492 matches
-
de ironii -, semnat de jurnalista Fanny Tarrant. Aceasta și-a cîștigat o notorietate negativă printre VIP-urile culturii britanice, datorită modului tendențios (aproape pervers) în care își face interviurile, cu scopul declarat de a-și discredita interlocutorii. Sam cade victimă șireteniei domnișoarei Fanny Tarrant, fiind ridiculizat serios într-un astfel de text. În disperare de cauză, el sosește la vechiul său prieten, Adrian, pentru a-i propune un tîrg neobișnuit. Îi cere nici mai mult, nici mai puțin decît să accepte
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
specii indigene de către speciile importate de coloniști, de exemplu în Australia și în Tasmania. El remarcase și notase în cartea sa de călătorie că introducerea unui animal de pradă într-un ținut, atunci când speciile pradă nu sunt adaptate puterii și șireteniei nou-venitului, va însemna un prăpăd. A citit, totodată, la sugestia mentorului său Lyell, lucrări ale lui Augustin Pyrame de Candolle despre lupta indivizilor și a speciilor pentru resurse disponibile. Acestor observații le-a asociat pe cele privitoare la influența distrugătoare
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
de viață [...] adaptarea are un sens activ, presupune o voință de transformare”. Atrage în modul cel mai serios atenția că „adaptibilitatea e o sabie cu două tăișuri! Ea poate însemna evoluție, inteligență, finețe, suplețe, progres, după cum poate însemna lașitate, duplicitate, șiretenie, superficialitate. În ea se găsesc conținute virtual și posibilitățile de progres, și de decadență. Totul va depinde de directiva culturală, socială și morală care va fi imprimată poporului de conducătorii săi. Destinul care ne așteaptă e astfel dublu. La răspântie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289120_a_290449]
-
cu un cod purificator. Wagner ar trebui "iubit" și "gustat" ca un "vast basm", ca o plonjare în superbă gratuitate "tămăduitoare": "De pe poziția aceasta a deplinei detașări ne dăm nereticenți pradă cîntecului său vrăjitor. Precum și peste măsură de saturați de șiretenie, pehlivănie, delațiune, minciună și tertipuri, nu șovăim a prețui și proslăvi desuetele entități nibelungice: din depărtări strălucesc intens, ne dau sfatul de a nu le desconsidera". Dar nu avem a face cu o schemă simplificatoare a antinomiei bine-rău. Relativizarea, jocul
Reumanizarea criticii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16311_a_17636]
-
nu înțelegem însă cumva "pluralismul supradeterminării" ca o abdicare a criticii, ca o pacificare factice a unei zone ce n-ar putea fi lipsită de tensiunile confruntării decît cu riscul de-a se aliena. Deși adept al "adaptării domoale, al șireteniei amicale, al ocolișurilor inteligente, al combinațiilor agere, al inovațiilor abile", Virgil Nemoianu e departe de-a exclude ideea de contradicție din cîmpul socio-cultural: "Dar ce, de la Pascal și Kierkegaard încoace sau încă dinainte, de la Biblie, de la alte texte sacralizate, nu
Un româno-american (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14900_a_16225]
-
o lumina albă înțeleaptă, sau pot suna îmbietor excentric, răspândind o lumină multicoloră, ca un curcubeu de sensuri latente. Asta mă face creativ și dă sens perseverenței mele. Dialogul capătă contururi stranii, luând forma noului context, aranjat, firește, cu discretă șiretenie. E un experiment, se poate spune. Adevărul poate înmuguri pe ramura pe care nu te aștepți. Erecția nu are ce căuta aici, deși uneori se insinuează. Ea aruncă cerneală roșie într-o apă și așa tulbure. E un ghem încâlcit
Cum să uiți o femeie by Dan Lungu () [Corola-journal/Journalistic/7575_a_8900]
-
o sepie care se apără. Lupta poate deveni crâncenă și neeroică. Dulceața vieții își cere drepturile, chiar și prin ecouri. Discuțiile banale pot aluneca spre ispită, sunt fructe mici și parfumate din care poate ieși o dulceață pe cinste. Atunci șiretenia e înșelată și vânătorul își descarcă pușca în piept. Accident, putem zice. Cu atât mai bine, cu atât mai rău. Din eșecuri se întrupează Electra. Deși încercăm să fim una, între mine și Marga rămâne mereu un strat impermeabil de
Cum să uiți o femeie by Dan Lungu () [Corola-journal/Journalistic/7575_a_8900]
-
idealismul, abnegația personală, probitatea, bunătatea și neprihănirea vieții particulare, simpla lor enumerare făcîndu-te să înțelegi că un volum ca Etica politică, deși iremediabil desuet, poate într-o zi să devină actual: deocamdată, mesajul lui e prea înalt pentru nivelul de șiretenie cinică a actualei pegre politice.
