549 matches
-
dragoste de oameni extraordinară. Și aceste însușiri l-au însoțit în întreaga lui carieră științifică și de profesor. A știut să se apropie de oricare om, când este mai ales în ceasurile de cumpănă, în ceasurile de tristețe, să-l îmbărbăteze, să-l încurajeze, să-l întărească în credința că omul poate să treacă peste orice greutăți și, de asemenea, domnul academician Radu Voinea este o sinteză între știința riguroasă și comportamentul etic foarte înalt, ceea ce înseamnă extraordinar pentru noi ca
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
îndoielnic sunt mitologizările sfătoase, în spirit ruralist ostentativ, procedeu frecvent în epocă la tinerii poeți bucovineni. Elementul autohton se intensifică în versurile din timpul războiului, unde „dacii ies în pragul pădurii să prindă mistreți uriași” etc., iar exortațiile vin să îmbărbăteze țara ciuntită. În ansamblu, formula liricii lui Z. a fost considerată „una neașteptat de originală, situată la intersecția vectorilor simbolisto-moderniști cu cei sui-generis tradiționaliști și - nu o dată - prevestitori ai unui postmodernism, atunci embrionar” (Mircea Zaciu). Versurile ultime, străbătute de nostalgii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290687_a_292016]
-
și talentul pentru a-i ajuta pe români să reziste. Vă repet: noi nu avem nicio biserică catolică, nici Solidaritatea, recunosc. Dar poate încet, cu timpul, simțind că nu suntem lăsați la voia întâmplării, românii s-ar putea să se îmbărbăteze. Măcar unii dintre ei. Trăim vremuri de bejenie, dar n-avem unde bejeni, bejenii grele, mai grele decât alții și sigur cele mai grele din lagărul (ce cuvânt bine ales) socialist. Nu uitați acest lucru! Vă mulțumesc. Un țăran din
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
a martiriului așa cum am văzut în zona așkenază, în timpul Cruciadelor și al revoltei cazace. Martirul nu este nicăieri erijat în model de pietate. Tatăl lui Maimonide, Maimon ben Iosif, a scris el însuși o Epistolă de consolare pentru a-i îmbărbăta pe evreii care se convertiseră la islam și continuau să trăiască în exterior ca musulmani, practicând totuși iudaismul în secret 32. El se opune ideii de a accepta martiriul pentru a evita convertirea forțată. Desigur, atât în lumea așkenază, cât
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
imaginată de cei trei și au frisoane. Dacă ăsta, care vine spre noi, n-ar fi nebun, atunci ar merge ca toți oamenii... Este nebun sigur. Da' o să-l pălesc cu sapa în cap, de o să-l las lat, se îmbărbătează Dumitru. Dar nebunii sînt ageri și o să te prindă de sapă... Doamne ferește! Te pisează după aceea... Noi trei și el unul... S-o crezi tu, eu o rup la fugă. Dumitru chibzuiește dacă drumul nebunului are direcția înspre ei. Ajunge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Floare, ca la un punct de observație strategic. După plecarea noastră, cele două femei au venit la mama cu tot ce era necesar pentru aducerea pe lume a unui bebeluș. Lucrurile intraseră în linie dreaptă și acum asistată, încurajată și îmbărbătată de cele două femei se străduia să realizeze pasul hotărâtor. Striga și urla, înfigându-și degetele în salteaua de paie, mototolind și trăgând cu forță disperată așternutul pe care era întinsă. Hai Rozalie, hai, Rozalie! Acuma! Acuma! Transpirată, obosită, înădușită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
pe 20 decembrie. E bine. Sunt din nou rege în feudul meu! Din Cronicile Spaniei 13 noiembrie 1249 Seara, Domnul Marchiz de Teruel a venit să-și prezinte ofi cial omagiile la Curte. Majestatea Sa a fost obligată să-l îmbărbăteze, dat fiind că Domnul Marchiz era tare nefericit... 15 noiembrie 1249 Se făcură pregătiri solemne pentru primirea Regilor de Navarra și de León și a Domnului Marchiz de Aranjuez. Recepția de gală avu loc seara la castelul de la Saragossa. Consiliul
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
că trebuie să se predea, în schimbul făgăduinței că li se va cruța viața; dar el i-a adus atâtea argumente comandantului castelului, încât l-a convins să țină piept, împotriva părerii tuturor celorlalți cavaleri; până la urmă și aceștia s-au îmbărbătat datorită curajului și strădaniilor lui. Când a sosit ziua în care se așteptau la atacul cu tunuri, s-a spovedit la unul dintre tovarășii lui de arme1. Lupta dura deja de o bună bucată de vreme, când o ghiulea i-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
