2,051 matches
-
cârtițo și am să-ți întind pielea pe un băț. - Nu e. nu e! Vin cu tine să îți arăt locul în care l-am găsit. Porni Voichița după micuța cârtiță. Aceasta o duse într-o peșteră adâncă, rece și întunecoasă, unde, lângă un foc pe cale să se stingă, era întins trupul unui fecior de împărat, acoperit cu o pelerină. - Of, pe stăpânul adâncurilor, spre că n-a murit, sughiță cârtița. Fata Împăratului Negru se aplecă și trase pelerina. În viața
ZMEUL CEL CU ZECE CAPETE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1487592067.html [Corola-blog/BlogPost/375408_a_376737]
-
avertisment-extaziere a clipei de taină, a contopirii (pentr-o clipă) dintre sufletul „creat” și cel „increat”. Cel de-aici, al concretului și cel de dincolo, al dulcelui vis; între yang - locul însorit, activ, al acestui prezent învolburat și yin - locul întunecos, pasiv, în „adâncimi de întuneric” (L. Blaga). Și-n această verticalitate, vocea lirică se simte în falnică (re)devenire: „marea s-a deschis”, „a căzut zdrobit /întunericul”, iar lumina a triumfat. Pașii antitetici: aici - dincolo, lumina - întunericul, clipa lucidității (dacă
MISTUIRE CELESTĂ, ÎN VIZIUNEA LIVIEI CIUPERCĂ de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 956 din 13 august 2013 by http://confluente.ro/Nunta_cuvintelor_smerenia_cuv_marian_malciu_1376404583.html [Corola-blog/BlogPost/364322_a_365651]
-
lui îi este dragă. La chindii, când stă să cadă Soarele pe după stână, El vine mereu s-o vadă La sfârșit de săptămână. Hăt din deal, de la mioare, Și până la ea acasă Face-un ceas, cât să coboare Prin pădurea-ntunecoasă. Apoi peste câmp, de-a dreptul, Mână calul prin hârtoape, Inima îi sparge pieptul Când de casa ei e-aproape. Ea-l așteaptă la fântână Cu un coș de mere coapte, Amândoi apoi, de mână, Se tot duc pe câmp
FLĂCĂUL CEL VITEAZ de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417334596.html [Corola-blog/BlogPost/371981_a_373310]
-
galeriei pe sub zidul cetății. Între timp, Tragodas fusese invitat la masă și înfuleca lacom din bunătățile care i se puseseră cu generozitate în față. Slujitorul anunță că galeria aceea există cu adevărat, doar că e atât de îngustă și de întunecoasă, că nimeni n-ar cuteza să se strecoare prin ea. Regina consideră totuși că bietul Tragodas nu mințise, după ce constată repede cât era de slab și de subțirel cerșetorul din fața ei. Așa că, se hotărî să pună temei pe tot ce
PARTEA A II-A de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1143 din 16 februarie 2014 by http://confluente.ro/Povestea_sarmanului_tragodas_viorel_darie_1392524178.html [Corola-blog/BlogPost/364090_a_365419]
-
vedere, o singură componentă a unui cuplu de opoziții nu poate fi remarcată sau evidențiată decât printr-o comparație imediată sau prin raportarea la o experiență anterioară. Spre deosebire de limbaj, unde simpla pronunțare a cuvântului “luminos” convoacă concomitent noțiunea opusă, de “întunecos”, în plastică orice condiție ca: luminoasă, aspră, transparentă nu poate fi apreciată în sine, ci doar raportată la altă suprafață întunecată, netedă, opacă, suprafață alăturată și coexistentă. Plecând de la aceste puncte de vedere, vom putea descifra mesajul transmis de „lumea
TIMP ŞI SPAŢIU ÎN PICTURĂ: PERCEPŢIA PSIHO-SENZORIALĂ A IMAGINII ARTISTICE de CRISTINA LAURIC în ediţia nr. 867 din 16 mai 2013 by http://confluente.ro/Cristina_lauric_timp_si_spa_cristina_lauric_1368696786.html [Corola-blog/BlogPost/371136_a_372465]
