27 matches
-
schimbe nici o virgulă. El probează că Ion Iancu Vale este un poet excepțional, ale cărui poeme pot înfrunta timpul... Scriind deopotrivă în vers alb și în vers clasic, Ion Iancu Vale este un poet original și puternic, revolta existențială, fiind surdinizată, de o tandrețe copleșitoare mergând până la sentimentalism. Se pot cita poeme cu adevărat antologice din această carte de debut întârziat, preferăm însă să-i avansăm, prezumtivului lector o sugestie de lectură: Oriunde ar deschide cartea va descoperi cu încântare același
TAINA SCRISULUI (19) – ÎNGER SECHESTRAT de ION IANCU VALE în ediţia nr. 587 din 09 august 2012 by http://confluente.ro/Ion_iancu_vale_taina_scrisului_19_ion_iancu_vale_1344502832.html [Corola-blog/BlogPost/355028_a_356357]
-
este o persoană cu o accentuată spiritualitate, mi-a spus că simte anumite lucrări ca fiind inspirate din Nagual, un spațiu spiritual la care se ajunge foarte greu. Natura statică cu vase de sticlă Albul iernilor este când vibrant, când surdinizat de tonuri de albastru, când încălzit de un ton de roșu. Sunt peisaje realizate în preajma mânăstirii Saon din Dobrogea, care se afla la o distanță de 11 kilometri spre Niculițel. Drumul, printre dealuri cu vii, duce pe o frumoasă esplanadă
Magdalena Popa Buluc în dialog cu Paula Tudor: ”Îmi place să construiesc, să zidesc, să simt” by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105625_a_106917]
-
înfricoșat de el însuși ca și când ar aparține/ unei lumi ce nu mai există decât în oglindă/ să intre în pielea ta tânără și dureros de reală /.../ cum să uit că bătrânțea nu se jupoaie/ de pe trup ca blana de pe meil”). Surdinizând, deliberat, exuberanța imagistică, jocul metaforelor și al comparaților, în favoarea adresării directe, simple și concise (“dă-mi doamne mai dă-mi/ câteva zile de trăit”; “Cum le schimbă bătrânețea pe toate”), poezia din acest volum al lui Ion Cocora renaște din
“...ASCUNS ÎN POEM CA SUB O LESPEDE GRAŢIOASĂ” de OLIMPIA BERCA în ediţia nr. 692 din 22 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/_ascuns_in_poem_ca_sub_o_lespede_olimpia_berca_1353572084.html [Corola-blog/BlogPost/350789_a_352118]
-
și perpendiculara mișcării... (Noapte de mai) Suprarealism sui-generis, așadar, cum prea bine se vede, supravegheat, temperat, strunit. În enunțul sensibil, intervine, pretutindeni, la momentul și la locul potrivit, săgeata unui gând (a unui concept?), care, ca un duș înghețat, domolește, surdinizează, dar, din fericire, nu ucide pasiunea: ...cât de rece în stil e sfera sentimentelor libere... (Scrisoare) Or, poezia lui Ion Scorobete explorează exact această zonă ambiguă, situată între tulburarea lăuntrică și gândul ordonator, între afect și inteligență, între elan și
EUGEN DORCESCU, UN CUVÂNT DESPRE POEZIA LUI ION SCOROBETE de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 2139 din 08 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1478621067.html [Corola-blog/BlogPost/374141_a_375470]
-
(Recife, 19 aprilie 1886 — Rio de Janeiro, 13 octombrie 1968) a fost un poet, scriitor și critic literar brazilian care a trăit între anii 1886-1968. ", poetul globalității trăirii și al detaliilor prozaice surdinizate melodic." Manuel Carneiro de Souza Bandeira s-a născut la Recife (Pernambuco) pe 19 aprilie 1886 ca fiu al lui Manuel Carneiro de Souza Bandeira și al Francelinei Ribeiro de Souza Bandeira. În 1890 se mută împreună cu familia la Rio
Manuel Bandeira () [Corola-website/Science/306150_a_307479]
-
a Editurii Humanitas, aflăm o carte a uimirilor și indignărilor ce ar trebui să ne aparțină tuturor. Din nefericire, uimirile și indignările relativ accentuate și nu de puține ori vehemente în primii ani de după '89, s-au estompat, s-au surdinizat; cei puțini care n-au abandonat par nefirești, în contra curentului, tulburători ai păcii civice, ai unei societăți în care, se lăsa a se înțelege că, prin persuadare, victimele și călăii comunismului au "fraternizat" întru liniștea și bunăstarea patriei. Unul din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
