592 matches
-
citează abundent. Argumentele nu pot fi, totuși, altele decât ale simboliștilor combatanți din jurul lui 1886. Autorul devine inventiv doar când trebuie să afirme caracterul național și înnoitor al curentului și să sublinieze poziția ideologică a acestuia în disputa cu „naționalismul demagog” și cu „țărănismul sectar”. Sprijinindu-se pe ideile filosofice ale lui Henri Bergson și Alfred Fouillée, el susține ideea fluidității vieții sufletești, care are nevoie de o expresie nouă, dar și a energetismului propriu curentului, deschis progresului tehnic. Astfel, simbolismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288635_a_289964]
-
înghesuie la marile predici publice ale Dominicanilor și Franciscanilor, care știu să găsească cuvinte simple ce pot impresiona un auditoriu popular. De altfel, unii nu ezită, pentru a-și impresiona mai profund auditoriul, să recurgă la înscenări specta-inloase. Alții, mai demagogi, ridică pe credincioși împotriva clerului parohial cu care intră într-un război deschis. Unii ajung la o adevărată celebritate, ducînd cu ei mase imense de oameni, atrase de elocința lor sau de reputația de sfinți. Așa s-a întîmplat cu
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
asumîndu-și conștient tot efortul unei astfel de între-prinderi. O serie dintre intelectualii care au cunoscut lumea occidentală au crezut că ar trebui să caute motive pentru a preamări noneuropenitatea românilor, favorizînd populismul care a fost speculat de ariviști și de demagogi. De aceea, nu s-a putut realiza europenizarea românilor sub aspectul civilizației prin efortul intelectualilor în ultimele două secole, deși se putea face, singura șansă rămînînd cunoașterea lumii occiden-tale de către clasele de jos și deprinderea lor cu alt mod de
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
afirmîndu-se social (aproape) numai pe seama slujirii regimului, oportunitate exploatată rapid de criticii literari, lipsiți de pergătire estetică și filozofică, și de inginerii activiști, lipsiți de aptitudinea de a realiza ceva. Criticul improvizator și inutil a devenit astfel ușor un activist demagog și arogant, iar inginerul semidoct și inept a devenit la rîndul său un activist învîrtitor de hîrtii și oprimator al inginerului specialist care-l complexa și-i producea disconfort. Am-bii activiști și-au putut apoi legitima privilegiile prin "dragos-tea de
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
în altceva, dar nu mai mult de atât. Pentru că lipsește filmul interior al revoluției: protestatarii de odinioară s-au blazat ori au îmbătrânit, plictisindu-se și ei să tot explice cum s-au petrecut lucrurile atunci. Au rămas să verbalizeze demagogii, profitorii și speculativii. Și, poate, cu jumătate de gură, pentru că au devenit mortificați și împietriți, rudele celor care au pierit atunci și a căror rană nu are cum să se închidă vreodată. Amoralul Sergiu Nicolaescu nu a transpus nici el
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
decît credeam. Deci n-ai primit încă locuință iar acum nu te-au titularizat pe postul de asistent! Sînt din ce în ce mai convins că activitatea științifică nu are nici un preț în lumea universitară în care sînt văzuți bine, și promovați, activiștii culturali, demagogii și cei care au relații cu cei ce stau cu o mînă pe frîne iar în una țin măciuca... obiectivității. Ai înțeles din scrisoarea mea că eu însumi sînt pus în fața unor examene grele. Noua conducere a facultății, marele gramerian
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
numere cu Ibrăileanu - inedit au stîrnit la Iași mare interes. Sînt mulțumit de două ori: pentru actualizarea lui Ibrăileanu și pentru revista noastră Ateneu (ultimul număr a stat în chioșcurile din centru aproape... două zile). La Iași, spectacol dat de demagogii de la „R.L.” ... P.S. în sfîrșit, am făcut rost de ceea ce am promis; pentru Alexandru și Roxana. Cum se manifestă finul nostru la doi ani și zece zile? P.S. îți trimit nota aceea a lui D. Jacotă. Poate intră în 5
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
să credem că ești un Zeu al iubirii, al dragostei și al bunătății. Ne-ai făcut să nădăjduim într-o existență frumoasă, îmbelșugată și plină de bucurii... Spre regretul meu, Doamne, vorbele Tale seamănă izbitor de mult cu discursurile politicienilor demagogi: una zici și alta faci! E noapte. Într-o căsuță prăpădită, cu o curte fără gard, la o margine de sat, pe niște saltele improvizate, așezate direct pe pământul din cămăruță, doarme o mamă alături de copiii ei. E obosită mama
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Isus iudeu, ci al unui Dumnezeu incert : „Sunt Încredințat că acționez În concordanță cu dorința Creatorului atotputernic. Respingându-i pe evrei, lupt pentru lucrarea lui Dumnezeu” (Mein Kampf, 1923 ; <endnote id="cf. 267, p. 639"/>). Mi se pare evident că demagogi de teapa lui C.V. Tudor nu cred În balivernele pe care le Îndrugă și că folosesc câteva clișee În scopuri strict electorale <endnote id="(vezi nota 863)"/>. Dar sunt Îngrijorătoare tocmai supraviețuirea În imaginarul colectiv a acestor clișee, rezistența lor