-
Acasă > Poeme > Sentiment > ÎN ABIS Autor: Eleonora Stoicescu Publicat în: Ediția nr. 1612 din 31 mai 2015 Toate Articolele Autorului Gânduri, dureri înăbușite, speranțe zădărnicite Clocotesc în străfunduri întunecoase Și erup în cuvinte fierbinți, Dureroase, ce rânesc. Îmi dezbrac straiele sufletului și rămân goală în fața ta, Nicio urmă de pudoare, Doar sinceritate pură Și sfâșietoare tristețe, A lucrurilor neîntâmplate Și imposibil de controlat sau oprit! Mă simt golita de
IN ABIS de ELEONORA STOICESCU în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/eleonora_stoicescu_1433084823.html [Corola-blog/BlogPost/373253_a_374582]
-
din viață sunt creionate de autor într-un mod armonios, ușor de descifrat și bine documentate. Dincolo de întunericul aflat în noi... există încă destulă lumină! Chiar dacă de multe ori avem îndoieli, ni se pare că trăim într-o lume nedreaptă, întunecoasă, suntem mereu în fața unor noi provocări, în fața unor drumuri lungi, sinuoase, fără ieșire, care ne duc deseori pe margini de prăpastie, părintele Timotei Aioanei ne dă speranța, prin această carte, că „Nu, dincolo de întunericul aflat în noi și în lumea
PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIMANDRIT TIMOTEI AIOANEI – UN SLUJITOR AUTENTIC AL BISERICII... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 458 din 02 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Preacuviosul_parinte_arhimandrit_timote_stelian_gombos_1333379202.html [Corola-blog/BlogPost/346316_a_347645]
-
trezindu-se în zorii zilei din barăci, sau case improvizate, parcurgeau pe orice vreme, chiar și pe vreme de Coșava, pe jos, câțiva kilometri, până la mină, acolo unde, doar cu ajutorul luminii unor lămpi de miner, se afundau în hrube sinistre, întunecoase, surde, sufocante, lipsite de aer proaspăt, ba mai mirosind cumplit a gaze nocive de tot felul, se îndreptau spre capătul cel mai adânc al galeriilor, spre a pușca peretele frontului de exploatare, prin care exploziile rupeau pereții de minereu, împrăștiind
AURUL DIN SCRIERILE LUI MIHAI LEONTE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Aurul_din_scrierile_lui_mihai_viorel_darie_1387600092.html [Corola-blog/BlogPost/383252_a_384581]
-
pămîntul negru-negru din jur, descusut de arături. Cum să fie acele duminici asemeni limbii române? Își închipui un limboi luuung, bălos, întins de la Borcan la Stația cadavre moarte, atîrnînd peste blocurile pătrățoase, peste balcoanele cu rufe, prin scările murdare și întunecoase, între buticuri și afișe electorale rupte, între bețivi mătăhăind descheiați la prohab, optimiști și generoși, și femei cu sîni monstruoși, oh, acele femei ieșind urlînd din apartamente, între scrîncioburile cariate de rugină, atîrnînd strîmb ca niște spînzurători, și mame în
LIMBA ROMÂNĂ NU ESTE CA O DUMINICĂ de RADU PĂRPĂUŢĂ în ediţia nr. 376 din 11 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Limba_romana_nu_este_ca_o_duminica_radu_parpauta_1326309932.html [Corola-blog/BlogPost/348221_a_349550]
-
suferă și de hipertensiune arterială, în mod indubitabil se recomandă sucul natural de lămâie. Se omogenizează bine amestecul, se toarnă într-un borcan care se acoperă cu un capac și se pune la macerat timp de o săptămână, la loc întunecos, răcoros și uscat (recomandabil, un frigider). Păstrat astfel, produsul are o valabilitate de la patru la șase săptămâni. După cum ne-a declarat colaboratorul nostru, terapeutul naturist Fănică Voinea Ene, acest macerat este un foarte bun revigorant, fiind indicat în caz de
