1,156 matches
-
Pétain, au semnat armistițiul pe 22 iunie 1940 în luminișul Rethondes din pădurea Compiègne. Pentru că actul a fost semnat în același loc și în același vagon de cale ferată în care a fost semnat armistițiul care a pus capăt primei conflagrații mondiale, el este cunoscut și ca al doilea armistițiu de la Compiègne. Franța a fost împărțită între zona ocupată din nord și cea liberă din sud pentru „protejarea intereselor Reichului Germn”. Imperiul colonial francez a rămas sub autoritatea mareșalului sub autoritatea
Administrația germană în Franța ocupată în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/334000_a_335329]
-
fructe, flori, arbori ornamentali și multe altele. Pe parcursul celor două războaie mondiale, locuitorii au luptat eroic în Europa și în Pacific, făcându-și datoria față de Coroana Britanică. Începând cu 1701, Insula lui Iisus începe să se dezvolte După încheierea ultimei conflagrații mondiale, între cele vertiginos, mai ales prin semnarea Tratatului de Pace cu 14 mici așezări existente pe insulă se perpetuau interminabile triburile amerindiene, de către guvernatorul De Colliere. În neînțelegeri. Pentru stingerea conflictului, la 6 august 1965, o schimbul preluării de către
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Ion Anton Datcu () [Corola-journal/Journalistic/87_a_54]
-
(Channel Dash (Fuga prin Canal), cu numele de cod german Unternehmen Cerberus) a fost un angajament naval de primă mărime din timpul celei de-a doua conflagrații mondiale în cursul căreia o escadră a "Kriegsmarine" formată din două cuirasate din clasa Scharnhorst, crucișătorul greu Prinz Eugen și navele lor de escortă au spart blocada britanică și s-au deplasat de la Brest (Bretania) în bazele lor din Germania
Operațiunea Cerberus () [Corola-website/Science/335573_a_336902]
-
eră de ostilitate între cele două națiuni, pentru un câștig minim : 7412 km2 secetoși fără resurse miniere și 400.000 locuitori în proporție de 96% turci, bulgari, tătari, găgăuzi, romi și greci... La capătul ""Marele Război"" (cum a rămas prima conflagrație mondială în conștiința contemporanilor și în paginile istoriografiei mondiale) este împlinită întregirea României. Dintre toate teritoriile regatului întregit, Cadrilateurl este singurul în care Românii reprezintă sub 4 % din populație, dar această proporție va fi dublată prin așezarea aici a mai
Istoria Dobrogei () [Corola-website/Science/302149_a_303478]
-
la București, la Liceul „Mihai Viteazul”, unde ține orele de filosofie și la clasa regelui Mihai I. Profesează apoi în orașul natal, până la al doilea război,când este mobilizat abuziv în 1942, la Tecuci, fiind invalid de război din cealaltă conflagrație, iar în 1945, după ce cunoscuse rigorile detenției, se vede îndepărtat de la catedră de autoritățile comuniste, care îi trec numele la index. Acestea au fost posibile prin aceea că pe timpul guvernării legionare (ministru Traian Brăileanu la Ministerul Educațiunii, Cultelor și Artelor
Vasile Băncilă () [Corola-website/Science/311589_a_312918]
-
Bătălia din Golful Helgoland a fost prima bătălie aeriană care a primit un nume din timpul celei de-a doua conflagrații mondiale. Această bătălie avea să declanșeze cea mai lungă campanie a războiului - Apărarea Reichului. Pe 2 septembrie 1939, Regatul Unit a declarat război Germaniei după invazia germană din Polonia, evenimentul declanșator al conflictului mondial. Britanicii nu au acordat niciun sprijin
Bătălia din Golful Helgoland (1939) () [Corola-website/Science/332658_a_333987]
-
el nu ar fi putut exista fără catolicism, fără acel concept căruia să i se opună. Scriitorul era convins că în scurt timp Franța și Germania își vor disputa din nou, după Războiul franco-prusac (1870-1871), supremația asupra Europei, într-un conflagrație care va antrena și Rusia și din care ortodoxismul va ieși biruitor. Nu avea cum să anticipeze însă ca În viziunea lui Dostoievski, religia și naționalitatea sunt legate indisolubil, deoarece o națiune se naște prin intermediul unei religii: În romanul "Demonii
