328 matches
-
a vrut să ne spună cu ele. Nu s-au înțeles multe altele. Cei mai mulți dintre interpreți - atât de la Secțiunea individuală, cât și de la cea de grup - au fost foarte zgârciți cu expunerea datelor problemei, în așa fel încât de câte ori dezlegam șarada personajului sau a subiectului, constatam că această preocupare m-a împiedicat să apreciez rafinamentul interpretării. Trebuie să fie inteligibil faptul că se joacă o piesă absurdă, trebuie să fie inteligibilă intenția de a ne arăta ultimele capcane ale derutei. Am
O furtună pe o scenă mică by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/12521_a_13846]
-
poetului - conspectata și ea cu atenție într-o proza ce vrea să înghită, ca burtă unei balene, totul? Fără precizarea convenției narative (nici proza fantastică, nici român realist, nici narațiune SF), românul Florinei Iliș se reduce, ca substanță, la o șarada textualista care ar fi putut continua, prin acumulare de detalii, la infinit. Căci, din moment ce nu se știe niciodată cine, ce și de ce, măi toate scenele românului - unele dintre ele scrise cu nerv și cu talent - rămân suspendate într-o incoerenta
Codul lui Eminescu by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4035_a_5360]
-
pentru ea nu mai există soluție, odată ce fusese concediată. Cum se poate amenda ingratitudinea unui prieten - omul ordinii publice care-i știa necazurile, cum se poate cataloga gestul societății civile care află adevărul, dar nu determină anularea pedepsei capitale. Această șaradă cineastul danez și-a propus să o îmbrace în haina unei sarcastice melodrame, spărgînd regulile și dinamitînd genul din interior. Pentru acest dificil pariu și-a ales-o parteneră pe vestita Björk, căreia i-a cerut nu doar să scrie
Moralități pentru mileniul III by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15734_a_17059]
-
portretele unui Kutuzov, Napoleon, Manuc, sau de figuri emblematice din dinastia Văcăreștilor (Ienăchiță, Nicolae, Alecu, Iancu). Oricum, aproape toate personajele romanului, conform unei estetici a dublului, sunt mai mult decât par a fi și-n plus frământate de dileme, enigme, șarade. Limbajul atribuit personajelor este volubil, versatil și eficient, autoarea îngăduindu-și când și când unele voluptăți semantice cu parfum de epocă. Felurite stiluri de comunicare califică tot atâtea caractere. Bogdan Crețu semnează o foarte exactă prefață; analizând atent romanul, nu
Intrigă și iubire în Principate by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/9526_a_10851]
-
cu desenul complicat în care trebuie să ghicești un călăreț ascuns, bine mascat de detaliile-capcană, învăluitoare. Tot astfel și cu globalizarea. Mâine, probabil, când o să ne globalizăm de tot, harta Europei va deveni și ea un astfel de joc. O șaradă, în definitiv. Printre Luxemburg, Andora, Olanda, Elveția, Spania și așa mai departe, să zicem că într-o zi cineva va avea de indicat țara nu de mult primită în bătrânul continent cu capitala ei numită București. Din capul locului, europenii
Simplițian by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11280_a_12605]
-
solicitând un vot membrilor noștri, 500.000 de pesediști și pesediste, votând, conform statutului, candidatul la președinția România. Sorin Oprescu este o non-soluție. Singura întrebare este dacă Ponta își dorește să candideze la Președinție sau nu. Pe măsură ce asist la această șaradă, anunțăm candidatul după europarlamentare, acum anunțăm în septembrie, pe măsură ce văd listele astea cu geometrie variabilă: acum câteva luni era Geoană bine-merci pe listă, dar era și Tăriceanu și Isărescu și Oprescu, într-adevăr, azi mă aflu în fața unei situații...", a
