4,325 matches
-
cu o singură cameră. Regizorului i-au reușit multe astfel de cadre ca director de imagine. „Voiam să captez publicul și să-i fac să se simtă de parcă ei s-ar fi trezit în pat, de parcă ei ar fi auzit țipătul; să-i transpun în mijlocul acelui infern brutal. Făcând asta, am stabilit tonalitatea pentru întreg filmul drept una reală și viscerală.” Echipa de scenografi au construit decorul pentru camera vecinilor, locul unde începe totul, în curtea din spatele casei familiei Form. Echipa
etst by http://www.zilesinopti.ro/articole/8093/note-de-productie-annabelle [Corola-blog/BlogPost/96612_a_97904]
-
nou, ca și aseară, la impulsul de a ieși, simt o senzație neplăcută de gol în stomac și merg să-mi curăț un măr. Îmi fac și o cafea, apoi îmi aprind o țigară. Toată noaptea cântase muzica, se auzuseră țipete, chiote, tropăituri, sugerând desfășurarea unei petreceri de pomină. Dormisem pe apucate, spre ziuă și în cursul zilei, mai ales, când, probabil, adormiseră și ei. Îmi iau inimma în dinți, îmbrac geaca roșie, îmi atârn de gât ecusonul cu numele și
DRUMUL APELOR, 28 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2256 din 05 martie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1488721950.html [Corola-blog/BlogPost/376325_a_377654]
-
beton în coastă, atât cât putea fi văzut prin parbriz, în lumina slabă a lămpilor. Înainte de a porni motorul, bărbatul s‑a uitat la ea și i‑a vorbit batjocoritor, acoperindu‑i cu voce guturală scâncetele ce se transformau în țipete scurte: - Liniștește‑te, târfulițo! Am ajuns. A pornit motorul și a demarat în trombă, urcând forțat circa 15‑20 de metri peste barele de fier‑beton ce traversau învelișul drumului amenajat special, până în fața unei case. După ce a oprit motorul
CHEMAREA DESTINULUI (2) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 280 din 07 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_2_.html [Corola-blog/BlogPost/355583_a_356912]
-
Și mă inundă cu-a sa vitalitate, Cu-a sa mână credincioasă Mă conduce-n a zilei taină Și-n al clipei curcubeu. Vela se desface tulbure-n bătaia adierii ceasornice Și zbaterea-mi osoasă sporește; Catargul se lovește-n țipete anonime, Dihănii de valuri spumoase Ce invadează seva suflării mele, Gata să mă muște, gata să mă simtă prăpădit, Gata să mă mestece, gata să mă digere... Cu Nun cel veșnic mă îmbrățișez Și cu măști mă învelesc grăbit Să
PARTEA I DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2148 din 17 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479393492.html [Corola-blog/BlogPost/342957_a_344286]
-
fin pulsând Își căntă dorul când văzut-au Ochi precum ele viu arzând Pești înotând în apa calmă Se-ntreabă mut de știu de noi Și nu-nțeleg unde plecat-am De ce nu suntem amândoi? Toate ne cheamă deopotrivă Cu țipătul lor lamentabil Ci nu știu vai,că în iubire Ce-a fost,e cert irepetabil... DAN MITRACHE Referință Bibliografică: CHEMAREA MĂRII / Dan Mitrache : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1191, Anul IV, 05 aprilie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014
CHEMAREA MĂRII de DAN MITRACHE în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Dan_mitrache_1396707422.html [Corola-blog/BlogPost/347736_a_349065]
-
Publicat în: Ediția nr. 1787 din 22 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului 22 Noiembrie 2015 Mă duce gândul înspre-Acasă, De Dealul unde mieii pasc Vecie cu lumină deasă, Lumina-n care eu mă nasc, S-ascult acolo dinspre zori Același țipăt plin de viață Venit de dincolo de nori, Dar nașterea ce greu se învață! Mi-e dor de-un leagăn de nuiele! Și Mama a plecat curând, Ea nu mai leagănă sub stele Un gângurit de prunc flămând; Acolo-n Cer
MI-E DOR DE-UN LEAGĂN DE NUIELE... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1787 din 22 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1448184217.html [Corola-blog/BlogPost/382633_a_383962]
-
de mult pieriți. Foști trubaduri. Iar dansul blândelor fecioare cu rochii largi subțiri , de borangic revine-n vechile săli goale. Seniorii le privesc cu ochii reci,nici foame, nici pasiune. Sunt de piatră. Iar lupul tremură de indignare, compasiune. Urmează țipete dezordonate de lilieci bolnavi de întuneric și miasme. Vin priculicii ce înveselesc castelul. Și lupul urlă lung de groază , gelozie. Dar poți sări pe stânci? E nebunie. Două cadrane - ochii lupului, în ele trece timpul. Se mută Soarele în casa