Codul onoarei politice by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5985_a_7310]
-
și impunitatea. Nimic din ceea ce face Malik nu este legal, cu toate acestea, drumul primejdios pe care merge duce către lumină, este un drum prin junglă, croit cu maceta, extenuant, care cere viclenia animalului de pradă, spirit de observație și șiretenia furișatului prin ierburile înalte. Malik are permanent o privire de animal hăituit, animal de pradă, o privire furișată, piezișă, mimând o falsă neatenție în timp ce mușchii sunt încordați pentru săritură, o privire care ocolește oamenii pentru a le cădea în spate
Profetul, drogurile și italienii by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6441_a_7766]
-
și nu din evidența ei de la capătul versului. Ar fi meșteșugul meu mai bogat semănând-o ca pe-o sămânță în pământul textului decât la perete, ca o gaură de șoarece fără șoarece, rima, la ce? Rima la ceva, cu șiretenia fricii veghind între cuvintele ce acompaniind-o și acoperind-o îi fac piedestalul, mormântul și muntele mai înalt între munți. Mult câte puțin Masă de lacrimi potirul cu pâine și vin, Masă sfințită de Sângele și de Trupul. Trupul își
Poezie by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/9785_a_11110]
-
înțelegerea și prietenia istorică arătată iluminiștilor, gânditorilor Franței, care au pregătit republica și drepturile moderne ale unui popor făcând din libertate țelul suprem al existenței. Ecaterina, patroana luminată a acestei gândiri, o împărăteasă criminală, triumfătoare, conducând imperiul rus prin îndrăzneală, șiretenie și cruzime, cu rezultatele magnifice ale politicei, având în vedere interesele Rusiei, ca națiune, nu și ale poporului rus, condus cu mijloace ne-democratice, totuși admirate de acest popor rus, căruia totdeauna, în decursul istoriei sale, i-a plăcut să
Maria-Antoaneta sau indulgența istoriei by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6670_a_7995]
-
orice conduită, oricît de aberantă. Ne credeam niște inițiați în stare să descîlcim meandrele sufletului. Vroiam să înțelegem de ce cutare coleg se purta bizar? Era îndeajuns să-l învăluim în trei formule freudiene și îi descopeream coeficientul de servitute față de șiretenia impulsurilor inconștiente cărora le slujea fără să bănuiască. De la conduita psihopaților treceam la opera autorilor iluștri. Vroiam să știm de ce Cioran își spurcă țara și-l acoperă de insulte pe Dumnezeu? Simpla invocare a frondei față de autoritatea paternă ne dădea
Apostatul by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2469_a_3794]
-
maculatură", s-ar putea spune că prezentul e butaforie. În rolul principal, în postura de intelectual amărît - un profesor de română cu o față de "nimeni în proză" și cu o "viață de cacao" -, Mircea Diaconu aduce o seninătate și o șiretenie a disperării, combinate cu un grăunte de nebunie. "Nu-mi venea să cred: îmi plăcea la nebunie!", zice personajul despre "reprezentațiile" experimentale de cerșetorie, pe care le dădea prin restaurante, seară de seară, de luni pînă vineri, alături de o falsă
Unora le place cerșitul by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/15032_a_16357]
-
oferit de curând o nouă mostră din excepționala carieră de „foarte elocvent intelectual” a lui Vadim. Textul, o delațiune de proporții pantagruelești, este o scrisoare adresată de către poetul preferat al Elenei Ceaușescu șefului statului. Adică lui Pingelică, analfabetul care, prin șiretenie, crimă și intimidare, a preluat puterea în România. Ei bine, în fața acelui avorton al istoriei, Vadim se prosternează cu o grețoșenie inimaginabilă, lingând tălpile și icnind fascinat de „magnifica personalitate” a prostănacului din Scornicești. Rareori am avut un sentiment al
