1,196 matches
-
lunar, clientul având dreptul de a verifica existența vizei lunare. În camerele bordelului, pe perete, lângă lavabou era aplicat pe perete un imprimat al Ministerului Sănătății cu instrucțiunile referitoare la măsurile de prevenire a contractării de boli venerice. În 1930 bordelurile și alte așezăminte asemănătoare au fost desființate prin legea sanitară. Prostituția a fost scoasă în afara legii, la presiunea celorlalte state europene, continuând însă să funcționeze cu acceptul tacit al autorităților. În anul 1943 a fost introdusă o reglementare care prevedea
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
acceptul tacit al autorităților. În anul 1943 a fost introdusă o reglementare care prevedea și un „Livret de economii”, cu obligația patronului de a depune la Casa de economii 10% din încasările zilnice ale prostituatei pe toată durata activității în bordel. După 1945, regimul comunist, instaurat în urma ocupației sovietice, a decis în 21 decembrie 1949, de ziua lui Stalin, închiderea bordelurilor și scoaterea prostituției în afara legii. (Din punct de vedere juridic însă, prostituția a devenit ilegală abia în 1957, fapta fiind
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
obligația patronului de a depune la Casa de economii 10% din încasările zilnice ale prostituatei pe toată durata activității în bordel. După 1945, regimul comunist, instaurat în urma ocupației sovietice, a decis în 21 decembrie 1949, de ziua lui Stalin, închiderea bordelurilor și scoaterea prostituției în afara legii. (Din punct de vedere juridic însă, prostituția a devenit ilegală abia în 1957, fapta fiind prevăzută de articolul 433 al noului Cod Penal). Prostituatele au fost urcate în camioane și duse în tabere de muncă
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
s-a întâmplat la Brașov, după etapa de reeducare din conacul medieval de la Budila. Acțiunea, deși desfășurată sub controlul Partidului Comunist, nu a avut un succes imediat. Sursele vremii arată că, în București, nu ar fi fost închise decât 13 bordeluri. În aceste condiții, o vreme activitatea de prostituție a continuat, sub stricta supraveghere a poliției, care colaborau cu proxeneții ("peștii") și madamele. În perioada respectivă, au fost „importate” și "practicante ale celei mai vechi meserii din lume" din URSS, majoritatea
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
continuat, sub stricta supraveghere a poliției, care colaborau cu proxeneții ("peștii") și madamele. În perioada respectivă, au fost „importate” și "practicante ale celei mai vechi meserii din lume" din URSS, majoritatea fiind agente NKVD și având însărcinări „speciale”. În urma desființării bordelurilor, Partidul Comunist Român s-a „îmbogățit” cu noi tovarășe, unele curve devenind membre de partid. După 1990, deși legalizarea prostituției a eșuat la fiecare tentativă, bordelurile au funcționat în afara legii, de regulă sub masca unor obiecte de activitate legale, cum
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
din lume" din URSS, majoritatea fiind agente NKVD și având însărcinări „speciale”. În urma desființării bordelurilor, Partidul Comunist Român s-a „îmbogățit” cu noi tovarășe, unele curve devenind membre de partid. După 1990, deși legalizarea prostituției a eșuat la fiecare tentativă, bordelurile au funcționat în afara legii, de regulă sub masca unor obiecte de activitate legale, cum ar fi saloanele de masaj, barurile, casele de escortă. Principalele adrese din București sunt pe str. Ștefan Furtună, str. Mătăsari, Calea Moșilor, str. Mircea Vulcănescu, Calea Griviței
Bordel () [Corola-website/Science/325167_a_326496]
-
12.2007 alcătuită de Centrul Național al Cinematografiei. La momentul apariției, filmul a trecut aproape neobservat de public și chiar și de critici. Era anul în care filmele de comedie "A doua cădere a Constantinopolului" și "Crucea de piatră - Ultimul bordel" realizau încasări mari. Valerian Sava îl considera un film nefericit, fără a argumenta motivul. Dana Duma scria într-un articol publicat în 1994 în revista „Noul Cinema” că „filmul lui Mircea Veroiu este o utopie negativă care ne amintește că
Somnul insulei () [Corola-website/Science/328796_a_330125]
-
mai multe cazuri, chiar militarii au fost cei care au participat la răpirea unor femei. Dimensiunile și natura sclaviei sexuale patronate de armata japoneză în timpul celui de-al doilea război mondial este un subiect disputat, în special în Japonia. Numeroase bordeluri militare erau conduse de persoane particulare supervizate de oficialități ale armatei. Mai mulți istorici japonezi, folosindu-se de mărturiile unor femei de reconfortare, au afirmat că Armata Imperială Niponă și Marina Imperială Niponă au fost implicați atât direct cât și
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
