1,031 matches
-
A obținut apoi o bursă la Școala Superioară de Chimie și Metalurgie de la Grenoble (Franța) (1939-1940) și s-a specializat în fabricarea aluminiului. Ca urmare a faptului că fabricile din Bucovina rămăseseră în anul 1941 fără proprietari, directori și ingineri - deportați de bolșevici în Siberia sau emigrați în Occident, inginerul Alexandru Șandru Alboi a fost numit la conducerea unei fabrici din Cernăuți, care-i fusese oferită spre vânzare, într-un contract pe 20 de ani. În august 1944, după reocuparea Bucovinei
Biserica Izvorul Tămăduirii din Câmpulung Moldovenesc () [Corola-website/Science/316654_a_317983]
-
Printre victimele totalitarismului comunist din comuna Baraboi se numără: Dumitru Onea (n. 1887), (?) Onea, soția și (?) Onea, fiul.Deportați în 1940 în Siberia.Fiul a murit în tren în drum spre locul deportării. Ioa S. Onea (n. 1898), Nadejda H. Onea, soția, Ștefan F. Onea și Agripina A. Onea.Deportați în 1941, în regiunea Novosibirsk. Reabilitați în 1991. Constantin
Victimele totalitarismului comunist din comuna Baraboi () [Corola-website/Science/311442_a_312771]
-
Dumitru Onea (n. 1887), (?) Onea, soția și (?) Onea, fiul.Deportați în 1940 în Siberia.Fiul a murit în tren în drum spre locul deportării. Ioa S. Onea (n. 1898), Nadejda H. Onea, soția, Ștefan F. Onea și Agripina A. Onea.Deportați în 1941, în regiunea Novosibirsk. Reabilitați în 1991. Constantin P. Burlacu (n. 1882).Acuzat în 1945 de trădare de patrie (a URSS).Condamnat la 15 ani de detentive într-un lagăr de muncă și degradare civică pe 5 ani. Ion
Victimele totalitarismului comunist din comuna Baraboi () [Corola-website/Science/311442_a_312771]
-
Gulea(n. 1900), Anastasia, fiica (n.1920), Aurelia (n. 1941), fiica, Lilia, fiica (n. 1943), Anatol, fiul (1946).Depărtați în regiunea Kurgan (1949), ca fammilie de “chiaburi”.Reabilitați în 1991. Paraschiva V. Gugulan (n. 1918), Leonid I. Gugulan (n. 1944).Deportați in1949 în regiunea Kurgan, că membrii familiei unui “colaboraționist”.Reabilitați în 1989. Alerei A. Guzun (n.1893), Alexandra I. Guzun, soția (n. 1902), Vasile, fiul (n. 1929), Anatol, fiul (n. 1937).Supuși represiunii din 1949 că familie de “chiaburi”. Alexandru
Victimele totalitarismului comunist din comuna Baraboi () [Corola-website/Science/311442_a_312771]
-
populație de 314.239 locuitori. Insulele Andaman au fost menționate încă din relatările de călătorie ale lui Marco Polo. La mijlocul secolului XIX, britanicii au transformat aceste insule în colonie penitenciară. Arhipelagul cu capitala la Port Blair li s-a părut deportaților indieni un adevărat rai pe pământ, astfel încât mulți dintre aceștia s-au stabilit aici după ispășirea pedepsei. Ei și-au ridicat așezări pe plajele cu nisipuri albe, alungând poporul indigen Jarawa pe coastele vestice, unde acestea continuă să trăiască și
Insulele Andaman () [Corola-website/Science/306641_a_307970]
-
În conformitate cu ultimele recensăminte, în Rusia trăiesc 20.000 de români, iar în Kazahstan trăiesc peste 180.000, victime ale deportărilor, sau urmași ai acestora. Numărul celor care au pierit în timpul deportărilor este uriaș: s-a estimat că 60% dintre balticii deportați au murit și aproape jumate dintre tătarii din Crimeea au pierit de foame în primele 18 luni de exil. În total se apreciază că au murit 40% dintre toți cei care au fost deportați. După încheierea celui de-al doilea
Transferuri de populație în Uniunea Sovietică () [Corola-website/Science/299914_a_301243]
-
