8,773 matches
-
noastre și o anumită ierarhie în iad. Într-adevăr, porțile noastre sunt larg deschise pentru omenire. La noi nu este ca la Poarta Raiului unde sunt oamenii triați. Noi îi așteptăm cu trâmbițe și lăutari. De fiecare dată încercăm să înclinăm balanța în favoarea noastră, dar îngerii sunt greu de păcălit la vamă... Dar să lăsăm taclalele! Iată-l pe protectorul tău până ne întoarcem din misiune! Din negură apare un maimuțoi sfrijit și rânjit. - Vezi ce drăguț este? Nu te teme
X. FRATE CU DRACUL de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1407 din 07 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1415390293.html [Corola-blog/BlogPost/369120_a_370449]
-
de altă parte tu te-ai obișnuit să te ții cu orășence încălțate care-și oferă sau chiar își vând trupul și favorurile. Ionel iritat și îngrijorat de-odată dă să se scoale și scapă cârma din mână. Barca se înclină periculos iar vela începe să fâlfâie. Nici Anica nu a rămas nepăsătoare. A sărit imediat pe băncuța ei de „balast” și a întrebat în ce parte să tragă vela. Executând corect comanda și cu cârma restabilită pentru parcurs, barca și-
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN -2- de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1574 din 23 aprilie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1429781884.html [Corola-blog/BlogPost/374960_a_376289]
-
lună, Și la margini de cuvânt, Suntem lan bătut de vânt, Care vrea să ne răpună. Plângi tu trestie căzută, Când furtuna te -a învins Și când soarele apune, Retezându-ți orice vis. Plângi ființă trecătoare, Ce în zare se înclină, Fii doar cuget și lumină, Viața trece ca o boare. Plânsul încă ți-e izvorul Dorului de absolut, Suntem suflet, suntem lut Și prin lume călătorul. Referință Bibliografică: plângi... / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1811, Anul
PLÂNGI... de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1450249967.html [Corola-blog/BlogPost/369897_a_371226]
-
o strecor în ființă atingând cerurile cu acordul ei contemplu cu privirea neștiutoare mișcări orientări ninse cu praful așteptării vise umbrite de lăstari sădiți foarte des reiau drepturile și cresc nestăpânite peste ape ceruri răsărituri cu mâini prelungite până-n stele înclin sărutul în noaptea de diamant a ochilor tăi copleșiți de albastru împreună vom saruta iarba dimineților prinse-n tâmple iubite vocea ta e ca un balsam pentru clipe când voi aduna frunze să-mi fie pleoapă Referință Bibliografică: zilele alături de
ZILELE ALĂTURI DE UMBRA TA de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 569 din 22 iulie 2012 by http://confluente.ro/Zilele_alaturi_de_umbra_ta_maria_ileana_belean_1342941442.html [Corola-blog/BlogPost/366649_a_367978]
-
imensă bucurie. Când s-au auzit primele acorduri date de orgă, magicianul sunetelor, Gheorghe Zamfir, care-și fixase naiul ca pe o sfântă cruce în dreptul frunții, a privit extaziat la Mihai Eminescu, Veronica Micle și Ion Creangă (imagimea alăturată). A înclinat capul ușor, (omagiu fierbinte trimis Luceafărului), apoi a sărutat tuburile naiului cu gingășia lui Apollo din vechime (fiul lui Zeus tatăl) protectorul poeziei și muzicii. Din naiul sfânt au început să picure note fermecate, mărgăritare strălucitoare, răspândindu-se în eter
GHEORGHE ZAMFIR de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1308 din 31 iulie 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1406786231.html [Corola-blog/BlogPost/349563_a_350892]
-
Deci, pe cine alegi tovarăș? N-am ezitat, doar îl voiam pe cel mai bun! Zâmbetul Kaar mi se întinse pe față, animat deja de anticipația unui alt început. -- Pe Ba-Kema Întâiul! Zâmbi și el, de parcă așteptase tocmai această alegere. Înclină din cap cu afectare, încuviințând, cu privirile ridicate spre munții care se zăreau prin aburul serii, ca niște străjeri ai ținuturilor locuite de ultimii oameni, iar în momentul în care brațul lui îmi cuprinse trupul, am înțeles că alegerea fusese
SF de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1499 din 07 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1423294628.html [Corola-blog/BlogPost/367944_a_369273]
-
