335 matches
-
nu este prea târziu, întotdeauna există speranță, nici măcar cu o zi înainte de moarte nu este prea târziu, iar eu sunt gata să mă consolez chiar și cu acest gând, dar iată pași apropiindu-se de noi, o pereche pe pantofi bădărani își fac loc în îmbrățișarea noastră, mâinile lui Noga se agață de coapsele noastre, calde și lipicioase, iar Zohara continuă să șoptească, fără furie, fără reproșuri, niciodată nu este prea târziu, întotdeauna există speranță, iar eu o îmbrățișez pe Noga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
adulat Franța, timp de aproape două secole. În plus, una este să ai obiecții serioase, în cunoștință de cauză și alta este să-ți bați joc de o Mare Cultură, față de care vlahii nu sunt altceva decât paysans de Danube, bădărani, nemanierați, neserioși, ne-europeni... Codruț 7 decembrie 2005, Predeal Ce m-a enervat enorm la masa de prânz din această penultimă zi: atitudinea colegilor mei mai în vârstă. Marea majoritate a lor este formată din „doamne“ grase, pe la 50 de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
gustoasă ceapă roșie. Mă enervează disprețul pe care-l exprimă administrația valahă față de masa de prânz. Pâine, chiftele, pește, toate așezate animalic pe tastaură, la botul internetului... Codruț 21 februarie 2006 Cred că am mai scris despre brutalitatea valahilor nemanierați, bădărani, adevărați urmași ai strămoșilor ciobani, care hălăduiau prin Carpați, în timp ce ceilalți europeni se apucau deja serios de treabă. În maxi-taxi-ul pe care îl iau în fiecare zi, pentru a ajunge la Ploiești, am dat peste un șofer deosebit de brutal, de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
sfiește defel să o arate; 2. Faptul că nu este modest. Individul umblă întotdeauna cu teancuri de euro sau de dolari, teancuri pe care nu ezită să le exibe în fața camerelor de luat vederi; 3. Faptul că e din popor, bădăran, incult, violent la mânie, mai degrabă spărgător de semințe, iubitor de manele sentimentale; 4. Faptul că, totuși, este băiat credincios - își face cruci dese, aduce preoți la sfințit de stadioane, dă acatiste sau construiește / repară biserici; 5. (Foarte important este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
dinți înainte de culcare. să se privească în oglindă înainte de a ieși din casă. să afișeze o față zîmbitoare cînd merge pe stradă. să nu pară prea curios. Cînd ceva îi atrage atenția să nu se uite cu insistență ca un bădăran. Cînd tușește să ducă mîna la gură. Cînd strănută să-și scoată repede batista din buzunar, dacă se poate înainte de a stropi cu microbi în jur. Cînd se așază pe o bancă să ocupe un spa țiu decent, nu chiar
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
și speculație, amînarea în situația sa fiind considerată de ceilalți o măsură a înțelepciunii și autorității, nu s-a arătat preocupat, nici măcar nu i-a acordat lui Pangratty o atenție cît de cît subliniată. Desigur, nu s-a arătat nici bădăran, oricum ar judeca alții lucrurile, Pangratty făcea parte cumva "din familie". Puteai număra pe degetele unei mâini pe cei care puteau demonstra o descendență atît de ilustră cum era aceea a lui și a lui Pangratty. Chiar dacă nu-l suferea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
de ea, încercă Dinu. ― Eu nu depind de nimeni, i-am declarat cu aroganță. Eu nu depind decât de talentul meu. Dinu mai făcu o încercare: ― Nu crezi că un bărbat n-are voie totuși să se poarte ca un bădăran cu o femeie? Numai că a stricat totul vrând să întărească efectul vorbelor sale. ― Daniel, e un fleac. Îi ceri scuze și, gata, ai închis incidentul. Nu mai ai dureri de cap. Am fost gata să-i amintesc lui Dinu
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
nu eu alesesem țărmul acela, ci el mă alesese pe mine din pricina caracterului meu și că trebuia să se întîmple tot ce s-a întîmplat. În schimb, mi-am adus aminte ce pățisem la școala de corecție când un supraveghetor bădăran, ca să mă pedepsească, mă silise să mă dezbrac în pielea goală și să mă urc pe o masă, pe care o ocolea lovindu-mă de câte ori putea peste testicule cu nuiaua, în timp ce colegii mei se prăpădeau de râs. Pe coridor, dacă
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
