696 matches
-
Iată cum se vede pe el însuși Aurel Avram Stănescu, îndatorat muzei poeziei pînă dincolo de metaforă: “O metaforă s-a împletit ca un șarpe / de bastonul ce-l port cu umilință /ajutând lumea să treacă prin altă poveste/ deși mă poticnesc spre finalul sfârșiturilor / fără s-arunc vina pe nimeni.”. Cînd trece la proză poetică, Aurel Avram Stănescu deține taina fabulosului poetic:« am călărit împreună armăsarii norilor cenușii până au fugit înnebuniți de zările sângerii curățând umbrele și ochii zânelor cu
ABSTRACŢIUNI CANTABILE de AUREL AVRAM STĂNESCU în ediţia nr. 710 din 10 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Abstractiuni_cantabile_aurel_avram_stanescu_1355125320.html [Corola-blog/BlogPost/351694_a_353023]
-
am răspuns fără să-mi dau seama: Vifor, să trăiți. Dumnealui a făcut ochii mari și a dat din cap mulțumit: - Îmi place cum l-ai botezat, dar de ce Vifor? De data asta îmi venise vocea și fără să mă poticnesc i-am spus cu multă afecțiune în glas. - Știți... din prima zi când s-a născut a fost vioi, iar când va crește mare... va alerga ca viforul și-o să va poarte ca gândul... În timpul cât părintele Marin povestise că
PARTEA A II-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 764 din 02 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_ii_a_pariul_blestema_marin_voican_ghioroiu_1359791646.html [Corola-blog/BlogPost/359342_a_360671]
-
ales democratic cu gândul la prosperitate, dar în loc de asta se trezesc cu noi „privilegii” ale unora care, oricum, toată viața au beneficiat de ele. Se pare că România nu mai poate fi guvernată fără aceste ordonanțe și toți ne-am poticnit în ele. Revin la domnul Grindeanu: oare al cui „om” își dorește să fie până la urmă? Pare un om cu bun simț. Este o calitate, însă, în politică, poate fi interpretată ca o slăbiciune. Merită să rămână la infinit ușierul
Eu i-am văzut pe bătrânii frumoși și liberi din Piață. Plus o întrebare pentru premierul Grindeanu: vreți să fiți premierul lui Șefu’ sau al tuturor cetățenilor? by https://republica.ro/eu-i-am-vazut-pe-batranii-frumosi-si-liberi-din-piata-plus-o-intrebare-pentru-premierul-grindeanu-vreti [Corola-blog/BlogPost/338260_a_339589]
-
Marin Mihalache Publicat în: Ediția nr. 2048 din 09 august 2016 Toate Articolele Autorului Da, bun este Dumnezeu Și cu milă se arată Celor ce Îi sânt copii Și au inima curată. Dar era să mă-ndoiesc Și să-mi poticnească pașii Cum priveam la fericirea-n Care huzuresc trufașii. De nimic nu-s tulburați Nu au parte de durere Trupul lor este un vas Nesătul de toate cele. Mândria li-i ca o salbă Asuprirea haină rece Au în toate
PSALMUL 73 de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2048 din 09 august 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1470754942.html [Corola-blog/BlogPost/365221_a_366550]
-
începutul secolului 19. După cum a aflat Chevron la Pungești și nu numai, pe măsură ce „sustenabilitatea” trece de la neologism cu iz străin la practică răspândită social, firmele trebuie să se adapteze. În plus, avem deja semnele unui model de afaceri care se poticnește: companiile petroliere ajung să se împrumute pentru a menține dividendele mari care le asigură reputația. Sigură pe sine, industria nu are îndoieli că va ieși victorioasă din furtuna prețurilor mici, în apele calme ale profitului. Nu demult, Petrobras, compania braziliană
Protecția mediului. De afaceri by https://republica.ro/protectia-mediului-de-afaceri [Corola-blog/BlogPost/338068_a_339397]
-
