1,556 matches
-
niciodată. Sau scenele când luam pătura și urcam dealul, aproape de școală sub pretextul că învățăm la istorie sau la română, o așterneam pe iarbă și priveam unul în ochii celuilalt până ne îmbătam unul de altul. Poate veți zice: dansul deșertăciunii! Ciudatul meu zeu Verlaine mă pândea peste tot. Fior nou, muzică nouă, univers vrăjit de tragedia unui Crist al idealului neîmplinit și al iluziei. Și acum în pat cu Căprioara priveam pe geam, zdrențe de nori, stele negre, lumi oloage
RATACIRILE LUI ABEL de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2019 din 11 iulie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1468254325.html [Corola-blog/BlogPost/350625_a_351954]
-
cei tineri. Tălmăcirea Cuvântului Evanghelic, însă, nu e o treabă ușoară. E nevoie de adâncă reculegere și meditație, de înțelegerea tâlcului ascuns în pericope, dar, mai ales, e vorba de răbdare și disponibilitate sufletească. Iată, acest poet, în loc să vorbească despre deșertăciunile lumii și de goanna după vânt, în spiritul lui Qohelet, el alege această modalitate de expresie, puțin încercată de poeții contemporani. Una din poezii îi omagiază pe profesori, pe care autorul îi numește „icoane vii” și „un fel de sfinți
POEZIA CA EXERCIŢIU DE SUPRAVIEŢUIRE. CRONICĂ LA CARTEA LUI JIANU LIVIU-FLORIAN ALTER IUDA , SEMĂNĂTORUL, 2011 de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 330 din 26 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Poezia_ca_exercitiu_de_supravietuire_cronica_la_cartea_lui_jianu_liviu_florian_alter_iuda_semanatorul_2011.html [Corola-blog/BlogPost/351525_a_352854]
-
triste. Fiecare frunză părea să poarte o poveste, o poveste care va pieri odată cu ele. Am simțit și eu un moment tristețea frunzelor. Așa umede, arămii, legănate de vânt în toate părțile, păreau niște umbre rătăcite într-o lume a deșertăciunii. Teama că vor cădea și ultimele frunze a început să pună stăpânire pe mine. Nu doream să plece regina culorilor, dar ea a lăsat demult locul anotimpului alb. Am văzut într-o dimineață, copacul din fața casei, pe jumătate dezbrăcat de
CE MULT CONTEAZĂ AMBALAJUL! de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1445 din 15 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1418600672.html [Corola-blog/BlogPost/367884_a_369213]
-
aleagă cu înțelepciune lada cea mai neînsemnată, dar atât de valoroasă prin conținutul ei de la Sfânta Duminică, în timp ce fata babei a ales lada cea mai mare și mai frumoasă dar plină cu balauri. Rănile balaurilor ce se ascund sub coaja deșertăciunii provoacă doar suferință. Copacul trist din fața casei plângea durerea frunzelor în timp ce eu priveam un tânăr ce a ieșit dintr-o cafenea și pășea fericit lângă o domnișoară cochetă. Ana-Cristina Popescu Referință Bibliografică: Ce mult contează ambalajul! / Ana Cristina Popescu : Confluențe
CE MULT CONTEAZĂ AMBALAJUL! de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1445 din 15 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1418600672.html [Corola-blog/BlogPost/367884_a_369213]
-
de amintirea lui Eminescu: Cugetând la cauza sfârșitului eminescian; Eminescu, omul mai-mult-ca-perfectului iubirii; Ziua Națională a Culturii Române la Botoșani), ce fac din cititor un spectator privilegiat în fața unui ecran pe care se derulează, ca într-o modernă panoramă a deșertăciunilor situații și personaje din mult prea eterogena noastră societate aflată într-o tranziție (ademenitor și promițător termen apărut imediat după așa-numita revoluție din 1989) ce nu dă nici pe departe semne să se încheie. Fin observator al spectacolului vieții
