727 matches
-
Ion Borș, Vasile Plesca, Ion Coșcodan și de Hariton Celpan, iar în aceeași zi prădează colhozul din Harcesti și bat președintele acestuia. Pe 18 iunie, Teodor Coșcodan sparge întrunirea activiștilor de partid din Leordoaia care făceau ultimele pregătiri înaintea înființării colhozului în acel sat și îi amenință că îi va omorî dacă vor continua. Nu erau vorbe aruncate în vânt. Pe 6 iulie este ucis președintele sovietului din Flamanzeni în urma unei acțiuni a lui Ion Borș, Teodor Coșcodan, Vasile Plesca, Hariton
Condrătești, Ungheni () [Corola-website/Science/305251_a_306580]
-
Vechi, acelasi raion, în momentul arestării camarazilor săi, se află la iubita să din Sinesti, Elizaveta Vartosu. În plus, în timpul interogatoriului, camarazii săi au mărturisit kaghebistilor că l-au omorât, aratandu-le drept proba un mormânt al unui președinte de colhoz din pădurea din apropierea Sinestilor. Datorită încrederii pe care o avea în Elizaveta Vartosu, Simion Mărgărint s-a ascuns în casa acesteia, alături de care și-a construit un bordei cu intrare secretă din interior. Ziua stătea în bordei, iar noaptea, în
Condrătești, Ungheni () [Corola-website/Science/305251_a_306580]
-
cedat doar după ce a fost amenințat cu o grenadă. A fost reținut și încarcerat într-un izolator la Ungheni, a stat închis vreo 15 zile, după care a fost eliberat”, povestește Petru Bulat. În libertate După eliberare, a lucrat în colhoz, de data aceasta liber, în văzul tuturor, nu beneficia de nicio pensie. Activiștii erau înspăimântați de fiecare dată când îl vedeau prin sat. „Cu oamenii de treabă nu a avut nicio problemă. Rostea rugăciuni înainte și după ce lua masa. În timpul
Condrătești, Ungheni () [Corola-website/Science/305251_a_306580]
-
Frunze" din Chișinău (1960) și Școala Superioară de Partid de pe lângă CC al PCUS din Moscova (1969). A obținut titlul științific de candidat în științe economice în anul 1977. După absolvirea facultății, începând din anul 1960, lucrează ca agronom, vicepreședinte de colhoz, secretar al organizației de partid al colhozului "Viața Nouă" din RSS Moldovenească. În anul 1963 este numit ca inspector al secției organizatorice al Comitetului Central al Partidului Comunist din RSSM și secretar al Comitetului de partid pentru controlul producției fermelor
Ivan Calin () [Corola-website/Science/306774_a_308103]
-
de Partid de pe lângă CC al PCUS din Moscova (1969). A obținut titlul științific de candidat în științe economice în anul 1977. După absolvirea facultății, începând din anul 1960, lucrează ca agronom, vicepreședinte de colhoz, secretar al organizației de partid al colhozului "Viața Nouă" din RSS Moldovenească. În anul 1963 este numit ca inspector al secției organizatorice al Comitetului Central al Partidului Comunist din RSSM și secretar al Comitetului de partid pentru controlul producției fermelor de stat. În anul 1965 este numit
Ivan Calin () [Corola-website/Science/306774_a_308103]
-
satul are 2.643 locuitori, preponderent găgăuzi. Pe lângă aceștia, mai există și comunități reduse numeric de bulgari și moldoveni (români). Localnicii vorbesc limba găgăuză, dar și limbile română, bulgară și rusă. În anul 1945 au fost înființate în sat două colhozuri - "Scânteia" și "Victoria". În august 1948, a fost inaugurat un al treilea colhoz - "28 iunie". În 1952, toate cele trei ferme au fost reunite într-un colhoz cu numele de "Victoria". În 1969, prin decizia Guvernului RSS Ucrainene, colhozul "Victoria
Bulboaca, Reni () [Corola-website/Science/317900_a_319229]
-
