912 matches
-
al III-lea, căsătorit cu principesa Victoria, fiica reginei Victoria a Marii Britanii. Elena s-a născut la 2 mai 1896 la Atena. În copilărie a fost crescută de o guvernantă engleză (Miss Nicholls) și a avut drept servitoare pe o țărancă Rosa, care avea să îi rămână în serviciu decenii întregi. Din copilărie a purtat porecla Sitta, consecință a încercărilor fratelui ei mai mic Alexandru de a pronunța cuvântul englezesc sister (). Copilăria și-a petrecut-o în Atena, vlăstarele familiei regale
Regina mamă Elena () [Corola-website/Science/303742_a_305071]
-
gruparea avangardistă ""Bubnovîi Valet"" ("Valetul de Caro"), orientarea lui artistică nu este totuși conturată. Alături de tablouri influențate de pictorii francezi contemporani, realizează și compoziții de artă primitivă, caracterizate de simplitate și realism naiv cu tematică inspirată de viața satului rus ("Țărancă cu un copil și cobiliță", 1912). În 1912, împreună cu Larionov și Goncearova, Malevici părăsește gruparea "Valetul de Caro"; în martie, participă cu toții la celebra expoziție intitulată ""Oslinîi Chvost"" ("Coada de măgar"), unde Malevici își prezintă lucrările sale "cubofuturiste". Influențat de
Kazimir Malevici () [Corola-website/Science/311794_a_313123]
-
anii 1915, 1924 și 1929 - dar aceste versiuni individuale se deosebesc unele de altele. Niciunul dintre "pătrate" nu este cu adevărat un pătrat geometric, laturile lor nu sunt egale. ""Pătratul roșu"", denumit de artist cu ironie "Realism vizual al unei țărance în două dimensiuni", nu este mai regulat decât cel negru, apare alungit în sus și la dreapta. Grație acestor deformări, pătratul roșu prinde viață, este parcă în mișcare. Înțelegerea paradoxală a "odihnei dinamice" cu care artistul operează aeseori în prelegerile
Kazimir Malevici () [Corola-website/Science/311794_a_313123]
-
și-l găsește încă o dată la Miorcani, unde, asemănându-se cu Dinu, pictează un complex și admirabil portret al bunicii - Maica, spirit prin excelență democrat, mai precis, demofil, în contrast cu grandpapa, "cel mai tiranic feudal". Ea lucra cot la cot cu țărăncile, "spălând pe jos, frecând, vopsind, tencuind," vorbind la fel cu ele. Mai toată ziua în compania lor îi doftoricea pe toți amărâții satului, se umplea de păduchi și ea și nepoata, luată ca ajutor, care, trimisă în alt an tot
O mare familie de scriitori by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Memoirs/6890_a_8215]
-
pe pânză pe care le-a aplicat pe suprafețele de decorat. Tematica lucrărilor de la Kalinderu este lipsită de claritate și anecdotica destul de confuză. Afirmația poate fi argumentată prin faptul că în mijlocul unor nuduri care aparțin unei concepții bahice, apare o țărancă îmbrobodită care are o vestimentație specifică satelor rurale românești. Ion Zurescu a fost de părere că o astfel de compoziție nu pare a fi justificată de niciun considerent estetic. Lucrările murale pe care Verona le-a realizat atât în palatul
Arthur Verona () [Corola-website/Science/308778_a_310107]
-
ci doar că merge „în Grecia ca la birou” și aspiră la o vacanță mai exotică. Aerele de superioritate (de fapt, disprețul de clasă) ating apogeul când desconsideră o fetiță, colega de clasă a fiicei ei, pentru că e săracă, o „țărancă”, și părinții îi sunt plecați la muncă în Spania. Continuăm cu <strong>Sandra</strong>, sora lui Lary, cea care e exagerat de afectată de o discuție despre comunism și suferă până la lacrimi pentru că <strong>Tanti Evelina</strong> apără realizările regimului
Ierarhie și reprezentarea adulterului în Sieranevada () [Corola-website/Science/296158_a_297487]
-
