1,118 matches
-
secolului al XIX-lea; în preajma anului 1913, cel puțin 983 persoane părăsiseră satul. Majoritatea emigranților s-au stabilit în provincia Alberta și au fondat acolo un sat cu același nume, Boian. În perioada primului război mondial, au avut loc lupte crâncene pe linia Boian — Mahala — Rarancea — Toporăuți între armatele țariste și cele austro-ungare. Școlile au fost închise, iar autoritățile publice și-au mutat reședința în localități aflate mai departe de linia frontului. Trupele rusești au intrat în sat la 23 august
Boian, Noua Suliță () [Corola-website/Science/311756_a_313085]
-
se află în bazinul carbonifer din nordul Franței, la jumătatea distanței dintre Lens și Arras. se află la poalele unui lanț muntos, localități vecine fiind Farbus, Thélus și Givenchy-en-Gohelle. În regiune au avut loc între anii 1915 și 1917 lupte crâncene în timpul Primului război mondial. Localitatea a intrat în istorie prin Bătălia de la Arras din anul 1917, bătălie care a obligat trupele germane să se retragă din fața aliaților. Această bătălie este considerată printre cele mai importante bătălii din istoria Canadei.
Vimy () [Corola-website/Science/320882_a_322211]
-
își strângea oastea ce numără 12 000. Oastea lui Baiazid numără 40 000 de soldați după unii autori. Bătălia decisivă a avut loc la Bătălia de la Rovine pe 10 octombrie 1394 , într-un loc mlăștinos și împădurit. După o lupta crâncenă, deși românii păreau să fie invinatori, armata otomană era de neoprita. Mircea a fost nevoit să se retragă, iar în apropierea cetății de scaun de la Argeș a avut loc o altă confruntare, din care otomanii au ieșit învingători. Domnitorul român
Statele medievale românești () [Corola-website/Science/296803_a_298132]
-
îndreaptă spre Nistru, dorind să treacă în Polonia. Ei poposesc într-o noapte la hanul armeanului Ariton din apropierea graniței, dar hangiul anunță iscoada. Deoarece apele râului erau umflate în urma ploilor, grupul lui Nicoară Potcoavă este nevoit să dea o luptă crâncenă cu oștenii lui Petru Șchiopul în bălțile de pe malul Nistrului, iar Ștefan al Mariei și Gheorghe Stângaciu sunt uciși. Fugarii ajung în Polonia și apoi în tabăra cazacilor zaporojeni de pe Pragurile Niprului unde cer ajutorul hatmanului Șah. După o lună
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
trec Nistrul și pornesc înspre Iași pentru a-l alunga pe Petru Șchiopul, domnitorul instalat de Poarta Otomană. Oastea lui Nicoară se mărește cu vechii oșteni ai lui Ioan Vodă care i se alătură de prin sate. După o bătălie crâncenă pe câmpia răsăriteană a capitalei Moldovei, oastea lui Petru Șchiopul se retrage în derută, iar Nicoară Potcoavă este proclamat domn al Moldovei. Mezinul Alexandru se usucă pe zi ce trece de dorul Ilincăi, dragostea luând locul dorinței de dreptate în
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
Marius Bogdan Tudor „Muncitorul are oricând posibilitatea să plece să lucreze în altă parte.” Având în vedere evoluția capitalismului în SUA în a doua jumătate a secolului al XIX-lea, nu surprinde faptul că industriile producătoare au dus o luptă crâncenă împotriva organizațiilor muncitorești. Într-o perioadă dedicată acumulării rapide de capital - facilitată de competiția acerbă - costurile cu forța de muncă trebuiau reduse, iar producția accelerată. Îmbunătățirea condițiilor de muncă, creșterea salariilor și reducerea programului de lucru ar fi crescut costurile
Sindicalismul și libertatea personală: Două mărturii () [Corola-website/Science/295694_a_297023]
-
