678 matches
-
sânt specificate în angajamentele internaționale. Știm că datoria neutrilor consistă mai cu samă de a se abține de a lua parte la ostilități, neutrarum partium esse; neutri parti belli causa favere, cum zice Wolff, și de a nu suferi ca beligeranții să aducă vreo atingere la privilegiele neutralității, violând prin acte ostile teritoriul statului neutru. De la începutul răzbelului turco-sîrb purtarea României și a guvernului său n-a încetat de a fi corectă și conformă cu obligațiunile legei internaționale. Cu toate acestea
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
în Cameră, însoțită de o polemică îndestul de aprinsă și de-o moțiune motivată de trecere la ordinea zilei. [16 ianuarie 1877] TURCIA ["LEGÎNDU-SE DE PROPUNERILE... "] Legîndu-se propunerile de odinioară ale Austro-Ungariei, care se oferise de a mijloci între beligeranții de peste Dunăre, Aleko Pașa (Vogoridi) ambasadorul Porții în Viena s-au încercat pe lângă contele Andrassy de a-l face mijlocitor între Turcia pe deoparte, Serbia și Muntenegro pe de alta. Bag-seama pentru a mănținea aparența de solidaritate a puterilor în
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
privirea cooperării armatei noastre. [12 august 1877] GERMANIA ["GUVERNUL GERMAN... "] Guvernul german a făcut imputări către Poartă în privința barbarielor comise de trupele turcești; aceste imputări sânt bazate pe convenția de la Geneva. După interpretația germană, această convențiune îndatorează nu numai pe beligeranți a observa unul în privința celuilalt dispozițiunile ce ea conține, dar încă dă puterilor neutre cosemnatare dreptul de a stărui asupra observării esacte a acestor dispozițiuni. Nota Germaniei nu va fi comunicată și celorlalte puteri. [12 august 1877] {EminescuOpIX 414} TURCIA
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
lupte în strâmtorile de la Șipca. Mari trebuiesc să fi fost pierderile din amândouă părțile, cu deosebire însă turcii, care nu erau scutiți prin fortificațiuni, trebuie să fi avut pierderi enorme. Pozițiunile din strâmtorile de la Șipca nu sânt pentru ambele părți beligerante de aceeași importanță. Turcii trebuie să câștige aceste pozițiuni cu orice preț, rușii le ocupă mai mult sau mai puțin numai din îndărătnicie războinică. Încă pe când corpul generalului Gurko se retrăsese de peste Balcani generalul Nepocoișițki propusese evacuarea strâmtorilor de la Șipca
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
din apropiarea Rahovei face să bănuim că oștenii noștri să măsurau cu păgânii, cari veneau să împuterniceze corpul din Plevna. Zgomotul s-a răspândit că între câțiva ambasadori pe lângă Poartă idei au fost schimbate în ceea ce privește condițiunile unui armistițiu eventual între beligeranți; dar nici o demarșă oficială n-a avut loc până acum. [18 septembrie 1877] ["LA 18 CURENT S-A ȚINUT... La 18 curent s-a ținut la Gornji-Studen un mare consiliu de război, la care au luat parte un însemnat număr
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
detaliu (o dată în viața mea) în ce fel a izbutit Seymour -trebuie să existe un mijloc de a o face, dar eu nu-l cunosc - să-și croiască drum cu competență până în miezul chestiunii, astfel încât, după câteva minute, cei trei beligeranți se împăcau și se sărutau. Punctul meu de vedere aici e flagrant personal și cred că l-am și enunțat. Ceea ce mi-a strigat Seymour - sau, mai curând, ce m-a învățat - în seara aceea din 1927 când jucam bile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
poleite, din fresce, de deasupra stranelor și să-i ia la rost, cu temei, pe neobrăzații musafiri. Sus, la baza cupolei mediene, în medalionul Liturghiei Îngerești, porumbelul Sfântului Duh pornea cu ciocul în picaj, asemeni șoimului, într-o neobișnuită postură beligerantă, de atac! Care avu darul neprevăzut, de a-l însufleți și întări pe loc, pe Poet, îndemnându-l pe acesta să-și strângă și să își deschidă ritmic pumnii. Un înger în mijlocul bisericii! își zise, vrăjit de priveliștea pâlpâindă a
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
unde trecutul Își mută poverile, cu variațiuni de formă aproape nesemnificative, În viitor, ca și cum asta ne-am dori, ca un catîr amnezic... În 1940, România e amputată de provinciile de frontieră, după ce un an de zile mizase pe cartea neutralității beligerante, Încercînd să danseze diplomatic pe ceva mai puțin decît un fir de ață - căci cam cu asta era legat destinul suveranității și integrității ei teritoriale. CÎt de rău arăta harta Europei? Germania Înghițise jumătatea vestică a Poloniei (incluzînd Varșovia), Belgia
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Colesnic, Sfatul Țării, p. 193). ARHIPELAGUL COMUNIST CONTRIBUȚIA PROPAGANDEI LA LEGITIMAREA REGIMULUI BOLȘEVIC* • Ciupercă Experiența Marelui Război a marcat vizibil transformarea propagandei în propagandă politică modernă. După încheierea operațiunilor militare, propaganda persistă ca instrument al politicii naționale a fostelor țări beligerante. Altfel se pune problema în spațiul rusesc mai ales odată cu victoria bolșevicilor în Revoluția rusă. Vom face câteva observații asupra rolului și locului propagandei în regimul totalitar sovietic. De la început, trebuie spus că acest tip de regim este unul care