un fel de separeu de azi și unde o vreme a fost sediul CEC- ului, se juca poker. Aici nu erau admiși decât clienți proveniți dintr-o categorie ceva mai selectă, cu dare de mână, mai spirituali, fără a se poticni sau supăra la prima glumă ceva mai “sărată”. Și, pentru că sarea și piperul oricărui joc îl constituie în asemenea situații privitorii, aplaudacii (oh, cuvânt care a proliferat mai târziu pe tărâmul celei mai crunte și golite de sens propagande de când
PARTIDA DE RAMŞ ŞI CÂINII HĂMESIŢI LDE A BIRTUL LUI MISAC!... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 222 din 10 august 2011 by http://confluente.ro/Partida_de_rams_si_cainii_hamesiti_lde_a_birtul_lui_misac_.html [Corola-blog/BlogPost/360762_a_362091]
-
cel care se asfaltează de două-trei ori pe an ori pe autostrăzile la care se taie panglica la fiecare doi-trei kilometri), e cazul să coborâm privirea la nivele inferioare, adică mai apropiate nouă. Adevărat că se poate întâmpla să ne poticnim și pe aici de oarece vicii: viciu de viscol, viciu de parazăpezi, viciu de defrișare anapoda, viciu de comunicare ori, pur și simplu, viciu de europenizare! Că, uite așa, au ajuns bieții oameni să se ascundă, să se izoleze, să
DESPRE VICIILE VIEŢII MELE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 415 din 19 februarie 2012 by http://confluente.ro/Despre_viciile_vietii_mele_marian_malciu_1329676756.html [Corola-blog/BlogPost/345228_a_346557]
-
în cuier Și umil câte-o șuetă mai isc. Crezui odată în minuni, destul. Cetăți cădeau, mureau dureri mîrșave, Avea tot orbul soare în pătul Și’nalt sunau aplauzele grave. Ci anii curseră sătui de glod. Arcaș, văzduh s’au poticnit în trestii. N’a izbăvit tăria un crîmpei de rod Gemea în jurul doldora de bestii. Cu arcul frînt, tocit, bolnav Astăzi mai urc între zăbrele Și de azur, de vis gîngav Strîng putregai și scrum de stele. Referință Bibliografică: Degradări
DEGRADĂRI de ION PENA în ediţia nr. 2041 din 02 august 2016 by http://confluente.ro/ion_pena_1470151658.html [Corola-blog/BlogPost/370168_a_371497]
-
După semnarea celor trei acorduri foarte importante pentru acest colț de țară aflat „în calea tuturor relelor” vorba poetului și obținerea unui statut privilegiat din partea partenerilor europeni când se credea că, însfârșit, am ieșit pe calea dreaptă iarăși ne-am poticnit. Astfel după alți șase ani de guvernare democratică am ajuns acolo unde este mult mai rău decât de unde am pornit: o societate extrem de divizată și bulversată de tot soiul de cataclisme sociale în lipsa unei guvernări corecte; o criză economică foarte
SOCIETATE CONDAMNATĂ? de VALERIU DULGHERU în ediţia nr. 1682 din 09 august 2015 by http://confluente.ro/valeriu_dulgheru_1439128695.html [Corola-blog/BlogPost/377350_a_378679]
-
Acasa > Poeme > Rasfrangere > UNELE LUCRURI DEVIN INEVITABILE! Autor: Anca Elena Șerpe Publicat în: Ediția nr. 1063 din 28 noiembrie 2013 Toate Articolele Autorului UNELE LUCRURI DEVIN INEVITABILE! 05.09.2013 De ce se făcea loc printre rânduri răpunerile poticneau stabilități rătăcirile prăbușeau exactități răspunsurile pierdeau totul în jocuri de-a precizia culoare inexplicabile deschideau întortochelile spații reprobabile se luau pe sus în apriga strânsoare a imprevizibilului se lipsea de el evidentul las-o baltă aproxima finalul așteptat neașteptat Referință
UNELE LUCRURI DEVIN INEVITABILE! de ANCA ELENA ŞERPE în ediţia nr. 1063 din 28 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Unele_lucruri_devin_inevitabil_anca_elena_serpe_1385663115.html [Corola-blog/BlogPost/342206_a_343535]
-