„SCRISORI DIN PREZENTUL MEU” DE LUCIA OLARU NENATI de VASILE FLUTUREL în ediţia nr. 2258 din 07 martie 2017 by http://confluente.ro/vasile_fluturel_1488868306.html [Corola-blog/BlogPost/377605_a_378934]
-
să locuiască în materie și Care, prin cele materiale, mi-a dus mântuirea”... Pentru Sfântul Teodor Studitul, icoana este o confirmare a chenozei Fiului lui Dumnezeu; ca atare nu este urâtă Domnului: „Nu este urâtă de Dumnezeu, o, cugetător al deșertăciunii, ci este chiar foarte iubită”. Fiindcă, altfel, cum ar fi făcut ceea ce I-a fost urât să facă? Căci nimic nu are atât de primordial omul între însușirile Lui, ca putința de a fi înfățișat in chip. Iar ceea ce nu
INTERVIU CU PĂRINTELE PROFESOR IOAN ICĂ JR. DE LA SIBIU, DESPRE DUMINICA ORTODOXIEI ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 423 din 27 februarie 2012 by http://confluente.ro/Interviu_cu_parintele_profer_ioan_ica_stelian_gombos_1330364671.html [Corola-blog/BlogPost/364539_a_365868]
-
scurt timp, cât de multe mijloace nu inventează oamenii spre a-și face viața grea și dureroasă! S’ar crede că cu cât cunoștințele înaintează, cu cât omul câștigă convingerea despre nimicnicia lui și despre mărimea lui Dumnezeu, ar scădea deșertăciunea care este isvorul urei și al desbinărilor; că încredințându-se că nu numai nimic este, ci chiar mai puțin decât nimic, de vreme ce viața omenirei întregi este ceva accidental și trecător pe coaja pământului, mintea lui va fi isbită cu atâta
CER SI PAMANT ROMANESC Un mesaj de Anul Nou 1883 al domnului Eminescu by http://uzp.org.ro/cer-si-pamant-romanesc-un-mesaj-de-anul-nou-1883-al-domnului-eminescu/ [Corola-blog/BlogPost/93775_a_95067]
-
cenzură. Nimic din ceea ce este omenesc la nivel lingvistic-libidinal nu ii este strain autorului si personajului sau. Prostituate amărâte ori pur si simplu amoureuses, femei de toate calibrele (cu sexe la fel de diferite) sunt înșirate într-o panoramă, dar nu a deșertăciunilor, ci a revelațiilor. Tropicul Cancerului se desfășoară într-un „Paris fizic“, cum îl numește Miller, o scenă turnantă unde bărbatul este gravid de puzderiile de femei pe care le posedă pe fugă sau pe îndelete și care, cândva, vor face
Henry Miller: Tropicul Cancerului. Recenzie, de Mirela Teodorescu by http://revistaderecenzii.ro/henry-miller-tropicul-cancerului-recenzie-de-mirela-teodorescu/ [Corola-blog/BlogPost/339276_a_340605]
-
mea stea răbdătoare Care m-ademenește-n cercuri rotitoare. Fascinante, nevăzute păsări din abis Mă locuiesc, mă trezesc fulgerator ca-n vis Și mă ivesc parcă zidindu-mă din ele... Din tâmplă-mi izvorăște iarăși căutarea In irizări aprinse de apus, văd deșertăciune Simt cum mă traversează val de rugăciune. Mă -nalț în așteptare ca o pădure în adieri Spre ochiul începutului de primăveri. DOR DE ÎNCEPUT Albastrul acesta tulburător Cheamă spre un ciudat zbor Nebănuită poartă se deschide acum Sub sceptrul minunatului
CÂNTECUL IUBIRII – SONETE (1) de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 804 din 14 martie 2013 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_cantecul_iu_elena_armenescu_1363249933.html [Corola-blog/BlogPost/345257_a_346586]
-
numea Herder. Rămânând în spiritul Indiei, unde Soarele - Surya, în Vede este considerat Zeul Focului, poetul Marian Dumitru aduce din ”văzduh și din grădină fiori de foc, aprinzând acel foc al iubirii eterne”, foc care face slovele fierbinți/ când îngerul deșertăciunii spune/ că limbile de foc și mai nebune/ ale iubirii, mi l-au scos din minți”(Pasiune, pag. 17). Cartea se află sub semnul iubirii de la un capăt la altul, iubirea - cea care își revarsă măruntaiele sale fierbinți peste poeme