(PARTEA ÎNTÂI) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1751 din 17 octombrie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1445102245.html [Corola-blog/BlogPost/378339_a_379668]
-
se simțea în roabă, Fane începea să cânte melodia care avea versurile „Așa beau oamenii buni”. Când ajungea la marți se oprea și rămânea fără niciun reflex până în dimineața zilei următoare. Roaba trebuia să ajungă în spatele blocului, într-un loc întunecos și cu iarbă deasă, unde era basculat manual, fără menajamente, pentru că oricum nu simțea nimic. Unul dintre colegi urca la apartamentul în care locuia Fane și bătea la ușă. Atunci, Licsandru știa ce are de făcut: trebuia să ia covorul
RĂZBOINICII ÎNTUNERICULUI EP.4 de EUGEN LUPU în ediţia nr. 2072 din 02 septembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_lupu_1472763913.html [Corola-blog/BlogPost/378112_a_379441]
-
șoptește vocea interioară, după ce a prins curaj. Ce folos că am plătit intrarea cu cardul bancar, semnând nonșalant pentru 25 de Euro (ce de bani: un sfert de salariu, înainte)?! Se năruie avântul, ca un castel de cărți în sala întunecoasă, la auzul imnului muncitoresc cântat de coruri de dimensiuni mamut. Înghit în sec la vederea paradei miilor de corpuri umane mișcate la unison de o mână nevăzută, în proiecție pe un ecran de pe perete. „23 August”? O parașută confecționată din
CHECKPOINT CHARLIE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 122 din 02 mai 2011 by http://confluente.ro/Checkpoint_charlie.html [Corola-blog/BlogPost/361197_a_362526]
-
însă și prilej de mare bucurie. Spun toate acestea fiindcă în urmă cu câțiva ani , mi-a adresat o scrisoare de mulțumire chiar de ziua împlinirii anilor dumnealui. După ce am citit-o, am rămas câteva minute, fără grai; În infernul întunecos în care m-a aruncat un destin neândurător, fiind aproape orb, lovit de acea subită cecitate, cu nervii optici atrofiați, neștiind până când, fiindcă această maladie oculară este nevindecabilă, tu ai fost printre puținele persoane , care mi-ai fost alături și
CUVINTE SUB FORMA CONFESIUNII de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 409 din 13 februarie 2012 by http://confluente.ro/Cuvinte_sub_forma_confesiunii_constanta_abalasei_donosa_1329161433.html [Corola-blog/BlogPost/356343_a_357672]
-
printr-o oglindă afumată, vag, estompat, important este că vedem totuși ceva, pe Cineva care merge înaintea noastră și ne arată Calea, care dezțelenește drumul, care cercetează să nu existe pentru noi primejdii neașteptate, capcane ascunse, fiare la pândă, prăpastii întunecoase în care să ne alunece pasul. (Miopie) • În înțelepciunea Sa Dumnezeu a făcut și unele lucruri vizibile pentru ca măcar pe acestea să le vedem. Dacă avem ochi. Dumnezeu a creat însă și o lume tainică, invizibilă chiar și pentru cei
DESPRE VOALUL LUI ISIS de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2270 din 19 martie 2017 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1489934088.html [Corola-blog/BlogPost/354219_a_355548]
-
care ieșeau storși ca lămâile. În fața acestui om trebuia să mă prezint cu ignoranța mea totală. Și nu-mi dădeam nici o șansă. Am îndrăznit, totuși, și m-am dus la adresa din bulevardul Schitu Măgureanu. Am intrat într-un apartament interbelic întunecos, fără să sun la ușă, așa cum îmi spusese la telefon, pe un ton grav, profesorul. Mi se păruse o procedură destul de curioasă aceasta și, recunosc, mi-am închipuit că e vreun bizar ritual domestic al unui fantast. M-a întâmpinat