vadă casa și luară cu ei o femeie foarte pricepută; aceasta, intrând în casă, spuse că era ciumă. Pelerinul voi și el să intre și, găsind un bolnav, îl mângâie, atingându-i rana cu mâna. După ce îl mângâie și-l îmbărbătă puțin, plecă singur. Începu să-l doară mâna, încât credea că are ciumă, și această închipuire era atât de vie încât n-o putea înfrânge. Atunci, cu un gest hotărât, își vârî palma întreagă în gură, spunându-și: „Dacă ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
și dezolare (316-317)3 și despre adăugiri (73-90). 7. A șaptea. Cel care propune exercițiile, dacă vede că cel care le primește este dezolat și ispitit, să nu se poarte cu el aspru sau cu răceală, ci blând și delicat, îmbărbătându-l și întărindu-l pentru a merge mai departe, vădindu-i vicleniile dușmanului firii omenești și ajutându-l să se pregătească și să se predispună pentru consolarea ce urmează să vină. 8. A opta. Cel care propune exercițiile, după nevoia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
nu mai sosea), de un prânz cu lacrimi. Deznădăjduit de o veste rea tocmai primită, din cele pe care avea grijă să ni le servească din când în când medicul șarlatan, am izbucnit în plâns, mama a încercat să mă îmbărbăteze și, după un timp, m-a obligat să mănânc. Și am mâncat, cu ochii împăienjeniți, tocăniță de cartofi cu carne de pui. De atunci nu pot să sufăr acest fel de mâncare. Cu trecerea anilor, Doina nici nu mai apuca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
Se-ntâmplă să rămân treaz din cauza unor junghiuri năprasnice care mi se strecoară în oase. Umblu turbat prin grădină fiindcă numai mișcarea continuă îmi ușurează starea aceasta. Aia speră să mă vindece cu ierburile și cu devotamentul ei. Ca să mă îmbărbăteze, iese și ea la plimbare cu mine și-mi spune povești până dimineața, de parcă aș fi un copil... Eu ascult și mă mir de ce pe Făt Frumos, după cea reușit - cu atâtea eforturi - să găsească spațiul nemuririi, îl apucă așa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
înregistrez toate etapele ultimei călătorii. Nu trebuie să trec cu vederea nici un amănunt. Merg solemn înconjurat de preoți. Mă simt ușor de parcă aș zbura. Privesc atent trunchiurile copacilor. Mi se par niște trupuri vii; parcă sunt niște războinici ce mă-mbărbătează în încercarea asta grea. Iarba e colorată într-un verde strălucitor și albastrul cerului e mai intens ca niciodată. Respir cu lăcomie, așa cum poate s-o facă doar cineva care e gata să se sufoce de prea mult aer: dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
dacă aș pleca în acest moment din locul acesta nepotrivit și nedorit de mine cu tot cu copilașul meu drag? Se apropie de o fereastră parcă așteptând cu înfrigurare ca cineva de acolo de sus, un chip cunoscut de ea să o îmbărbăteze și să îi dea startul. Se gândea la Valentin, ce față o să aibă când va afla de isprava ei și ce va spune. Va tuna și va fulgera ca într-o scena când viața bate filmul. Făcu câțiva pași înspre
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
fiice... De aceea, uneori, depăna amintiri și câte o lacrimă spăla obrajii supți de griji și de vreme. Îmi făcea o deosebită plăcere să-i ascult secvențe din viața ei împovărată... Nu se descuraja însă și cu multă voință se îmbărbăta și se avânta în vâltoarea vieții. Trăia clipe fericite alături de noi și de tata care a prețuit-o nespus. Preferata mamei era Oltea, dar cu mine discuta uneori lucruri mai gingașe, mai sensibile. I se părea că eu o înțeleg
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
despre preotul polonez Maximilian Kolbe cel care, deportat într-un lagăr nazist, s-a oferit să ia locul altuia într-un grup de zece deținuți condamnați să moară de foame și sete, într-un bunker al morții ; acolo i-a îmbărbătat pe ceilalți și i-a ajutat să moară, nu în disperare și vaiete, ci cântând imnuri până la sfârșit. Moarte sanctifiantă, ca și a lui Mircea Vulcănescu. Concluzia lui Eugen Ionescu : „Peut-on dire que je suis jaloux de Maximilien Kolbe ? Pour
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
să-l cam luăm peste picior. Oricum, porecla „Avortonu’“ se lipise perfect de el. Nu i-am zis însă prea mult timp așa, fiindcă, pe la începutul anului doi, inimii lui nu i-a mai păsat de yoga cu care fusese îmbărbătată atîta vreme. Viața în camera de cămin mi-a modelat, la rîndul ei, personalitatea. și nu discuțiile din cadrul „Clubului nostru“, care, de altfel, nici n-au mai durat mult, nici conviețuirea cu Bazil sau, înainte de el, cu unu’ Bibi din