”MUNTELE DIAFAN AL IUBIRII” de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 2215 din 23 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1485164045.html [Corola-blog/BlogPost/380912_a_382241]
-
Acasa > Stihuri > Semne > BÂLCIUL DEȘERTĂCIUNILOR Autor: Boris Mehr Publicat în: Ediția nr. 1272 din 25 iunie 2014 Toate Articolele Autorului Bâlciul deșertăciunilor Din Mauriciu venea Fabriciu, din orașul Bristol primeam un pistol, în Perpignan a crescut un bostan, lăsăm în urmă cetăți și mustăți, băiețelul
BÂLCIUL DEŞERTĂCIUNILOR de BORIS MEHR în ediţia nr. 1272 din 25 iunie 2014 by http://confluente.ro/Boris_mehr_1403670041.html [Corola-blog/BlogPost/347436_a_348765]
-
Acasa > Stihuri > Semne > BÂLCIUL DEȘERTĂCIUNILOR Autor: Boris Mehr Publicat în: Ediția nr. 1272 din 25 iunie 2014 Toate Articolele Autorului Bâlciul deșertăciunilor Din Mauriciu venea Fabriciu, din orașul Bristol primeam un pistol, în Perpignan a crescut un bostan, lăsăm în urmă cetăți și mustăți, băiețelul din șezlong este văr cu Fam Van Dong, mai lăsați voi jocurile, poezia, focurile, un avion a
BÂLCIUL DEŞERTĂCIUNILOR de BORIS MEHR în ediţia nr. 1272 din 25 iunie 2014 by http://confluente.ro/Boris_mehr_1403670041.html [Corola-blog/BlogPost/347436_a_348765]
-
că e rege între mimi. În adâncime de tunel te chem, iubito, acolo vom fi iar ca-n Paradis, tu îmi cântai șlagăre vechi, aya, celito, uitând că viața e un vis, puțin mai trist. BORIS MARIAN Referință Bibliografică: Bâlciul deșertăciunilor / Boris Mehr : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1272, Anul IV, 25 iunie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Boris Mehr : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare la articolele
BÂLCIUL DEŞERTĂCIUNILOR de BORIS MEHR în ediţia nr. 1272 din 25 iunie 2014 by http://confluente.ro/Boris_mehr_1403670041.html [Corola-blog/BlogPost/347436_a_348765]
-
Și ce a mai rămas din strălucirea noastră de atunci? Din destinul nostru intergalactic de stea? O amintire pe bolta unei lumi, iar aici două suflete care se caută etern pentru a se mistui, pentru a arde în neputința acestei deșertăciuni, la fel ca și atunci când eram o stea.”( Sorin Cerin ) Familia e o corabie ce plutește pe “oceanul vieții”, ocean plin de pericole: vânturi potrivnice, furtuni ce se stârnesc din senin, stânci ascunse și periculoase dar, mai ales cântecele pline
FAMILIA... de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 709 din 09 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Familia_floarea_carbune_1355055755.html [Corola-blog/BlogPost/365771_a_367100]
-
LUMEA DOARME Autor: Liviu Pirtac Publicat în: Ediția nr. 1562 din 11 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului plouă mărunt, plouă subțire, plouă mizer peste țara în care toată lumea doarme; morpheus titanul se prelinge ușor peste durerile adormiților și își culbută deșertăciunile în coșmaruri efemere, devenind el însuși visul adumbrit al celor somnambuli cățărați pe acoperișuri lunecoase și umede; plouă tacit, plouă cu stropi din lacrimi, plouă sărat peste țara în care materia visează; plouă în alb și negru peste destine deșarte
ŢARA ÎN CARE LUMEA DOARME de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1562 din 11 aprilie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1428772243.html [Corola-blog/BlogPost/362289_a_363618]