LUPUL SINGURATIC de BORIS MEHR în ediţia nr. 1072 din 07 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Lupul_singuratic_boris_mehr_1386398484.html [Corola-blog/BlogPost/363319_a_364648]
-
de clipă chiar. Deci te obliga să iei o atitudine. Căci nu puteai să cedezi: era proba de credință sau de necredință. Nu te jucai. Dar nu m-am folosit așa, până în adâncul deliberativ al lucrurilor, ca la căpătâiul morților. Țipete... sentimente omenești... muribunzii vedeau draci, așa cum știm că vin. Vedeau păcatele așa cum le-au făcut, nu cum le-au spovedit. Și vroiau sa le spovedească, dar nu mai puteau... Înapoi nu se mai putea, căci venise aia, moartea. Moartea nu
TREBUIE SĂ ŞTII SĂ MORI ŞI SĂ ÎNVIEZI ÎN FIECARE ZI. PENTRU CĂ VIAŢĂ ÎNSEAMNĂ MOARTE CONTINUĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Trebuie_sa_stii_sa_mori_si_sa_inviezi_in_fiecare_zi.html [Corola-blog/BlogPost/372136_a_373465]
-
Acasa > Stihuri > Semne > TĂCERI TĂCERILE Autor: Anne Marie Bejliu Publicat în: Ediția nr. 1356 din 17 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului mai mult decât întâmplare în sfera de gânduri nuca de sunete din cântecul greierului miezul și-l răsfrânge risipește țipetele nopții zbaterea trupului și trecutul romantism al unei încercări prin care treptele scărilor nu mai încap în clădirile înclinate bete de atâta zgomot zidurile zâmbesc deschid mai larg crăpăturile totul devine o frescă lucrată într-o tehnică incompletă specifică lumii
TĂCERI TĂCERILE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1356 din 17 septembrie 2014 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1410934605.html [Corola-blog/BlogPost/376388_a_377717]
-
prea mare era în țințirim (cimitir). Ulmeniul, fiind la șes, nu ne oferea prea multe oportunități. Țințirimul este unul din locurile de veci, aflat lângă Someș. Noi profitam de faptul că era poziționat pe o cocoașă. Deranjam liniștea morților cu țipetele noastre de bucurie, când alunecam la vale. Dar iarna însăși se pregătea să se cantoneze în țințirim. Soarele începuse să își arate puterea, după o iarnă lungă și grea. Se apropia 1 Martie și 8 Martie. Începea și agitația noastră
FEMEI ŞI FLORI de FLORICA BUD în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Femei_si_flori.html [Corola-blog/BlogPost/341652_a_342981]
-
-n fiecare noapte Și-n fiecare ceas mă cotropești, Mă-nvălui tandru-n înfocate șoapte, A doua zi, iar altul parcă ești. Înger și demon în aceeași carne, Te-adăpostești năvalnic l-al meu sân. Iubirea mi-aș vesti-n țipăt de goarne. Vrei să te părăsesc ori să rămân? Referință Bibliografică: VREI SĂ TE PĂRĂSESC ORI SĂ RĂMÂN? / Camelia Ardelean : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1631, Anul V, 19 iunie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Camelia Ardelean : Toate
VREI SĂ TE PĂRĂSESC ORI SĂ RĂMÂN? de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 1631 din 19 iunie 2015 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1434714540.html [Corola-blog/BlogPost/352926_a_354255]
-
negre lovesc Drumurile neuitate O mână nevăzută șterge lacrimi, Frânturi de ecouri se întrerup Peste chipul... plutitor. Furtuni ale dorului lovesc Firea palidă a zilei. Pe trepte s-așează, Între mine și cer-șuvoi de cuvinte. Cu aripi stranii zbor Peste țipătul munților, Prin păduri albe, virgine, Dincolo de patria zăpezilor. Un cavaler ceresc trimite, Prin cercuri de lumină, mesaje ... Nestinse petale albe, luminând Tăcute - frânturi de neuitare. Valuri de aduceri-aminte Se revarsă cu sărutul aspru Al zilei încă neîncepute, Peste norii dorului
DINCOLO DE COLINELE ALBASTRE (POEME ALESE) de IONEL MARIN în ediţia nr. 899 din 17 iunie 2013 by http://confluente.ro/Ionel_marin_dincolo_de_colin_ionel_marin_1371470277.html [Corola-blog/BlogPost/343693_a_345022]
-
