28 matches
-
spargere acasă.” Crăciun 1948. Patricia Smith avea 27 de ani. Manuscrisul primului său roman, Necunoscutul din Nord-Expres, fusese acceptat de Editură Harper & Bros care întârzia însă publicarea. Tânără era aproape falita. Nu mai avea bani nici măcar pentru a plăti onorariul psihanalistei sale. Din fericire, a fost angajată vânzătoare, pentru perioada sărbătorilor, la raionul de jucării al magazinului Bloomingdale. Într-o după-amiază, a apărut în fața ei o femeie înaltă, blonda, într-o haină de blană, care a cumpărat o păpușă, cerând să
Despre cărți: „Dacă nu revezi trecutul, nu vezi prezentul și nu prevezi viitorul” by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105540_a_106832]
-
(n. 10 septembrie 1944, Paris) este o academiciană, istorică și psihanalistă franceză. A studiat Literele la Sorbona, cu opțiunea filologie. A luat licența cu Tzvetan Todorov la Paris 8, iar doctoratul (Ph.D.) în filologie în 1975. S-a specializat apoi în „istoria ideilor”. Începând cu anul 1991, ea susține un
Élisabeth Roudinesco () [Corola-website/Science/320126_a_321455]
-
(născută Louise von Salomé sau Luíza Gustavovna Salomé, în rusă: Луиза Густавовна Саломе; n. Sankt Petersburg, 12 februarie 1861 - d. Göttingen, 5 ianuarie 1937) a fost o psihanalistă și autoare de origine rusă. Capacitățile sale intelectuale și varietatea ariei de preocupări au condus-o să aibă relații amicale cu unii dintre cei mai influenți intelectuali ai epocii în care a trăit, printre care Nietzsche, Wagner, Freud și Rilke
Lou Andreas-Salomé () [Corola-website/Science/324574_a_325903]
-
ea a scris poema de dragoste „"Óda"” (Odă), scenele de gelozie ale vechii sale iubite Judit l-au făcut însă să facă o nouă încercare de a-și curma viața. După doi ani, în 1935 a trecut în cura unei psihanaliste, Edith Gyömröi. Relația terapeutică se complică atunci când poetul se indrăgosti de aceasta într-o așa măsură că, într-un acces de deznădejde nebunească, a încercat s-o omoare. Terapista era convinsă că e vorba de un caz de schizofrenie. Și
Attila József () [Corola-website/Science/300029_a_301358]
-
2000) și Princeton (1982). Haifa, oraș în care a locuit o perioadă îndelungată, ca și Universitatea din Haifa, sunt reflectate în cărțile sale sub diferitele lor aspecte. În prezent, scriitorul locuiește în orașul Givatayim. El a fost căsătorit cu Rivka, psihanalistă (decedată în septembrie 2016), și are trei copii. Avarham B.Yehosha s-a angajat în favoarea procesului de pace israelo-arab palestinian și a luat parte la întâlniri legate de așa numita Inițiativă de pace de la Geneva. 2012 - Hayelhu shnayim yahdav 2005
A. B. Yehoshua () [Corola-website/Science/313303_a_314632]
-
(; născută Danielsen, 16 septembrie 1885 - d. 4 decembrie 1952) a fost o psihiatra și psihanalista germană care a practicat în anii târzii ai carierei sale în Statele Unite ale Americii. Teoriile sale puneau la îndoială câteva din viziunile tradiționale ale lui Sigmund Freud, în special teoriile sale referitoare la sexualitate și orientarea instictuală a psihoanalizei. este
Karen Horney () [Corola-website/Science/333785_a_335114]
-
practice ca medic psihiatru până la moartea să survenita în 1952. Horney a studiat nevroza într-un mod diferit față de modul în care alți psihanaliști ai timpului au tratat acest subiect. Largul sau interes în studierea acestui subiect a făcut ca psihanalista germană să ajungă la o detailata teorie a nevrozei, bazată pe numeroasele fapte culese de la proprii săi pacienți. Karen Horney era convinsă că fenomenul nevrozei este un proces continuu, de-a lungul întregii vieți a unui pacient suferind de această
Karen Horney () [Corola-website/Science/333785_a_335114]
-
impuse în diverse societăți vestice, dar și factori traumatici ca de exemplu abuzurile sexuale suferite în copilărie. Dintre psihiatrii și psihoterapiștii care s-au ocupat în mod deosebit cu studiul tulburărilor de alimentare, inclusiv al anorexiei nervoase, se pot menționa psihanalista americană de origine germană Hilde Bruch, terapeutul comportamental W. Stewart Agras, terapista cognitivă Katherine A. Halmi de la New York, Christopher Fairburn de la Londra, psihanalistul francez Philippe Jeammet. Criteriile cele mai utilizate la diagnosticarea anorexiei sunt cele ale clasificării DSM - IV - TR
Anorexie nervoasă () [Corola-website/Science/310469_a_311798]
-
nu în ultimul rând, o mamă (Emilia Răchitaru) repudiată de fiul său. Imaginea este rezultatul unui joc reversibil de refulări și defulări ale inconștientului creator camilpetrescian. Multe dintre argumentele expuse sunt coincidente cu un studiu tradus în limba română, al psihanalistei Janine Chasseguet-Smirgel. Întrucât opera de artă este un produs predominant al incoștientului, nu puțini creatori privesc activitatea lor cu un sentiment de culpabilitate. În compensație, ei își focalizează latențele geniului spre domenii cu totul insolite, supralicitându-le. Ingres și Delacroix