mele. Alergând tot înainte cu autobuzul era ca și cum te-ai fi rostogolit într-un abis. După ce am trecut de mlaștini și am ajuns la dealurile care se întind în apropiere de Baton Rouge, am început să mă tem ca vreun bădăran de la sat ar putea să arunce cu bombe în autobuz. Le place să atace vehiculele pentru că sunt, presupun, un simbol al progresului. În orice caz, îmi pare bine că nu ai acceptat slujba, spuse automat doamna Reilly, ghicind sfârșitul replicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
poliția. E adevărat? Un val de neliniște și stânjeneală cuprinse grupul de muncitori. — Cum? strigă Ignatius. Unde ai auzit o asemenea calomnie? Este absolut fals. Aceste zvonuri mârșave le-a răspândit fără îndoială unul care crede în supremația albilor, vreun bădăran din nord sau poate chiar Gonzalez în persoană. Cum îndrăznești, domnule? Voi toți trebuie să vă dați seama cât de mulți dușmani are cauza noastră. În timp ce muncitorii îl aplaudau puternic, Ignatius se întreba cum aflase omul acela că mongoloidul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
e... — Nu mă simt bine aici. — Regret. Și eu, care credeam că relațiile dintre noi sunt... chiar... cordiale. Dădeați impresia unui om harnic... poate cu o oarecare Înclinație pentru texte fanteziste... — Pur și simplu m-am săturat, l-a Întrerupt bădăranul de Amory. Nu-mi pasă nici cât negru sub unghie dacă făina Harebell’s e mai bună ca altele. La drept vorbind, nici n-am gustat-o. Așa că m-am săturat să le-o recomand altora... O, știu că sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
pentru a intra deodată cu acordul, Marcian, accentuând ritmul cu arcușul, o lovise peste umăr din greșală. Elena, palidă, crezuse că a făcut acolo la pian o greșală care merită enervarea, și Marcian se socotise - deși nevinovat - cel mai mare bădăran. Scurt moment dramatic, soluționat de gestul lui Marcian de a săruta acolo, pe clape, mîinele Elenei, cerând grațiere. în seara aceea Marcian uitase ceasul și Elena nu i-1 adusese aminte. Ar fi servit un aperitiv, dar se temea să
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ploii de peste noapte avea să se evaporeze Înspre cerul pământiu. — După câte s-ar părea, Karl e Încă aici, În Indonezia, a continuat ea. La Început l-au ținut Împreună cu agricultorii și pescarii comuniști din insule. știi cum sunt, niște bădărani. Intră În panică de cum văd un european, ori Încearcă să-și mărite fata cu el, ori Îl bagă la pușcărie. Apoi a fost mutat la Surubaya, iar după asta urma devine neclară. Au plecat câteva avioane cu repatriați din Java
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
un anume motiv? — Atunci ar fi adus-o pe Teofana și-ar fi plecat imediat, sau n-ar mai fi adus-o deloc, rămînînd ca ea să vină cu alt mijloc de transport. — El, după cum se arată, nu este un bădăran, este un adevărat domn. — Au fost drăguți unul cu altul. În niciun caz nu s-au certat. Altceva trebuie să fie. — Lasă că aflăm. Nu mai fi atît de curioasă. Curiozitatea strică la frumusețe, se apropie de ea Eusebiu și
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
și uite ce-am făcut. — M-ai rănit, când ai vrut să fii și tu romantic, își încheie Teofana bluzița zâmbind. — lartă-mă, o așeză cu capul pe pieptul lui alintându-i sânul cu mângâieri și sărutări peste bluziță. Am fost bădăran, te-am rănit, am fost romantic, dar tot nu mi-ai răspuns la cererea mea. — Mă mai gândesc, îl pune pe jar Teofana. — Ce să-nțeleg? Ne întâlnim mâine în parc. Acum merg acasă să mă schimb, să mănânc și
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
pe-o suprafață tare, pe pământul gol sau pe o scândură negeluită, cu un bolovan sub cap, decât să mă folosesc de o saltea...” Simțindu-se, pesemne, ofensată, femeia care zăcea dezbrăcată Între ei, oprindu-se din chițcăit, spuse: „Ce bădărani!”. Afară, Oliver scoase un cârâit prelung. Înfipte adânc În solul umed, rădăcinile ce i se ițeau din tălpi Începură să amorțească. Oare nu era cazul ca masterandul să se miște de la locul lui? Absența sa Îndelungată ar putea stârni Îngrijorare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