acceptat acest concept, revista „Vatra” devine și un precursor al curentelor ideologice și culturale de la „Sămănătorul”. George Sfetea propunea un format de copertă executat de către pictorul Nicolae Grigorescu, cu care el mai colaborase. Propune un model după tabloul în ulei „Țărancă cu oile la poiană” în care să apară și un semănător. În final, se acceptă o copertă cu o țărancă torcând, în dreapta semănătorului, și cu aceiași simbolistică pe care pictorul o gândise pentru îmbrăcăminte. Desculță, simbolizând viața de la țară, cu
Sămănătorul () [Corola-website/Science/307761_a_309090]
-
format de copertă executat de către pictorul Nicolae Grigorescu, cu care el mai colaborase. Propune un model după tabloul în ulei „Țărancă cu oile la poiană” în care să apară și un semănător. În final, se acceptă o copertă cu o țărancă torcând, în dreapta semănătorului, și cu aceiași simbolistică pe care pictorul o gândise pentru îmbrăcăminte. Desculță, simbolizând viața de la țară, cu fustă neagră peste genunchi, cu ie și cârpă albă, combinația alb-negru fiind specifică portului popular sibian, ungurenesc, combinezon și brâu
Sămănătorul () [Corola-website/Science/307761_a_309090]
-
flancau intrarea casei Monteoru de pe Calea Victoriei, Agricultura </b>și <b>Industria Casnică</b>,<b> </b>sculptate de Ioan Georgescu (1858-1898) și Ștefan Ionescu Valbudea (1856 - 1918) în 1889. Cele două alegorii au fost destinate să prezinte două ocupații importante ale țărăncii române. Creatorii lor au recurs la canonul de reprezentare clasic, optând pentru idealizarea frumuseții, fapt care ar putea avea și o consecință pozitivă în percepția oamenilor muncii, deși ocultează celelalte aspecte ale realității lor. Corpul atletic al oamenilor muncii este
Reprezentări ale muncii în arta românească modernă ante-1945 () [Corola-website/Science/295672_a_297001]
-
de Verussi și care au fost păstrate se numără tablourile "Portretul lui Napoleon al III-lea", copie executată după tabloul lui în 1868, pe când se afla la studii la Paris, în prezent expus la Muzeul de Artă din Timișoara, și "Țărancă", ulei pe pânză aflat în colecțiile Muzeului Național de Artă al României din București. Verussi a executat și pictura murală interioară a Bisericii „Sfântul Gheorghe” - Eternitate din Iași.
Petru Verussi () [Corola-website/Science/331836_a_333165]
-
poetul Vladimir Maiakovski. Malevici își dezvoltă ideile, cinci ani mai târziu (1920), în studiul ""ul ca model al nonreprezentării"", text ce va fi cuprins în volumul ""Lumea nonreprezentării"". Tot în anul 1915 pictează tabloul ""Pătrat roșu: pictură realistă a unei țărănci bidimensionale"", pentru ca în 1919 să realizeze tabloul ""Pătrat alb pe fond alb"", care închide provizoriu ciclul experimentelor suprematiste. Formele utilizate în pictura suprematistă sunt în mod esențial bidimensionale. Malevici nu pictează într-o manieră expresivă ca Wassily Kandinsky, ci își
Suprematism () [Corola-website/Science/299421_a_300750]
-
obținute sunt de remarcat Ursul de Argint pentru contribuție artistică deosebită în domeniul sunetului la Festivalul Internațional de Film de la Berlin (2009) și „Descoperirea europeană a anului” la Premiile Academiei Europene de Film (2009). Cu 11 ani înainte de începutul acțiunii, țăranca unguroaică Katalin Varga (Hilda Péter) făcea autostopul pentru a ajunge în satul în care locuia. O mașină a oprit în dreptul ei și doi bărbați necunoscuți și prietenoși s-au oferit să o ducă acolo, dar au oprit mașina la marginea
Katalin Varga (film din 2009) () [Corola-website/Science/323741_a_325070]
-
adevărate. În arta sa se observă o accentuată tendință de “bizantinizare”, atât în tratarea portretelor, cât și în compoziții. Personajele capătă aer de austeritate, în timp ce chipurile, departe de a fi rigide, degajă noblețe, puritate, fiind impregnate de multă sensibilitate ("Bucovineană, Țărancă cu maramă," ș.a.). Vigoarea desenului accentuiază eleganța formelor. Impresia de eleganță rafinată este subliniată și de prospețimea și vioiciunea coloritului, în care albul-argintiu și aurul joacă un rol important. Printre lucrările sale care ating perfecțiunea se află: "Maria România" și