de altă parte, alți istorici japonezi consideră că nu există nicio dovadă credibilă care să implice Armata Imperială în actele de constrângere a femeilor. După părerea lor, răspunderea pentru relele tratamente aplicate femeilor cade în totalitate în sarcina patronilor de bordeluri, Armata fiind vinovată cel mult de o proastă supraveghere a stabilimentelor. În ultimele luni ale războiului, militarii japonezi au distrus o mare cantitate de documente, care ar fi putut duce la implicarea lor în procese de crime de război. Există
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
cifre estimative diferite, atât prin cercetarea documentelor care nu au fost distruse, care descriau raportul dintre numărul de soldați „reconfortați” într-o anumită zonă și numărul de femei-scalve, cât și prin cercetarea rapoartelor cu privire la rata de înlocuire a femeilor din bordeluri. Istoricul Yoshiaki Yoshimi, care este autorul primei cercetări științifice asupra problemei în discuție, a estimat numărul femeilor de reconfortare între 50.000 și 200.000. Cele mai multe surse media internaționale s-au folosit de aceste estimări, afirmând că până la 200.000
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
în discuție, a estimat numărul femeilor de reconfortare între 50.000 și 200.000. Cele mai multe surse media internaționale s-au folosit de aceste estimări, afirmând că până la 200.000 de femei tinere asiatice au fost recrutate pentru a servi în bordelurile militare japoneze. BBC cita „între 200.000 până la 300.000”, iar Comisia Internațională a Juriștilor cita „estimările istoricilor de 100.00 până la 200.000 de femei”. Istoricul japonez Ikuhiko Hata consideră însă că mult mai corecte ar fi niște cifre
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
s-a întâmplat în 1971, când femeia, care fusese forțată să se prostitueze în Taiwan, și-a publicat amintirile sub pseudonimul Suzuko Shirota. Datorită bunei organizări și a caracterului deschis al prostituției din Japonia, a părut logic ca să se organizeze bordeluri care să deservească forțele armate. Autoritățile japoneze au sperat să ridice moralul și eficiența militarilor prin organizarea unor bordeluri accesibile. De asemenea, prin instituționalizarea bordelurilor și menținerea lor sub un control strict, guvernul spera să țină sub control răspândirea bolilor
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
sub pseudonimul Suzuko Shirota. Datorită bunei organizări și a caracterului deschis al prostituției din Japonia, a părut logic ca să se organizeze bordeluri care să deservească forțele armate. Autoritățile japoneze au sperat să ridice moralul și eficiența militarilor prin organizarea unor bordeluri accesibile. De asemenea, prin instituționalizarea bordelurilor și menținerea lor sub un control strict, guvernul spera să țină sub control răspândirea bolilor cu transmitere sexuală. Din corespondența militară din acea perioadă, rezultă că responsabilii Armatei Imperiale considerau că facilitarea funcționării bordelurilor
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
organizări și a caracterului deschis al prostituției din Japonia, a părut logic ca să se organizeze bordeluri care să deservească forțele armate. Autoritățile japoneze au sperat să ridice moralul și eficiența militarilor prin organizarea unor bordeluri accesibile. De asemenea, prin instituționalizarea bordelurilor și menținerea lor sub un control strict, guvernul spera să țină sub control răspândirea bolilor cu transmitere sexuală. Din corespondența militară din acea perioadă, rezultă că responsabilii Armatei Imperiale considerau că facilitarea funcționării bordelurilor militare va scădea pericolul violurilor comise
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
bordeluri accesibile. De asemenea, prin instituționalizarea bordelurilor și menținerea lor sub un control strict, guvernul spera să țină sub control răspândirea bolilor cu transmitere sexuală. Din corespondența militară din acea perioadă, rezultă că responsabilii Armatei Imperiale considerau că facilitarea funcționării bordelurilor militare va scădea pericolul violurilor comise de soldați, rezultatul imediat fiind neapariția reacțiilor ostile în rândul populației civile din teritoriile ocupate. În primele faze ale războiului, autoritățile japoneze au recrutat prostituate prin metodele convenționale. Intermediari autorizați de armată au plasat
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
17 aprilie 2007, Yoshiaki Yoshimi și Hirofumi Hayashi au anunțat descoperirea în arhivele Tribunalului din Tokyo a mai multor documente care sugerau că forțele militare imperiale, așa cum a fost "Tokeitai" (poliția secretă maritimă), au constrâns direct femei să lucreze în bordelurile din China, Indochina și Indonezia. Aceste documente au fost făcute publice în timpul proceselor criminalilor de război. Într-unul dintre acestea, un locotenent mărturisea că a organizat un bordel, de serviciile prostituatelor beneficiind chiar și el. Alt document amintea că membrii
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
