353 matches
-
proastă, evident, mai comodă. Cum se întâmplă acum cu intrarea în Evropa... Cum ne cunoaștem fiecare unul pe altul și cu toții laolaltă, pe toți, cu siguranță că, în momentul în care vom da iarăși de greu, - și vom da! - vom cârti, ne vom văita din nou, ca de obicei, cântând să se deștepte românul acela din somnul lui cel de moarte; când el este de fapt gata deștept... deștept tun, putem zice, chiar șmecher! încă din ziua în care Remus și
Deșteptarea (variantă) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12237_a_13562]
-
reciproc. Sîntem etern începători, iubim, în mod curios, lucrurile noi și suspendate." Cărți de ieri și de azi conține o lume reală și fictivă în aceeași măsură în care autoarea se mișcă nonșalant, fără să laude prea tare pe nimeni, "cîrtind" din cînd în cînd, simpatizînd, empatizînd cu o privire peste umăr spre trecut, dar întoarsă cu regularitate către prezentul activ, tînăr, cu potențial. Poate că este un tip de receptare care nu-i mulțumește pe amatorii de diagnostice și înscrieri
Critica reflexivă by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/7568_a_8893]
-
cinci guri. Pleca dimineața la lucru, la niște sere de legume, și venea seara, frântă de oboseală. Copiii se gospodăreau cum puteau, de cele mai multe ori adormeau flămânzi, pâinea nu ajungea, hăinuțe noi primeau doar de Paști și Crăciun. Dar nu cârteau, știau că mama lor atât putea să le ofere. La 12 ani, Valentin lucra ca un om matur, tăia lemne prin cartierul Mehala, săpa prin grădinile celor înstăriți, căra apă, făcea curat prin curți și multe altele. În paralel, se
Agenda2003-30-03-d () [Corola-journal/Journalistic/281298_a_282627]
-
dicționar al limbii române, început de Hasdeu, marea enciclopedie a României, o nouă istorie a României, o istorie a literaturii române "integrală, modernă"). Bine că nu li se reproșează degradarea CFR sau scumpirea alimentelor! Să nu fim însă prea surprinși. Cîrtind împotriva metaforei, a stilului, a mitului (mai nou împotriva... povestirii, aprobînd mirarea d-lui Sorin Antohi că "la noi s-au făcut povestiri după o carte a lui Hegel", că filonul dezamăgitor al culturii noastre ar fi setea de-a
Adrian Marino între lumini și umbre (III) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15745_a_17070]
-
a lui Victor Ponta, a căpătat un corp. Cadavrul unei idei s-a transformat în cadavrul unui politician, ambulant, care umblă, este stafia unui USL pentru care Tăriceanu cât USL-ul trăia nu a făcut nimic, ba chiar l-a cârtit pe colțuri, și pe care îl întrupează acuma îmbălsămat de Ponta. Nu vreau, nu știu cum să facem să ne ferim din calea acestui om care, făcându-se de râs pe el în fiecare zi, implicit ne face și pe noi. E
De Ce îi este frică lui Antonescu de Tăriceanu. "E un CADAVRU ambulant" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/29986_a_31311]
-
Total dezinteresați de "natura - peisaj", pe ei îi atrage natura umană sintetizată unilateral în țăranul guraliv la Creangă, așa cum Budai își concentrează toată înțelepciunea de viață și de carte în firea țiganului veșnic flămînd. Ei au "ureche" pentru cei care cîrtesc, se oțărăsc și se sfădesc necontenit, transformînd "năduful" într-un soi de mojicie răzbătătoare. Lumea lor e mai tot timpul cu susul în jos (așa o vede, la propriu, și Ochilă), o lume în care omul de tot ingenuu nu
Decembrie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12189_a_13514]
-
distins, perfect croit, cu liniile, cu eleganța unei case de mode de primă mână în spațiul rezervat retoricii franceze a bătăliilor istorice câștigate. Ciudat, după Napoleon întâiul, Franța mai mult a mâncat bătaie, ajutată, salvată de regulă de rasa anglo-saxonă, cârtită dintr-un complex, invers, de superioritate. Lângă Arc te simți totuși atât de mic... Și, în general, la Paris, aproape că nici nu simți că exiști, ca la București de pildă... Măreția desexistențializează! Aici încep să mă simt mai român
Reflexe pariziene (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14903_a_16228]
-
percepe și el o empatie a bardului cu doctrina sămănătoristă, iar Cristian Livescu afirmă în consonanță: "Contemplația pillatiană prilejuiește tocmai această comuniune tainică cu Pămîntul-mamă, cu ființa telurică primordială, al cărei răsuflet dă farmec naturii". AL. Cistelecan își îngăduie a cîrti împotriva acestui "clișeu" ce pare a avea atributul evidenței: ""Legarea de glie" e, însă, la Pillat, un pact ideologic, nu și un racord cu pămîntul ca entitate imaginativă, ca principiu imaginant și structurant al viziunii. Pămîntul său e mai curînd
O nouă imagine a lui Ion Pillat by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16225_a_17550]
-
evocă nostalgic "grandioasele serbări regale românești", "serbările unanime de la 10 Mai", cele de la "Marea încoronare de la Alba Iulia", precum și "parăzile briante ale lui Carol al II-lea". Manifestări "la care tot românul exulta în felul lui, netrecîndu-i prin cap să cîrtească, ceea ce făcea parte din propriu-i orgoliu". O preconcepție refuzată cu fermitate e cea a unei democrații la standardele occidentale pe care am fi realizat-o deja, a unui drum neapărat "victorios" pe care, abia părăsin-du-l pe cel al "socialismului
Un observator solitar Un observator solitar by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9680_a_11005]
-
pe de-a-ntregul ale tale. E concluzia de care ne convinge, după aproape o sută de pagini cu exerciții de înfrățire cu proza (și cu teoriile ei), făcute cu puterea de-a se entuziasma, de-a iubi și de-a cîrti ale unui poet, Alexandru Mușina: literatura, oricît ai încerca să ți-o priponești în ogradă, rămîne, totdeauna, o capră de împrumut.