Trei stadii ale creșterii omului sau cum mi-am întâlnit Profesorul by https://republica.ro/trei-stadii-ale-crec-terii-omului [Corola-blog/BlogPost/338284_a_339613]
-
Am înțeles atunci, fulgerător, care este gravitatea unei decizii, uriașa greutate morală a oricărei alegeri, responsabilitatea exercitării liberului arbitru. Trecând pragul încăperii în care mă aștepta, sever, domnul profesor, am știut că nu mai e cale de întors. În camera întunecoasă din bulevardul Schitu Măgureanu mă întâlneam pentru prima oară în mod conștient cu destinul. Aveam parte de o experiență aurorală. Omul acesta, fizic atât de împuținat, avea o putere intelectuală și o prezență morală pe care nu le-am mai
Trei stadii ale creșterii omului sau cum mi-am întâlnit Profesorul by https://republica.ro/trei-stadii-ale-crec-terii-omului [Corola-blog/BlogPost/338284_a_339613]
-
psihologia, o atrăgeau problemele de spirit, avea un suflet prea sensibil. Însă, de cele mai multe ori, destinul ne joacă multe farse! Într-o seară, când se întorcea acasă de la schimbul doi, a fost acostată de un individ într-un loc mai întunecos. A paralizat de frică, nici nu mai putea sa meargă. Nici să țipe! A fost violată în cel mai barbar mod cu putință. Pe o bancă, într-un părculeț de joacă pentru copii. Individul mai era cu încă doi de
SARADINE de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 328 din 24 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Saradine.html [Corola-blog/BlogPost/358918_a_360247]
-
corp nepământesc! Mă înalț către soare... Și zbor! În largi cercuri plutesc peste lume, prin ea și cu ea împreună, mă simt doar a mea, redevin cunună! Zbor și zâmbesc... Plutesc... peste ziduri înalte, dealuri și pomi, ape și mlaștini întunecoase, roiuri de oameni prea zgomotoase! Zbor peste goluri... Mă-nconjor de miracol ceresc, plutesc și uit de lumesc, și mă mir: sunt mică și mare, sunt doar un fir... Și zbor! Și zâmbesc... (Liubastra, Martie 2013) Referință Bibliografică: Zbor / Liuba
ZBOR de LIUBA BOTEZATU în ediţia nr. 1756 din 22 octombrie 2015 by http://confluente.ro/liuba_botezatu_1445528291.html [Corola-blog/BlogPost/342981_a_344310]
-
mai colaborat cu von Trier tot că fotograf de platou la Antichrist (2009), precum și la Melancholia (2011). În acestă din urmă, Christian Geisnæs a și jucat un rol mărunt: fotograful de la nunta personajului principal, Justine (Kirsten Dunst). În imaginea foarte întunecoasa care a fost publicată ieri se află Joe, personajul principal interpretat de Charlotte Gainsbourg. Ea este găsită de un bărbat (Stellan Skarsgård) bătută până la inconștiență și abandonată o alee lăturalnica. Fotograful Christian Geisnæs justifica cumva atmosferă sumbră din imagine: “Cred
Nymphomaniac, prima imagine oficială by http://www.zilesinopti.ro/articole/4621/nymphomaniac-prima-imagine-oficiala [Corola-blog/BlogPost/98326_a_99618]
-
putut abține să nu mă gândesc deseori cât de mult amintesc, in ironia lor amară și tristă, romanul dar și piesa de teatru de celebrele versuri ,,Cuvantul libertate/ îl știm din moși, strămoși/ Cuvânt de dor și luptă/ Din anii-ntunecoși/ Dar dacă astăzi liberi/ Sub soare ne-am văzut/ E pentru că pe lume,/ Partidul s-a născut’’... Dacă o reprezentație teatrală are cu adevărat valoare, atunci acesta este cazul Omului care vine din Est. Pare greu de crezut, dar ca