-lea și a obținut statutul de oraș în 1828. Situat la 26 de kilometri de Hankandi, înainte de războiul din Nagorno-Karabah, o gară și câteva fabrici de unt și de vin funcționau în oraș. Ağdam a fost locul desfășurării unor lupte crâncene în timpul Războiului din Nagorno-Karabah. Conform jurnalistului Robert Parsons, Ağdam a fost folosit de Azerbaidjan ca bază de atac împotriva armenilor din Nagorno-Karabah. Totuși, Grupul din Minsk a menționat că capturarea Ağdamului nu poate fi justificată ca tactică de autoapărare, fiindcă
Ağdam () [Corola-website/Science/309264_a_310593]
-
Ország (1440-1444). În anul 1456 a intrat în posesia lui Iancu de Hunedoara, care apoi a dăruit-o căpitanului husit ceh Jan Giskra în 1471. În 1509 cetatea și domeniul revin lui Gheorghe Hohenzollern de Brandenburg, care a practicat o crâncenă exploatare. Ea este asediată în 1514 de răsculații români și maghiari, conduși de Gheorghe Doja. După o scurtă rezistență, garnizoana cetății condusă de voievodul de Ciuci se răscoală împotriva oamenilor lui Gheorghe Hohenzollern și se alătură răsculaților. Potrivit tradiției, tabăra
Cetatea Șoimoș () [Corola-website/Science/312428_a_313757]
-
capitală. Royal Air Force, iar mai târziu escadrilele poloneze din Italia, au parașutat arme, dar, la fel ca în 1939, era imposibil pentru aliații occidentali să-i ajute pe polonezi fără acordul și cooperarea sovieticilor. Luptele din Varșovia au fost extrem de crâncene, polonezii luptând pentru fiecare stradă. Armata Teritorială avea în capitală înte 12.000 și 20.000 de soldați, cei mai mulți înarmați cu arme ușoare de infanterie, care au luptat împotriva armateri regulate germane și a trupelor SS. Bór-Komorowski a sperat că
Istoria Poloniei (1939-1945) () [Corola-website/Science/304932_a_306261]
-
cote paroxistice în Oltenia, trupele de jandarmi și militari nu sunt suficiente, doar folosirea, în premieră, a artileriei și bombardarea unor sate (în special, Băilești și satele din jurul Slatinei) reușesc să stopeze răsculații. În Primul Război Mondial, au loc lupte crâncene în marginea localităților importante din Oltenia, când armata română se retrăgea spre Moldova. Lupte la care populația civilă nu a ezitat nici un moment sa intervină, la Podul Jiu (lângă Târgu Jiu), la Robănești (langa Craiova), în pădurile Streharețului (Slatina) și
Oltenia () [Corola-website/Science/296690_a_298019]
-
contemporane, pentru oamenii de rând de la oraș. Chiar dacă mulți dintre privitori ar fi putut fi samurai, perioada Edo, în care aceste piese au fost în mare măsură compuse și jucate pe scenă, a fost una pașnică, așa că noțiunea de bătălie crâncenă și sacrificii eroice era un fel de refugiu romantizat pentru acești samurai, la fel cum sunt dramele istorice pentru noi astăzi. Subiectele derivau aproape întotdeauna din epopeile clasice ("monogatari") sau din alte surse istorice și nu era ceva neobișnuit ca
Jidaimono () [Corola-website/Science/321744_a_323073]
-
avanseze. Soldații și comandanții ruși din vârful înălțimilor au fost uimiți să vadă atât de multe trupe franceze îndreptându-se spre ei. Comandanții aliați puteau redirecționa acum câteva dintre detașamentele întârziate ale celei de-a patra coloane către această luptă crâncenă. Peste o oră de lupte a decimat o mare parte din această unitate. Ceilalți oameni din cea de-a doua coloană, majoritatea austrieci neexperimentați, au participat de asemenea la bătălie și au întors raportul de forțe împotriva uneia dintre cele
Bătălia de la Austerlitz () [Corola-website/Science/299690_a_301019]
-
