriji de lighioanele din ograda și curtea proprie, adierea pâlpâitului de fitil al lămpii se strecoară vânturând aerul curat și rece al odăii, se înfrățește cu penumbra în dunga firului încheiat ce parcă joacă îndrăcit, fără astâmpăr. Pe un ecran nevăzut, personagiile de pe carpetă sau de pe flanelul de lânică începute
ŢĂRANCA DIN MUSCEL ! de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 199 din 18 iulie 2011 by http://confluente.ro/Taranca_din_muscel_.html [Corola-blog/BlogPost/366733_a_368062]
-
la poliție. Poliția a mers împreună cu McCallum și fostul ei soț la apartamentul lui Staley; Când poliția a spart ușa apartamentului lui Layne Staley din University District, Seattle pe data de 19 aprilie, acolo, stând întins pe canapea, lumiant de pâlpâitul televizorului, lângă multe spray-uri de vopsea pe podea, nu departe de un pachet mic de cocaină, lângă 2 pipe de crack cocaine pe măsuța de cafea, ținând o seringă plină în mâna dreaptă și o seringă în picior se
Alice in Chains () [Corola-website/Science/325903_a_327232]
-
strigă Sam de pe coridorul de la etaj. De unde stăteam eu și Miller am privit sus și am putut zări luminile pâlpâitoare ale aplicelor reflectate în fereastra mare din capul scărilor. Ca și cum ceva și-ar fi dat seama că observam acest fenomen, pâlpâitul se curmă brusc. Miller se postase în fața spărturii din perete. Se uita la ea, umil. - Un om furios...cineva extrem de pierdut și de furios... Mi-era atât de frică încât nu mă simțeam pe mine însumi. Eram redus la o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
spiritele rele iar fluieratul melodios atrage spiritele bune. Ouăle crude absorb energiile negative și după curățare sunt aruncate (undeva unde să nu fie consumate de niciun animal). În treacăt fie spus, fundalul la acest ritual impresionant a fost realizat de pâlpâitul intermitent al televizorului, derulând reclame la tot felul de produse moderne. Întrepătrunderea dintre lumi? Posibil. Cu sau fără televizor în fundal, procedura a fost eficientă și cred că există un număr respectabil de mame în lumea largă care și-ar
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
am fost lăsat singur. Două jilțuri, o masă și rafturi pline de hârțoage erau singurele lucruri ce apăreau în lumina venită prin fereastră. M-am apropiat de o debara, camuflată de o perdea. De partea cealaltă obloanele erau trase, căci pâlpâitul venea de la mai multe lămpi. Perdeaua era atât de fină, încât lăsa să se vadă prin ea: un grup de oameni care mi se păreau a fi preoți stătea alături de o persoană îngenuncheată în fața unei icoane. N-o văzusem niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
care își trăiește din plin succesul carierei sale publice află, de cele mai multe ori, atunci cînd este prea tîrziu, drama pe care a avut-o de înfruntat mult prea ignorata sa soție. Un ménage ŕ trois care, teoretic, ar putea înteți pîlpîitul flamei unei căsătorii, se transformă, de cele mai multe ori, într-un dezastru pentru toți cei trei participanți. Totul ia o întorsătură nefericită. Cuplurile se despart sau devin adulterine, calea spre diverse forme de alienare sau chiar spre sinucidere, se deschide larg
Clipa dezamăgirii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11898_a_13223]
-
cu acuratețe vîrsta după- amiezilor tîrzii de noiembrie, căci în luna aceea, în orele acelea, percepția luminii nu mai pare a fi atît o chestiune de vedere, cît de auz : lumina începe să scadă cu cîte un clic la fiecare pîlpîit. De fapt, pe cînd Ozzie trîntea și încuia trapa în nasul rabinului, se prea poate ca acel clinchet tăios al zăvorului tras să se fi confundat cu sunetul cenușiului greu care tocmai începuse să pulseze de-a lungul și de-
La revedere, Columbus by Philip Roth () [Corola-journal/Journalistic/4614_a_5939]