Capra vecinilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10822_a_12147]
-
nu pesimist. Acum dau, la Genette, peste un citat: „În grădina zoologică toate animalele au o anumită ținută, afară de maimuță: se simte că omul nu e departe.” În materie de pesimism, sunt servit! Pe deasupra, nici nu pot să mă răzbun cârtind despre Îndreptar pătimaș II, pe care tocmai mi l-a cadorisit Alexandra, câtă vreme Cioran însuși l-a executat: „Illisible - débauche ridicule de «poème».” E prima dată când cioranologii noștri își permit să-l contrazică. Filozofie poematică! Zarathustra! Biblia! Absolut
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4373_a_5698]
-
Cristian Teodorescu Prin ’87, ’88, purtam discuții lungi cu Radu Cosașu pe culoarele Casei Scînteii. Bîrfeam și cîrteam, iar dacă mai apărea și dl Albala făceam un mic pocher din replici literar politice. Plusînd fiecare pe cît îl lăsa inspirația de moment. “Mîna” se încheia cu o observație mai miezoasă a vreunuia dintre jucători urmată de cîteva secunde
Birul pe talent by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/13291_a_14616]
-
e tocmai viața. ŤProstiileť din care e făcută - banale, comice, tragice -, trecute în regim de gratuitate. Haosul ei" (pp. 104-105). Privit dintr-o asemenea perspectivă, Pornind de la Valéry este jurnalul spiritual al unui sceptic parțial ratat, care nu ezită să "cârtească" împotriva scepticismului însuși ("...dacă ne-ar fi condus spiritul sceptic și bunul-simț, am fi rămas atârnați de crengi", p. 117) și care își cartografiază senin interioritatea, neîncetând să-și râdă de sine: Iar dacă nu mai tac din gură este
„Gâlceva“ cu Valéry by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/7320_a_8645]
-
al instituției birocratic-hrăpărețe numită Biserica Ortodoxă Română. Dar nu știu de ce trebuie tras încă un rând de piele de pe săracii țării doar pentru că dl. Teoctist Arăpașu a socotit c-a venit vremea să îndrepte răul comis pe vremea când nu cârtea în fața Anticristului Ceaușescu, dărâmătorul-de-biserici. însă când acești substituți de activiști politici au acaparat locuri-cheie în societatea românească, comportându-se cu o inimaginabilă lipsă de decență, parcă-mi vine să le spun ceea ce-ar merita: Vade retro! Din problemă individuală
De-a secu(la)rizarea by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15338_a_16663]
-
Cine se obligă să ia în spinare un azil de bătrâni mare cât Cehia, Slovenia, Croația sau Serbia? Ce filantrop atins de nebunie s-ar angaja la hrănirea gratuită a câtorva milioane de oameni care nu produc nimic, dar care cârtesc din greu și votează aberant? Pe scara blocului în care locuiesc există cincisprezece apartamente. Lista cu cheltuielile de întreținere îmi arată că suntem treizeci și patru de locatari. Dintre aceștia, muncesc șase. Adică sub optsprezece la sută. S-ar putea ca la
Român, o dată pe lună by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15916_a_17241]
-
a critica înseamnă a separa, a disjunge - este un distructiv”? Chiar trebuie să luăm lucrurile la propriu? Semantica firească a cuvântului ne duce la multe înțelesuri, între care a despica (eventual, firul în patru) sau a certa, ba chiar a cârti, înțelesuri greu de legat de ceea ce vrea să fie „Facultatea de a judeca”, cum sună tema colocviului menționat mai sus. Dacă în regimul comunist criticul nu avea nume bun la oficialități, era tocmai pentru că acestea erau convinse, în ignoranța lor
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4681_a_6006]
-
chicotind. Și zâmbetul Generalului, până dincolo de urechi, care-ți taie urechile cu arcul lui tandru, de oțel inoxidabil. Pe sub copacii plini de ciori vopsite ca papagalii. Și cizmele celor și mai Egali pe care le lustruiesc tot egalii, lăudând și cârtind, printre îngeri și vite. Da, Bacovia. Chiar așa. Și cerul. Frumos, pur și simplu, e cerul, - senin sau mânios. Și toate Profețiile îndeplinite. Și Timpul. Cactus - Uită-te bine la floarea asta, îmi atrage atenția fiul meu pasionat colecționar de
Poezie by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/12580_a_13905]
-