Acasa > Stihuri > Momente > RECVIEM -TATĂLUI MEU Autor: Stelian Platon Publicat în: Ediția nr. 686 din 16 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului RECVIEM Tatălui meu Motto: Casa-i descărnată, Se-nclină și plânge, Sub aripi zbătânde Cerul mi se frânge. Te uită cum mai doarme paznicul de noapte, De stele răzlețe a priponit zăvozii săi, Pe cer plutesc bucăți din colț de Lună sparte, Putem păși acum tăcut prin viață înapoi
RECVIEM -TATĂLUI MEU de STELIAN PLATON în ediţia nr. 686 din 16 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Recviem_tatalui_meu_stelian_platon_1353113430.html [Corola-blog/BlogPost/364795_a_366124]
-
un pelerinaj perpetuu -, n-a vrut sub nici o formă să lase prea multe urme fizice. Pe un pământ străin... nici n-avem bani prea multi...», mai ales că un loc de veci în acel cimitir select costă enorm. El a înclinat întotdeauna către simplitate. Și a îmbinat această simplitate și cu dragostea de țară. Căci a știut că nu mai apucă să mai vadă România eliberată”. Testamentul lui Eliade, făcut aproape în ultima clipă, a fost ținut în cutia de valori
PARTEA A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 774 din 12 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cum_au_trait_si_murit_sotii_el_stan_virgil_1360693010.html [Corola-blog/BlogPost/359345_a_360674]
-
e un drum fără întoarcere, e ca autostrada cu un singur sens spre Alexandria. Iată câteva observații pe care le făceam în 2013, după primul an de contact intim cu Fiscul: În ultimul an, am învățat următoarele: 1. Să mă înclin la 90 de grade. Toate ghișeele sunt făcute la înălțimea fiului meu mai mare, care are cinci ani jumate și, slavă Domnului, încă nicio treabă cu Fiscul. Cei care cresc, trebuie să se aplece: cu cât ești mai mare, cu
M-am trezit azi dimineață în Absurdistan și nu știam ce-mi lipsește by https://republica.ro/m-am-trezit-azi-dimineata-in-absurdistan-si-nu-stiam-ce-mi-lipseste [Corola-blog/BlogPost/339104_a_340433]
-
maică... Stăpânu’ mi‑a dat bani să iau mâncare. El e la București, am auzit... - Da, este la București. Dar, dacă‑l vezi acum pe uliță, îl recunoști, știi că este el și nu altul? Anița nu a vorbit. A înclinat și mai mult capul ce părea că s‑a oprit din tremurul ce‑l avea la sosire, de parcă se forța să audă cu ea, apoi a încuviințat prin acea mișcare repetată ce‑i pe înțelesul tuturor. Polițistul i‑a făcut
CHEMAREA DESTINULUI (8) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_8_.html [Corola-blog/BlogPost/356241_a_357570]
-
elogii sau elogiile în absurd, Sașa Pană și Constantin Nisipeanu care mimau transformarea în critică socială a frumuseților pe care generația lor le atinsese prin dicteu automat, Mihu Dragomir sperând să se salveze prin rafinamentul culturii, A.E. Baconski, tot înclinând spre anumite rafinamente dar compensându-le de-a dreptul cu gogomănii poetice și, bine înțeles, malefic animat de teribilul instinct al parvenirii prin tranșee absconse și canale subterane, Mihai Beniuc cu șireata mândrie rurală că e superior tuturor fiindcă știe
CRITICA DE DIRECŢIE A LĂMURIRII ŞI DUMIRIRII (I) de CORNELIU LEU în ediţia nr. 745 din 14 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Corneliu_leu_completare_trista_la_un_corneliu_leu_1358153393.html [Corola-blog/BlogPost/345172_a_346501]
-
be wrong(Când oamenii sunt de acord cu mine,întotdeauna simt că nu am dreptate:). Oscar Wilde Așa ziceam și eu,Șir:)Cu tot respectul,dar nu ai avut întotdeauna dreptate. Cunosc cel puțin două cupluri în care balanța iubirii înclină dramatic doar pe o parte.Din păcate,cel care a primit întotdeauna a început să ceară tot mai mult.Celalalt este trist și istovit.Si încă indragostit.Nu pentru că nu ar vedea cu ochi mari și clari fenomenul ci pentru că
SUB SEMNUL BALANTEI de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 243 din 31 august 2011 by http://confluente.ro/Sub_semnul_balantei.html [Corola-blog/BlogPost/356050_a_357379]
-
domnului că avea o constitutie mentală destul de robustă altfel, nu ar fi fost de mirare să se trezească într-un ospiciu. Deci Mihai avea dreptate. La clasa lor, a foștilor lui colegi de clasă, profesor diriginte era d-na Iacobini. Înclina să creadă că avea dreptate întru totul. Nu ar fi trebuit decât să facă un simplu act de prezență la examenul de corijență. O dăduse în bară pur și simplu. Totuși, până să ajungă la etajul I, în sala de