tainice și stranii chemări. Adevărul înalță, curăță, Vindecă rănile din noapte. Lan de vorbe, mlădițe de vis Urcă-n fecioare ale dorului. Iubirea ține cuvintele de mână, Le îmbracă și le zidește, Un templu din tainică lumină. COMOARA DIN INIMĂ Țipăt de șoapte albe, În inimi ecouri, se topesc La flacăra dragostei. Prin arderi de cuvinte, Cresc muguri de lumină. Iubirea, aluatul divin, Renăscând eternul dor al lumii. Nesfârșite valuri de suferințe, Așezate între mine și tine, Deschid cărări de timp
DINCOLO DE COLINELE ALBASTRE (POEME ALESE) de IONEL MARIN în ediţia nr. 899 din 17 iunie 2013 by http://confluente.ro/Ionel_marin_dincolo_de_colin_ionel_marin_1371470277.html [Corola-blog/BlogPost/343693_a_345022]
-
ambalaje liliale Hamali în straie de sudoare Din josul calei vin cu lăzi În bronzul lor e-atâta soare De parcă merg la-mpărțit prăzi Zbenguie-se pescărușii. Înalt, Zborul lor un cod sau o parolă, Duc de la un chei la celălalt Țipete în ritm de barcarolă Un invalid dintr-o umilă Și melancolică, uzată Armonică, cerșește milă Zâmbind de fiecare dată Și noaptea cad imparțiale Mărunte ploi, furtuni concrete Când vin din larguri goelete Cu fructe și coloniale Referință Bibliografică: În golful
ÎN GOLFUL MEU de ION UNTARU în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/In_golful_meu_ion_untaru_1342514484.html [Corola-blog/BlogPost/366792_a_368121]
-
spre păstrare. Alungă-ți teama că nu ne face nimic. - Măria Ta, mai bine înfruntam cel mai fioros dușman, dar în nici un caz nu vreau să am de-a face cu satana! Deodată liniștea din miezul nopții este sfâșiată de țipete disperate urmate de mieunături de pisici și un plescăit în baltă. Abia acum realiză că se află la câțiva pași de lac. - Observi cât este de grijuliu? Ne avertizează să nu cădem în iaz, glumi Valdescu descălecând. Principele scote o
I. PACT CU DIAVOLUL de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1411970169.html [Corola-blog/BlogPost/341080_a_342409]
-
au îndurat de noi, iar pentru întărirea credinței ne-au dat de înțeles că suntem sub paza lor. Deodată pădurea vui de răsunară văile și un urlet îngrozitor de fiară sălbatică cutremură împrejurimile. Urmă un hohot de râs a batjocură, un țipăt de cucuvea la care-i răspunse o bufniță și un huhurez îndepărtat. - Văleu! Diavolul ne urmărește gândurile din ținuturile întunecate ale pădurii! Instantaneu un plescăit se auzi în apele lacului și cineva țipă „Mă-nec! Mă-nec!” - Cineva se-neacă
I. PACT CU DIAVOLUL de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1411970169.html [Corola-blog/BlogPost/341080_a_342409]
-
curgea din genunchi dar pașii făcuți în dansuri șoptite au prins curaj am atins apa Haosului doar pentru a săruta prima bucată de pământ cu trupul umed am visat că am fost regină peste Heliopolis că timpul a început la țipătul meu și clipele pierdute au luat forma de ziduri galbene umbra ceasului ocrotită de vulturi strânge clipele fericirii noastre dar acum nopțile vin pe furiș la mine dâra de sânge a rămas să caute pasul de doi Foto: Daria Referință
REGINA DIN HELIOPOLIS de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 234 din 22 august 2011 by http://confluente.ro/Regina_din_heliopolis.html [Corola-blog/BlogPost/371131_a_372460]
-
pășim parcă pe un pat cu vise, dincolo și dincoace de timp zboară imagini: verdele se transformă în albastru, munții sunt niște fructe strivite, văile sunt acoperite cu cioburi de azur, plouă dintr-un cer lacrimogen peste trupuri încolțite de țipete, peste pietre și copaci în floare peste umbre și fantasme rătăcite; așa e primăvara, o explozie de viață care curge ca un râu paradisiac semănând cu eternitatea , iarăși parfum, iarăși semințe, iarăși beția visului, ca buzele tale, ca ochii tăi
PRIMĂVARĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1548 din 28 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1427551667.html [Corola-blog/BlogPost/382584_a_383913]
-
Acasa > Poeme > Constiinta > LA CAPĂTUL TĂCERII (ÎN MEMORIA STRĂBUNILOR MEI DEPORTAȚI) Autor: Liuba Botezatu Publicat în: Ediția nr. 1992 din 14 iunie 2016 Toate Articolele Autorului La capătul tăcerii sunt eu, țipătul ultimilor străjeri ai neamului, prigoniții în Siberii pentru iubire de Patrie, condamnați la moarte pentru vrednicie, huiduiți, bătuți, schilodiți pentru păcatul de fi Român. La capătul tăcerii geme pământul de minciuna sovietică făcând din străbuni dușmani ai poporului, torțe vii