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Tot Lenin este cel care a imprimat ideea că acest război de clasă trebuie purtat ca oricare confruntare militară; frecvența conceptelor militare (tactică, strategie, asalt etc.) în rostirile conducătorilor bolșevici este relevantă în sine. Ca urmare, propaganda rămâne în arsenalul beligeranților. De unde folosirea ei fusese una episodică prilejuită de războiul mondial, acum devine permanentă, expresie a unirii ideologiei marxiste-leniniste cu acțiunea politică. Propaganda devine cheia formării noului regim, utilă și după revoluție. Menirea acestei propagande este complexă; vizează lămurirea „poporului“ asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
revoluția politică (denunțarea) și cuvântul de ordine“. A știut Lenin să identifice bolșevicii „cu forțele majore ale maselor nemulțumite din societatea rusă“. A sesizat Lenin oboseala de război - un fapt, nu o invenție a lui. Reperabilă la nivelul fiecărei țări beligerante, oboseala de război era expresia prelungirii acestuia peste calculele planificatorilor de toate nuanțele. Lenin a știut s-o exploateze și cu un singur cuvânt - pace - „a transformat această stare într-un amestec exploziv, revoluționar“. Armata țaristă intra într-un proces
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
medieze disputa celor doi. Acesta a ajuns în departament și s-a așezat la unul dintre birouri invitându-i pe cei doi să se așeze și ei și să discute problema (fără să știe se așezase la biroul unuia dintre beligeranți, ceea ce l-a enervat pe celălalt). Când cei doi (care începuseră să se evite unul pe altul de când conflictul dintre ei luase amploare) s-au trezit față în față nu au făcut altceva decât să-și adreseze, în continuare invective
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
Ionescu), Ravaiac, Sărmanul Dionis, Teo, Tedry, Todry. Actrița Marioara Zimniceanu i-a fost soție. Dedicat lui N. Filimon, romanul În cetatea idealului, e o frescă satirică a lumii bucureștene din anii neutralității (1914-1916). Protipendada e polarizată în funcție de atitudinea față de puterile beligerante. Francofilii vin joia la five o’clock-ul doamnei Sofia Mihailidis, văduva unui fost reputat ministru, de origine socială neclară, iar filogermanii se întrunesc vinerea la nu mai puțin distinsa doamnă Angèle Mischianu, născută prințesa Baroni, nepoată a lui Talleyrand. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290160_a_291489]
-
dramatice starea dezastruoasă a refugiaților și ostilitatea localnicilor față de pribegii aidoma lăcustelor. Ulterior luptele pentru domnie între Alexandru Suțu și Constantin Ipsilanti se duc la Constantinopol și prin intermediul diplomaților marilor puteri, prinse într-un conflict care îl anticipează pe cel beligerant. Din 1806 țara se transformă în teatru de luptă și furnizoare pentru oștile străine, încleștate în războiul ruso-turc, câștigat de Rusia în 1812, prin izbânzile unor comandanți ca bătrânul feldmareșal Prozorovski, generalii Bagration, Kamenski și Kutuzov, sugestiv caracterizați. Capacitatea de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290738_a_292067]
-
felul de pseudo-asociații profesionale. Un exemplu este Asociația Română a Profesioniștilor Mass-Media. 4.2.4. Suprapunerea funcțională a partidelor politice și a mass-media În mod declarat, nu ne dorim ca analiza de față să se situeze de partea niciunuia dintre beligeranți. Cu toate acestea, ar putea să apară ideea că presa este cea anatemizată, în timp ce partidele politice ar fi mai puțin vinovate. Explicația este foarte directă. Deși ambele părți sunt la fel de vinovate, faptul că în special din partea presei, se aștepta prima
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
începutul romanului Poodle Springs nu prea mai are multe lucruri în comun cu idealistul, melancolicul, retractilul slujitor al Adevărului. Brusc energizat, el împrumută nu doar comportamentul, ci și vocabularul eroilor unidimensionali iviți din criza de conștiință și frustrările marelui cataclism beligerant al anilor ’40. Dacă premisele romanului ar fi fost duse la ultimele consecințe, probabil că Poodle Springs s-ar fi încheiat odată cu moartea detectivului, înecat, plin de alcool, în piscina vilei puse la dispoziție de consoarta multimilionară, dacă nu împușcat
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
sunt cuvintele cu care se încheie cartea). Un eseu despre spiritul polemic, dacă e coerent în propriile-i fibre argumentative și dacă respectă condiția lui tare, n-ar trebui să fie altfel decât o întreprindere polemică adică belicoasă, în stare beligerantă față de autorii pe care îi invocă în construcțiile sale. Dintre criticii care au analizat opera publicistică argheziană, puțini scapă de accentele critice ale exegetei. E respins, în principiu, actul critic lipsit de dicțiune, falacios, cel care mimează virilitatea argumentului edificator
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