Reacția lui Geoană după ce Ponta l-a scos de pe lista scurtă a PSD by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/29589_a_30914]
-
tema cristică seamănă cu ambiția lui William Faulkner de a scrie O parabolă, romanul tezist și contradictoriu. Copilăria lui Isus are multiple chei de lectură (alegorie și fabulă biblică, utopie și distopie, Bildungsroman și proză filozofică, roman postapocaliptic), ca veritabilă șaradă a cărei decriptare a dus, la rândul ei, la multiple conexiuni. Testamentul Mariei, ce i-a adus lui Colm Tóibín Marele Premiu Internațional Metropolis bleu în 2013, are povestea proprie: întâi piesă de teatru creată în Irlandă și reluată în
Romanul reîntors la Evanghelii by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/2642_a_3967]
-
știi niciodată la ce să te (mai) aștepți. În aproape trei decenii de activitate literară a publicat câteva zeci de volume, expresie a unei foarte largi diversități de preocupări: jurnale de călătorie, cărți de publicistică, romane (de la genul "romance" la șarade polițiste sau inspirate de evenimentele din decembrie 1989), literatură pentru copii. Nici o carte nu seamănă cu precedenta și chiar între romanele sale există diferențe tematice, de ton și de strategie a construcției care contrazic orice idee de continuitate. Pur și
Logica basmului în postmodernitate by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8785_a_10110]
-
de cagulă - ceea ce spune totul despre transparența din lumea condusă de domnii Gheordunescu și Costin Georgescu. Securitatea a fost reformată, se zice, de către Măgureanu de i-au mers fulgii. Dar singurele cifre puse la dispoziția cetățeanului aduc mai degrabă a șaradă: și anume, că în noul serviciu de informații, S.R.I., securiștii alcătuiesc "doar" treizeci la sută. Adică unul din trei! Dl. Măgureanu a făcut, desigur, o metaforă. Realitatea sugerează cu totul altceva: dacă Securitatea avea, pe vremea lui Ceaușescu, cincisprezece mii
Moartea vine pe bandă de casetofon by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16746_a_18071]
-
politice, pe atât de eronată se dovedește o astfel de etichetă în cazul recentului Artemis sau uzurparea sentimentului. Fără a-și fi pierdut morbul reflecției ideologice (însă nemaipracticând- o „la vârf”, ca înainte), Dumitru Popescu scrie, de fapt, o întreagă șaradă având ca pretext (dar numai ca pretext) culisele jocurilor de putere. O simplă paralelă cu Gorila (dau un exemplu standard) ne poate lămuri. Și într-o parte și în cealaltă avem un personaj, literat, atras în maelstromul gazetăriei politice. Numai
Zăpezile de-acum by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3110_a_4435]
-
de care au nevoie. Nici măcar prea consecvent nu e: le impută lipsa de profunzime erotică, le acuză de vid sentimental, dar se dovedește, el însuși, incapabil să-și asume onest, până la capăt, o relație. E, aceasta, doar una dintre fațetele șaradei de care vorbeam la început. O alta, mai interesantă din punctul meu de vedere, scoate la lumină adevărata temă a romanului: fractura dintre generații, așa cum apare ea unui scriitor ajuns la vârsta înțelepciunii. Dumitru Popescu încearcă să descifreze ceea ce, probabil
Zăpezile de-acum by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3110_a_4435]
-
rostească în poezie esența poeziei. Să ofere muritorilor care există în măsura în care există limba, cântul dăinuitor deasupra tărâmului lor sărăcit. Poetul este detectivul și senzorul numinosului, al urmelor sacrului. Această aventură ontologică a "Eonului..." a fost săvârșită în emoționante versete, descântece, șarade, rugăciuni, al căror ritm impecabil și grav ni-l destăinuie pe poet, homo religiosus, dar și homo ludens braț la braț cu homo aesteticus. Nu putem încheia această cronică fără să cităm poate cele mai frumoase versuri ale cărții, în