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
de seară, unul mai norocos o să-ntâlnească Moartea acea cu râs frumos, o să-ntâlnească Moartea acea cu râs frumos! Nici un alt poet (cu excepția Ilenei Mălăncioiu) nu monologhează atât de intens despre moarte. Iubirea e aversul unei medalii, moartea reversul! O psihanalistă, Marie Bonaparte, sublinia concis: "Una dintre trăsăturile cele mai constante ale lui Eros e că îl târăște după sine pe fratele său Thanatos" (Chronos, Eros, Thanatos, 1952). Pe spații ample, Cezarul poet pare un desperado (rareori îmbunat), la care tensiunea
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Problèmes de sémantique. La polysémie en questions, Edition du Septentrion, Lille, 1999; L'anaphore associative, PUF, Paris, 2001; (în colab. cu Anscombre, J.-C.) Problèmes de sémantique et référence, Publicaciones Universidad de Oviedo, Oviedo, 2001. Julia KRISTEVA (n. 1942), semiotician, psihanalistă franceză, de origine bulgară, scriitoare, profesoară la Universitatea Paris VII, Diderot. Membră a grupului "Tel Quel"; impune o perspectivă inedită asupra studiilor textului literar, cu o atenție specială acordată relației dintre texte. De altfel, lansează conceptul de "intertextualitate", care va
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
traducere din limba germană fiind semnată de Rodica Mihaela Nețoiu) are drept protagoniști fantasma Mariei Callas (New York 1923 Paris 1977), Diavolul în persoana lui Stanislaus Nagy, încă tânăra psihanalistă Cora Dulz, căsătorită cu Robert. Bărbatul așezat pe divanul din cabinetul psihanalistei Cora este aparent un om liniștit și cumpătat, cooperant și prietenos, chiar dacă uneori ciudat de absent, refugiindu-se parcă dincolo de timp și spațiu. Susține că i se arată figura Mariei Callas, că poate să-i audă vocea, că deține piese
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Coran Essai de traduction versiune semnată de Jacques Berque, Editions Albin Michel, 2002, p. 103). ÎNTRU & FINAL 109 Gilbert Durand, Structurile antropologice ale imaginarului, Editura Univers, 1977, 274. Autorul aduce la numitor comun reflecțiile Mariei Bonaparte (nepoată de împărat și psihanalistă din școala lui Freud) și reflexele asociative ale unui fost poștaș, fondator al "psihanalizei" pentru uzul celor care se feresc de ancrajul sexual al disciplinei (în speță studentele de la Litere) și de complicațiile lacaniene. 110 Am urmărit progresia motivului în
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
propriul spațiu sau la care trimite în spațiul textelor (practici semiotice) exterioare se va numi ideologem (Antologia "Tel Quel": 1980, 268). Cu Sèméiôtiké-Recherches, pour une sémanalyse (Paris, Seuil [1969]), Kristeva revine asupra conceptului de intertextualitate, trasând elementele de filiație bahtiniană. Psihanalista împărtă șește viziunea conform căreia o pagină ascunde un mozaic de texte, absorbție și transformare a altui text. Locul noțiunii de intersubiectivitate este luat de intertextualitate. Mihail Bahtin nu pomenește de intertextualitate, însă termenul își are germenii în dialogismul cercetătorului
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
împotriva stărilor de sentiment, apărarea este pusă în legătură cu pericolul pulsiunilor sau cu cel provenit din lumea exterioară; la fel se întâmplă când apărarea este rezultatul angoasei ori al altor sentimente neplăcute de umilință sau frustrare, indiferent care ar fi ele”. Psihanalista evocă și neplăcerea care declanșează apărările și care „provine nu numai din stimuli de pulsiune amenințătoare, ci și din anumite surse ale lumii exterioare”. Cu altă ocazie, ea subliniază faptul că angoasele copilului sunt adeseori „un amestec între fantasmele și
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
mult sau mai puțin evident, se întâmplă întotdeauna, cartea lui Ilany Kogan despre acest fenomen are ca fond un interes profund personal - și anume experiența dezrădăcinării din România, în urmă cu mai bine de patruzeci de ani (actualmente I.K. este psihanalistă în Israel. A devenit, se pare, o tradiție în cercurile psihanalitice românești, pentru Editura Trei îndeosebi, "recuperarea" psihanaliștilor străini cu rădăcini românești - a se vedea Roudinesco, Rosenberg, Kogan; ar fi interesantă din acest punct de vedere o explicitare a nevoii
Bazele unei noi științe by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/15979_a_17304]
-