Triumful resentimentului by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13376_a_14701]
-
iubitul s-a întors de la Constantinopol cu gutuile galbene/ Fatma din lumea de dincolo i-a surâs amar”). Asumându-și privirea balcanicului, căutătoare de simboluri și povești ascunse, Lidija Dimkovska nu renunță la filtrul rațiunii („Poetul - din străinătate - observă cu șiretenie paharul meu banal; /eu pot să-mi filtrez propria viață, separând apa chioară”, Apă chioară). Simbolurile rămân, însă mascate de foarte multe cuvinte - atât de multe, încât traducătorii (o elită de poeți-traducători, unul mai talentat ca altul) abia fac față
„Poate există suflet turc“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3076_a_4401]
-
scriitorului. Însă cea mai frumoasă interpretare a romanului mi se pare cea indusă de autor - o replică polemică a Odiseii homerice, un dialog cu scenariul mitic cel mai cunoscut al întoarcerii acasă, o răsturnare spectaculoasă a arhetipului reprezentat de Ulise: șiretenia în vremuri de război, rătăcirea (la propriu și la figurat), încercările numeroase, deghizările, iubirea față de Penelopa și de față de fiul părăsiți ca să plece la război. Personajul-narator al romanului este un copil singuratic, pendulând între viața alături de mamă și vacanțele petrecute
Secretele părinților by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/8796_a_10121]
-
pe care l-aș numi "al întreprinzătorilor", al oamenilor dotați pentru afaceri, care și-au propus să facă din BOR instituția cea mai bogată din România. În fruntea celuilalt grup, al "ideologilor", s-a înstăpânit deja, cu binecunoscutul amestec de șiretenie și intoleranță, Vincențiu Ploieșteanu, episcop vicar patriarhal, o trompetă nervoasă prin care au început să se scurgă tot felul de semne ale intoleranței pe care biserica majoritară din România pare s-o îmbrățișeze. Cred că e datoria fiecărui stat de
Agenții secreți ai divinității by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9113_a_10438]
-
culturală pe care europenii o resimt față de un popor cu o tradiție grandioasă, la mijloc e altceva: e încrederea pe care rasa nemților o inspiră în genere, acea putere de a fi principiali și serioși, într-o lume guvernată de șiretenie, duplicitate și înțelegeri de culise. Deși învinși, nemții încep să aibă din nou dreptate, spre exasperarea celor care nu suportă ideea unei expansiuni europene a spiritului german. Iar Joachim Gauck stă pe valul acestei expansiuni, străduindu-se să nege evidența
Memorii politicoase by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3319_a_4644]
-
dar pulsațiile sinucigașe pe care Occidentul și le încurajează de ani buni mă gândesc la "pacifismul" cu nuanțe de comunism și lașitate care-a cuprins lumea civilizată puteau să interfereze dramatic cu luptele din teren. Se vorbea de cursele și șireteniile în care orientalii sunt mari meșteri și despre decimarea aliaților în eventuale lupte de gherilă urbană. Partea respingătoare era că toate aceste supoziții nu proveneau din surse militare și nu trădau necesarul spirit de precauție, ci din defetismul bolnăvicios o
Hoțul din Bagdad by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14000_a_15325]
-