zilnic, potrivit îndemnului horațian nulla die sine linea, și oferind cititorului o cascadă de notițe în care cultura dobîndită în cei șapte ani de studiu în Germania trece în drojdia unei limbi mustuoase. Cu umoarea belicoasă a unui spirit care cîrtește mereu, Pandrea e un cenestopat de factură superioară, un apucat care știe să scoată din indignări țîșniri stilistice și din revolte expresii cu savoare. Înzestrarea lui te trimite cu gîndul la suprema nedreptate pe care o presupune talentul în genere
La grande peur by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4624_a_5949]
-
drept că am scris cea mai mare parte din teza de doctorat (destul de amplă, Scriitopia e doar jumătate din ea) în cele două săptămâni în care mama mi-a luat ea fetele în grijă la Sângeorz, iar Doru n-a cârtit când nevasta i s-a transformat într-un monstru de mansardă, care scria fără oprire ceva din care nu se știa ce avea să iasă. Pe vremea aceea nu mai știu cum arăta varza din poveste, prefer să nu ajung
Poveşti cu scriitoare şi copii by Mihaela Ursa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1783]
-
zi au ajuns la cetățile lor; cetățile lor erau: Gabaon, Chefira, Beerot și Chiriat-Iearim. 18. Dar nu i-au bătut, pentru că fruntașii adunării le juraseră pe Domnul Dumnezeul lui Israel, că-i vor lăsa cu viață. Și toată adunarea a cîrtit împotriva căpeteniilor. 19. Toate căpeteniile au zis întregii adunări: "Le-am jurat pe Domnul, Dumnezeul lui Israel, și acum nu putem să ne atingem de ei. 20. Iată ce le vom face: îi vom lăsa cu viață, ca să n-aducem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
adus; ne-au făcut o dare de seamă, și au zis: "Bună țară ne dă Domnul, Dumnezeul nostru." 26. Dar voi n-ați vrut să vă suiți în ea și v-ați răzvrătit împotriva poruncii Domnului, Dumnezeului vostru. 27. Ați cîrtit în corturile voastre, și ați zis: " Pentru că ne urăște, de aceea ne-a scos Domnul din țara Egiptului, ca să ne dea în mîinile Amoriților și să ne nimicească. 28. Unde să ne suim? Frații noștri ne-au muiat inima, zicînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
de defilare al unora parcă se putea desluși faptul că nu se ocupaseră decât cu agricultura în ultimii cincisprezece ani, dar formau încă o armată impresionantă. Existau desigur și fețe tinere, dar ele erau prea puține după gustul împăratului. - Degeaba cârtești, N'Gai Loon! Sunt o armată redutabilă! nu se putu totuși abține Bella să nu răspundă criticii celui mai apropiat sfetnic al său. Bătrânul se mulțumi să clatine dezaprobator din cap: - Noroc că atacă cu viziera coborâtă și nu le
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cârmă Ce nu-i încă în stare cu dreapta încă crudă, Dar tot socot cu mintea așa-n prostia mea Că trebuia norodul, boierii, ostășimea Să giuruie credință copilului Bogdan. Prea șubrede sânt Doamne, tocmelele în țară. De, eu cam cârtesc cu vorba, cioplit cam din topor, Căci n-au stătut nici craiul, nici papa (se descopere). (Pe amândoi Să-i ție Domnu-n lume ani mulți și fericiți) Dar numai, vorba vine, nu m-au cioplit nici ei. E vorba despre
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
VSOP, cum o cere eticheta: Ăsta nu poate suporta pe nimeni alături de el. Dacă nu e ideea lui, n-are nici o șansă. Are permanent impresia că i se ia ceva, că nu e destul de apreciat. Găsește comisioanele mele prea ridicate, cârtește că toate contactele cu Pingon s-ar realiza exclusiv prin intermediul meu, dar vorbește el franțuzește? Sau englezește? Îi organizez biroul, fiindcă nu are habar de corespondență și contabilitate, dar construiește și produce fără nici un control. Și mărgăritărelele din fața zidului proaspăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
spune că a rugat-o pe croitoreasă să ne închirieze camera de cusut. Are paturi, ne zice el. Poate că tovarășele de la oraș, care au oase delicate, ar prefera paturile pământului gol. De data asta, Fairlynn acceptă oferta fără să cârtească. Ne facem bagajele și ne lăsăm conduse de croitoreasă la camera ei. Ne sunt înfățișate două paturi. Unul e de o persoană, din bambus, iar celălalt e agățat de tavan, fiind de fapt o placă de scândură. Pe el sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]