-
o atmosferă caldă, umană, care te întîmpină de la intrare. E multă grijă estetică presărată, fără ostentație, peste tot. Buchețele cochete de flori, ca la o sărbătoare, siluete zvelte, de scaune neconvenționale, răspîndite ici, colo. Sfeșnice de toate felurile încălzesc cu pîlpîitul lumînărilor lumina rece a becurilor, degajă mister și îl pregătesc pe spectator pentru reprezentație. Este un interval, un spațiu tampon inspirat pregătit de Ranin, acest teritoriu în care se părăsește diurnul și se înaintează, pe nesimțite, în nocturn, în lumea
Fericire? Nefericire? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13350_a_14675]
-
mumii bronzate pentru cure cu Gerovital, le-a mai trebuit cineva ca mine, și până la urmă au adus-o, de nu știu unde, pe Imola. Când am văzut-o prima oară, am înmărmurit... zâmbet nemilos însoțit de puf mitologic pe antebrațe și pâlpâit virginal din pleoape umbrite cu albastru. Nu doar că arăta ca Afrodita coborâtă impertinent pe pământ și avea haine ca în revistele de design avangardist, dar mai și vorbea impecabil toate limbile, în special engleza. Mai întâi chiar am crezut
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
oraș. [1928] * CAP APLECAT Mă îndemn să fiu și o clipă mai sânt Undeva pe câmp a murit fratele vânt. Toamna sângerează peste un mers bătrân. Printre umbre prelungi rostul mi-amîn. Spre nu știu ce sfârșit un zbor s-a întins. Cu pâlpâit de sfeșnic un copac s-a stins. În fântână mi-aplec gând și cuvânt. Ceru-și deschide un ochi în pământ. [1929] * ELEGIE Tremură aceeași apă și frunză la bătăile aceluiași ceas. În ce tărâm și-n ce somn te-
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
este vreme până mâine... Înserarea ne-a găsit în chilie. De fapt, doar pe mine, fiindcă bătrânul s-a dus la slujbă... După ce m-am ospătat, m-am întins în așternut cu gând să mai citesc ceva la lumina lumânării... Pâlpâitul flăcării isca umbre tremurânde, care mai degrabă mă îmbiau la somn decât la citit. Am suflat în lumânare și... În zori de zi, gureșele vrăbii și-au găsit loc de taifas taman sub fereastra mea. Am deschis ochii împins și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
poate fi auzită cu una cu două... eu personal am încercat chiar și cu un stetoscop, dar n-am auzit nimic... Deși, de cîteva zile, parcă începe ușor să mi se deschidă creierul, parcă încep să aud un fel de pîlpîit... — Vreau și eu... — Domnișoară ri, degeaba vă lipiți urechea de acest morman de cărți, nu așa poate fi ascultat concertul lor subtil. Și, în plus, ele dau concerte scurte, uneori durata acestora poate fi de cîteva secunde, sau chiar mai
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
perforase fruntea cu un lanț de găuri, de la o tâmplă la cealaltă. Auzeam cu toții, parcă, glasul de goarnă cu care trompetul adunase iar rândurile decimate, pentru un asalt al tranșeelor germane. Era impresionant tabloul deținuților așezați, pe rogojină, în jurul său. Pâlpâitul lumânării arunca un dans de umbre și lumini pe chipurile ascultătorilor. Nenea Mihalache îi sorbea cuvintele. El avea o mână bandajată. În fiecare zi își desfăcea pansamentul, ca să-și presare pe rană, o pulbere galbenă dintr-un borcănaș de faianță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cu un covor Îmbâcsit de iută, peste el, preșurile de zdrențe, de un alb cenușiu, pestriț, Îndoielnic, cizmele de cauciuc Îngenuncheate din care ies ciorapii groși de lână, cojoacele care fac mătănii. Capul descoperit mi-a Înghețat de mult În pâlpâitul fumegos al lumânărilor și ochii lor se Întorc mereu spre mine, pâlpâind fumegos sub broboadele negre. — Al cui ești? — Al cui ești? — Al cui ești? — Al cui? -- Cine? — Eu sunt oaia cea pierdută... Și mă uit la cele trei mese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]