aceleia, de a reconstrui anxios lumea interiorară pe care o simte amenințată de prăbușire și distrugere." (Klein, 2004: 96-97). Aceste notații vorbesc despre febrilitatea îndoliatului, despre profundele mecanisme psihologice declanșate atunci când, sub agresiunea morții, se produce un adânc dezechilibru. Când psihanalista afirmă: "În doliul normal, angoasele psihotice precoce sunt reactivate", nu-ți poți reprima întrebarea: foarte bine, dar care e sursa originară a acestor "angoase psihotice precoce"? Iar dacă-i putem dovedi existența, de ce ființa umană nu apelează la ea? De ce
Mic tratat despre doliu (4) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6922_a_8247]
-
devine o forță modelatoare a existenței, procesele descrise de psihanaliști pot fi privite cu încredere. Discutabilă rămâne, însă, avalanșa de supoziții grotesc-macabre ce alcătuiesc marea masă a discursului psihanalitic. Ar fi nedrept, pe de altă parte, să-i ceri unei psihanaliste precum Melanie Klein, obsedată de rolul depresiilor infantile în modelarea personalității umane, să iasă din cercul auto-limitat și, prin urmare, dogmatic, al propriilor teorii. Ar fi însă o insultă intelectuală să nu sancționezi derapajele și să nu atragi atenția că
Mic tratat despre doliu (4) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6922_a_8247]
-
-i caseta. Ai jumătate de oră ca să-l vezi. EMMA: Pe sărite? Mersi! CHARLES: Dacă-ți spun că nu-i nimic! O poveste vulgară cu un tip care are complexe și se duce la un psihanalist, de fapt la o psihanalistă. EMMA (își toarnă ceai): Așa... CHARLES: Și ea îi studiază subconștientul și ajunge la concluzia că suferă de o psihoză din cauză că, pe cînd era mic, asistase la uciderea lui taică-su de către unchi-su. EMMA: Cum adică? CHARLES: Așa, bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
ia din scurt pe maică-sa, care nu-i mărturisește, dar el își dă seama de adevăr, așa că hotărăște să-i omoare pe amîndoi, ca să scape de obsesie. EMMA: Care amîndoi? CHARLES: Pe maică-sa și pe falsul tată. Dar psihanalista, care se-ndrăgostise de el între timp, vrea să-l oprească. EMMA: Păi e destul de interesant. CHARLES: Nu prea. Urmează o cursă cu mașinile: care ajunge primul. EMMA: Și cine cîștigă? CHARLES: Nimeni. Maică-sa are o criză de conștiință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cine cîștigă? CHARLES: Nimeni. Maică-sa are o criză de conștiință și-l omoară pe amantul ei, apoi se sinucide. Ei ajung deodată acolo, dar cînd intră îi găsesc pe ăia morți. EMMA: Și el o ia de nevastă pe psihanalistă? CHARLES: Nu reiese clar, dar așa s-ar părea. EMMA: Cam prost, ai dreptate... CHARLES: Cînd îți spun... EMMA: Și dacă era bun, la fel procedai. CHARLES: Te rog, fără procese de intenție. EMMA: Eu îți propun să recunoști. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
dar mă grăbisem să uit. Aveam convingerea că-l făcusem pe acel intrus să moară. Eu și numai eu eram răspunzător, eu eram ucigașul, asasinul, criminalul. Am mărturisit crima asta nu În fața unui judecător de instrucție, ci așezat În fața unei psihanaliste (pe deasupra și mamă de familie) care mi s-a adresat ca unui serial killer: „Mai ai mulți morți de felul ăsta de scos la iveală?“. CÎnd am făcut prima vizită medicală la colegiu, am fost speriat să văd atîția băieți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
se așeze călare peste mine. Era cu neputință! Lungit pe spate, aș fi stat cu chipul Întors spre tavan și l-aș fi văzut pe tata! Ce băiat, Într-o situație asemănătoare, doar dacă nu cumva are drept amantă o psihanalistă, s-ar duce să spună: „Am impresia că tata ne pîndește, iar asta Îmi taie tot cheful“? Nu aveam o impresie, ci o certitudine: „E aici, e aici, sînt sigur de asta!“. Aș fi putut să trag cuverturile peste noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
bine. Nu mai ai nevoie de el“. Cum sînt un tip slab, am Încetat să mă mai duc la Zscharnack și rău am făcut: agorafobia a pus din nou gheara pe mine. Atunci am făcut apel la Jacqueline Marchal, o psihanalistă mai senină și nu mai puțin cutezătoare decît Zscharnack. Eram Însurat de trei ani. Prima mea vizită a Început foarte bine. Doamna Marchal m-a pus să stau În fața ei și m-a Întrebat dacă Îmi aminteam de un copac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
rămas cu mâna lipită de telefon. Într-un final, lăsându-mă dusă de instinct, am început să formez numărul lui Tom. Unul dintre noi trebuia să facă efortul. Încă locuia fără chirie într-un subsol în Belsize Park aparținând unei psihanaliste dintre cei mulți care împânzeau zona. Lăsându-și pacienții în grija unui coleg din apropiere, a plecat să studieze la o universitate din America și a considerat, din cine știe ce motiv misterios, că e bine să lase un poet fără succes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]