-
atenuează durerea și singurătatea pierderii. Poate scrierea acestor poeme patetice să mai îmblânzească puțin sfâșierea. O sfâșiere de catapeteasmă. Ruptura dintre suflet și duh. De nerefăcut. Și atunci se iscă alte atribute în locul celor trăite până în ora despărțirii: nonsens, absurd, deșertăciune, derută, confuzie. De la “fericirea supremă” la nefericirea supremă e cale de-o moarte, străbătută la pas, înveșmântat în giulgiul durerii, cu toate nervurile în alertă. Experiențe similare demonstrează că, un timp, mai lung sau mai scurt, cel rămas suferă crâncen
NIRVANA de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1479 din 18 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1421589234.html [Corola-blog/BlogPost/377872_a_379201]
-
capătă conotații globale, atingând inimaginabile cote ale absurdului. Bazat pe un scenariu scris de un bosniac, cu un regizor bulgar și o distribuție românească, No Mân’s Land de la TNB este nu numai o parabolă despre război, ci și despre deșertăciunea vieții și a naturii umane. Alexander Morfov este unul dintre cei mai cunoscuți regizori bulgari de teatru, cu spectacole de mare succes nu numai în țara natală, dar și pe scenele unor importante teatre din Rusia, Macedonia, Israel etc. A
Două spectacole fierbinți la Teatrul Național din București by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105818_a_107110]
-
de flori, nici de mocirlă. Nichita Stănescu este cel mai important poet român de după cel de-al doilea război mondial. Odată cu el, prin el, logosul limbii române ia revanșa asupra poeților ei'', scria Ștefan Augustin Doinaș. În acest bâlci al deșertăciunilor care este poezia, peisajul nostru liric ar fi lipsit de unitate fără poezia lui Nichita Stănescu. Lângă răzvrătitul Ion Gheorghe, gânditorul melancolic Ioan Alexandru și jongleri ai cuvintelor cu Sorescu și Dimov, iată un paranimf blond din Vizanț, poet limbut
Nichita Stănescu, un genial arhitect al limbii by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105657_a_106949]
-
nerii sale morții și a mântuirii lui în Iisus Hristos. Pe lângă aceasta, rugăciu¬nea pentru morți este prilejul pentru credincioși de a se dedica adevăratei „filozofii”, adică gândului la moarte și meditației asupra caracterului efemer al existenței lor și asupra deșertăciunii poftelor pământești. Sâmbăta Morților nu reprezintă, așadar, doar cadrul unei recapitulări a timpului și a naturii umane în rugăciunea de mijlocire; ea are și o dimen¬siune de pedagogie duhovnicească, propunând credincioșilor să înainteze spre cunoașterea lor înșiși prin meditația
CÂTEVA REFERINŢE DESPRE ZIUA (ZILELE) POMENIRII MORŢILOR ÎN CULTUL ORTODOX – MOŞII DE IARNĂ… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1505 din 13 februarie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1423829267.html [Corola-blog/BlogPost/367558_a_368887]
-
și mintea , mai exact ne intoxicăm cu toate sursele de stres psihic și metabolic, alergăm într-o speranță deșartă de a găsi fericirea. Ne oprim în câte un scurt popas să respirăm adânc și ne vin în minte cuvintele Ecleziastului: ”Deșertăciune a deșertăciunilor, totul este deșertăciune!” apoi ne apucă un dor de întâlnire cu zeii, așa cum se întâmpla și în antichitate când lira lui Orfeu stârnea și caprele la joc! Pe de altă parte, spaima de moarte conduce la dorința de