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
au pierdut credința în metodele legale, în liderii tradiționali și în democrațiile occidentale, care păreau că i-au abandonat pe ucraineni. Această perioadă de deziluzii a coincis cu creșterea sprijinului pentru OUN. În perioada de dinaintea izbucnirii celei de-a doua conflagrații mondiale, OUA estima că avea 20.000 de membri activi și un număr aproximativ egali de simpatizanți. Numeroși studenți eminenți, precum poeții Bogdan Kravțiv și Olena Teliha (executați de naziști la Babi Iar), au fost atrași de mesajul revoluționar al
Organizația Naționaliștilor Ucraineni () [Corola-website/Science/320343_a_321672]
-
a fost Evghen Konovaleț. După asasinarea lui, i-a urmat Andrii Melnik, ceea ce a dus la sciziunea organizației. Tinerii galițieni și-au urmat propriul „Vojd”, Stepan Bandera. În ierarhia organizației urma „Provid”, sau directoratul. La începutul celei de-a doua conflagrații mondiale, conducerea OUN-M era formată din Vojd și opt membri ai Provid-ului . Membrii Provid erau generalii Kurmanovici și Kapustianski (ambii militari activi încă din vremea revoluției din 1918-1920), studentul la drept Iaroslav Baranovski, politicianul moderat, fost diplomat al guvernului
Organizația Naționaliștilor Ucraineni () [Corola-website/Science/320343_a_321672]
-
timpul existenței CED, fiind compus din trei secțiuni principale și subsecțiunile corespunzătoare: „Administrația Dunării de Jos” a fost desființată în 1940, odată cu creșterea influenței Germaniei Naziste în zonă, prin așa-numitul „Aranjament de la Viena”. După încheierea celei de-a doua conflagrații mondiale, a fost înființată organizația interguvernamentală Comisia Dunării cu sediul, (din anul 1954), la Budapesta , care își îndeplinește activitatea în baza prevederilor „Convenției cu privire la regimul navigației pe Dunăre”, semnată la 18 august 1948, la Belgrad. În Comisia Dunării sunt membre
Comisia Europeană a Dunării () [Corola-website/Science/306148_a_307477]
-
de autoritățile imperiale prin sistemul milleturilor . În timpul dominației otomane, Mosulul a fost cunoscut în principal că o regiun e producătoare de bumbac și produse din bumbac. Petrolul, descoperit încă înainte de izbucnirea Primului Război Mondial, a căpătat o importanță strategică doar în timpul primei conflagrații mondiale și de atunci până în prezent nu și-a pierdut această importantă. Orașul Mosul a fost considerat o capitală comercială a imperiului, datorită poziției sale la intersecția mai multor rute comerciale importante dintre India și Marea Mediterana. De asemenea, Mosulul avea
Provincia Mosul (Imperiul Otoman) () [Corola-website/Science/321536_a_322865]
-
are în plan scrierea a încă două texte a căror acțiune se petrece în același univers, "'Kyrall: Eroii" și "Kyrall: Legendele", dar nu a precizat o dată anume pentru apariția lor. Între anii 2082- 2088, pe Pământ are loc o mare conflagrație mondală, cunoscută ca Ultimul Război, declanșat de disputele din jurul Ierusalimului și de descoperirea pe Lună a unui asteroid de austral pur, care a precedat cu doi ani primul zbor hiperluminic. Într-o încercare de a pune punct conflictelor religioase și
Trilogia Abația () [Corola-website/Science/327419_a_328748]
-
celui de-al doilea război mondial, Imperiul Britanic a început să se destrame, pe de-o parte datorită creșterii mișcărilor pentru independență din colonii și dominioane și parte datorită greutăților financiare ale Regatului Unit rezultate în urma cheltuielilor uriașe suportate în timpul conflagrației mondiale. Titulatura „British Commonwealth of Nations” a fost schimbată în „Commonwealth of Nations” pentru a reflecta situația care se modifica. Burma (care și-a obținut independența în 1948, cunoscută și ca Myanmar) și Aden (care și-a obținut independența în