i-au permis lui Murat să trimită două divizii de cuirasieri (una comandată de d'Hautpoul și cealaltă de Nansouty) în bătălie pentru a termina o dată pentru totdeauna cu cavaleria rusă. Lupta corp la corp care a urmat a fost crâncenă și de durată, însă în final francezii au fost cei care au triumfat. Lannes și-a condus apoi Corpul al V-lea împotriva oamenilor lui Bagration și după lupte grele a reușit să îl alunge pe iscusitul comandant rus din
Bătălia de la Austerlitz () [Corola-website/Science/299690_a_301019]
-
sosește alături de 700 de însoțitori. După alți 13 ani scurși, rugat fiind de soția sa, Atila își invită cu mare pompă cumnații să vină în ospeție. Pe parcursul vizitei, din cauza încordărilor dintre Kriemhilda și Hagen, în Esztergom se iscă o luptă crâncenă între huni și burgunzi. Nenumărați oameni sunt omorâți de ambele părți, printre care Gernot și Giselher. În cele din urmă, Gunther și Hagen sunt luați prizonieri. Kriemhilda cere impetuos restituirea comorii care aparținuse de drept lui Siegfried. În replică, Hagen
Cântecul Nibelungilor () [Corola-website/Science/304697_a_306026]
-
a Marii Britanii. În D-Day, neexperimentata Divizie 29 a Infanteriei, cărei i s-au alăturat de noua companii ai Pușcașilor Marini SUA redirecționate de la Pointe du Hoc, au avut scopul de a lua cu asalt jumătatea de vest a plajei. Luptă crâncenă a fost dată de 1 Divizia de Infanterie în jumătatea de est. Valurile inițiale de asalt, formate din tancuri, infanterie și geniști, au fost planificate atent pentru a elimina barajele de apărare și pentru a permite navelor mai mari ale
Plaja Omaha () [Corola-website/Science/313753_a_315082]
-
avea un efectiv de 134.400 de oameni. Vitejia armatelor române nu a fost suficientă pentru a stăvili ofensiva armatelor germane și austro-ungare - bine pregătite, dotate cu tehnică de luptă și având experiența a doi ani de război. După lupte crâncene, armata română a fost nevoită să se retragă. Craiova este ocupată de trupele germane și austro-ungare la 21 noiembrie 1916. În periferia Craiovei are loc celebra „șarjă de la Robănești”, acțiune eroică a cavaleriei române, unde escadronul 3 se sacrifică pentru
Craiova () [Corola-website/Science/296942_a_298271]
-
finală împotriva Austriei, golul ei a stabilit în ultimul moment un egal la expirarea timpului regulamentar de joc, după ce Ungaria a recuperat în doar cinci minute un deficit de patru goluri. În prelungiri, handbalistele maghiare au câștigat după o luptă crâncenă, 28-27. Ziua următoare, în semifinale, Ungaria a depășit surprinzător de ușor Norvegia, cu 28-23, pentru a întâlni în finală Danemarca. Echipa maghiară a arătat o excelentă așezare pe teren și a câștigat un avantaj confortabil, dar a suferit o cădere
Bojana Radulović () [Corola-website/Science/330422_a_331751]
-
producție și consum), o brutărie cooperativă și un atelier de dogărie. Încorporat în Armata Română și luat pe front după intrarea României în primul război mondial, locotenentul (în rezervă) Nicolae Stoleru a murit eroic la 12 septembrie 1916, în luptele crâncene de la Dealul Rusca - Pietrele Roșii din Munții Călimani. După moartea sa, Maria Stoleru s-a îmbolnăvit, s-a retras la părinți și apoi la Mănăstirea Agafton unde a murit în același an. În semn de prețuire a activității lui Nicolae
Nicolae Stoleru () [Corola-website/Science/320604_a_321933]
-
erau mulți copii dornici să învețe carte. Învățătorul pensioner Dumitru Desaga spunea în 1981 când împlinise vârstă de 87 de ani : “ Eram singurul învățător la 80 elevi”. În timpul primului război mondial întreaga populație a cunoscut din plin distrugerile provocate de crâncena încleștare căreia poporul nostrum a trebuit să-I facă față. Încă din decembrie 1916 armatele dușmane ajunseră pe linia Oituz - Mănăstirea Casin-Pralea întreaga zonă prezentând o deosebită importanță strategică. La Onești s-a instalat cartierul general Eremia Grigorescu, iar în