reduse numeric de bulgari și moldoveni (români). Localnicii vorbesc limba găgăuză, dar și limbile română, bulgară și rusă. În anul 1945 au fost înființate în sat două colhozuri - "Scânteia" și "Victoria". În august 1948, a fost inaugurat un al treilea colhoz - "28 iunie". În 1952, toate cele trei ferme au fost reunite într-un colhoz cu numele de "Victoria". În 1969, prin decizia Guvernului RSS Ucrainene, colhozul "Victoria" a fost reorganizat ca fermă a economiei sovietice. În structura de producție a
Bulboaca, Reni () [Corola-website/Science/317900_a_319229]
-
română, bulgară și rusă. În anul 1945 au fost înființate în sat două colhozuri - "Scânteia" și "Victoria". În august 1948, a fost inaugurat un al treilea colhoz - "28 iunie". În 1952, toate cele trei ferme au fost reunite într-un colhoz cu numele de "Victoria". În 1969, prin decizia Guvernului RSS Ucrainene, colhozul "Victoria" a fost reorganizat ca fermă a economiei sovietice. În structura de producție a fermei sunt: stațiune de tractoare, fermă de creștere a vitelor, fermă de producție de
Bulboaca, Reni () [Corola-website/Science/317900_a_319229]
-
două colhozuri - "Scânteia" și "Victoria". În august 1948, a fost inaugurat un al treilea colhoz - "28 iunie". În 1952, toate cele trei ferme au fost reunite într-un colhoz cu numele de "Victoria". În 1969, prin decizia Guvernului RSS Ucrainene, colhozul "Victoria" a fost reorganizat ca fermă a economiei sovietice. În structura de producție a fermei sunt: stațiune de tractoare, fermă de creștere a vitelor, fermă de producție de lapte, fermă de păsări, fermă de porci, contabilitate, resurse umane și administrație
Bulboaca, Reni () [Corola-website/Science/317900_a_319229]
-
Științifice pentru Selecție, Producerea Semințelor și Tehnologia Culturilor de Câmp (1961), iar mai apoi în Institutul de Cercetări Științifice pentru Culturile de Câmp (1972). Concomitent, institutului i-au fost atribuite suplimentar 555 ha de teren agricol, care aparțineau anterior fostului colhoz „Lenin” din satul Pământeni (actualmente cartier în orașului Bălți), majoritatea locuitorilor căruia erau lucrători ai subdiviziunilor științifice ale institutului. O etapă nouă în activitatea Institutului de Cercetări pentru Culturile de Câmp s-a început în 1973, odată cu formarea în baza
ICCC „Selecția” () [Corola-website/Science/323234_a_324563]
-
de Miniștri al RSSM. Cele 154 de gospădării țărănești, din raionul Bălți, au fost supuse jafului din partea sovieticilor . Ei au confiscat inventarul agricol, mobila din case, terenurile agricole, animalele domestice și alte bunuri materiale. Datorită confiscărilor au fost posibilă crearea colhozurilor și sovhozurile în localitățile respective. În total au fost confiscate 180 de case în valoare de crica 600.00 de ruble, 76 au fost transmise colhozirilor, 9 au fost transformate în cluburi, 3 transmise SMT-urilor, iar 92 de case
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
200 000 oameni. Prin intermediul foametei, ocupanții sovietici au urmărit să lichideze instinctul de proprietar al țăranului. Săteanului i se insufla că este neputincios și că va muri de foame daca nu va renunța la averea sa pentru a intra în colhozul bolșevic. Este cazul să precizăm că pe teritoriul R. Moldovei de la vest de Nistru au fost mai multe secete în ultimele două secole. Oricum populația a fost întotdeauna gata să facă față calamităților naturii, găsind uneori soluții ieșite din comun
Alcedar, Șoldănești () [Corola-website/Science/305212_a_306541]
-