Comunitatea Națiunilor () [Corola-website/Science/313368_a_314697]
-
altă parte pentru controlul teritoriilor care corespund în mare în zilele noastre Ucrainei și Belarusului. A fost urmarea operațiunii bolșevice cunoscute ca “Obiectiv-Vistula” pentru ocuparea teritoriilor abandonate de armatele germane din așa numita regiune Ober-Ost în urma retragerii de la sfârșitul primei conflagrații mondiale. Józef Piłsudski, șeful de stat al renăscutei Polonii, a considerat că sosise momentul pentru extinderea granițelor țării cât mai departe spre est. Această acțiune ar fi trebuit să fie urmată de crearea unei federații a statelor central și est-europene
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
doilea conflict „Războiul bolșevic” ("Wojna bolszewicka”). Autorii polonezi mai denumesc acest război și „Războiul din 1920” ("Wojna 1920 roku"). Autorii sovietici au folosit denumirea „Războiul împotriva Poloniei Albe” sau, în unele cazuri sau a considerat , pentru ca alții să considere această conflagrație ca parte a "Războiului împotriva intervenției străine" sau a războiului civil. În unele lucrări istorice poloneze se mai folosește și denumirea "Războiul din 1920" (în limba poloneză "Wojna 1920 roku"), în timp ce unii istorici sovietici au folosit denumirea „Războiul împotriva Poloniei
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
străine" sau a războiului civil. În unele lucrări istorice poloneze se mai folosește și denumirea "Războiul din 1920" (în limba poloneză "Wojna 1920 roku"), în timp ce unii istorici sovietici au folosit denumirea „Războiul împotriva Poloniei Albe”, pentru ca alții să considere această conflagrație ca parte a „Războiului împotriva intervenției străine” sau a războiului civil. Documentele rusești ale vremii menționau simplu conflictul drept „Frontul polonez” (Польским фронтом). Există anumite controverse legate de data de început a războiului. Articolul din "Encyclopædia Britannica" folosește perioada de
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
mai degrabă din întâmplare, deoarece se pare că nimeni în Rusia Bolșevică sau în Republica Poloneză nu plănuise în mod deliberat declanșarea unui conflict armat. Polonia, a cărei teritoriu fusese unul dintre cele mai importante câmpuri de luptă ale primei conflagrații mondiale, era instabilă din punct de vedere politic. Polonezi câștigaseră după un război costisitor luptele cu Republica Populară a Ucrainei Apusene și era angajată deja în noi conflicte cu Germania (Insurecțiile din Silezia) și cu Cehoslovacia. Rusia revoluționară luptă în
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
un nou slogan: «Pregătiți-vă pentru războiul împotriva Poloniei!»". Scopul declarat al Armatei Roșii nu era acela de a cuceri Europa în mod direct, ci acela de a provoca schimbări sociale și revoluții. Generalul Tuhacevski proclama: "Spre vest! Drumul către conflagrația universală trece peste cadavrul Poloniei Albe. Mărșăluiți spre Vilno, Minsk, Varșovia!". Sovieticii nu s-au așteptat nicodată la o rezistență semnificativă din partea polonezilor. Deși primele încăierări au avut loc în februarie 1919, va lua cam un an ambelor părți până când
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
între cele două tabere. În momentul declanșării Bătăiei de la Varșovia, polonezii se bucurau chiar de un mic avantaj numeric și logistic. Logistica era un capitol la care ambele armate stăteau foarte prost. Cele două armate foloseau echipamente militare rămase din conflagrația mondială sau capturate în timpul luptelor recente. Armata poloneză, de exemplu, folosea tunuri fabricate în cinci țări și puști produse în șase țări, fiecare folosind alt tip de muniție. Sovieticii dispuneau de numeroase depozite militare, părăsite de armatele germane retrase în