În absența zeului by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/7314_a_8639]
-
-l să intre într-un spațiu virtual, în care traseele se ramifică mereu, dar care nu garantează nicio ieșire. Alberto Ongaro a scris un roman ce trimite, inevitabil, la Borges, proiecție venețiană a "grădinii potecilor ce se bifurcă", o carte - șaradă în care Veneția cu rețeaua ei de canale devine "pânza de păianjen" în care se trezesc captivi Schulz și Flint, amenințând chiar pe cititor cu prizonieratul... Taverna Dogelui Loredan amintește, în mod spectaculos, de Umberto Eco: după un sfert de
Istorieși istorii la Veneția by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/8687_a_10012]
-
Cu toate acestea, regizorul știe să întrețină focul narațiunii dincolo de inserturile extatice, prin mici întâmplări. Așa cum o spune și Pi, călătoria este una vegheată, una inițiatică, unde Richard Parker nu este decât o epifanie, una dintre figurile alegorice ale unei șarade kharmice. Patel va supraviețui pentru a spune povestea, și nu doar una, ci chiar două. Iar aici intrăm în zona pe care autorul a dorit-o ambiguă, o grădină a potecilor care se bifurcă, cum sună una dintre povestirile lui
Alfa și Omega și Pi by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3926_a_5251]
-
construirea lui inițială. Cmbinație de sofisticărie narativă și lejeritate stilistică, niciodată comode pentru cei care doresc să le afle toate înțelesurile, cărțile de proză ale lui Dumitru Radu Popa (fie ele volume de povestiri, romane sau pseudoromane) sînt niște incitante șarade epice, pretext pentru subtile dezbateri între specialiști, dar și o lectură plăcută pentru cei care obișnuiesc să citească o carte în metrou, pe drumul zilnic dintre birou și casă. Dumitru Radu Popa, Sabrina și alte suspiciuni, Ed. Polirom, Iași, 2004
Proza de laborator by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12999_a_14324]
-
PSD, PNL și conservatorii care nu sunt lipsiți de ambiții și anvergură aspirațiilor. Faptul că premierul e din PSD, iar candidatul la președinție va fi liberal nu e deloc un temei. - Despre reforma clasei politice: Mă pasionez de rezolvarea acestei șarade, care e reforma clasei politice. M-am gandit ca (...) poate s-o fi petrecut reforma și noi am rămas în continuare nemulțumiți. Nu s-a întâmplat. Am avut speranța reformei pe cale biologică. Puțini dintre oamenii tineri și foarte tineri au
Crin Antonescu nu este de acord cu imunitatea parlamentarilor by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/39822_a_41147]
-
colț de ziar, dar parcă nu-ți vine să rîzi. Efectul de real, atît de drag teoreticienilor, îți inhibă mușchii zîmbetului. Ca să nu mai spunem că iubirea se măsoară în cifre (ani, înălțimi și, vai, conturi) și se află dezlegînd șarade. Capcane pentru oameni fericiți, după scripturi (și după citatul din Eminescu...). În stilul tautofoniilor e rescris Ecou tîrziu: "Orice ziar e eveniment, e,/ 'n grafemuri grave, un van portret:/ suspectă umbră, - al zilei Z.../ Orice ziar e, -n aieve, niente
Literatura sugativă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9412_a_10737]
-
curs invitației dv. și vă comunic un scurt text. Vă rog să-l citiți cu atenție și să-mi spuneți dacă știți cine l-a scris, cînd și unde l-a publicat și la cine se referă. Nu e o șaradă. Dacă pare un joc, trebuie să precizez că nu este al meu, ci al istoriei literare. Iată textul: "După Bestia dlui deputat Diamandi, piesa în care autorul a țintuit la stîlpul infamiei o femeie din aristocrația de astăzi, iată-l
SCRISORI CĂTRE EDITORIALIST () [Corola-journal/Journalistic/13760_a_15085]
-