de-o parte și de-alta a intrării pe câte un scăunel. El citea un tabloid, ea făcea un joc pe mobil. Nici nu-l văzură, nici nu-l auziră pe cutezător. Odată ajuns în dreptul celor doi niznai, tinerelul se poticni și dădu cu fruntea de geamul ușii. Năucit de izbitură, pică bolborosind ceva de ne-nțeles cuiva pe moment, seniorii fiind prea încântați de strategia cu lița de nylon care unise picioarele scăunelelor și-l stăvilise pe recidivist. Toți ca
DAŢI-O-NCOLO...! de ANGELA DINA în ediţia nr. 1689 din 16 august 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1439704780.html [Corola-blog/BlogPost/374784_a_376113]
-
intimă? Iată cum se vede pe el însuți Aurel Stănescu, îndatorat muzei poeziei pînă dincolo de metaforă: „O metaforă s-a împletit ca un șarpe/ de bastonul ce-l port cu umilință/ ajutând lumea să treacă prin altă poveste/ deși mă poticnesc spre finalul sfârșiturilor/ fără s-arunc vina pe nimeni.” Cînd trece la proză poetică, Aurel Avram Stănescu deține taina fabulosului poetic: „am călărit împreună armăsarii norilor cenușii până au fugit înnebuniți de zările sângerii curățând umbrele și ochii zânelor cu
TAINA SCRISULUI (36) – DESPRE CEI CARE DAU NĂVALĂ de IOAN LILĂ în ediţia nr. 613 din 04 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Ioan_lila_taina_scrisului_36_des_ioan_lila_1346806509.html [Corola-blog/BlogPost/343760_a_345089]
-
tocmai prin prezența diacriticelor.Când avem de-a face cu Artă (și, slavă Domnului, grație LIGYEI DIACONESCU, avem, din plin!), prezența diacriticelor ne permite să plutim, dimpreună cu Revelația Artistică. - pe când absența lor, ne silește, cam prea des, să ne poticnim în semantici aproximative și, deci.să coborâm din cer! Cartea-Antologie este împărțită în două secțiuni inegale: 1-prima secțiune este închinată Poeziei - și conține „mostre” ale sacrei arte „revelatorii și divinatorii”, din partea a 35 de „preoți” ai Altarului Logos-ului Divin
„ANTOLOGIA SCRIITORILOR ROMÂNI CONTEMPORANI, DIN ÎNTREAGA LUME” de ALEXIA TEODORA RAICEA în ediţia nr. 66 din 07 martie 2011 by http://confluente.ro/_antologia_scriitorilor_romani_contemporani_din_intreaga_lume_.html [Corola-blog/BlogPost/349061_a_350390]
-
se putea să nu devină îndreptarul culturii naționale, mai cu seamă în ce privește literatura și artele. Când, după dobândirea libertăților, forțele creatoare românești s’au deșteptat și au apărut poeții, artiștii și învățații, toate bunăvoințele și uneori talentul real s’au poticnit din lipsa instrumentului de expresie de o parte și de altă parte a unei temelii durabile pe care să se construiască. Decenii de dibuiri, de reforme abracadabrante, de imitații sterile, de înnoiri diverse n’au dat roade. Limba românească, corectată
Liviu Rebreanu: Laudă țăranului român. Discurs de primire la Academia Română by http://revistaderecenzii.ro/liviu-rebreanu-lauda-taranului-roman-discurs-de-primire-la-academia-romana/ [Corola-blog/BlogPost/339319_a_340648]
-
drept cântăreț, artist, ar cânta fals, s-ar face de rușine tocmai prin faptul că greșește acolo unde pretinde că este cunoscător, tot așa un Filosof care greșește în felul său de viață se poate face de ocară atunci când se poticnește în rolul său de Învățător, pretinzând a cunoaște Știința Vieții. Autorul volumului Arta de a trăi - Dialoguri cu trecutul, Ovidiu Cătălin Caraiman ne arată că filosofia este medicina sufletului și ne arată modalitatea de cunoaștere a sufletului prin gândirea unor
,,ARTA DE A TRĂI – DIALOGURI CU TRECUTUL” de EMILIA ȚUŢUIANU în ediţia nr. 1517 din 25 februarie 2015 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1424863255.html [Corola-blog/BlogPost/366014_a_367343]