Elena Greculesi () [Corola-website/Science/306438_a_307767]
-
expresiei, exigența transfigurării spațiului și a obiectelor dar și sugestia poetică sunt tot atâtea calități picturale surprinse în tablourile Elenei Greculesi. Acestea au încărcătură emoțională, degajă calm și echilibru, fascinează spiritul liric și îndeamnă totodată la reflecție. "Celelalte lucrări (“Bucovineană”, “Țărancă cu maramă”, “Profil”, “Nalbe”, “Flori de primăvară” etc.) se disting prin esențializarea subiectelor și prin cromatismul acordurilor proxime de griuri colorate, în game reținute și evocatoare. Portretele sunt marcate de un benefic laconism al formelor cu aluzive trimiteri etnofolclorice, iar
Elena Greculesi () [Corola-website/Science/306438_a_307767]
-
ofițer de honvezi și-l lovește cu pumnul pe notarul Pălăgieșu, reprezentantul statului dualist. În cele din urmă, Apostol își regăsește credința în Dumnezeu și bucuria de a trăi și, revenit pe front, își găsește un refugiu în dragostea pentru țăranca unguroaică Ilona Vidor. Faptele sale devin iraționale, nemaifiind izvorâte dintr-un fundament rațional sau dintr-o reacție patriotică, ci dintr-o obsesie religioasă și umanitară, dintr-o dorință de iubire și de eliberare. Personajul își însușește un umanitarism naiv de
Pădurea spânzuraților (roman) () [Corola-website/Science/302332_a_303661]
-
Ailenei (Colea Răutu). Trupei comandate de maiorul Andrei i se alătură frații căpitanului Luca, care fuseseră voluntari în Armata Română și s-au întors în sat atunci când au aflat de masacru: Mitru (Șerban Ionescu) și Onuț (George Mihăiță), o tânără țărancă (Ileana Popovici) și alți câțiva săteni ce știau să folosească armele. Românii îi atacă pe mercenari pe ulițele satului și apoi în pădure, iar mercenarii se retrag în castel. Colonelul își acuză oamenii de lașitate și îi avertizează că vor
Capcana mercenarilor () [Corola-website/Science/312056_a_313385]
-
călare pe mârțoaga sa, Rocinanta, înarmat cu arme din carton. Întocmai ca eroul din romanele de aventură pe care le citea, Amadis de Gaula, el își alege o domniță căreia să-i dedice victoriile din bătălii: Dulcinea del Toboso, o țărancă dintr-un ținut vecin, pe numele adevărat de Aldonza Lorenzo, dar care în realitate nu era nici nobilă, nici frumoasă. În drumul său, el se oprește mai întâi la un han, pe care îl ia drept castel, și confundând hangiul
Don Quijote de la Mancha () [Corola-website/Science/314625_a_315954]
-
datorită povestirilor din prima parte a romanului. Acum se tratează mai în profunzime tema deziluzionării. Don Quijote ajunge batjocura mai multora, iar până și Sancho își înșală stăpânul. Nevoit fiind să o găsească pe Dulcinea, el îi prezintă lui Don Quijote trei țărance sărace, pe care le dă drept Dulcinea și însoțitoarele ei. Pentru că Don Quijote vede doar țărăncile, și nu o nobilă doamnă, Sancho pretinde că acesta este vrăjit și de aceea nu poate vedea ,adevărul". În cele din urmă Sancho este numit
Don Quijote de la Mancha () [Corola-website/Science/314625_a_315954]
-
Don Quijote ajunge batjocura mai multora, iar până și Sancho își înșală stăpânul. Nevoit fiind să o găsească pe Dulcinea, el îi prezintă lui Don Quijote trei țărance sărace, pe care le dă drept Dulcinea și însoțitoarele ei. Pentru că Don Quijote vede doar țărăncile, și nu o nobilă doamnă, Sancho pretinde că acesta este vrăjit și de aceea nu poate vedea ,adevărul". În cele din urmă Sancho este numit guvernator al insulei Barratoria, și, deși se dovedește capabil, renunță. Don Quijote se întoarce acasă, unde
Don Quijote de la Mancha () [Corola-website/Science/314625_a_315954]
-