VIII. CASA SUFLETULUI MEU de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2042 din 03 august 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1470228426.html [Corola-blog/BlogPost/365165_a_366494]
-
stingerile suspendând felin mângâierile respingând apropierile dragostea.... veșnică auroră boreală! Te plictisea jocul nostru ireal ? Tu pe cine ai iubit în trecut? Eu doar trăiesc trăiesc o teamă indescriptibilă inoculată dureroasă răvășită cum poți avea nevoie de mine? Cerșesc mă-nclin îmi lipsești mai puternic decât sfârșirea. Citește mai mult Ne-am regăsit la început de varăplângeamîntortocheatele vertebrele ascundeamcântaivalsai cu fluturi de cuvinteîn vălul tău des încurcat descoperisem glasul îngerului de sub măriiubirea continua dansul ei neîntrerupt absurd, orb și crudtopind culorileînflăcărând
AUREL AVRAM STĂNESCU by http://confluente.ro/articole/aurel_avram_st%C4%83nescu/canal [Corola-blog/BlogPost/372758_a_374087]
-
FECIOAREI MARIA-prototipul Frumosului dumnezeiesc. Nu există geniu religios universal recunoscut, transcendent (cei care n-au aură religioasă, primesc doar confirmarea imanentului) să nu fie sacerdot al rugăciunii, al Adevărului și să nu cânte, să nu se închine, să nu se încline, să nu îngenuncheze, slujind cu dăruire sfântă, jertfelnică lui Dumnezeu, Fecioarei, Cerului, Neamului, Patriei, Femeii (Fecioara-Femeia-Mama), Naturii, Pământului... Mihail Eminescu, fiind un geniu religios aduce adorare Atotcreatorului-Tată, în viziunea sa cosmogonică: „... Pătruns de sine însuși odihnea cel nepătruns... Dar deodat
PROFETISMUL LUI MIHAIL EMINESCU (IV) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1841 din 15 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1452840547.html [Corola-blog/BlogPost/381037_a_382366]
-
sorții.” (Suflet românesc. București, 2013, p. 135) Un model de medic, de deținut politic, de creștin și de român, Doctorul Teofil Mija, evocândul pe Luceafărul Daciei spunea: „Eminescu este expresia supremă a neamului românesc”(ibid. p. 37) Miron Scorobete se înclină smerit și fascinat Eminiului: „...Nici un alt scriitor român, nici înainte și nici după el,nu a aparținut într-o atât de mare măsură, prin sentiment și prin operă tuturor românilor.” (Gândirea, Anul VII, Nr. 4-5/ 1998, p. 35) Pesimismul ca
PROFETISMUL LUI MIHAIL EMINESCU (IV) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1841 din 15 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1452840547.html [Corola-blog/BlogPost/381037_a_382366]
-
a spus să mă închin la public. Eu, deși nedumerită de rațiunea acestui gest, am dus mâna la frunte să mă închin ca la biserică. Profesorul mi-a observat gestul și m-a oprit, arătându-mi că trebuie să mă înclin în fața publicului. Aceasta a fost prima mea apariție pe scenă. De altfel, colegii mei din școala generală m-au ascultat cântând de la începutul anului școlar, deoarece învățătoarea mea, descoperindu-mi talentul m-a purtat prin toate clasele și m-a
FLOAREA TĂNĂSESCU. DARUL CÂNTECULUI PENTRU CEL CARE ÎL IUBEŞTE, ÎL CREŞTE ŞI ÎL RODEŞTE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1265 din 18 iunie 2014 by http://confluente.ro/Aurel_v_zgheran_1403092381.html [Corola-blog/BlogPost/352278_a_353607]
-
Că nu-i venirea mea întâmplătoare. // Moment de terrian îmi dăruise / Cel ce deține Forța Creatoare / Și cazul nu mai e să mă-ntreb: oare, / Avem cu toții clipele prescrise? // De-aceea fac ce cred că se cuvine: / Din nou mă-nclin în fața Ta, Slăvite! / Că-n vie-aleasă m-ai sădit pe mine, / Umil lăstar cu fructe pârguite, // Ce roade coapte vrea s-aducă-n fine, / Celor ce scriu cuvinte potrivite . Poeta se vede pe sine „Regina iertării” - un atribut foarte generos care o
O CARTE A SFINTEI LUMINI. IOANA STUPARU, SFEŞNIC TÂRZIU, CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 313 din 09 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/O_carte_a_sfintei_lumini_ioana_stuparu_sfesnic_tarziu_cronica_de_cezarina_adamescu.html [Corola-blog/BlogPost/356373_a_357702]
-