fost "Tokeitai" (poliția secretă maritimă), au constrâns direct femei să lucreze în bordelurile din China, Indochina și Indonezia. Aceste documente au fost făcute publice în timpul proceselor criminalilor de război. Într-unul dintre acestea, un locotenent mărturisea că a organizat un bordel, de serviciile prostituatelor beneficiind chiar și el. Alt document amintea că membrii "Tokeitai" au arestat femei pe stradă, iar după ce le-au forțat să se supună unor examinări medicale, le-au plasat în bordeluri. Pe 12 ami 2007, ziaristul Taichiro
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
locotenent mărturisea că a organizat un bordel, de serviciile prostituatelor beneficiind chiar și el. Alt document amintea că membrii "Tokeitai" au arestat femei pe stradă, iar după ce le-au forțat să se supună unor examinări medicale, le-au plasat în bordeluri. Pe 12 ami 2007, ziaristul Taichiro Kaijimura a anunțat descoperirea a 30 de documente guvernamentale olandeze din arhiva Tribunalului din Tokyo, care dovedeau un incident din 1944 din Magelang, în timpul căruia foarte multe femei au fost transformate în scalve sexuale
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
decât Japonia, în special în Coreea și China ocupată. Multe dintre aceste femei au fost păcălite în timpul recrutări, spunându-li-se inițial că vor lucra ca femei de servici sau bucătărese, pentru a fi plasate în cele din urmă în bordelurile militare. Un raport al armatei SUA amintește de interogarea a 20 de femei de reconfortare din Burma. Anchetatorii au aflat că, la început, fetele au fost atrase de promisiunea unor salarii mari, de posibilitatea de a plăti datoriile familiilor. Ca
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
recrutare prin mica publicitate plasate de intermediari, dar au avut loc și răpiri de femei. În zonele de luptă, în special în zonele rurale în care intermediarii erau rari, militarii cereau de multe ori liderilor locali să procure femei pentru bordelurile militare. Situația s-a înrăutățit odată cu trecerea timpului. Datorită crizei de aprovizionare generate de război, autoritățile militare au devenit incapabile să asigure trupelor suficiente provizii. Ca urmare, unitățile japoneze au început să pretindă provizii comunităților locale, sau au început să
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
armata imperială japoneză în timpul celui de-al doilea război mondial. În așa-numitele «stație de reconfortare» eu am fost bătută și violată în mod sistematic ziua și noaptea. Până și doctorul japonez m-a violat de fiecare dată când vizita bordelul pentru a ne examina pentru boli”. În conformitate cu declarațiile soldatului Unității 731 Yasuji Kaneko " Femeile plângeau, dar nouă nu ne păsa dacă femeile trăiau sau mureau. Noi eram soldații împăratului. Indiferent unde, în bordelurile militare sau în sate, noi violam fără
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
a violat de fiecare dată când vizita bordelul pentru a ne examina pentru boli”. În conformitate cu declarațiile soldatului Unității 731 Yasuji Kaneko " Femeile plângeau, dar nouă nu ne păsa dacă femeile trăiau sau mureau. Noi eram soldații împăratului. Indiferent unde, în bordelurile militare sau în sate, noi violam fără nicio reținere”. Bătăile și tortura fizică se pare că erau practici comune. Zece femei olandeze au fost luate cu forța în februarie 1944 din lagărele de prizonieri din Java de ofițeri ai armatei
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
militar pentru criminali de război din Batavia. S-a ajuns la concluzia că acest caz nu a fost unul organizat de armată, iar cei care au participat la violuri au încălcat un ordin al superiorilor lor, care cerea ca în bordeluri să fie angajate doar femei voluntare. Cercetătorii au găsit documente care arătau că liderii armatei ordonaseră subordonaților să nu trateze cu violența femeile de reconfortare. În 1983, Seiji Yoshida a publicat cartea "Watashino sensō hanzai - Chōsenjin Kyōsei Renkō" ("Crimele mele
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
a confirmat afirmațiile din carte. Când Hata i-a relatat lui Yoshida această nepotrivire, autorul a admis că și-a permis anumite licențe artistice cu privire la satele menționate în cartea sa. La început, guvernul japonez a negat orice legătură oficială cu bordelurile militare. În iunie 1990, guvernul japonez a declara că toate bordelurile militare erau conduse de proprietari particulari. În 1990, o organizație a femeilor coreene care au fost sclave sexuale în bordelurile militare japoneze au pornit o acțiune în instanță, cerând
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]
-
Yoshida această nepotrivire, autorul a admis că și-a permis anumite licențe artistice cu privire la satele menționate în cartea sa. La început, guvernul japonez a negat orice legătură oficială cu bordelurile militare. În iunie 1990, guvernul japonez a declara că toate bordelurile militare erau conduse de proprietari particulari. În 1990, o organizație a femeilor coreene care au fost sclave sexuale în bordelurile militare japoneze au pornit o acțiune în instanță, cerând compensații militare. Unele dintre supraviețuitoarele bordelurilor militare au deschis un proces
Femei de reconfortare () [Corola-website/Science/309984_a_311313]