realizează o adevărată sinteză a majorității variantelor oglinzii din literatura universală", pag. 73), "tipul de receptare a lumii căreia îi aparține personalitatea lui Eminescu" temă ce pune în mișcare tipuri fundamentale, între care Dante și Dostoievski. Spiritul propriu controversei e surdinizat, fără acute din seria celor terestre, profesorul Theodor Codreanu, deși vivant când pune mâna pe condei, nu omoară pe nimeni dintre detractorii lui Eminescu, "caii săi pe bătaie", oferindu-le posibilitatea de a pieri pe limba lor. "Lista" sa, căci
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
presiunile exercitate de către partid, ideologie discreționară sau de către cenzură. Șaizeciștii au „ritualizat” autosuficient literatura română, blocând-o și la nivelul vieții literare, prin construirea unei piramide axiologice discreționare În vârful căreia se aflau criticii de Întâmpinare. Acest cadru funcțional a surdinizat apoi dinamismul instituțional al literaturii noastre până dincolo de Revoluție, lamentațiile contemporane pe care le auzim și azi cel mai des legându-se, În mod firesc, tot de absența - sau, mă rog, de „dispariția” - Marelui Critic de Întâmpinare, care Împarte coronițe
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
anilor ’30, „modele și chiar gusturile privind jazzul, filmul și artele deceniului și, cu siguranță, obsesia sexualității” (Barzun, 2000, p. 741). Că e o sexualitate agresivă, parcă desprinsă din confesiunile pacienților lui Freud (la Hammett), sau una difuză, reprimată, amânată, surdinizată de pudibonderiile pline de farmec ale personajului (la Chandler), e mai puțin important. Important e că eroii se înfățișau ca oameni întregi, cu dorințe și frustrări, cu pofte și tânjiri, cu ambiții și eșecuri. Philip Marlowe este un produs al
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
exersa o anume atitudine existențială care-l face posibil și Într-un fel Îl moșește. Și abia atunci poți accepta că textul În sine este de fapt unul exclamativ, că e o suită de strigăte stilizate, de țipete de uimire surdinizate În fața unei revelații neașteptate și poți adopta ca fiind și a ta situația originară a revelației pe care ține să o comunice haiku-ul. Cum este Însă modulat acest țipăt pentru a fi strunit Într-un text ce pare atît
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
scrie a autorului, nu este pomenită ci, mai curînd, este ascunsă cu premeditare. Deși folosește un limbaj evocativ, acesta este văduvit de tot ceea ce contextul situațional i-ar fi putut adăuga completîndu-l și Înglobîndu-l. Haiku-ul este un țipăt evocator surdinizat prin omisiunea firească a tot ce, În acest comportament, este extratextual. Deși este Înregistrarea grafică a unei scene evocatoare, textul omite premeditat orice indicație scenică, inclusiv de intonație și intensitate a vocii. Textul haiku-ului apare astfel ca partea vizibilă
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
al nostalgiei: Îmbătrînirea și pieirea iremediabilă a satului cu prispa lui, de pe care, ca o consolare, mai puteai asculta o vreme greierii. Merită remarcată și funcționarea ireproșabilă a celor două adverbe: atît și doar. Ele sînt de fapt cele care surdinizează și prin asta amorsează implozia poemelor. Sensul lor este de restrîngere drastică, de delimitare, dar și cu o nuanță de degradare și pervertire a lucrurilor pe care le califică. Vorbind despre cantitate, ele vizează subtil calitatea. Ceea ce este, nu este
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
