287 matches
-
tacită a domeniului și propriul mod de rezolvare a problemelor care s-a dovedit de succes 182. În acest context, ne putem pune întrebarea: Cum putem proceda pentru a obține mai multă acuratețe în măsurare? Din punctul nostru de vedere, consonant cu cel al lui E. Schein, am optat pentru un demers de analiză integrativ: psihometric și nepsihometric (calitativ). Am dorit să îmbinăm de fapt două seturi de presupoziții. Un set constă în enunțuri precum: măsurătorile standardizate ajută la realizarea predicțiilor
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
Sensorialele scînteiară; comutatorul principal coborî pînă la o treime din puterea maximă adaptînd întreaga navă la viteza temporală obișnuită. Simultan, Hedrock simți o mișcare. Marele crucișător al Arsenalelor se înălța; împreună cu el și micul aparat în care se găsea, perfect consonant ca ritm temporal și destul de departe de spațiul special pentru a-l împiedica să cadă afară prin pereții crucișătorului. Dacă avea dreptate, atunci în momentul acela se aflau în crucișător două persoane purtînd identitatea lui: Hedrock personal ― aici pe tărîmul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
care se fac după turnare și răcire pentru a obține intonația exactă. Arta fabricării clopotelor de calitate constă în dozarea acestor factori astfel ca sunetele concomitente să stea în raporturi armonice, adică să dea naștere la intervale muzicale și acorduri consonante. Mulți oameni de știință și mulți muzicieni s-au ocupat cu studiul clopotelor, ca Marin Mersenne, Leonhard Euler, Rene Descartes, Ernst Chladni, J. W. S. Rayleigh etc. Ei au stabilit legi și formule, ca de exemplu Mersenne, care în „Harmonie
Acustică muzicală by Aurora Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/343_a_615]
-
sârma aia și am văzut că e prea joasă și că nu-i bună de fapt la nimic și m-am dezlegat și-am plecat. Aproape un an de zile am trăit de pe o zi pe alta, citind numai cărți consonante cu stările mele de greață, de inautentic, de absurd, de teamă și delăsare nesfârșită. Dacă nu m-am prăpădit atunci e datorită prietenilor pe care i-am avut... După mai bine de un an de trăiri existențialiste am început să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
lume nelumea conceput de Eminescu în Archaeus. Viziunea din Luceafărul "Nu e nimic și totuși e/ O sete care-l soarbe, / E un adânc asemene/ Uitării celei oarbe" reflectă desprinderea abisală mergând până la uitarea totală de lume și de sine consonantă cu parcursul fulgurant spre transposibil. Iar, de mult mai departe, găsim în Platon (Fedru, 247c) următoarea viziune: "Există un loc supraceresc fără culoare, fără formă, pe care nimeni din cei de pe pământ încă nu l-a cântat... fiind demn de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
monumental deși, în finalul cărții nota înțelept : “Îmi vine să cred că răul are mai mare putere de contagiune decât binele”, rămâne totuși statornic în credința că acest rău are vlagă și durată relative, binele instaurându-și până la urmă supremația consonantă atotputerniciei divine, se uită-n memorie la cele 7.776 kmp. ai Cadrilaterului dobrogean, la cei 50.224 kmp. ai Basarabiei și Nord Bucovinei, nu poate uita nici cele 17 ha ale Insulei Șerpilor, ș.a., și compară suprafața României întregită
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
to Collective Selection (1969). Constatarea sociologului american potrivit cărei "moda apare nu ca un răspuns al nevoii de diferențiere și de competiție de clasă, ci mai degrabă ca o reacție a dorinței de a fi la modă, de a fi consonant cu ceea ce este acceptabil, de a exprima gusturile noi care emană într-o lume în schimbare" enunța o nouă teorie explicativă a modei, și anume teoria selecției colective. După cum însuși autorul declara, articolul a însemnat "o invitație adresată sociologilor de
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
pentru ca apoi să fie înlocuite de altele în conformitate cu vremea. Moda apare nu ca un răspuns al nevoii de diferențiere și de competiție de clasă, ci mai degrabă ca o reacție a dorinței de a fi la modă, de a fi consonant cu ceea ce este acceptabil, de a exprima gusturile noi care emană într-o lume în schimbare (idem, 281-282). Herbert Blumer a fost de acord cu ideea modei ca marcă a prestigiului clasei sociale și ca expresie a modernității, din teoria
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
ca marcă a prestigiului clasei sociale și ca expresie a modernității, din teoria lui Georg Simmel, dar a pus sub semnul întrebării mecanismele imitației. Moda iese din uz nu datorită "cascadei imitației", ci datorită nevoii de a elabora noi mode consonante direcției gustului colectiv. Prin urmare, prestigiul social al elitelor nu se recunoaște după ostentația simbolurilor de clasă, ci după intuiția membrilor elitei cu privire la direcția gusturilor colective. Difuzarea modei nu mai este un proces pe verticală, declanșat de stratificarea socială, ci