limbă... Am citat din Shakespeare”, mormăi Satanovski. „Cine mai e și Sexspir ăsta?” Întrebă femeia, Încercând să-și stăpânească râsul. „E unul care l-a inventat pe Hamlet...” „Și ăsta ce mai e?” „Ce să fie, ca și noi, un bădăran”, făcu Satanovski. Și, spunând aceasta, inginerul Edward Începu să povestească o Întâmplare destul de alambicată, ce s-ar fi petrecut, chipurile, cândva, Într-un sat de oameni gospodari, situat undeva În apropierea Iașului. În centrul satului, față În față cu biserica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Grant, care era pentru ea, după José Antonio, bărbatul cel mai frumos din istorie. — Auziți, și se zice de Cary Grant că e omul de pe stradă, murmura ea, Îmbuibîndu-se cu bomboane de ciocolată. Cum se poate așa ceva? — Gogomănii, declara Barceló. Bădăranii și tontălăii trăiesc Într-o stare de perenă invidie. — Ce frumos vorbește domnul. Se cunoaște ați fost la universitatea aia cu sorbitul. — Sorbona, o corecta Barceló fără acreală. Era foarte greu să n-o iubești pe Bernarda. Fără ca nimeni să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ce te încui așa? - De ce nu-ți iei și cheia de jos? - Bine... Ce pute? Dulceag-putred... - Am dat c-un șpray de interior, să se ducă damful de țigară... - ...de treabă, e grețos... Mă duc să deschid fereastra. - Ești tu bădăran! O faci intenționat, să mă scoți din minți? - Măi fato, dacă tu nu simți, nu-i vina mea. Și nu mai cumpăra toate scârboșeniile astea vietnameze, chinezești, cu găinaț de colibri, scuipat de rinocer, gheară pisată de maimuță, coadă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
de măsuța cu dulciuri, apoi se îndepărtează. Manlio se așază din nou lângă mine, pune mâna pe bricheta de aur. — De departe era vulgară, de aproape însă e urâtă. Ea stă pe pat. Răsfoiește un pliant al hotelului. — Cine era bădăranul ăla? — Un chirurg ginecolog bădăran. Am mâncat bine, am băut bine, am chef să fac dragoste. Dar Italia rămâne prea mult timp în baie și când iese nu vine în pat, ia scaunul și se așază lângă fereastră, privește curtea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
se îndepărtează. Manlio se așază din nou lângă mine, pune mâna pe bricheta de aur. — De departe era vulgară, de aproape însă e urâtă. Ea stă pe pat. Răsfoiește un pliant al hotelului. — Cine era bădăranul ăla? — Un chirurg ginecolog bădăran. Am mâncat bine, am băut bine, am chef să fac dragoste. Dar Italia rămâne prea mult timp în baie și când iese nu vine în pat, ia scaunul și se așază lângă fereastră, privește curtea interioară, are chipul îngălbenit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
vedeai pe cineva în doliu, parcă ar fi fost ciumat. Ei bine: la vreo cinci, șase zile după ce-a rămas văduv, bietul don Emeterio a trebuit să iasă din casă, în doliu, desigur, și s-a-ntâlnit nas în nas cu bădăranul ăla de Martín. Ăsta, văzându-l în doliu, a rămas la o distanță prudentă de el, de frică să nu ia boala, și i-a spus: „Dar ce s-a-ntâmplat, domnule, vreo nenorocire pe la dumneata acasă?“ „Da - i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
domnule, vreo nenorocire pe la dumneata acasă?“ „Da - i-a răspuns bietul din Emeterio -, tocmai am pierdut-o pe sărmana mea soție...“ „Condoleanțe! Și cum a fost?“ „Din cauza nașterii“ - i-a spus don Emeterio. „A, mai puțin grav!“ - i-a răspuns bădăranul de Martín, și-abia atunci s-a apropiat ca să dea mâna cu el. Ce mai cavalerie! Galantonie bărbătească! Ascultă-mă pe mine. Îți spun, sunt niște brute, pur și simplu niște brute. — E preferabil să fie brute decât puturoși, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
n am altă soluție. De atâta cușcuș, e normal că m am îngrășat. Dar nu într-atât încât să zică autorul despre mine, în Capitolul 4, că mi se văd alte alea. Asta chiar că a fost o expresie de bădăran. Dar ce te poți aștepta de la un autor străin? Noi, francezii, avem altă finețe, altă subtilitate. Personal, nu pot spune că am ieșit rău din acest roman: măcar m-am ales cu un robot de bucătărie și cu un televizor
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
au fost insultați de un urangutan, în jungla din Borneo. Conform spuselor turiștilor, maimuța i-a înjurat în olandeză și în franceză, ceea ce înseamnă că era, probabil, mult mai deșteaptă decât ei. Dar nu a apărut nici o înregistrare cu cimpanzeul bădăran, ceea ce ne duce la concluzia că, în cazul în care credeți această poveste, avem o slujbă pentru voi în administrația actuală. Acolo sunt o mulțime de maimuțe vorbitoare!“ (Countdown cu Keith Olbermann, MSNBC News, fără erată) Capitolul 5 — Ia fii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]