-
face referință nu vor fi părintele cutare sau cutare, vor fi Sfântul Apostol Pavel, Sfântul Ioan Gură de Aur, Sfântul Vasile și mai presus de toate, Iisus Hristos. Dar pentru că nu știm Scriptura, nu citim, pentru că nu știm, atunci ne poticnim în diferite sfaturi și practici care le vedem în jurul nostru și ele atunci când nu se potrivesc sufletului nostru suferim și nu avem cu ce să ne apărăm. Nu avem replică, pentru că noi am fost obișnuiți și trăim într-o lume
INTERVIU CU PĂRINTELE IEROMONAH SAVATIE BAŞTOVOI P. A II A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 311 din 07 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Interviu_cu_parintele_ieromonah_savatie_bastovoi_p_a_ii_a_.html [Corola-blog/BlogPost/355414_a_356743]
-
cât de flexibilă e pânza asta de sac?” (sac fără sipet) Deși relațiile sociale sunt nedrepte, poeta nu se revoltă, doar constată (e și acesta un mod de protest pasiv, desigur): „sunt la mâna altora/ alții mă ciufulesc, alții mă poticnesc, mă îngenunchează,/ mă vântură, mă tranșează, mă fulgeră,/ mă centrifughează până la decantare” (casa luminată a sărbătoare). Poeta țese pânza sa lirică împletind mai multe fire: al existenței, al absurdului condiției umane (în descendență existențialistă), al ironiei etc. Dacă le-ar
EUGENIA ŢARĂLUNGĂ – ENDO, META, EPI, PARA TEXTE LIRICE de LUCIAN GRUIA în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Lucian_gruia_eugenia_taralunga_lucian_gruia_1331195129.html [Corola-blog/BlogPost/346591_a_347920]
-
încrunte ... Sărutul lor lângă al meu, pe frunte, Era rubinul întregind cununa. Și era largă calea către stele ... Furam din ele străluciri și'n lume Le răspândeam, ori dăruiam, anume, Celor ce dor și drag vedeau în ele ... S-a poticnit cărarea, totu-i nins ... Opacii nori, obloane's către stele. Arar, un vis, mă poartă către ele, Nu prinț iubit, ci, insipidul ins. *** Referință Bibliografică: Am înțeles de acum ... Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1790, Anul
AM ÎNŢELES DE ACUM … de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1790 din 25 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1448442402.html [Corola-blog/BlogPost/382912_a_384241]
-
Dumnezeu și au biruit, înscriindu-se pe o linie de viață lăudabilă. Asemenea multor români, ei și-au înțeles menirea ce o au în viața pământeană. Sunt persoane a căror dăruire nu are granițe, nu este vremelnică și nu se poticnește. Ei își duc misiunea până la capăt, dovedindu-le celor din jur că în sufletul lor există curaj, înțelepciune, dorințe, speranțe, dar si capacitatea marilor împliniri. In aceste trăsături găsim matricea spiritului romanesc, trăsături care ne încălzesc sufletul la flacăra spiritului
FRAŢII IACOB ŞI FLORIN OPREA de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 1222 din 06 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_buica_1399361558.html [Corola-blog/BlogPost/346885_a_348214]
-
realității ferecate și de neînțeles? Ce taine de viață și de moarte ascund frumoșii tineri schiori și cum arată zborul frânt? Un vis romantic de iubire se rătăcește evaziv pe pantele obscure ale indeciziei și lipsei de curaj, și se poticnește în uzualul unei vizite de complezență sau se îneacă în penibil și grotesc. Bătrânețea în ipostaza ei duală, sapiențial-patriarhală, dar și penibilă și indecentă, bătrânețea ca stigmat. Cotidianul frust, oribil, traumatizant, monoton și fad, amăgitor, vetust, opac, înlănțuie insidios ființele