DAN GHIȚESCU: OMUL CARE VINE DIN EST – ROMANUL SAU O PIESĂ DE TEATRU SIMBOL AL UNEI EPOCI ÎNTREGI by http://uzp.org.ro/dan-ghitescu-omul-care-vine-din-est-romanul-sau-o-piesa-de-teatru-simbol-al-unei-epoci-intregi/ [Corola-blog/BlogPost/94180_a_95472]
-
nevinovate și neputincioase. Ies din toate colțurile, Inspaimantandu-ma. Cu guri înfometate, Le sorb acestora ultima răsuflare, ultimul strop de seva. Așa mă simt și eu, spectator nefericit... E ziua în care camarile sufletului se deschid larg Și, din sertare întunecoase, reci, Țâșnesc violent Amintiri, tristeți și dureri grele, Prinse cu cătușe grele, ruginițe și zgomotoase. Se lovesc de pereții camerei Și se sparg în fărâme de cioburi negre și ascuțite, Ce pot să mă rănească la o nouă atingere. Le
ELEONORA STOICESCU by http://confluente.ro/articole/eleonora_stoicescu/canal [Corola-blog/BlogPost/373279_a_374608]
-
nemilos,Victime nevinovate și neputincioase.Ies din toate colțurile,Inspaimantandu-ma.Cu guri înfometate,Le sorb acestora ultima răsuflare, ultimul strop de seva.Asa mă simt și eu, spectator nefericit...E ziua în care camarile sufletuluise deschid largSi, din sertare întunecoase, reci,Țâșnesc violentAmintiri, tristeți și dureri grele,Prinse cu cătușe grele, ruginițe și zgomotoase.Se lovesc de pereții camereiSi se sparg în fărâme de cioburi negre și ascuțite,Ce pot să mă rănească la o nouă atingere.Le adun cu
ELEONORA STOICESCU by http://confluente.ro/articole/eleonora_stoicescu/canal [Corola-blog/BlogPost/373279_a_374608]
-
Își aruncă fraielePe aripile tinereții pierdute,Isi cântă cântecul taraganatIn glasul femeiiCare-si plânge iubirea fără speranță!... XXVIII. ÎN ABIS, de Eleonora Stoicescu , publicat în Ediția nr. 1612 din 31 mai 2015. Gânduri, dureri înăbușite, speranțe zădărnicite Clocotesc în străfunduri întunecoase Și erup în cuvinte fierbinți, Dureroase, ce rânesc. Îmi dezbrac straiele sufletului și rămân goală în fața ta, Nicio urmă de pudoare, Doar sinceritate pură Și sfâșietoare tristețe, A lucrurilor neîntâmplate Și imposibil de controlat sau oprit! Mă simt golita de
ELEONORA STOICESCU by http://confluente.ro/articole/eleonora_stoicescu/canal [Corola-blog/BlogPost/373279_a_374608]
-
codrului foșnește, Fără veste se-nnoptează, Lacul are iz de pește, Luna munții luminează. Cerul ține-un pumn de stele, O privighetoare cântă, Lacu-n valuri mărunțele Apele și le frământă. Cețuri albe și pufoase Peste ape se adună, Din păduri întunecoase Se-aud lupi urlând la lună. Călăreț și cal, furtună, Toată noaptea bat cărarea, Al lor ropot lung răsună Pân’ se luminează zarea. Prințul vede-n vârf de stâncă Un castel, iar jos, de pază, O prăpastie adâncă, Nepătrunsă de
INELUL DE AUR de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1416902060.html [Corola-blog/BlogPost/372003_a_373332]
-
Toate Articolele Autorului fata în negru care cântă la pian are mâinile albe și degete lungi care alunecă pe claviatură ca niște lumânări aprinse fata care cantă la pian are părul lung și negru care se scurge într-o melodie întunecoasă fata de la pian nu zâmbește și nici nu plânge sufletul ei e doar o pâlnie prin care durerea trecând se preface în cântec. Referință Bibliografică: fata în negru / Valeria Iacob Tamaș : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 265, Anul I
FATA ÎN NEGRU de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Fata_in_negru.html [Corola-blog/BlogPost/348107_a_349436]