Buciumi, Bacău () [Corola-website/Science/324588_a_325917]
-
familie din sat, care să nu fi pierdut pe cineva apropiat. Gazeta raională din Criuleni a publicat pe parcursul a mai multor ani un ciclu întreg de materiale privind războiul în satele noastre, în deosebi Jăvreni, unde s-au dat lupte crâncene. În 1950 în sat, pe atunci raionul Susleni, a fost format artelul agricol în numele lui V. Molotov. Peste un an kolhozul „Molotov” s-a unit cu kolhozul „Boris Glavan” din Răculești și kolhozul „25 let Moldavii” din Bălășești, formând un
Jevreni, Criuleni () [Corola-website/Science/305155_a_306484]
-
1 km, se află Gara CFR Lainici. Mai la nord, se regăsește o clădire - aflată astăzi în degradare - a Oficiului Vamal dintre Regat și Transilvania. Prin poziția sa geografică, considerată strategică de armată, Defileul Jiului a fost scena unor lupte crâncene atât în primul cât și în al doilea război mondial. Și în ianuarie 1999 defileul a fost teatru de bătălie între jandarmi și minerii conduși de Miron Cozma. La sud de orașul [[Bumbești-Jiu, pe malul stâng al Jiului, se află
Popasul Turistic Lainici () [Corola-website/Science/323155_a_324484]
-
rolului politic al ""statului catolic ardelean"" ce se cerea întărit după 150 de ani de dominație maghiară calvină. Așadar, trebuia mărit la maximum numărul catolicilor și aceasta bineânțeles, pe seama românilor ortodocși care trebuiau siliți să-și lepede credința. Urmează o crâncenă luptă de păstrare a credinței ortodoxe strămoșești, în prima linie aflându-se românii făgărășeni și cei brașoveni. Cu toate cele îndurate, în 1745, ca într-un glas satele de sub munte au răspuns comisiei de comunicare a ""Patentei de unire"", care
Dejani, Brașov () [Corola-website/Science/300940_a_302269]
-
arhotecturala a figurilor, chiar și statice, că cele trei verticale , a Atenei, a lui Atlas și a lui Heracle sau atunci când se lupta cu taurul din Cretă, unde liniile oblige sugerează o întreagă geometrie de forțe care se echilibrează, lupta crâncenă dintre Centauri și Lapiți, în contrast cu severitatea lui Apolo care domină scenă. Statuia lui Poseidon/Zeus de la Artemision, ale cărui picioare depărtate, pe care greutatea corpului cade inegal, și brațele larg deschise sugerează rotația diniante de avarlirea tridentului sau fulgerului, deși
Grecia clasică () [Corola-website/Science/320929_a_322258]
-
1907, ziarul "Voința Națională" a publicat un articol la rubrica "Știri din Iași", faptul că Octav Băncilă a realizat două tablouri de mare actualitate, unul dintre ele fiind intitulat "Cap de țăran bătrân", iar cel de al doilea o scenă crâncenă din răscoalele țărănești. Principalele lucrări din ciclul 1907 sunt: Tablourile din ciclul „"1907"”, nu au fost identificate în totalitatea lor nici după trecerea a o sută de ani după ce Octav Băncilă le-a realizat. Există posibilitatea ca unele dintre ele
Octav Băncilă () [Corola-website/Science/307612_a_308941]
-
masă. Dintr-o dată, printr-o poartă invizibilă până atunci, se repede un uriaș învârtind în mână un ciomag. „Cum îndrăznești să calci pe teritoriul regal și să mănânci de pe masa regală fără să fii invitat?”, zbiară acesta. Începe o luptă crâncenă din care în mod miraculos iese victorios britanicul, dar cruță viața uriașului , care drept răsplată îl duce la coroana de aur pe vârful căreia se află mănușa fermecată. În final britanicul ajunge în palatul regelui Arthur își găsește șoimul care
Trubadur () [Corola-website/Science/307555_a_308884]