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
la cutia de scrisori, mă mohorăsc și mă uit pe sub sprâncene, ca o fiară încolțită; vine alta cu noutăți noui, de 8 zile, retrospectiv, spun: „acum o săptămână era la Christiane, nu e mult, numai 8 zile“... Mă consolez, mă îmbărbătez și fetițele pot atunci să vadă o ființă vie, curajoasă, care stă 5 ore în picioare și explică clar, vioi. Iată, mica mea magiciană, ce poți face, de la o distanță atât de mare, din biata ta mamă. Noapte bună, Monica
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
ai văzut însă pe cine au preferat ei să scrie despre problemele culturale? Pe Enășoae! Am de-acum un motiv să-i refuz. Bine a făcut Genoiu că i-a sictirit. Dacă e cazul, renunț și la cronica dramatică!” Se îmbărbătează degeaba, nu va renunța la nimic! Va găsi alte justificări pentru continuarea colaborării. Și dacă cineva va face figura lui de acum, va zice: „S-o creadă el că merge să nu răspunzi «comenzii sociale»!” * „Om important”, în vederile fiului
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
relevă o observație interesantă și anume că există un eros deturnat și sublimat în discursul politic și că energiile sunt captate prin discurs atât la nivelul maselor studențești cât și a publicului gazetei. „Coriolan îi strângea rândurile, o organiza, o îmbărbăta, o înflăcăra și o ducea - la statuia lui Mihai Viteazul. Până aci, Coriolan era mare, era incomparabil ; dar aci, la statuia eroului de la Călugăreni, era prodigios. Cuvântarea lui era așa de zguduitoare, încât auzindu-l, te mirai de nepăsarea eroului
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
varianta ziaristului vasluian: „Născut În aceeași vatră a suferinței ca și Horia, a cărui pildă revoluționară l-a Îmbătat (subl.În orig.) În acțiunile sale...”. Evident, Avram Iancu n-avea voie să se Îmbete dar putea, În schimb, să se ÎMBĂRBĂTEZE așa că Necula a aplicat cu mare succes regula ștergerii „căpșunii” căzute din mintea nefericitului slujitor al presei de partid. c.t. Mă, voi sînteți nebuni?! Cum să avem un „sinistru la interne”?! Următoarea mare și inadmisibilă greșeală va fi produs
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
minciuna; cu gura binecuvântă, dar cu inima blestemă. Ei își ascut limba ca o sabie, își aruncă vorbele lor amare ca niște săgeți, ca să tragă în ascuns asupra celui nevinovat: trag asupra lui pe neașteptate, fără nicio frică. Ei se îmbărbătează în răutatea lor, se sfătuiesc împreună ca să întindă curse și zic: Cine ne va vedea?" Pun la cale nelegiuiri și zic: "Iată-ne gata, planul este făcut!" Cei ce mă urăsc fără temei sunt mai mulți decât perii capului meu
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
Prezidente Generale Elena Meissner, care m-a onorat prin cuvinte elogioase a lua prezidiul, mă mărginesc însă numai a saluta această adunare în numele Uniunii femeilor române. Doamnelor! Salutul meu se concretizează în dorința de a ne strânge rândurile, a ne îmbărbăta reciproc a ne întări sufletește în credința nestrămutată a izbândei noastre definitive în lupta de evoluție feminină. Am rostit aceste cuvinte încurajatoare, în vederea că un val de aprigă apăsare dominează actual asupra acestei evoluții, în cele mai civilizate state ale
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
în Bulgaria, biata mea mamă a venit în fiecare sară la școală și a dormit cu Eugenia și cu băiatu. Până ce a închis ochii pe vecie a pomenit-o Eugenia, pe mama mea cât a fost de bună. Și o îmbărbăta pe Eugenia spunându-i: Nu plânge dragă Eugenie, când m-oi ruga lui Dumnezeu cum știu eu, las dacă n-a venit Ghiorghiță". Iar Ileana lui Vasile C.Maftei, cu casa peste drum de școală, vorbea în drum: Apoi dacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
trecut. Și au murit de holeră în Bulgaria 11 000 de soldați, așa că nu era tare greu să mor și eu. Și armata noastră nu avea măcar o pastilă, nu avea nimic contra boalei celei grozave. Și ea Eugenia mă îmbărbăta spunându-mi: Nu plânge Ghiorghiță, că eu am să mă rog lui Dumnezeu și ai să vii sănătos înapoi ". Eugenia mea a fost soție și voinică și inimoasă și bărbătoasă. Și în 1914 m-am dus la Roman și am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]