METAFORA NARATIV GERMINATOARE de SUZANA DEAC în ediţia nr. 317 din 13 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Metafora_narativ_germinatoare.html [Corola-blog/BlogPost/357279_a_358608]
-
aflu ce sau cine sunt. Viața rupeam în valuri sparte să nu îmi lase zborul frânt. Luptam cu liniștea din mine, purtam durerea la pachet, dădeam în jur doar bucurie, zâmbetu-mi, sacru, legământ. Mergeam prin fum sau prin cenușă, mă poticneam, mă ridicam cu greu, de-a curmezișul cu pasul și cu gândul, cu vrerea și-ntrebarea, chiar cu timpul, știam că trebuie să lupt, să-nving. Că doar luându-mă de piept cu viața, eu pot să aflu ce sau
MEDITAŢIE de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1361 din 22 septembrie 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1411335301.html [Corola-blog/BlogPost/375151_a_376480]
-
singurele care o mai puteau atinge, pe sub pielea-i de cârtiță. ...Lumânările jeleau cu o lumină obscură, întunericul. La căpătâiul patului, trona cu sfială, un sfeșnic. Mirosea a rug de pocăință și smerenie în ceața de tămâie groasă, care se poticnea de fiecare dată în jelania celor veniți să-și ia adio. -Mamă dragă, dor de suflet, grea ți-a fost așteptarea! Am sosit mai repede decât încrâncenarea vântului care ți-a răsfoit tăios, toate clipele tale de profundă așteptare. Mai
CÂRTIŢA de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1983 din 05 iunie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1465111930.html [Corola-blog/BlogPost/382146_a_383475]
-
despre navigație. Talestri nu le băgă în seamă pe cele două amazoane, ci se apropie, în grabă, de puntea din scânduri late care făcea legătura între corabie și țărm. Nu reuși să facă doi pași pe aceasta că se și poticni de un om micuț de statură, adus de spate și cărunt. Era Eber, negustorul fenician. Acesta se propti, țanțoș, în fața prințesei. -Bine ai venit, prințesă Talestri, pe umila mea Cartină, zise Eber, făcând o plecăciune ușoară din cap. -Bine te-
CARTINA de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1304 din 27 iulie 2014 by http://confluente.ro/Aga_lucia_selenity_1406487796.html [Corola-blog/BlogPost/357484_a_358813]
-
cu surcelul pe care-l rotește în aer. Sau să nu care cumva să-i pârlească hainele. Măria știe una și bună: - Hai, noroc și sănătate! Râde și ea, din când în când, și încearcă să povestească ceva, dar se poticnește rău de tot, la vorbă. Pisica doarme lângă căpisterea în care se dospește pâinea ... Povestirile sar de la una la alta ... Lemnele uscate, ard cu putere și trosnesc ... Râsetele și chiuiturile iau cunia în sus ... Deodată, o bubuitură puternică se auzi
JURĂMÂNTUL VĂDUVEI) de IOANA STUPARU în ediţia nr. 1040 din 05 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_oameni_de_nisip_roman_trilo_ioana_stuparu_1383638612.html [Corola-blog/BlogPost/357524_a_358853]
-
trosnesc ... Râsetele și chiuiturile iau cunia în sus ... Deodată, o bubuitură puternică se auzi în cunie. Pisica țâșni pe ușă, ca din pușcă. Lenica, mai iute de picior, fugi în urma pisicii și se proțăpi în mijlocul bătăturii. Anica, mai molomană, ieși poticnindu-se, pierzându-și barișul de pe cap, fără să-și dea seama. Mitru lăsă lucrul și veni să vadă despre ce este vorba. Intră în cunie și se apropie de vatra focului. Ieși repede, strigând cât îl ținea gura: - Proastelor! Toantelor
JURĂMÂNTUL VĂDUVEI) de IOANA STUPARU în ediţia nr. 1040 din 05 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_oameni_de_nisip_roman_trilo_ioana_stuparu_1383638612.html [Corola-blog/BlogPost/357524_a_358853]