102 matches
-
Acasa > Poeme > Meditatie > VRĂJITORUL TENEBRELOR Autor: Maria Giurgiu Publicat în: Ediția nr. 2002 din 24 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Mă privește sceptic iar duhul sorții se preumblă umbre pe cerul nopții și șoapte sinilii se ascund în ungherele anilor tulburi se înclină amenințător balanța dezechilibrelor în lume un duh întunecat răpește zâmbetele însorite din ochii oamenilor desenând în schimb măști de clowni triști un vrăjitor nebun pe-o mătură călare trasează cărări zănatice pe
VRĂJITORUL TENEBRELOR de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1466723053.html [Corola-blog/BlogPost/373709_a_375038]
-
proasta: -Dacă ziceți?! Așa să fie! capitulă ea nedezamagită, nu că-i promisesem eu, cât ce-o asigurase vecinul. Selecta locantă era situată în Pasaj, la 10-15 metri de la pătrunderea în el dinspre Calea Victoriei. De-afară, un joc de neoane sinilii te-anunța c-aici Insomnia e la ea acasă, căci ăsta era numele spațiului circular în care pătrundeai. Intrarea se făcea direct printr-o ușă glisantă ca la magazinele japoneze ori sud-coreene, ar fi zis Agripina și prietena ei. Un
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
uitată fără șireturi. *Ghemotoace de puf gata de spulberare - păpădii. Copaci în derivă povârniți amețitor în groapă de cer. *Un hau între frunze. Cuțite verzi taie cerul în patru. *Șofran cu mustăți o floare adulmeca aerul serii. *Pe-o rază sinilie gândul gălăduie în conduri de argint. *Salcii nepieptănate mângâie spinarea luminii. *Maieutica viselor - suspin negrăit al Duhului Sfânt. CEZARINĂ ADAMESCU 7 SEPTEMBRIE 2011 Referință Bibliografica: SIMFONIE SENZORIALĂ - MICRO STIHURI / Cezarină Adamescu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 250, Anul I
MICRO STIHURI de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 250 din 07 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Simfonie_senzoriala_micro_stihuri.html [Corola-blog/BlogPost/361404_a_362733]
-
Acasa > Stihuri > Reflectii > VISÂND (LA REZOLUȚIA NOULUI AN) Autor: Pușa Lia Popan Publicat în: Ediția nr. 1830 din 04 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului În neant de-albastru siniliu de cer cu adâncimi de peruzea din totul meu în totul am să fiu și-n totul meu va fi și-o parte-a ta; cu gânduri tainice și-aduceri aminte, atingeri suave de-aripi de heruvimi, enigme frânte din
VISÂND (LA REZOLUȚIA NOULUI AN) de PUȘA LIA POPAN în ediţia nr. 1830 din 04 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/pusa_lia_popan_1451927396.html [Corola-blog/BlogPost/369647_a_370976]
-
cu un autocar înțesat de turiști anonimi. E adevărat că locul cheamă oamenii și mai apoi, oamenii ajung să cheme locurile. Trecut și prezent conviețuind laolaltă, într-un melanj deloc potrivit cu acest spirit local, fascinant și tulbure, ascuns printre cețuri sinilii, si care se insinuează treptat sub priviri, în minte și inima, până la revelație. Stilul Melaniei Cuc este înțesat cu imagini, e o proza imagistică, aproape vizuală, încântătoare, autoarea, care e și artist plastic, descrie întâmplări, locuri și oameni, legîndu-le firesc
(CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 296 din 23 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Taina_leoaica_flamanda_care_da_tarcoale_recenzie_la_romanul_melaniei_cuc_vara_leoaicei_cezarina_adamescu_.html [Corola-blog/BlogPost/356921_a_358250]
-
am logodit, demult, cu o stea. Încă mai stau la răscruci,grijuliu, lângă o făclie ce nu vrea să se stingă când am să mor, eu încă nu știu norocosul destin, ce vrea să învingă? Tot drumul e, de-acum, siniliu... Referință Bibliografică: Bucurie / George Pena : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1435, Anul IV, 05 decembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 George Pena : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului
BUCURIE de GEORGE PENA în ediţia nr. 1435 din 05 decembrie 2014 by http://confluente.ro/george_pena_1417802040.html [Corola-blog/BlogPost/371913_a_373242]
-