Înmormântare veselă (1998), "Minciunile femeilor" (2000), "Călătorie într-al nouălea cer" (2001, Smirnov Booker Prize, ecranizat). Soniecika (Editura Humanitas, 2004, 116 p.), o long-short-story tradusă impecabil de Gabriela Russo (cu același talent epic, am zice, al autoarei ruse ce-și surdinizează ironic și parodic cruzimea analitică), focalizează destinul unei familii înainte și după a doua conflagrație mondială: protagonistă este Sonia care pe parcursul povestirii cedează locul soțului ei Robert Viktorovici, pol de atracție de fapt a tuturor personajelor feminine (Tania, fiica lor
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
muzicale, suferinde, în „poze” adolescentine, puse sub semnul grației imitative. Cu urme simboliste, poemele de mai târziu cultivă dispoziția meditativă (Ghețarul, Izvorul, Termitele), gustul himericului, al vetustului medieval, discreta cochetare cu exoticul, în timbru minulescian. Curgerea vremii însăși devine laitmotiv, surdinizând și „complicând” treptat limbajul poeziei. Livrescul și alura reculeasă, tandrețea, ce-și asociază vestigii de umor și o anume „frondă” feminină, țin de lirismul reflexiv, modern, chiar dacă inspirația e circumscrisă sferei tradiționale; o manieră evocând, pe-alocuri, gestul ironic sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285971_a_287300]
-
literatură e stenică, dătătoare de viață. La fel e și atitudinea de individualism pregnant, cu personalitate, pe care cartea o sugerează: o viață de om autoarea nu a pactizat cu nimeni, nu a intrat în falange și nu și-a surdinizat opiniile pe motivul unor solidarizări conjuncturale, ci a trăit independent, într-un Iași care cauționează toate aventurile (cu condiția să fie substanțiale, vecine cu biblioteca), Salonul literar reprezentând, prin finețe și erudiție, încununarea unui stil, a unei demnități. Motiv pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
postum, (1991), a oprit pur și simplu respirația intelighenției române, fiind totodată lectura predilectă a marelui public prin toate cele trei ediții tipărite de Editura Dacia din Cluj. Cam de prin 1996, euforia critică stârnită de Jurnalul fericirii s-a surdinizat, ceea ce nu înseamnă că această carte de căpătâi nu-și are și nu-și urmează destinul. Nu mică ne-a fost surpriza de a ne afla în fața versiunii italiene, Diario della felicità (ed. Il Mulino, Bologna, 1996, ediție îngrijită de
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
premierul și-a anunțat intenția de a demisiona. Fără îndoială, nu toți românii au căzut în fandacsia zvonisticii de doi bani, dar o bună parte a populației a rămas subjugată de zâmbetul iliescian. Greșeala enormă a actualei puteri, de a surdiniza acuzațiile cât se poate de întemeiate aduse lui Ion Ilici, de teama de a nu provoca un scandal internațional, va avea efectul unui bumerang: la fel se procedase pe vremea lui Constantinescu, aceleași înalte considerente ,patriotice" au primat în fața adevărului
Tăcerea furtunii by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11512_a_12837]
-
disting pe parcurs medicul logoped, Henriette Durand (Marie-Josée Croze) și ulterior cea care-i "transcrie" romanul, Marie Lopez (Olatz Lopez Garmendia). Regizorul a evitat patetismele, dar și reflecțiile sulfuroase pe marginea cazului, însă, uneori ai impresia că reacțiile firești sunt surdinizate, excesiv liricizate poate și pentru că trecerea de la frustarea primelor momente de vid carceral spre respirația calmă, de amplitudine a scriitorului în fața mării se face prea repede. Schnabel evită tocmai autenticismul situațiilor bizar-rizibile care decurg din condiția de imolat a pacientului
Fluturele din acvariu by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8638_a_9963]
-
în fruntea unor ministere eternamente sensibile precum învățământul și sănătatea nu e lipsită de skepsis. îți vine mult mai greu să fii nemilos cu o doamnă incapabilă, decât cu o nulitate de sex masculin. Chiar și presa de mahala își surdinizează discursul atunci când se referă la dezastrul edificat metodic, gospodărește, bucătărește de astfel de personaje. Nefiind dispuși să acorde nici o atenție domeniilor de mai sus, pesedeii le-au cam lăsat pe cucoanele cu pricina să se descurce singure. Care cu umbrelele
