89 matches
-
să remanieze opera, să o reorganizeze în trei acte în loc de două și să opereze tăieturi. Noua versiune, prezentată la Brescia în mai 1904, a fost un triumf, iar opera avea să facă înconjurul lumii”, povestea Alexander Pereira, directorul artistic și superintendentul Operei Scala, într-o conferință de presă. Potrivit lui, este extrem de interesant pentru public să descopere această operă “în versiunea pe care o gândise inițial Puccini”. Regizorul Alvis Hermanis Punerea în scenă, o adevărată poezie (chiar dacă au existat și câteva voci
Premiera Madama Butterfly, un triumf la Teatro alla Scala by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105923_a_107215]
-
Majestății Sale Regele Belgienilor. Articolul 4 Se conferă Ordinul Virtutea Militară în grad de Comandor, cu însemn pentru militari: - domnului colonel Robert Vandezande, comandant al Palatelor Regale; - domnului căpitan-comandant Michel Flohimont, ofițer de ordonanță al Majestății Sale Regele Belgienilor; - domnului superintendent șef Dirk Vancoillie, comandant al Serviciului de Securitate al Palatului Regal. Articolul 5 Se conferă Ordinul Meritul Sanitar în grad de Comandor doamnei Catherine le Clement de Saint Marcq, medic al Majestății Sale Regele Belgienilor. PREȘEDINTELE ROMÂNIEI TRAIAN BĂSESCU În
EUR-Lex () [Corola-website/Law/213109_a_214438]
-
Se conferă Ordinul național Serviciul Credincios în grad de Ofițer domnului Per Sjoberg, director adjunct, Departamentul de protocol din cadrul Ministerului Afacerilor Externe al Regatului Suediei. Articolul 4 Se conferă Ordinul național Pentru Merit în grad de Comandor doamnei Isabel Thoren, superintendent în cadrul poliției suedeze. Articolul 5 Se conferă Ordinul Virtutea Militară în grad de Ofițer, cu însemn pentru militari, domnului general de brigadă Svante Borg. PREȘEDINTELE ROMÂNIEI TRAIAN BĂSESCU În temeiul art. 100 alin. (2) din Constituția României, republicată, contrasemnăm acest
EUR-Lex () [Corola-website/Law/195783_a_197112]
-
director B 2.2.1 - Definiții specifice 1. Conform acestui principiu director, termenul: (a) timonier se referă la orice navigator considerat competent pentru a presta orice sarcină necesară ce trebuie executată pe punte de un nebrevetat, alta decât sarcinile personalului superintendent sau specializat sau orice navigator definit ca atare de legislația sau practică națională sau în cadrul convențiilor colective; b) salariul de bază se referă la plata sau salariul de bază, oricum ar fi alcătuită aceasta, pentru orele normale de muncă; nu
EUR-Lex () [Corola-website/Law/265046_a_266375]
-
oraș canadian de la vest de Winnipeg, mai mare ca Vancouver sau Victoria. Pentru a putea face față creșterii de populație, forța Poliției Călare din localitate a crescut de la 19 oameni spre sfârșitul lui 1895 până la 285 în noiembrie 1898. Legendarul superintendent de poliție Sam Steele a sosit în februarie 1898 să preia comanda. Poliția a făcut ca Dawson să rămână un oraș liniștit în care legea era respectată. În 1898, nu s-a comis niciun omor și au avut loc doar
Goana după aur din Klondike () [Corola-website/Science/323423_a_324752]
-
în peluza respectivă se putea realiza doar trecând de niște turnicheți vechi și uzați, iar restricția în mișcare rezultată de aici a condus la apariția unei busculade periculoase în afara stadionului, înainte de startul partidei. În încercarea de a ușura presiunea dinafară, superintendentul șef David Duckenfield, care era ofițerul de poliție responsabil de buna desfășurare a meciului, a ordonat deschiderea unei porți folosită în mod normal numai pentru ieșirea din stadion. Poarta respectivă ducea la un tunel marcat cu însemnul „locuri în picioare