doi creatori, Melania Cuc și Menuț Maximinian, cu date ontologice diferite, dar cu același entuziastm, s-au așternut la vorbă. N-ar fi fost prima dată. Un interviu “deghizat” - în care orizontul de așteptare al fiecăruia este învăluit în ceață sinilie la început, apoi, pe măsură ce se înaintează în convorbire, azurul se înstăpînește, se ridică vălurile și totul devine limpede. Ideea unui fruct comun a încolțit, pe măsura înaintării în miezul incandescent al întâmplărilor și fenomenelor, care se voiau consemnate. Era un
CARTEA CU COPERŢI DE STICLĂ (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_celor_patru_maini_cronica_literara_la_cartea_melania_cuc_si_menut_maximinian_cartea_cu_coperti_de_sticla_c.html [Corola-blog/BlogPost/357188_a_358517]
-
umple ciuturile goale. Nu cerșesc apă pentru ele, ci pentru însetații Bărăganului. Dar, mai întâi, pentru pământul său veșnic pârjolit de arșiță. Așa le vezi în zare, de la mari depărtări. Cumpene rugătoare cu ciuturile mereu goale. Cumpene încremenite în fundalul siniliu din străvechile timpuri...Doar burduful acelor vremuri a fost înlocuit cu ciutura contemporană. Din păcate, adâncul Mării Sarmatice, bogat în săruri, a dat gustul sălciu apelor din fântâni. Doar animalele însetate o beau, însă oamenii...Rare, chiar foarte rare sunt
FÂNTÂNA BĂRĂGANULUI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1671 din 29 iulie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1438201163.html [Corola-blog/BlogPost/350318_a_351647]
-
Furtună In firida inimii Se scutură crinii, Mările par sinilii, Mă iubesc cu tine, Valurile lactice, Aburii iubirii, Brațele elastice Pe deasupra firii. Am intrat și am ieșit, Tu mereu golașă, Eu renasc fără buric, Dragoste - cravașă. Iar apoi, liricoizi Mai citim din „FAUST”, Parcă au trecut bolizi Într-un miez
FURTUNĂ de BORIS MEHR în ediţia nr. 550 din 03 iulie 2012 by http://confluente.ro/Furtuna_boris_mehr_1341377029.html [Corola-blog/BlogPost/369726_a_371055]
-
unde românul poate rosti cuvântul Acasă. Apoi, chipurile oamenilor din album, ale celor de departe, cât ne seamănă și ele! În costumele strabunilor - miraculos păstrate, ornate (pe fondul pur al albului) cu florile pajiștei, stropite de flacăra sângelui și de siniliul cerului -, oamenii surprinși de ochiul lui V. Șoimaru ne îndeamnă parca să nu uităm o vorbă risipită în vânt, într-un entuziasm prea repede consumat: “...să ne ținem de neamuri”. Cetățile falnice, aproape neatinse de timp și de timpuri, Cimitirele
UN ALBUM MONOGRAFIC CARE FACE...UNIREA de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 974 din 31 august 2013 by http://confluente.ro/_romanii_din_jurul_romaniei_gheorghe_parlea_1377942426.html [Corola-blog/BlogPost/366634_a_367963]
-
sângerări aprinse și apusuri ce cască răni în cerul liniștit s-au răsturnat cuvinte-n patru versuri ce spun nimic Eminului pitit într-un neant pe care el îl știe și l-a știut întruna resemnat trăindu-și o iubire sinilie pe un pământ lovit doar de păcat/mânjit doar cu căcat N-a mai rămas nimic din Eminescu dar am rămas noi să-l trăim profund să-i sărutăm lumina, să-i învățăm neversu’, cel rătăcit în mare, în stele
N-A MAI RĂMAS NIMIC DIN EMINESCU de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 2358 din 15 iunie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1497516868.html [Corola-blog/BlogPost/379478_a_380807]
-
nucleu al unei rotonde agresive de panică... Scăpasem din mână receptorul și mă-ndreptasem tremurând spre fereastra larg deschisă. Mă simțeam urgisit pe dată pedepsei capitale inchizitoriale... Și, ca un făcut, în raza mea vizuală tocmai se prelingea pe bolta sinilie un... avion! Îl urmărisem din privire în timp ce sorbeam paharul cu apă amestecată cu miere, uitând - efect placebo - de spaimă. De ce-mi trecuse? Și tocmai când pasărea de-aluminium mi se-arătase?! mă răzvrătisem retoric. Păi mie nu de avion
TAINA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2354 din 11 iunie 2017 by http://confluente.ro/angela_dina_1497164549.html [Corola-blog/BlogPost/376860_a_378189]
-
gri-șobolan (gri-jeg, gri-antijeg), pe care destui proprietari comozi de automobile îl preferă, ci gri-rinocer - avertisment straniu, insă nedescifrat și neluat în seamă de cei ce ocupă vremelnic scenă vieții. Cu o voce când difuz caldă sau neutră, cănd oraculara, ori sinilie și rece -, actorul Ilie Gheorghe (Eugen Ionescu) da cep șuvoiului de replici din piesă. Limbajul celorlalți interpreți este, aproape exclusiv, gestual și corporal. Nesfârșitul fuior de vorbe ține locul scrisului din filmele mute. Se succed rapid scenă cravatei (lat existențial