facă presiuni. Desperado nimerit cam aiurea în bătălia condusă metodic din umbră, Cozma a fost folosit cu cinism, iar atunci când a pretins să interpreteze și partituri de solist, protecția de circumstanță s-a volatilizat, lăsându-l descoperit pe toate flancurile. Șiretenia cu care Ion Iliescu a răspuns, în primă instanță, întrebărilor legate de eventuala grațiere a ortacului sugera că pentru cotrocean soluția actuală n-ar fi dintre cele mai rele. Cum "toleranța" e la Ion Iliescu o formulă de existență, iată
Grațiere și greață by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15930_a_17255]
-
kairos pentru vagabonzii care se imaginează călătorind doar fiindcă locuiesc în vagoane abandonate pe linia moartă) sigur că ești înspăimîntat și gata să asiști în efigie la propria-ți dispariție dar în același timp chicotind fiindcă tocmai scoți din mînecă șiretenia uitării bine plasate
Poezii by Dinu Flămând () [Corola-journal/Imaginative/10840_a_12165]
-
prealabil, interlocutorul a ridicat mîinile deasupra capului, testînd simbolic identitatea noului venit (Sorensen 46). Pe de altă parte, Sorensen arată mistria ascunsă în mantie, care este, cu adevărat, un instrument masonic (atît operativ, cît și speculativ) și un cod, sugerînd șiretenie și determinare în acțiune, atributele incontestabile ale naratorului revanșard. Astfel, Sorensen concluzionează: "Dacă atît Montresor cît și Fortunato sînt francmasoni, Ťmiile de răutățiť făcute de Fortunato indică faptul că ș...ț el a trădat un alt membru al confreriei și
Povestiri din criptă by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/7672_a_8997]
-
cerut o reconstruire anatomică treptată, memoria românilor trebuie refăcută încetul cu încetul. O națiune care nu se adună organic în jurul suveranului e destinată unei decadențe grobiene de tip republican, fenomen definit prin: indolență, lipsă de scrupule, lipsă de onoare și șiretenie. Doina Uricariu recurge la trei analogii pentru a întări nevoia trezirii românilor la pragul conștiinței monarhice. Prima invocă îngroparea Pompeiului sub lava Vezuviului, istoria românilor cerînd același scrupulos procedeu de dezgropare la care s-au dedat arheologii italieni în efortul
Epoca moșmoanelor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5329_a_6654]
-
se petrece, e adus de dușmani. Suportă povara serviciului împotriva conștiinței, vrea să renunțe, dar domnitorul nu-i dă încuviințarea. Ca într-o potriveală nefastă, logofătul e însuflețit numai de planuri luminoase, dar istoria cea mașteră, întruchipată în afurisită de șiretenie indigenă, îi strică socotelile. În jur capetele cad, miniștii sînt izgoniți, oamenii mor, dar Suțu fluctuat nec mergitur. Se clatină dar nu se scufundă, miel onest rătăcit într-o haită de lupi. Să citim o mostră de autoportret nepărtinitor: „Am
Prevaricatorul Emerit by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2598_a_3923]
-
de ani buni girul marilor universități și fundații din străinătate să fie tratate la ele acasă ca niște paria, în timp ce productele mai vechi și mai noi ale submediocrității să fie finanțate din oficiu, deși nu produc decât neant. Evitarea cu șiretenie a concurențialității și a evaluării obiective a (non)muncii lor înseamnă, în cele din urmă, furt calificat! Dacă vreunul dintre diriguitorii fondurilor pentru cercetare și pentru acțiuni culturale își asumă un astfel de risc, n-am decât să-i urez
Svejk, precursorul lui Iliescu by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16027_a_17352]