Tragedia de pe Hillsborough () [Corola-website/Science/330724_a_332053]
-
română "Cele șase companii"), grup care a realizat construcția efectivă a întregului complex. este, în același timp, si posesorul unui record profesional aproape imposibil de depășit, fiind în același timp "arhitectul" de necontestat (participant semnificativ, autor de brevete de invenții, superintendentul și uneori proiectantul) a construirii a mai multe din cele 19 super-baraje (numite frevent "super-dams") din vestul Statelor Unite ale Americii în anii 1920, 1930 și 1940 din regiunile Marelui Bazin, Valea Centrală a Californiei, zona Central Arizona și Imperial Valley. Născut în
Frank Crowe () [Corola-website/Science/311473_a_312802]
-
1944-1972), toți deținuții care au fost prieteni cu Ray și Claude sunt eliberați sau mor în închisoare. Mulți ani mai târziu, în 1972, Ray și Claude sunt acum în vârstă și sunt trimiși să trăiască și să lucreze la conacul superintendentului Dexter Wilkins (Ned Beatty). Claude primește sarcina de a conduce mașina superintendentului Wilkins pentru a-l aduce pe noul superintendent (R. Lee Ermey), care se întâmplă să fie nimeni altul decât șeriful Warren Pike, omul care i-a trimis în
Viața-n pușcărie () [Corola-website/Science/326355_a_327684]
-
eliberați sau mor în închisoare. Mulți ani mai târziu, în 1972, Ray și Claude sunt acum în vârstă și sunt trimiși să trăiască și să lucreze la conacul superintendentului Dexter Wilkins (Ned Beatty). Claude primește sarcina de a conduce mașina superintendentului Wilkins pentru a-l aduce pe noul superintendent (R. Lee Ermey), care se întâmplă să fie nimeni altul decât șeriful Warren Pike, omul care i-a trimis în închisoare cu 40 de ani mai devreme. În timp ce se aflau la o
Viața-n pușcărie () [Corola-website/Science/326355_a_327684]
-
târziu, în 1972, Ray și Claude sunt acum în vârstă și sunt trimiși să trăiască și să lucreze la conacul superintendentului Dexter Wilkins (Ned Beatty). Claude primește sarcina de a conduce mașina superintendentului Wilkins pentru a-l aduce pe noul superintendent (R. Lee Ermey), care se întâmplă să fie nimeni altul decât șeriful Warren Pike, omul care i-a trimis în închisoare cu 40 de ani mai devreme. În timp ce se aflau la o vânătoare, Ray îl vede pe Pike scoțându-și
Viața-n pușcărie () [Corola-website/Science/326355_a_327684]
-
an, el devine responsabilul general de paza tablourilor regale, o colecție de picturi începută de regele Francisc I și dezvoltată până la Ludovic al XIV-lea. În 1666, Colbert și Le Brun fondează Academia Franceză din Roma. În 1670 Colbert devine superintendent și achiziționează domeniul Sceaux. La începutul anilor 1670 Le Brun lucrează la decorarea pavilionului Aurora. După moartea lui Colbert în 1683, François-Michel Le Tellier, marchiz de Louvois, inamicul său, îi succede și-l impune pe favoritul său Pierre Mignard în locul
Charles Le Brun () [Corola-website/Science/334829_a_336158]
-
o supunere indiscutabilă. La 10 martie 1661, a doua zi după moartea lui Mazarin, Ludovic i-a convocat pe oamenii care conduseseră Franța sub comanda fostului prim-ministru: Le Tellier, cel care reformase armata, Fouquet, strălucitul și periculos de ambițiosul superintendent al finanțelor, Séguier - cancelarul, Brienne și Lionne, care se ocupaseră împreună de politica externă. Regele, în vârstă de 22 de ani, i-a privit cu răceală pe acești politicieni maturi, experimentați și capabili, care îl evaluau la rândul lor pe
Ludovic al XIV-lea al Franței () [Corola-website/Science/298942_a_300271]
-