Primul spectacol Robert Wilson în România: RINOCERII, după Eugen Ionescu by http://uzp.org.ro/primul-spectacol-robert-wilson-romania-rinocerii-dupa-eugen-ionescu/ [Corola-blog/BlogPost/94243_a_95535]
-
-n piept vitejește toate stihiile *Ceață pe lac flăcări lichide în aer - aștept vâlvă apei *De pe costișa năvălind în aval frunzele galbene *Beție de culori miresme de putred - toamnă-n pădure *Pădurea roșie oglindita fidel în limba de lac *Cețuri sinilii. în urmă - lacul strălimpezit în azur *Smocuri-smocuri de copaci scânteind - pictură naivă *Orizont vălurit soare nehotărât privind spre munte *Taie lacul în V o gașcă pestrița cu gâtul roșcat *Palme căuș - trei fructe lucioase înfășate în frunze. CEZARINĂ ADAMESCU Lacul
de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 267 din 24 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Toamna_n_filigran_17_poeme_in_17_silabe_.html [Corola-blog/BlogPost/355659_a_356988]
-
Acasa > Stihuri > Tonalitati > BLESTEM Autor: Mihai Leonte Publicat în: Ediția nr. 285 din 12 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului BLESTEM. Când uiți de mine , să devii Un meteor răzleț pe cer. Să te îmbraci în haine sinilii Să ai un spațiu strict sever. Muzică să nu auzi în jur, Decât refrene funerare, Să te rogi să mă îndur Să-ți arăt a vieții cărare. Să plângi și ochii să te doară Să te culci și să n-
BLESTEM de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Blestem.html [Corola-blog/BlogPost/356245_a_357574]
-
orice gol, netezește văile, hăul, până și abisul păcatului. Ce pace înaltă dinainte-ți, atunci se deschide! E bine să clădești pe temelia cea sfântă! Bob cu bob de nisip, construcția crește, udată cu sarea din lacrimi, sudoare și abur siniliu de pădure... O, da, imensitatea trebuie cucerită! Pas cu pas, călăuzit de o voință fără de seamăn, ca un urcuș spre Sfânta Glorie a Învierii și-a Înălțării pe treptele nemuririi. „Curată-ți fie viața, curată și senină, Adeseori trecută prin
Radu Botiş: „Ca tămâia înaintea Ta“ Editura Ariadna, Baia Mare by http://uzp.org.ro/radu-botis-ca-tamaia-inaintea-ta-editura-ariadna-baia-mare/ [Corola-blog/BlogPost/92669_a_93961]
-
camioneta? --Păi, nu ți-am vândut-o o dată? --Ai dreptate, m-am prostit și eu. Atunci, dacă te consideri nedreptățit, spune-mi acum, aici, în fața satului, ce pretenții mai ai de la mine? --Păi...se gândi Tache, privind luna apărută pe siniliul cerului, să zicem...să zicem...încă cinzeci de milioane. --Câât? --Atât, băi...amărăștene! zâmbi radios Tache, mai ales că simțise încurajarea inginerului Casapu. Ce ți-ai închipuit, că numai tu cunoști arta negustoriei? --Vedeți, oameni buni, ce a înțeles Tache
SRL AMARU-17 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1665 din 23 iulie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1437620628.html [Corola-blog/BlogPost/373187_a_374516]
-
iarnă Cu nori ce stau să cearnă. Eminescu e iubirea Dar și neîmplinirea. Eminescu este neamul, Frunza și cu ramul. Eminescu este munte, Eminescu e oriunde, Eminescu-i Dunărea, Eminescu-i țara mea! Elena Valeria Ciura - Liniștea lacului O pânză sinilie acoperă mister- Cerul aruncă mesaje cu fiori, De grija nuferilor, gerul Pictează-n ape alte dalbe flori. Și bărca-și face lin culoar pe lac, Domol cutreieră prin trestiile mute, Netulburat, un fluierar se-oprește Pe lancea-ngălbenită, cu sunete acute. Cusute
LA STEAUA CARE-A RĂSĂRIT – OMAGIU LIRIC AL PRIETENILOR ZIARULUI ŞI EDITURII NAŢIUNEA de ROMEO TARHON în ediţia nr. 1111 din 15 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/La_steaua_care_a_rasarit_romeo_tarhon_1389814356.html [Corola-blog/BlogPost/363751_a_365080]
-
iubirea. În lutul iubirilor stelare Și-au așezat fluturii izvorul, Prin clipe nesupuse de visare Frământă rătăcirea și zborul, . Roiesc în sensuri nesfârșite, Spre clipe efemere sau eterne, Prin stele prea devreme răsărite, Clepsidra cu fluturi se cerne. Pe aripi sinilii din praf de cer Coboară roua iubirilor noastre, Căci fluturii niciodată nu pier Ci se prefac în picături albastre. Referință Bibliografică: Fluturi albaștri / Ștefania Petrov : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2331, Anul VII, 19 mai 2017. Drepturi de Autor