Vladimir (care e cu trei ani mai mic) și de Tatiana. Între 1973-1978 a studiat la Facultatea de Drept a Universității de Stat din Moldova. După absolvirea facultății a fost angajat în funcția de consultant juridic la Consiliul raional al colhozurilor din Dubăsari, funcție în care a fost până în 1985. Ulterior, timp de cinci ani de zile a activat în calitate de vicepreședinte al Comitetului executiv orășenesc Dubăsari și președinte al Judecătoriei raionului Dubăsari. Din 1990 până în 1995 a fost judecător la Curtea
Gheorghe Susarenco () [Corola-website/Science/306781_a_308110]
-
nordul Bucovinei și Ținutul Herța au fost alipite RSS Ucrainene. La 7 august 1940, a fost creată regiunea Ismail, formată din teritoriile aflate în sudul Basarabiei și care au fost alipite RSS Ucrainene . În ianuarie 1941 a fost înființat primul colhoz. În perioada 1941-1944, toate teritoriile anexate anterior de URSS au reintrat în componența României. Apoi, cele trei teritorii au fost reocupate de către URSS în anul 1944 și integrate în componența RSS Ucrainene, conform organizării teritoriale făcute de Stalin după anexarea
Martaza, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318531_a_319860]
-
trei teritorii au fost reocupate de către URSS în anul 1944 și integrate în componența RSS Ucrainene, conform organizării teritoriale făcute de Stalin după anexarea din 1940, când Basarabia a fost ruptă în trei părți. În septembrie 1946 a fost înființat colhozul din sat. În anul 1947, autoritățile sovietice au schimbat denumirea oficială a satului din cea de Satalâc-Hagi în cea de Alexandrovka. În anul 1954, Regiunea Ismail a fost desființată, iar localitățile componente au fost incluse în Regiunea Odesa. Începând din
Satalâc-Hagi, Bolgrad () [Corola-website/Science/318291_a_319620]
-
din Bălți, combinatul de întreprinderi comunale, combinatul de deservire socială, tipografie, direcția intercolhoznică de construcții, o filială a coloanei motorizate nr. 81, sector de reparații și construcții, stație de incubație, baza de transporturi auto ATB-35. În Sângerei se afla sediul colhozului „Miciurin”. În 1972 producția globală a constituit 5,8 milioane de ruble, producție realizată - 4,56 mln. ruble, inclusiv viticultura și pomicultura - 1114,0 mii ruble, creșterea animalelor - 1348 mii ruble, culturi tehnice - 1292 mii ruble, cereale - 376 mii ruble
Sîngerei () [Corola-website/Science/298850_a_300179]
-
a născut în satul Klușino, aproape de Gjatsk (în prezent în Regiunea Smolensk, Rusia), la 9 martie 1934. În 1968, satul natal a fost redenumit „Gagarin” în onoarea sa. Părinții săi, Alexei Ivanovici Gagarin și Anna Timofeevna Gagarin, au lucrat în colhoz. Mamei sale îi plăcea să citească, iar tatăl său era un dulgher iscusit. Iuri a fost cel de-al treilea din cei patru copii ai familiei, iar sora lui mai mare se ocupa de el în timp ce părinții lui lucrau. La
Iuri Gagarin () [Corola-website/Science/304746_a_306075]
-
l-au învins pe dușman (Vâbiti) și apoi au chefuit (Ugoșea). În sat se găsește moșia principilor Vasilcikov care a aparținut acestora până la Revoluția din Octombrie. În perioada sovietică, moșia s-a transformat în centrul unuia din cele mai vechi colhozuri din țară - "Sovhozul lui Lenin". În martie 1920, moșia «Vîbiti» a fost declarată monument istoric sub paza statului și aici a fost organizat unul din cele trei muzee de viața cotidiană din gubernia Novgorod, dar în 1975 a fost declarată
Vîbiti () [Corola-website/Science/309616_a_310945]
-
este un parc cu suprafață de 60 ha ce are multe specii de arbori prețioși, acesta fiind de asemenea un monument istoric care aparținea principilor. În 1918 a fost fondat sovhozul «Vîbiti». În 1924, după moartea lui V.I. Lenin, lucrătorii colhozului au decis să fabrice o cunună care să fie trimisă la înmormântarea conducătorului. Într-un răstimp scurt, cununa de frunze de palm și de lauri a fost făcută de grădinarul Vasili Ivanovici Iurkuns. Nu se știe precis cine a dus