în treaptă superioară a episcopatului de către cel puțin doi episcopi, căreia de regulă îi este dată spre păstorire o dieceza. Episcopii vicari și auxiliari, precum și episcopii titulari nu primesc sub păstorire o episcopie activă, ci una istorică. Episcopul reformat, numit superintendent, are doar atribuții suplimentare administrative, nu și sacramentale. Vesmintele episcopale includ : Vesmintele episcopale includ :
Episcop () [Corola-website/Science/300177_a_301506]
-
murise în 1768, cu doi ani înainte de sosirea Mariei Antoaneta). Delfina a început să se împrietenească cu diferite doamne din suita ei. Cel mai mult s-au remarcat sensibila și „pura” văduvă prințesa de Lamballe pe care a numit-o superintendent al casei sale și iubitoarea de distracții ducesă de Polignac care în cele din urmă a format piatra de temelie a cercului intim de prieteni ai reginei ("Société Particulière de la Reine"). Mai târziu, ducesa de Polignac a devenit guvernanta copiilor
Maria Antoaneta, regină a Franței () [Corola-website/Science/309697_a_311026]
-
la Liceul de Stat din Gheorgheni (1926-1928) și la Liceul Romano-Catolic din Tg. Mureș (1928-1929), îndeplinind și funcția de director-adjunct al Liceului de băieți. La 1 iulie 1929 a fost trimis ca preot la Turnu Roșu, fiind în paralel și superintendent de studii la Orfelinatul Terezian din Sibiu. La 1 octombrie 1930 este numit capelan al catedralei și arhivar episcopal la Alba Iulia. La 1 septembrie 1932 a fost numit secretar episcopal, liderul Departamentului Liceelor din cadrul Ligii Romano-Catolice a Națiunilor din
Áron Márton () [Corola-website/Science/301028_a_302357]
-
Antarctică). Ciuperca a fost menționată pentru prima dată de Giovanni Antonio Scopoli în volumul I al cărții sale din 1772, "Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes", aprobată de Franz Xaver von Wulfen (1728-1805) sub numele "Clavaria crispa". În 1774 savantul și superintendentul luteran german Jacob Christian Schäffer a descris-o, menționat în "Index fungorum", ca "Helvella ramosa". În sfârșit, în anul 1821, Elias Magnus Fries a redenumit-o sub numele actual de "Sparassis crispa". Aceste ciuperci nu se găsesc foarte des, dar
Creasta cocoșului (burete) () [Corola-website/Science/335197_a_336526]
-
în 8 iulie 1647, prin care l-a numit pe preotul Ion din Țichindeal protopop peste 17 sate din jurul Sibiului, printre care se numără și Racovița. Din conținutul acestei diplome reiese că, la acea dată, biserica din Racovița era supusă superintendentului calvin, cu toată împotrivirea mitropolitului Simion Ștefan, care îl împiedicase pe acesta să uzeze de drepturile care îi fuseseră acordate. Primul slujitor cunoscut al altarului, menționat în documente bisericești în anul 1698, este controversatul protopop Toma, care a semnat „Manifestul
Religia în Racovița, Sibiu () [Corola-website/Science/310709_a_312038]
-
credincioșii români să le îmbrățișeze legea. Astfel Dieta țării, ținută la Sibiu în 30 noiembrie 1566, prin articolul 36 a decretat stârpirea doctrinelor religioase contrare luteranismului îmbrățișat de către sași și calvinismului acceptat de către unguri. Tot în acest an, sub conducerea superintendentului român calvinizat, Gheorghe, fost episcop la Vad, se ține primul sinod al preoților români în care, potrivit dorinței principelui țării, Ioan Sigismund, se hotărăște primirea învățăturilor calvine și introducerea limbii române în biserică. Ultima măsură a fost mai apoi confirmată
Religia în Racovița, Sibiu () [Corola-website/Science/310709_a_312038]
-
pusă sub ascultarea Mitropoliei din Târgoviște. Câteva decenii mai târziu, principii calvini, Gabriel Bethlen, care aveau posesiuni în Racovița, precum și cei doi Rakoczi: Gheorghe I și Gheorghe al II-lea, trec din nou biserica din aceste ținuturi românești sub jurisdicția superintendentului calvin, scutind preoții români care dădeau ascultare acestuia, de dijme și robotă. Primul document cunoscut privind viața religioasă a racovicenilor este diploma dată de către principele Gheorghe Rákóczi I din 8 iulie 1647, prin care acesta numește pe popa Ion Pop