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
a lăsat. Acum a câștigat, iar drumul spre dictatură îi este deschis. De ce spre dictatură? Pentru că, încă din primul mandat, acesta a dat semne clare că tinde spre o putere personală, liberă de orice limitări de tip constituțional. Este un demagog tipic, afirmând că tot ce face face în interesul exclusiv al poporului. Interesant este că, în stilul său dictatorial, a reușit să facă și lucruri bune pentru țară, în special pentru păturile defavorizate. De asemenea, a avut curajul să se
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
duceam la cele mai multe conferințe publice ale lui Iorga. Când eram în clasa șaptea l-am cunoscut pe Ionel Moța - [26] el era în clasa VIII-a la „Sfântul Sava”, coleg cu Radu Budișteanu, ce mi s-a părut întotdeauna un demagog, deși în 1938-1940 a știut să-și poarte cu demnitate nedreapta condamnare, și cu alți câțiva eminenți băieți, dintre care amintesc aici pe Mac Constantinescu, talentat și cult cum nu sunt mulți alți artiști ai noștri, dar puțin cam „prețios
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
pentru a reveni la punctul de plecare - a avut ca subiect pe Iulius Caesar și, spre surprinderea noastră, dublată de o puternică ilaritate, oratorul (vorbea cu patos, ca un orator politic, nu ca un conferențiar ponderat) l-a definit „un demagog în înțelesul mare și frumos al cuvântului”. Etimologicește, firește că se putea spune astfel. Dar se știe că anumite cuvinte nu mai pot fi întrebuințate în înțelesul lor etimologic, ci trebuie folosite ținându-se seama de evoluția lor semantică. Tot
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
fac cu ele acei lideri. Există mai mult decât o cale pentru ca o țară care se simte ofensată să își restabilească mândria. Provocarea este ca lumea să înțeleagă în timp caracterul oamenilor cu care are de-a face. Este acel demagog charismatic un alt Hitler, sau doar un naționalist înverșunat ca Ho Și Min? Este acel grup armat o adunătură iresponsabilă de teroriști, sau o mișcare care poate fi convinsă să își urmărească țelurile prin mijloace pașnice? Există o sumedenie de
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
carismă se poate dezvolta într-o organizație idolatră. Nu puține au fost criticile privitoare la conceptul de carismă și multe dintre acestea au fost virulente. O să citez doar două exemple aici. Sociologul german Carl Friedrich a afirmat: "Această amalgamare a demagogilor, liderilor mișcărilor totalitare, și a fondatorilor de religii este înșelătoare [...] A distinge leadership-ul lui Luther de cel al lui Hitler este crucial pentru o știință politică care "are sens"; dacă o știință politică este incapabilă să facă asta, atunci aceasta
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
Roosevelt, Franco și Saddam Hussein. Cunoaștem o serie de cuvinte care sunt utilizate într-o manieră mai mult sau mai puțin sinonimă cu liderii carismatici: eroi, om providențial, demiurgi, guru, sau pur și simplu personalități magnetice. Unul dintre acestea este demagogul, care se referă la politicianul care caută aprobarea maselor prin formularea de promisiuni de toate felurile. Acesta este cineva care face totul pentru a fi pe placul mulțimii. Mesia și liderul populist se aseamănă, de asemenea, liderilor carismatici. Mesia politico-religios
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
români, maghiari sau austrieci? Din sentimente de loialitate față de dinastie ori față de preoții lor, ca să scape de corvezi sau să-și redobândească pășunile pierdute, manipulați de instigatorii secreți ai „camarilei vieneze” ori de tinerii intelectuali din propriul neam, naivi, idealiști, demagogi sau iresponsabili? Mi se pare evident că pretenția de a privilegia un singur element dintr-o listă atât de complexă ar fi complet abuzivă. Factorii psihologici, economici, politici sau ideologici s-au suprapus, s-au exprimat unul prin celălalt și
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
-l! șSublinierea mea.ț Noi toți pre Dumnezeu să-l rugăm, să-i deă viiață și sănătate! Replica Împăratului la aceste manifestări ale venerației supușilor săi dezvăluie din partea acestuia un admirabil simț teatral, la frontiera (atât de fragilă, pentru orice demagog ce se adresează mulțimilor) dintre cabotinaj și inspirația mesianică: Bunul Împărat râsă și, dezbumbându-și țoala deasupra, dulcele piept Împodobit ne arătă, făgăduind bine a fi. Asemenea gesturi ne oferă cheia Înțelegerii mirajului exercitat de persoana imperială În mentalitatea românească
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