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
că femeile cheltuiesc anual o sumă mai mare pe haine decât bărbații, iar numărul achizițiilor vestimentare crește direct proporțional cu ascensiunea în ierarhia socială (P. Bourdieu, 1979/1984, 201). De aici derivă și concluzia autorului că schimbarea stilului vestimentar este consonantă cu mobilitatea socială, dat fiind faptul că "hainele devin mai clasice, mai informale și mai serioase pe măsură ce un individ urcă în ierarhia socială" (idem, 202). Pardesiul, care este frecvent printre femeile din clasele sociale superioare, este opus hainei de ploaie
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
studiului: mass-media sunt principalele surse de informare în privința noilor stiluri vestimentare și a modului în care acestea sunt acceptate social (tabelul 2.5). În schimb, adoptarea unor stiluri vestimentare noi a corelat pozitiv cu norma grupului de referință: adoptarea era consonantă cu atitudinea pozitivă despre minijupă, în timp ce respingerea acesteia corela cu atitudinea negativă a grupului. Totodată, în etapa evaluării, diferența dintre orientarea către sursele informale (10,8%) și orientarea către sursele formale de comunicare (8,6%) a fost statistic nereprezentativă (F.D.
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
lumea copilăriei, cu tradițiile, dorul și legendele sale. În acest spirit se configurează cărțile următoare: Lungul drum către casă (1976), Tărâmul magic (1980), Veghe și dor (1984), unde autorul încearcă să confere spațiului natal o dimensiune mitică, morală și sentimentală, consonantă cu datul benefic al firii. Mai târziu, printre imaginile solare se strecoară accente dramatice, tristeți care adumbresc rememorările lirice. Drumul revenirii devine tot mai lung și mai anevoios, deși dorința recuperării unui spațiu de acasă rămâne mereu vie și apăsătoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289604_a_290933]
-
pereche să nu fie litere succesive ale alfabetului; ca elementeIe unei perechi date sau ale unor perechi în succesiune să nu fie sinonime sau antonime; să nu formeze o legătură asociativă uzuală (de exemplu ceas-timp) etc. Uneori se utilizează silabe consonante, adică o succesiune de trei litere (trigrame), toate consoane (de exemplu RML, DPC etc.). Silabele consonante sunt cele mai dificile (de reținut) unități verbale. Mai rar se utilizează și litere izolate sau unități din două litere (bigrame), sau unități fără
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
perechi în succesiune să nu fie sinonime sau antonime; să nu formeze o legătură asociativă uzuală (de exemplu ceas-timp) etc. Uneori se utilizează silabe consonante, adică o succesiune de trei litere (trigrame), toate consoane (de exemplu RML, DPC etc.). Silabele consonante sunt cele mai dificile (de reținut) unități verbale. Mai rar se utilizează și litere izolate sau unități din două litere (bigrame), sau unități fără sens, multisilabice. Numărul silabelor într-o listă variază în funcție de intențiile experimentatorului, dar un experiment uzual conține
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
dată subiectului de a număra plecând de la acest număr înapoi cu trei după bătăile unui metronom, și se opreau din numărat la aprinderea unui bec roșu când trebuiau să spună cele trei consoane. Semnalul de începere a reproducerii elementelor silabe consonante era dat după 3, 6, 9, 12, 18 sec.Timpul dintre semnalul de începere a reproducerii și începutul probei următoare era de 15 sec. Rezultatele au arătat o foarte rapidă scădere a reproducerii, ajungând la 50% după 3 sec și
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
dintre ele recunoscând, cât se poate de explicit, caracterul constrângător al propriei ideologii implicite, însă limitându-se la această recunoaștere. Retorica critică, pe de altă parte, își propune nici mai mult, nici mai puțin decât depășirea limitelor respective, un proiect consonant cu criticismul permanent foucauldian și care se angajează, atât în teorie, cât și în practică, în procesul de eliberare a demersului retoric de orice constrângere ideologică cunoscută sau imaginabilă. Am văzut că, în teorie, retorica critică are în vedere un
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
vede în sincronism "acțiunea uniformizantă a timpului în elaborațiile spiritului omenesc". Cu alte cuvinte, sincronismul exprimă o tendință unificatoare și integratoare, centripetă și nu centrifugă, tendință ce face ca manifestările artistice, literare, culturale, în genere, ale unei perioade să fie consonante: "Sincronismul înseamnă, după cum am spus, acțiunea uniformizatoare a timpului asupra vieții sociale și culturale a diferitelor popoare între dânsele, printr-o interdependență materială și morală. Există, cu alte cuvinte, un spirit al veacului sau ceea ce numea Tacit un saeculum, adică