FLUTURI ALBAȘTRI de ȘTEFANIA PETROV în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro//var/www/html/Home/Versuri/Iubire/stefania_petrov_1495226394.html [Corola-blog/BlogPost/356105_a_357434]
-
dese ce se scurg În ploaia caldă, -mbietoare... Doar pescărușii parcă plâng. În zbor obraznic, apăsat, Tot legănându- se, planat, Lăsând șezlongul să se miște Ca de o pală- n vânt ce pare Stafia unui gând, menit să iște Cohorte sinilii de amintiri, - n depărtare. Iubite, nu pot pașii să -mi înving În fiecare vară- n gând, privind, Mă poartă pe al mărilor pustiu Căci e în mine, încrustat și viu Glasul de valuri, ferecat în tainice luciri. Mi- e dor
POEME PE NISIP de DANIA BADEA în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/dania_badea_1461347768.html [Corola-blog/BlogPost/378462_a_379791]
-
vin din via Directorului, una care avea doi butuci, dar care scotea mii de litri de vin anual spre uimirea tuturor viticultorilor din lume. În acest timp Spirică ajunsese deja în spațiu și privind pe geam văzu deasupra un cer siniliu iar dedesubt nori albi ca niște berbecuți. Frica dar și beția îi trecuseră și după ce privi o vreme apăsă pe butonul radioului ca să comunice descoperirile științifice pentru care fusese trimis în spațiu: - Oalelele, șefuu, mamăă, ce mișto... - Bă, taci dreacu
APOCALIPSA DUPĂ SPIRIDON de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1061 din 26 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Apocalipsa_dupa_spiridon_mihai_batog_bujenita_1385458210.html [Corola-blog/BlogPost/346939_a_348268]
-
sângerări aprinse și apusuri ce cască răni în cerul liniștit s-au răsturnat cuvinte-n patru versuri ce spun nimic Eminului pitit într-un neant pe care el îl știe și l-a știut întruna resemnat trăindu-și o iubire sinilie pe un pământ lovit doar de păcat/mânjit doar cu căcat N-a mai rămas nimic din Eminescu dar am rămas noi să-l trăim profund să-i sărutăm lumina, să-i învățăm neversu’, cel rătăcit în mare, în stele
MIHAELA TĂLPĂU by http://confluente.ro/articole/mihaela_t%C4%83lp%C4%83u/canal [Corola-blog/BlogPost/381411_a_382740]
-
familia arnăutului. N-apucase a spune pricina care-l mânase într-acolo, că-i apăruseră în față trei fetișoare mărunțele, cu privirile încețoșate de lacrimile presimțirilor. Emisarul scoase de la piept năframele aduse, îndreptându-le către copile. Cea năltuță luă năframa sinilie, mijlocia, pe a gălbie. Doar cea sângerie rămăsese. A cui să fi fost?! Mezina privea îndurerată la cârpa ceea, întrebându-se în ce fel batista ei albă, pusă de tăicuțu la piept, se-nroșise?! Orfanele căzură-n genunchi ținându-se
DEZLEGAREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1480233055.html [Corola-blog/BlogPost/384294_a_385623]
-
din înalturi, am realizat că acea creatură a nopții înstelate era de fapt o femeie cu siluetă grațioasă, înaltă, tânără, înveșmântată în negru, cu o mantie lungă, de voal subțire ca un giulgiu, care fâlfâia în urma ei prin valurile de sinilii ale nopții, așa cum venea cu brațele deschise ca două aripi mari. De aceea îmi păruse din depărtare o pasăre uriașă. Avea păr negru și lucitor ca pana corbului adunat într-un coc frumos, exact cum eu văzusem odată la un
FEMEIA CE COBORA DIN STELE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1967 din 20 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463774383.html [Corola-blog/BlogPost/378997_a_380326]
-
intenții și realizări, dintre ceea ce voim să ajungem și ceea ce suntem și cu orice eforturi, nu mai reușim să reparăm nimic, începe ratarea...Mie mi-a plăcut zborul..., Îmi plăcea să domin lumea de acolo de sus, din acel albastru siniliu al cerului, îmi plăcea să respir aerul înălțimilor; mă urcam cu ștuca până dincolo de nori și apoi cădeam în lupinguri amețitoare până jos și iar o luam în sus...și azi mă întreb eu ce-am căutat în Germania, copil
INGERUL CARE A CAZUT DIN PARADIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1703 din 30 august 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1440962908.html [Corola-blog/BlogPost/372153_a_373482]