nu atîrnă la destin, fiindcă ,în fiecare clipă este cuprins ceva care nu se face trecut și care-i prisosește soartei." Un simplu joc, un amuzament de vîrstă barocă, din care Petru Creția face un text încîntător și clasic. O șaradă cu morți și-nvieri care nu sînt, nici una, de-adevărat, cum nu erau, niciodată, în povești. Acolo unde eroul are un pieptene și maștera are o oglindă, instrumente fasonînd, amîndouă, o imagine disputată, egal, de rău și de bine. Și-
Ape-ape by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11250_a_12575]
-
manierism" de opera severineano-timișoreanului poet. Rezolvare pragmatică, avantajoasă din toate punctele de vedere, pentru că îi scutește pe cei în cauză de prea multe comentarii și implicit de foarte posibile alunecări în ridicol. Pentru că poezia lui Șerban Foarță este o perpetuă șaradă în care niciodată ceea ce se vede nu este ceea ce pare a fi. Stilul Foarță, probabil marca cea mai protejată din lirica românească, este un amestec între spontaneitate - improvizația după ureche demnă de un lăutar rutinat - și erudiție rafinată, de doctor
Vă place Foarță? by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13840_a_15165]
-
un ritm mult mai expresiv decît cel livresc. Bușulenga vorbea mai bine decît scria, oralitatea ei lăsînd să transpară exact elementul pe care erudiția îl ucidea: căldura vieții. În acest caz, dintr-o ființă de ritual redevenea o ființă de șaradă, atrăgătoare și cuceritoare prin libertatea spiritului.
Ritmuri memoriale by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6664_a_7989]
-
Dinu Flămând Mîngîind amenințător Fisură în dodecaedrul zorilor, noaptea și-a ratat din nou întunericul absolut; silabisești pe buzele răsfrînte ale nimicului începutul șaradei oedipiene. Gălăgios patetism al duratei Prezentîndu-se în impostură de dar divin, însă rănile somnului rămîn deschise, iar din tavan atîrnă zdrențe de întuneric mîngîind amenințător creștetul lucrurilor. Bătrînul Plinius La ieșirea din somn lumina zilei surprinsă e o pisică lingînd
Poezie by Dinu Flămând () [Corola-journal/Imaginative/14271_a_15596]
-
textul tău. Răspuns și întrebare Ce te faci cu răspunsul acesta inextricabil ostenit de-a bîjbîi mereu după sine de-a-și absorbi propriul întuneric aidoma unui orb cînd nu mai există nici întrebarea. Călătorie Degetul de piatră-al statuii dezlegînd șaradele vîntului de dimineață ți se-ncrețește pielea cum apele Jiului devine dintr-o dată prea mult frămîntat mormîntul moale cum ceara și moartea proorocește aidoma unei flori din goana mașinii la marginea pajiștii cum a unei coli de hîrtie cu suspine
Poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/7242_a_8567]
-
rostirea toată e în odihnă însă deodată hiatul tresare sintagma se-ntinde ca o râmă mai mare și-n capul frazei - pripită - adjectivele inflamate vomită e o dezordine acră și reflexivă punctele se albesc în derivă virgula-și lansează-n șaradă temute uzurile de paradă dar totul se stinge ușor în ritm de confetti: prin holul dezastrelor trece Rosetti sonet sobor al vocii mele îmi sparg fumul exact când nu mai am nimic de zis sunt agățat în sârme-interzis și buzele
Poezie by Gheorghe Istrate () [Corola-journal/Imaginative/11429_a_12754]
-
Cosmin Ciotloș Ceea ce amenința să devină o "trilogie artistică" autohtonă - după modelul aceleia academice a lui David Lodge - a fost deturnat la timp și în chip fericit. După ce, în Căderea Bastiliei, Horia Gârbea compunea mici șarade (nostime, ce-i drept) pornind de la lumea literară bucureșteană, promisiunea unui roman cu subiect desprins din culisele teatrului părea să dubleze miza, cu șanse, însă, înjumătățite. În cele din urmă, recentul său volum (Crime la Elsinore, Editura Cartea Românească, 2006
Căderea Elsinore-ului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Imaginative/10096_a_11421]