LA CAPĂTUL TĂCERII (ÎN MEMORIA STRĂBUNILOR MEI DEPORTAȚI) de LIUBA BOTEZATU în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/liuba_botezatu_1465912828.html [Corola-blog/BlogPost/343152_a_344481]
-
Da, știu, morții cu morții și vii cu vii, dar haideți, totuși, vă rog, să-ncercăm să ne-mprietenim cu florile măcar noi, copiii! .................................................... Atunci, în miez de toamnă mohorâtă, ploioasă, printre mii și mii de flăcări uriașe, ucigașe, se-auzeu țipete nocturne de groază, de durere, pe fond de indolență, de-aroganță, spre cer, printre nori cenușii urcând, lăcrimând, țară, drapel și suflete sfredelindu-le! Acum, în miez de primăvară cuminte, frumoasă, printre milioane de flăcări mici și gingașe, pe fond
SUSPIN ȘI BUCURIE COLECTIVE ÎN NOAPTEA DE ÎNVIERE (30 APRILIE 2016, DUPĂ 6 LUNI DE DURERE ŞI TĂCERE) de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1991 din 13 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1465825162.html [Corola-blog/BlogPost/378788_a_380117]
-
ca licuricii, pe toată întinderea litoralului, de la Vama Veche până la Olimp și încă se mai auzeau muzica discotecilor din Venus. În larg, navele militare își mai etalau becurile de veghe la puntea de comandă. Din când în când, se auzea țipătul unui cormoran rătăcit de cârd. Ca o muzică în surdină, percepeam clipocitul valurilor molcome ce se loveau de barcă. Un guvid trăgea furios de nailonul voltei. Cu mișcări repezi l-am scos din apă și l-am aruncat în minciogul
PESCAR PE MAREA NEAGRĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1747 din 13 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444716567.html [Corola-blog/BlogPost/382306_a_383635]
-
doream să-l rănesc, sau să-mi rupă nailonul, riscând să moară, îmi era milă de el, căci era lipsit de posibilitatea de a-și lua zborul. Din senin, peste 30-40 de pescăruși nervoși mi-au înconjurat barca, alarmați de țipetele captivului. Se repezeau în picaj ca niște avioane de luptă asupra bărcii, încercând să mă atace. Zgomotul era infernal. Captivul avea nailonul încurcat printre penele aripilor și ghiarele ascuțite. Cu ciocul încovoiat ca un vultur, se repezea mereu să mă
PESCAR PE MAREA NEAGRĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1747 din 13 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444716567.html [Corola-blog/BlogPost/382306_a_383635]
-
Ochii-mi injectați te văd iarăși pe tine. Rămân fixați pe pereții albi și stinși de viață... Te văd printre ruine. Îți dau scumpa mea fată, viața-ntru-un pocal. Inima să-ți bată, sângele să-ți curgă. Acceptă acest dar... Printre țipete de liniște, aud un ticăit ce îmi bubuie între tâmple. Îl văd. Te văd. Trup nenorocit adus la realitate! Ochii tăi din ac de brad precum o scoică se deschid. ... Citește mai mult Dacă rămâiCamera e nemobilată și albă. Un
ALEXANDRU COSMIN CRĂCIUN by http://confluente.ro/articole/alexandru_cosmin_cr%C4%83ciun/canal [Corola-blog/BlogPost/367610_a_368939]
-
cum geme...Ochii-mi injectați te văd iarăși pe tine. Rămân fixați pepereții albi și stinși de viață...Te văd printreruine.Îți dau scumpa mea fată, viața-ntru-un pocal. Inima să-ți bată,sângele să-ți curgă.Acceptă acest dar...Printre țipete de liniște, aud un ticăit ce îmi bubuieîntre tâmple. Îl văd. Te văd.Trup nenorocit adus la realitate! Ochii tăi din ac de brad precum o scoică se deschid. ... V. MESAJ, de Alexandru Cosmin Crăciun, publicat în Ediția nr. 2121
ALEXANDRU COSMIN CRĂCIUN by http://confluente.ro/articole/alexandru_cosmin_cr%C4%83ciun/canal [Corola-blog/BlogPost/367610_a_368939]
-
promite drumul bun, Dar în pădure o-mpietrește Făcându-i sufletul păgân. De-atunci acea frumoasă fată, Ce-avea un suflet bun, curat, S-a preschimbat în piază blestemată, Să sperie-n pădure pe-nserat. Pe feciorașii singuri îi înspaimântă Cu țipăt, plâns sau râs sinistru O babă urâtă se încruntă Descoperindu-și chipul hâtru. Se-arată adesea ca angelică făptură, Cu trup și ochi ademenitori Și inima și mintea lor le-o fură, Ba chiar adeseori privind-o, mor. Ori babă
IONICA BAICU de IONICA BAICU în ediţia nr. 1137 din 10 februarie 2014 by http://confluente.ro/Ionica_Baicu.html [Corola-blog/BlogPost/340944_a_342273]