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
poetei, comentat cu varii grile, din diverse unghiuri ale lexicului, ale temelor, ale viziunii lirice. Toate acestea converg spre a nuanța schimbarea care s-a produs, în Generația '60, la nivelul discursului poetic, inclusiv în poezia Anei Blandiana, atât de consonant cu cea a lui Nichita Stănescu sau Marin Sorescu"71. Argumentul adus în favoarea acestei identități poetice nu este unul de natură estetică, în care prioritare să fie necuvintele, sau cuvintele de manieră necunoscută, surprinzătoare, șocante, metaforice, aproape violente, așa cum se
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
dar și ce simte cînd face. Numai cînd face. Deși e greu și inutil de “povestit” cartea, rămîne memorabilă scena actului sexual de la marginea unui drum de țară, În natură, petrecut Într-o poziție care-i Înlesnea protagonistei panorama văzduhului, consonantă, prin anvergură și consistență, cu starea ei de excitație cronică. Autoarea refuză În general nu autolivrarea totală, ci transfigurarea, convinsă că aceasta ar distrage de la transmiterea faptelor. Faptele debordează trăirile tocmai pentru că definesc o durată care nu este aceea a
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
psihiatru), fost militant de stînga În tinerețe, Echenoz este astăzi, la douăzeci și opt de ani de la debut, la nouăsprezece de la primul premiu obținut și la opt de la câștigarea premiului Goncourt, produsul-fanion al editurii Minuit, unul dintre puținii scriitori francezi cu amprentă. Consonant cu spiritul timpului, cu poetica și etica numite azi, pentru că trebuiau să poarte un nume, postmoderne, Echenoz Își trage treningul pe cap și Începe maratonul scriptural detașat, pe distanță și perioadă nedeterminate. “Nu vreau să scriu o chestie atemporală, vreau
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
este în acest caz: conservare + inovare. Efortul oricărui cercetător în actuala definiție a științei este concentrat pe tentarea unor noi moduri de a vedea. * Găsesc în muzica populară românească un mod anume de a simți ritmurile vieții cu care sunt consonant. Semn că toată critica românismelor pe care o practic se desfășoară pe fondul unui dor de acea Românie pe care o simt (și) a mea. Este România cu românii plăcuți pe care-i întâlnesc uneori, cu anumite forme ale naturalului
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
cu menirea de a-și asigura maximum de stabilitate. "Etatizarea timpului", ne asigură un distins antropolog, K. Verdery, ținea de aceeași atitudine, urmărind să producă anume un control cât mai deplin asupra societății. Se pot aminti desigur și alte opinii consonante cu privire la regimul care a durat în România aproape jumătate de secol și care va încerca să supraviețuiască, după 22 decembrie 89, metamorfozându-se mereu. Revoluția televizată (Charles King a numit-o de aceea "postmodernă"), schimbarea produsă atunci a stârnit mai
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
câțiva s-au manifestat apoi deschis, pe cont propriu, în sensul acelui apel. Volumul lui Pavel Chihaia, Fața cernită a libertății (1991), cuprinde și câteva mărturii ale istoricilor dispuși să ia atitudine în faza inițială a noului regim. Alte mărturii consonante se pot găsi în cartea lui Andrei Pippidi, Rezerva de speranță (1995), din care nu lipsește niciuna dintre marile teme ale clipei. E un răstimp în care mulți și-au putut verifica apetitul succesului și al puterii. Ne închipuim anevoie
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
a nu mai vorbi de revelațiile comunicate de lingviștii interesați în istoria limbii. "Parlan le tombe ove la storia e muta", s-a spus cândva și această reflecție, atât de plastică în adevărul ei incontestabil, ne-o evocă pe aceea, consonantă, a lui V. Alecsandri: "Tăcerea mormintelor e mai pătrunzătoare decât zgomotul lumii" (Opere IV, 144) Dar aceasta înseamnă că cineva trebuie să le cunoască limba, să știe a le chestiona metodic, pentru a le smulge tainele conținute. "Pământul nostru va
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
e nevoie de o surdină care să atenueze notele exagerate, de bemoli care să coboare tonul ajuns prea acut? " Nu răspunde nebunului după nebunia lui ca să nu te asemeni și tu cu el", citim în marea carte. E un îndemn consonant cu datele paremiologiei de oriunde și nu mai puțin cu reflecția asupra trecutului. "De n-ar fi istoria, mare greșeală și întunerec tuturor oamenilor ar fi în lume și în veacul acesta și viața oamenilor puțin s-ar despărți de
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]