Acasa > Stihuri > Nuante > 254 NU MAI VREAU Autor: Mihai Leonte Publicat în: Ediția nr. 2332 din 20 mai 2017 Toate Articolele Autorului 254 NU MAI VREAU Nu vrei cumva să mă înclin, În fața unei astfel de creații? N-am să mai trec, nici n-am să vin, Chiar de a-i fi plină de atracții! Voi trece tot nepăsător, Prin fața oricăror întâmplări, Dar tu cândva în viitor, Vei fi cuprinsă de visări
254 NU MAI VREAU de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 2332 din 20 mai 2017 by http://confluente.ro/mihai_leonte_1495290686.html [Corola-blog/BlogPost/369361_a_370690]
-
de curând la Marienbad, e minunat de civilizația de pe acolo. Își aduce aminte că, fumând odată într-o pădure de lângă Viena, un jandarm i-a spus “verboten” și era mai-mai să-l amendeze. Pornind de la această pildă, d. profesor e înclinat să compare România cu Africa. Să-mi dea voie d. profesor să nu fiu de acord cu d-sa și să afirm că între civilizație și ordine nu e nicio legătură, ba, mai mult, că de-ar fi, noi am
George Călinescu despre nemti si români by http://uzp.org.ro/george-calinescu-despre-nemti-si-romani/ [Corola-blog/BlogPost/93627_a_94919]
-
pe parcursul anilor, o parte din operele, cărțile domniei voastre, pline de istorie, har, înțelepciune și iubire, cu personaje încărcate de sfințenie, lumină și dragoste de Dumnezeu și aproapele, mari oameni de cultură, locuri și locașuri minunate, unice în lume, mă înclin și vă sărut dreapta și pe suflet, cu umilință! De când ați început să trudiți la cărți Praesfinția Voastră? Înalt Preasfințitul Gherasim Cristea: Mai bine zis eu m-am pomenit scriind din nevoie, din necesitate! Port scrisul în mine, în suflet
INTERVIU CU ÎNALT PREASFINŢITUL GHERASIM CRISTEA ARHIEPISCOPUL RÂMNICULUI de LIGYA DIACONESCU în ediţia nr. 432 din 07 martie 2012 by http://confluente.ro/Ligya_diaconescu_interviu_cu_inalt_pr_ligya_diaconescu_1331118722.html [Corola-blog/BlogPost/354340_a_355669]
-
în interesul părților. „Cădeau” și ei, cine știe! Nu se scurseseră două-trei luni de la descinderea „băieților cu ochi albaștri” la căminele din Panduri și Grozăvești. Când îl luaseră pe bietul Marin Trușcă la tăvăleală, pe bază (și) de scorneală ... ... Am înclinat ușor capul, a recunoștință că întâmplarea m-a onorat scoțându-mi-o în cale și mi-a făcut semn să mă apropii. Am încercat să-i sărut mâna, însă a retras-o într-un gest de umilință supremă, bucurându-se
SCRIITOAREA de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 157 din 06 iunie 2011 by http://confluente.ro/Scriitoarea.html [Corola-blog/BlogPost/349651_a_350980]
-
palme și înăuntru își făcu apariția un centurion care avea un sac în mână. Acesta veni în fața procuratorului cu mâna dreaptă pe mânerul sabiei scurte romane care îi era prinsă la cingătoare. -Ave Cezar! se adresă el procuratorului Ponțiu Pilat înclinându-se ușor. -Ce vești ai a ne aduce Lucullus Brassus? Centurionul se înclină din nou și lovindu-și pumnul în dreptul inimii vorbi. -În acest sac se află capul celui care l-a trădat pe cel numit Iisus din Nazaret, cel
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
mână. Acesta veni în fața procuratorului cu mâna dreaptă pe mânerul sabiei scurte romane care îi era prinsă la cingătoare. -Ave Cezar! se adresă el procuratorului Ponțiu Pilat înclinându-se ușor. -Ce vești ai a ne aduce Lucullus Brassus? Centurionul se înclină din nou și lovindu-și pumnul în dreptul inimii vorbi. -În acest sac se află capul celui care l-a trădat pe cel numit Iisus din Nazaret, cel căruia i se mai spune în elinește Hristos, căruia evreii îi mai spun
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
o prostituată. Interesată de părerea lui în ce o privește, Ioana află că el o consideră serioasă și că este fascinat de frumusețea ei și de modul cum vorbește. Crede că descoperă la ea „un har” (p. 12). După ce inițial înclinase să-i cedeze lui Vasile, ba chiar îl ispitise, îi făcuse avansuri evidente, Ioana își modifică brusc planul. Arată că a avut o „pornire necugetată” și că își reproșează tendința de a cădea în păcatul desfrânării. Îi mărturisește că de
CONSTANTIN PĂDUREANU: Experienţa împăcării, de Ștefan Vlăduțescu by http://revistaderecenzii.ro/constantin-padureanu-experienta-impacarii-de-stefan-vladutescu-cv/ [Corola-blog/BlogPost/339562_a_340891]