Religia în Racovița, Sibiu () [Corola-website/Science/310709_a_312038]
-
prin care acesta numește pe popa Ion Pop din Țichindeal ca protopop peste 17 sate din jurul Sibiului, printre care se numără și Racovița: Din conținutul acestei diplome se desprinde faptul că la acea dată, biserica din Racovița era deja supusă superintendentului calvin, cu toată împotrivirea mitropolitului Simion Ștefan, care-l împiedicase pe acesta să uzeze de drepturile care i-au fost acordate. De altfel, în această perioadă, biserica românească din scaunele săsești rămăsese sub jurisdicția vlădicului Simion, însă Racovița fiind subordonată
Religia în Racovița, Sibiu () [Corola-website/Science/310709_a_312038]
-
lui Heinrich Müller și a fost responsabil cu combaterea comunismului și marxismului și cu anchetarea străinilor care desfășurau activități subsversive și a persoanelor repatriate din Uniunea Sovietică. În 1937 a fost promovat la Secția Penală și mai târziu a devenit superintendent de poliție. Geißler a devenit la 1 mai 1933 membru al NSDAP (2.591.797) și a intrat în SS. El a avansat în cadrul SS până la gradul de SS-Sturmbannführer. În anul 1940, Geißler a fost trimis ca agent special al
Kurt Geißler () [Corola-website/Science/329098_a_330427]
-
de la (National Physical Laboratory, NPL). La 19 februarie 1946, a prezentat o lucrare în care dădea primul design detaliat al unui . Textul „” al lui Von Neumann era anterior lucrării lui Turing, dar era mult mai puțin detaliat și, după cum spune , superintendent al Diviziei de Matematică de la NPL, „conține mai multe idei care aparțin dr. Turing”. Deși ACE era un proiect fezabil, secretul din jurul activității din timpul războiului de la Bletchley Park a condus la întârzieri ale demarării lui, iar Turing a devenit
Alan Turing () [Corola-website/Science/296617_a_297946]
-
Anul următor, sora lui, Gisela, s-a căsătorit la vârsta de 16 ani cu Prințul Leopold, o căsătorie de conveniență însă inutilă din punct de vedere politic. Influențat de tutorele său Ferdinand von Hochstetter (care mai târziu a devenit primul superintendent al Muzeului Imperial de Istorie Naturală), Rudolf a devenit foarte interesat de științele naturale, începând cu o colecție de minerale de la o vârstă fragedă. (După moartea lui, porțiuni mari din colecția de minerale au intrat în posesia Universității de Agricultură
Prințul Rudolf al Austriei () [Corola-website/Science/302930_a_304259]
-
în reședința sa luxoasă de la Malkata, Theba, ea a fost cea care se ocupa de bunul mers al lucrurilor în stat. Deși nu a avut ascendență regală ( era fiica unui nobil provincial din Akhmin, preot local al zeului Min și superintendent peste cirezile regale de bovine ), a acceptat ca soțul său să se căsătorească cu cel puțin una dintre fiicele lor ( cea mai mare ) pentru a menține puritatea liniei regale. Căsătorită la o vârstă fragedă cu Amenhotep al III-lea, în
Tiy () [Corola-website/Science/313742_a_315071]
-
d. 11 martie 1718), botanist și medic personal al regelui - următor al celebrului Joseph Pitton de Tournefort (în 1719 a publicat o ediție nouă și revizuită, cu o anexă, al lucrării lui Joseph Pitton de Tournefort, "Institutiones rei herbariæ") ca superintendent la Jardin du Roi din Paris (după ce Antoine-Tristan Danty d’Isnard a avut funcția pentru puține luni) și în 1710 profesor de botanică. Promovarea acestui medic tânăr de 24 de ani, și nu al deja celebrului Sébastien Vaillant, deci neaparținând
Antoine de Jussieu () [Corola-website/Science/302386_a_303715]