Vîbiti () [Corola-website/Science/309616_a_310945]
-
moară și o oloiniță), călugării la rândul lor sunt transferați la mănăstirea Căpriana. Chiar în altarul bisericii „Adormirea Maicii Domnului” se înființează bucătăria unei cantine a spitalului TBC, instalat în mănăstire. Până în anul 1961 edificiile mănăstirii sau aflat sub gestiunea colhozului din localitate, apoi trec sub jurisdicția Ministerului Sănătății, care deschide un spital, ce a funcționat până în 1993, când la cererea unor credincioși, edificiile au fost retrocedate. se reînființează în anul 1994. Sunt reparate bisericile „Sfântul Dimitrie” și „Sfânta Treime”. Această
Mănăstirea Pripiceni-Curchi () [Corola-website/Science/333928_a_335257]
-
o familie de țărani moldoveni. Începând din septembrie 1929 lucrează ca învățător la școala elementară din satul natal. Din ianuarie 1932 conduce secția cultural-educativă a Comitetului raional Ananiev al Comsomol-ului. În perioada martie - noiembrie 1933 lucrează ca fermier la Colhozul „Drumul socialist” din satul natal. Începând din noiembrie 1933 este director-adjunct al Departamentului de Stat pentru economii și credite din orașul Tiraspol. După un scurt stagiu (ianuarie - noiembrie 1935) de studii de administrare a departamentelor financiare organizate în orașul Odessa
Alexandru Diordiță () [Corola-website/Science/309964_a_311293]
-
funcția de președinte al Sovietului de Miniștri al RSS Moldovenești (1946-1958). s-a născut la data de 19 februarie/4 martie 1907 în satul Sărăței (astăzi în raionul Rîbnița), în familia unui țăran. Începând din anul 1920 a lucrat în colhoz, ca grădinar la Ferma de stat din satul natal. În anul 1924 s-a înscris ca student la Școala tehnică de agronomie din Rîbnița. Începând din ianuarie 1928 este șef al Biroului de pomicultură din cadrul Școlii tehnice de horticultură și
Gherasim Rudi () [Corola-website/Science/309963_a_311292]
-
etnici bulgari, moldoveni, ucraineni și ruși. Locuitorii satului Curciu se ocupă în principal cu agricultura. Se cultivă cereale, zarzavaturi și viță de vie. Ferma din sat se ocupă și cu producția de lapte. La 27 noiembrie 1946, a fost înființat colhozul "8 Martie". În octombrie 1947, a fost organizat un alt colhoz cu numele de Budenîi. În ianuarie 1948, s-a înființat un al treilea colhoz cu denumirea "30 de ani de administrație sovietică în Ucraina". La 13 octombrie 1954, toate
Curciu, Bolgrad () [Corola-website/Science/318306_a_319635]
-
în principal cu agricultura. Se cultivă cereale, zarzavaturi și viță de vie. Ferma din sat se ocupă și cu producția de lapte. La 27 noiembrie 1946, a fost înființat colhozul "8 Martie". În octombrie 1947, a fost organizat un alt colhoz cu numele de Budenîi. În ianuarie 1948, s-a înființat un al treilea colhoz cu denumirea "30 de ani de administrație sovietică în Ucraina". La 13 octombrie 1954, toate cele trei colhozuri au fost unite într-unul singur. În întreprinderile
Curciu, Bolgrad () [Corola-website/Science/318306_a_319635]
-
sat se ocupă și cu producția de lapte. La 27 noiembrie 1946, a fost înființat colhozul "8 Martie". În octombrie 1947, a fost organizat un alt colhoz cu numele de Budenîi. În ianuarie 1948, s-a înființat un al treilea colhoz cu denumirea "30 de ani de administrație sovietică în Ucraina". La 13 octombrie 1954, toate cele trei colhozuri au fost unite într-unul singur. În întreprinderile agricole din sat lucrează 249 de persoane. În prezent, în sat există două întreprinderi
Curciu, Bolgrad () [Corola-website/Science/318306_a_319635]