identificarea: artiștii nu reușesc încă să redea eroul pozitiv contemporan în toată complexitatea lui, dar în opinia autoarei, trebuie apreciat faptul că oamenii muncii se regăsesc în lucrările lor. ”Când la prima Expoziție Anuală din 1948 a apărut portretul unei țărance ufederiste, de Titina Călugăru - cu toate deficiențele de desen, de construcție, cu toată cruditatea culorilor - această lucrare avea marele merit de a fi scos în evidență un aspect important al creșterii elementului nou. Ea sublinia evenimentul de mare însemnătate al
Realism socialist și gen - Feminitate în discursul criticii de artă în deceniul al șaselea () [Corola-website/Science/296141_a_297470]
-
veacuri de-a rândul au suferit jugul unei duble exploatări. În acest portret se întrevedea deja licărirea conștiinței ce se trezește, era sugerată forța care a dormitat atâta vreme și care se va afirma cu mai multă tărie în portretul Țărancei din Bistrița, al aceleiași pictorițe (din anul 1954). Aici vedem o nouă țărancă la care a dispărut ușoara timiditate a ufederistei. Ea are în schimb chipul luminos, cu priviri agere, ținuta mândră și dreaptă a unei muncitoarele libere a ogoarelor
Realism socialist și gen - Feminitate în discursul criticii de artă în deceniul al șaselea () [Corola-website/Science/296141_a_297470]
-
se întrevedea deja licărirea conștiinței ce se trezește, era sugerată forța care a dormitat atâta vreme și care se va afirma cu mai multă tărie în portretul Țărancei din Bistrița, al aceleiași pictorițe (din anul 1954). Aici vedem o nouă țărancă la care a dispărut ușoara timiditate a ufederistei. Ea are în schimb chipul luminos, cu priviri agere, ținuta mândră și dreaptă a unei muncitoarele libere a ogoarelor, cu caracter deschis și dârz, hotărâtă să apere noua sa viață.” Și în
Realism socialist și gen - Feminitate în discursul criticii de artă în deceniul al șaselea () [Corola-website/Science/296141_a_297470]
-
de la drumul nou viața satului său, că va fi necruțătoare, dar dreaptă, cu dușmanii poporului.” (p.10) Mai departe, discutând despre portretul Mariei Zidaru, președinta gospodăriei agricole colective Drumul lui Lenin, de Lidia Agricola, autoarea eseului remarcă: ” Ne apare aici țăranca devenită în regimul nostru conducătoare de unitate socialistă. Meritul pictoriței Lidia Agricola este de a fi reliefat acele calități ale eroinei sale - ca inteligența sănătoasă, energia creatoare, voința fermă și încrederea în forțele proprii - prin care ne convinge de capacitatea
Realism socialist și gen - Feminitate în discursul criticii de artă în deceniul al șaselea () [Corola-website/Science/296141_a_297470]
-
lemn, se sfătuiesc, dincolo de concretul vieții de fiecare zi, integrând parcă experiențele tuturor înaintașilor lor. Dincolo de această fascinație a reprezentărilor fantastice, descoperim însă și nevoia de a înscrie tot ce aparține omului, în compoziții ca ""Buciumașul" (1947), "Dans Oșenesc" (1947), "Țărancă cu coșul" (1942), "La fân" (1958), "Recolta" (1960)" sau ""Horitoarea" (1958)", pentru că toate aparțin aceleiași viziuni, dominate de observarea unor crâmpeie de viață. Materialul său preferat, lemnul, accentuează volumele și le dă pregnanță în spațiul pe care îl propune substanța
Gheza Vida () [Corola-website/Science/300727_a_302056]
-
din sat erau la început date în schimbul alimentelor (zahăr, ulei sau pâine). Cum grămada de șosete a început să crească din ce în ce mai mare, cu timpul trocul s-a transformat într-un adevărat proiect la care participă 125 de femei din sat. Țărăncile tricotează aproximativ 10.000 de perechi de șosete, mănuși, căciuli, pulovere sau papuci de pâslă care ajung la depozitul central din Naumburg (Germania), de unde se vând în toată țara, sau la cafeneaua internațională din Viscri. Este o așezare din podișul
Viscri, Brașov () [Corola-website/Science/300982_a_302311]