Cloșca în sevraj by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14891_a_16216]
-
de canal (cele cu găuri sînt cele cu ghinion) culorile orașului, plecase ea și nu mai era nimic de privit - Eram că una din acele păpuși sinistre, cu X-uri în loc de ochi. Din capătul străzii Mecet se auzeau - foarte încet, surdinizate de zăpadă murdară - tînguirile stranii ale țigăncilor (fiaaaareeee vechi, fiaaaareee vechi cumpăr), care mă emoționează atît de mult, aproape la fel de mult că micile anunțuri de pe stîlpi ( pierdut broscuța țestoasă de Florida - în tratament - găsitorului recompensă substanțială) care s-au înmulțit
Cântece eXcesive by Dan Sociu () [Corola-journal/Imaginative/11361_a_12686]
-
finitudinii” ( G. Liiceanu) se impune de la sine prin înaintarea în vârstă. Legată de senectute, de crepuscular, această literatură a morții e o experimentare nu neapărat mentală a morții, cât una sentimentală. Un efort melancolic-elegiac al realizării iminenței sale. Acutele sunt surdinizate printr-un joc al vecinătății nelitigioase. I se recunoaște apropierea în timp și spațiu pentru a o păstra la o distanță elegiac-meditativă. La vârsta de cumpănă, ora e destul de târzie ca moartea să devină dușmanul de după colț. Poemul nu mai
Despre moarte, numai de bine by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/4402_a_5727]
-
față de propriul eu, dar și față de parteneri, referenți - repere apte să marcheze pe viață gândirea și comportamentul eroinei (pianista octogenară, maestrul, bătrâna hoață etc.). Tentația escavării într-o intimitate inepuizabilă, frizând jurnalul liric gen "mon coeur mis à nu", este surdinizată de arta digresiunii dar și a portretului-robot, incisiv. Autoarea nu pregetă să folosească tonalități de aquaforte pentru a zugrăvi climate, figuri și scene criante, grotești, ale mizeriei fiziologice și promiscuității. Diatriba în avalanșă sancționează moravuri, năravuri și metehne ale unei
Proză de cameră by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/17196_a_18521]
-
paradoxurile irecuzabile, cum se apropie abil și, mai ales, cum asculta. Și avea ce să asculte. Alaltăieri (titlul primei părți a volumului, în care sunt adunate interviurile cu cei care au cunoscut România interbelică) - memoria fluida, ispitita de epeisoade colaterale, surdinizând continuu alte amintiri mai greu de izolat și care se prind unele de altele că într-o bogată rețea neuronală. Ieri (discuții despre perioada comunistă) - memoria încă vie a unui destin care i-a marcat chiar și pe aceia care
Pilda cu un talent by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/12486_a_13811]
-
ochii în gol buze uscate/ am sufletul sec/ și mă plec/ spre tine/ vecine". Nesiguranța de sine, vulnerabilitatea, marea fragilitate a ființei în fond lipsite de apărare și menite unei funciare singurătăți constituie tema obsedantă a acestei poezii care-și surdinizează cu fiecare vers strigătul interior: "în singurătatea ta/ se ascunde a mea/ fac dușuri lungi/ în diminețile tale strălucitoare/ spune după mine: și nu am să dispar/ atâta timp cât voi sta la marginea mea/ nu ține în loc acest mesaj". Rețeaua însăși
Elegii minimaliste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/13869_a_15194]
-
vag îi luminează fața. Hm!... Obișnuita ședință pentru „caracterizare” în vederea „reconfirmării pe post”. La urmă, răspunde, cu oarecare modestie: „Am, așa, sentimentul că asist la propria înmormântare (...tot la clasa întâi, și tot într-un fotoliu îți vor depune osemintele - surdinizează același Lulu Chiracu). Atâtea vorbe frumoase despre persoana mea! Vorba latinului: de mortuis nihil... să spună mai departe tovarășul Capră, că a prins doi ani de latină în școala medie! ” Moment solemn, plin de efuziuni sentimentale, la căldura căruia se
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]