mătură pe post de mână întinsă) mai degrabă decât o ființă omenească... O regretabilă lipsă de educație, un comportament la marginea nebuniei, o inteligență mediocră combinată cu șiretenia isterică și puterea fantasmelor unui adolescent, toate erau înscrise pe chipul acestui demagog. Toate gesturile sale erau create și coordonate de către o minte isterică, cu unica intenție de a impresiona. Se purta în public precum un om care își trăiește propria biografie, în acest caz sumbrul, demonicul "om de fier" al imaginației populare
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
și notoriu colaboraționist ceaușist, Dan Zamfirescu (Războiul împotriva poporului român, 1993), nu numai din dorința de a inventaria toate speculațiile posibile asupra revoluției, dar și fiindcă teoria lui este grandomană și naționalistă într-un sens mai puțin obișnuit. Emfatic și demagog, Zamfirescu vede în revoluția română un „mare spirit creator” „pus în slujba unei opere mondiale de recreare a lumii în duh” (p. 111), o „minune a istoriei universale” (p. 347), aproape o „teofanie” (p. 351). Teza lui se opune însă
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
Frontului Salvării Naționale (pe care o vor apăra cu înverșunare minerii, de-a lungul anului 1990). Noul organism politic al României este văzut ca o „juntă” cu ideologie „neo-bolșevică”, alcătuită din „leniniști compromiși, tehnocrați avizi de putere, aventurieri politici și demagogi” (pp. 176, 226). Pentru ca revoluția populară să fie consacrată, ea necesită o revoluție electorală (cu ocazia primelor alegeri libere, din 20 mai 1990) prin care la putere să ajungă democrați și nu foști nomenclaturiști neocomuniști; în cazul în care revoluția
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
Portretizați satiric, Stroieștii, ale căror modele, ușor de recunoscut în contemporaneitate, sunt socialiștii, folosesc simulacrul angajării în serviciul dreptății sociale ca trambulină spre treptele de sus ale ierarhiei politice. Cel mai reliefat dintre ei, Veniamin Stroiescu, personifică politicianul necinstit, versatil, demagog, revoluționar în vorbe, arivist de rând prin mod de viață și aspirații. În schimb, cu Viața la țară Z. atinge cota maximă a realizării ca prozator, înscriind implicit un moment major în evoluția romanului românesc. Alt volum din ciclul Comăneștenilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290696_a_292025]
-
iar în cazul portretului trăsăturile negative sunt îngroșate până la exces. De cele mai multe ori, abordând sarcasmul, scriitorii se lasă purtați de un stil retoric, bazat pe gradația ascendentă, cu invocații și imprecații. În Scrisoarea III, de exemplu, indignarea poetului împotriva politicienilor demagogi și corupți este atât de puternică, încât, după grandioasa evocare a vremurilor de glorie, antiteza romantică se adâncește prin tabloul sarcastic al contemporanilor. În această lume poetul ne introduce prin versul cu valoare de cadru: "Veacul nostru ni-l umplură
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
pentru a lucra și a realiza scopurile încredințate. Acesta este spiritul în care intervine la comiterea unei erori, la declanșarea unui conflict sau în cazul unui control. Pentru el, a conduce înseamnă a lua decizii, a ordona și a controla. Demagogul - a moștenit un discurs participativ, dar fără să creadă în el sau fără să reușească să-l pună în practică. Veghează la întreținerea unui bun spirit de echipă, evitând orice neînțelegeri între persoane și căutând să aplaneze dificultățile cât se
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
formalismul necesar pentru buna funcționare a echipei. Aceste stiluri pot fi clasificate astfel: ¬ Stiluri eficace - întreprinzător, realist, participativ, organizator (aceste stiluri sunt atribuite celor care pun în practică „regula celor 4 C” - coerență, claritate, curaj, considerație). ¬ Stiluri ineficace - autoritar, oportunist, demagog, birocrat (aceste stiluri sunt atribuite celor care constituie surse de ambiguitate și de neînțelegere în interiorul echipei; sunt situații când putem fi constrânși să le folosim, dar trebuie să fim conștienți de potențiala lor ineficiență). Clasificați-vă răspunsurile în ordine descrescătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
și ineficient) Tot în funcție de eficiența lor, stilurile manageriale au fost clasificate si astfel: Stiluri eficace - întreprinzător, realist, participativ, organizator (aceste stiluri sunt atribuite celor care pun în practică ,,regula celor 4 C" : coerența, claritate, curaj, considerație). Stiluri ineficace - autoritar, oportunist, demagog, birocrat (aceste stiluri sunt atribuite acelora care constituie surse de ambiguitate și de neînțelegere în interiorul echipei. Sunt situații când putem fi constrânși și le folosim, dar trebuie să fim conștienți de potențiala lor ineficiență)” Întreprinzătorul fixează marile orientări și așteaptă
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92270]