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
-vă pentru războiul împotriva Poloniei! »” Teoreticianul marxist Nikolai Buharin scria în Pravda că speră ca sovieticii să aibă resursele pentru continuarea campaniei dincolo de Varșovia, „până la Londra și Paris”. Ordinul generalului Tuhacevski de pe 2 iulie 1920 îndemna: „Spre vest! Drumul către conflagrația mondială trece peste cadavrul Poloniei Albe. Mărșăluiți spre Vilno, Minsk, Varșovia!” și „înainte spre Berlin peste cadravul Poloniei!” Perspectiva victoriei, care părea tot mai aproape, a dus însă și la creșterea intrigilor politice între comandanții sovietici. Lipsa totală de cooperare
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
Charles de Gaulle, în acea perioadă consilier militar al Armatei poloneze. El și Władysław Sikorski au fost singurii ofițeri care dată fiind experiența lor din acest război au prevăzut în mod corect modul în care se va desfășura următoarea mare conflagrație. Deși ei nu au reușit în perioada interbelică să își convingă camarazii să se folosească de lecțiile rezultate din războiul polono-sovietic, ei au ajuns la începutul celui de-al Doilea Război Mondial la comanda lor forțelor armate din exil. Războiul
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
comanda lor forțelor armate din exil. Războiul polono-sovietic a influențat doctrina militară poloneză, care pentru următorii 20 de ani a pus un accent deosebit pe mobilitatea unităților de elită de cavalerie. În 1943, într-o perioadă în care a doua conflagrație mondială era departe de a se fi încheiat, subiectul granițelor răsăritene ale Poloniei a fost redeschis și a fost dezbătut în timpul Conferinței de la Teheran. Winston Churchill era în favoarea graniței stabilită prin Linia Curzon și nu a celei stabilite prin Tratatul
Războiul polono-sovietic () [Corola-website/Science/299352_a_300681]
-
Brașov, Brassai, atras de pictură și sculptură, a studiat la Academia de Arte din Budapesta. A fost nevoit să-și întrerupă studiile din cauza primului război mondial în toi; a fost înrolat în cavaleria austro-ungară în care a servit până la sfârșitul conflagrației. Dupa război, ca mulți alți intelectuali, a fost atras temporar de idealurile revoluționare ale extremismului politic de stânga. În timpul efemerei Republici Sovietice Ungare s-a înrolat în armata roșie maghiară. După înfrângerea regimului bolșevic, Brassai a trecut printr-o scurtă
Brassaï () [Corola-website/Science/314592_a_315921]
-
a fost o acțiune concertată a aliaților occidentali în ultimele luni de lupte pe teatrul de lupte al celei a doua conflagrații mondiale. Invazia a început odată cu forțarea cursului fluviului Rin în martie 1945. Operațiunile au continuat cu dezvoltarea atacurilor multiple, de la Marea Baltică până în nordul Austriei și s-au încheiat cu capitularea germanilor pe 8 mai 1945. În istoriografia militară americană, ansamblul
Invadarea Germaniei de către Aliații apuseni () [Corola-website/Science/335457_a_336786]
-
Mișcarea Națională Turcă, cea care avea să fondeze Republica Turcia. Grecii au declanșat conflictul deoarece premierul britanic David Lloyd George promisese Atenei importante câștiguri teritoriale în dauna Imperiului Otoman, în condițiile în care elenii ar fi participat la luptele primei conflagrații mondiale de partea Aliaților. La sfârșitul războiului greco-turc, grecii au fost nevoiți să cedeze toate câștigurile teritoriale, să revină la frontierele antebelice și să accepte schimburile de populație cu nou înființat Republica Turcia, în conformitate cu prevederile Tratatului de pace de la Lausanne
Războiul Greco-Turc (1919-1922) () [Corola-website/Science/320700_a_322029]