inhibă până la disoluție contactul cu realitatea obiectivă, deși tematic tocmai această realitate este sursa fundamentală a inspirației scriitorului. Privind evolutiv pe același traseu și dimensiunea polemică, observăm intenția camuflării, a obnubilării sale pe măsură ce alegoria se insinuează în referențialitatea discursului. Atitudinea beligerantă explicită a pamfletarului se estompează în jocul gratuit al limbajului alegoric. 2) Apoi eul poietic este un eu ostil artei pusă în rețetar. Ofensiva sa e îndreptată împotriva ideilor "comode", pentru că "singure ideile incomode sunt generatoare de viață, de luptă
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
este dată de dimensiunea etico-normativă necesarmente prezentă în înțelesul primului termen, tradus, de altfel, prin întrecere sau competiție, și absența acestei dimensiuni în cazul celui de-al doilea termen. Războiul este injust și amoral prin definiție, ceea ce înseamnă că părțile beligerante pot ignora convențiile oricând, dacă acest lucru le asigură victoria. Dacă în agon miza spectaculară normează cadrul, în polemos, înfrângerea adversarului este scopul care justifică mijloacele și strategia uzitate. O posibilă explicație a nuanțelor peiorative, atribuite uneori termenului, rezidă, tocmai
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
apoi, în secolele al XVIII-lea și al XIX-lea, să devină un termen de frecventă circulație, al cărui sens de bază va rămâne nealterat în toată Europa. Atestat pentru prima dată ca derivat al adjectivului grecesc polemikos = "relativ la război", beligerant, războinic, și apoi al substantivului polemos = război, luptă, bătălie, adjectiv în 1578 în Franța în formularea Chanson polémique la Vigenere. Philostr., apoi, în1584, la Benedicti, în Somme de pechez, cu un sens apropiat celui actual, "qui appartient à la dispute
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
scrisului gazetăresc arghezian, e dificilă dintr-un dublu motiv. Vom spune, mai întîi, că depășirea locurilor comune presupune instaurarea unei perspective noi, de real interes. Focalizarea atenției critice, în preajma prolificului an 1927, pe producția lirică a lui Arghezi, precum și atmosfera beligerantă, generată de personalitatea sa intempestivă, au condus la interpretări din cele mai variate, pe o axă la ale cărei extreme se situează contestarea totală și admirația entuziastă. Interpretările vizează, așadar, în special lirica și nu proza publicistică. Aceasta este mai
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
parte, autorul își susține convingerile artistice, într-o manieră similară declarației publice, coroborând argumente dintre cele mai diverse pentru a-și susține crezul, iar pe de altă parte, afirmându-și răspicat intențiile, se găsește într-o postură ofensivă și deci beligerantă, în raport cu realii sau potențialii emitenții (susținători) ai discursurilor opozite. Dimensiunea polemică a manifestului rezidă tocmai în natura și funcția lui culturală: aceea de a impune programatic un nou punct de vedere, diferit de cele enunțate anterior. Privind retrospectiv publicistica noastră
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
narațiunea istorică. Obiect constant de interes al cărții sale, acest clivaj ar putea să fie denumit generic paradoxul inadecvării. Autorul insistă asupra rupturii existente în spațiul cultural românesc între modernism(e) și modernitate. Pulverizat într-o galaxie de variante adeseori beligerante, modernismul a fost ofensiv, dinamic, reconfortant. Avangarda românească s-a aflat la un moment dat în avangarda modernismului european, reușind să depășească decalajele și desincronizările naționale cronicizate. Dincolo de ele însă, modernitatea (modernizarea) reală - culturală, socială, politică - a rămas epidermică. Românii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285241_a_286570]
-
făcea cunoscută convenția încheiată cu Rusia. Arăta tot ce s-a făcut pentru a căpăta din partea Turciei sau a Puterilor garante o bază în împrejurările actuale. E de înțeles că actele semnate cu Rusia nu înseamnă „constituirea României” ca parte beligerantă. Armata română va apăra numai hotarele țării conform cu asigurările care s-au dat. Deoarece atacurile turcești nu s-au oprit, deoarece monitoarele turcești au bombardat malul românesc, deoarece i s-a retras agentului diplomatic român dreptul de a funcționa la
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3034]
-
este proclamat, după lupte cu indigenii și abolirea monarhiei locale, protectorat britanic (v. Armata). // În urma Războiului italo-ethiopian pierdut de italieni în bătălia de la Adwa împotriva trupelor lui Menelik II, se semnează Tratatul de la Addis Abeba prin care cele două țări beligerante recunosc reciproc interesele lor în regiune (statu quo ante). // Regina vizitează din nou Coasta de Azur. // Țarul Nicolae II ("Nicky") și împărăteasa Alexandra Feodorovna (Alix de Hessa-Darmstadt, "Alicky") sînt oaspeții reginei la Balmoral. // La Glasgow, Charles Rennie Mackintosh înalță sediul
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]