SCRIEREA – CALE DE SALVARE A SUFLETULUI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 657 din 18 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Scrierea_cale_de_salvare_a_sufletulu_elena_armenescu_1350569500.html [Corola-blog/BlogPost/346428_a_347757]
-
mai exact ne intoxicăm cu toate sursele de stres psihic și metabolic, alergăm într-o speranță deșartă de a găsi fericirea. Ne oprim în câte un scurt popas să respirăm adânc și ne vin în minte cuvintele Ecleziastului: ”Deșertăciune a deșertăciunilor, totul este deșertăciune!” apoi ne apucă un dor de întâlnire cu zeii, așa cum se întâmpla și în antichitate când lira lui Orfeu stârnea și caprele la joc! Pe de altă parte, spaima de moarte conduce la dorința de a crea
SCRIEREA – CALE DE SALVARE A SUFLETULUI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 657 din 18 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Scrierea_cale_de_salvare_a_sufletulu_elena_armenescu_1350569500.html [Corola-blog/BlogPost/346428_a_347757]
-
intoxicăm cu toate sursele de stres psihic și metabolic, alergăm într-o speranță deșartă de a găsi fericirea. Ne oprim în câte un scurt popas să respirăm adânc și ne vin în minte cuvintele Ecleziastului: ”Deșertăciune a deșertăciunilor, totul este deșertăciune!” apoi ne apucă un dor de întâlnire cu zeii, așa cum se întâmpla și în antichitate când lira lui Orfeu stârnea și caprele la joc! Pe de altă parte, spaima de moarte conduce la dorința de a crea ceva dăinuitor, de
SCRIEREA – CALE DE SALVARE A SUFLETULUI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 657 din 18 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Scrierea_cale_de_salvare_a_sufletulu_elena_armenescu_1350569500.html [Corola-blog/BlogPost/346428_a_347757]
-
de calendar 14 ore trăiesc 6 dorm 4 ore lipsesc, cineva mă fură, sunt jefuit e gândul? imaginea ta pe pânză, pe cerceafuri? pernele de puf sunt calde încă.. ce fac mai departe cu mine ? e doar 06.05 ORAȘUL DEȘERTĂCIUNILOR ... Citește mai mult POEMUL DE DIMINEAȚĂM-am trezit brusc, prea devremeDe un ceva ce s-ar putea să fieUn șoarece umblând prin cursă.Am o tuse nervoasăAscult pașii intrusului,Dute vinoul tensiunii în timpanețin ochii strânși - nu vreau să-i
ADRIAN GRAUENFELS by http://confluente.ro/articole/adrian_grauenfels/canal [Corola-blog/BlogPost/376106_a_377435]
-
lemnîncă o zi de calendar 14 ore trăiesc 6 dorm4 ore lipsesc, cineva mă fură, sunt jefuite gândul? imaginea ta pe pânză, pe cerceafuri?pernele de puf sunt calde încă..ce fac mai departe cu mine ?e doar 06.05ORAȘUL DEȘERTĂCIUNILOR... XVII. ADRIAN GRAUENFELS - SANDU DARIE - UN ARTIST ROMÂN ÎN CUBA, de Adrian Grauenfels, publicat în Ediția nr. 1512 din 20 februarie 2015. Sandu Darie (1908-1911) este considerat unul dintre marii inovatori în arta modernă cubana. Evreu născut la Român (cu
ADRIAN GRAUENFELS by http://confluente.ro/articole/adrian_grauenfels/canal [Corola-blog/BlogPost/376106_a_377435]
-
micilor trădări, supravețuind. Confuz chemărilor mele ai decis să pleci spre o casă a iluziilor de tot felul. Cu ferestrele sparte, luminată ca un brad de Crăciun te-a ademenit cu beteala multicoloră a promisiunilor. Universul meu, prea strâmt pentru deșertăciunile tale. Tu, călător cladestin, ai trecut doar că să tulburi poezia inimii mele, transformând-o în urlet. Am crezut, că undeva se va rupe veriga slabă din acest lanț al dezamăgirilor. Uscată de așteptări, creanga speranței a cedat lăsând iubirea
LANŢUL DEZAMĂGIRILOR de ANGELINA NĂDEJDE în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/angelina_nadejde_1424536763.html [Corola-blog/BlogPost/377467_a_378796]