opiniei publice din cantonul Saint-Fulgent, ai cărui locuitori, foarte fanatici, nu erau dispuși să se ralieze cu sinceritate ideilor promovate de guvern. Vicarul a murit de inaniție în 1798 într-o pădure din Kononama, forțele republicane contând pe decesul celor deportați și nealocând alimente decât pentru trei luni de zile pentru fiecare deținut. Decesul abatelui Pierre Brénugat a fost înregistrat de autorități la 22 fructidor anul VI, i.e. 8 septembrie 1798. Un vitraliu al bisericii din Bazoges-en-Paillers, distrusă în timpul războiului din
Vitralii despre războiul din Vendée () [Corola-website/Science/316681_a_318010]
-
în stare să asigure ea însăși soluționarea problemei evreiești”. Radu Lecca și Mihai Antonescu au creat Centrala Evreilor din România, pentru a contrabalansa Confederația Societăților Evreiești din România, condusă de Wilhelm Filderman, socotită prea independentă, și care, împreună cu Crucea-Roșie, aducea deportaților din Transnistria merinde și medicamente, ba chiar obținea rapatrierea unora dintre ei. În noiembrie 1941, ambasada Germaniei la București se plângea că ambasadele române din Europa se opun deportării evreilor români de către autoritățile germane, dar a obținut ca statul român
Holocaustul în România () [Corola-website/Science/331501_a_332830]
-
mutat disciplinar la Tulcea, se stabilește în SUA că refugiat politic. Că specialist a publicat numeroase cărți, post-revoluție i-au apărut analize ale comunismului românesc („Intelectualii din Europa de Est“, printre altele). Ianuarie 1977 - Începe disidenta lui Paul Goma, fost deținut și deportat politic în primul deceniu de comunism, autor deja al multor înscrisuri dușmănoase, refuzate sistematic de cenzură. Este expulzat din țară în noiembrie același an. 5 iunie 1977 - Grupul compus din Dan Niță, Radu Negrescu-Suțu, Ioan Marinescu, Raymond Păunescu și Nicolae
Cronologia disidenței anticomuniste în România () [Corola-website/Science/299203_a_300532]
-
după un meci de fotbal ce a exacerbat tensiunile dintre cele două țări. Din 1972 până în 1983, Hondurasul a fost condus de către o juntă militară. După o criză constituțională, președintele, Manuel Zelaya a fost înlăturat de la putere de către armată și deportat în Costa Rica, o țară neutră. ONU și Uniunea Națiunilor Sud-Americane au condamnat acțiunea armatei, dar SUA a considerat că destituirea a fost constituțională. Alegerile prezidențiale s-au desfășurat la data de 29 noiembrie 2009 și au fost câștigate de Porfirio
Honduras () [Corola-website/Science/298107_a_299436]
-
nu au fost executați au fost deportați în lagărele de muncă obligatorie (gulaguri). Printre repatriații cu forța s-au numărat și emigranții „albi”, care nu fuseseră niciodată cetățeni sovietici, dar care luptaseră de parte Germaniei Naziste împotriva Uniunii Sovietice. Printre deportați s-au aflat personalități ale emigrației precum generalul Andrei Șkuro și atamanul cazacilor de pe Don, Piotr Krasnov. Deportările emigranților albi contravenea angajamentelor asumate de delegația britanică la Conferința de la Ialta, prin care aceștia se angajau să predea doar cetățenii sovietici
Operațiunea Keelhaul () [Corola-website/Science/318461_a_319790]
-
rămași în zonă au fost expulzați de către țările comuniste care au împărțit Prusia Răsăriteană. În timpul războiului și scurt timp după aceea, mulți oameni au fost deportați la muncă silnică în Gulag în zonele cele mai îndepărtate ale Rusiei. Mulți dintre deportați nu au supraviețuit în lagărele de muncă. Folosirea limbii germane a fost interzisă, toate numele germane au fost schimbate cu unele rusești sau poloneze. În aprilie 1946, partea de nord a Prusiei Răsăritene a devenit în mod oficial parte a
Prusia Răsăriteană () [Corola-website/Science/299654_a_300983]
-
în raportul din 11 mai 1944 figurând pe listă 325.000 de persoane. După ce evreii au fost înghesuiți în spații neamenajate, fără facilități sanitare, autoritățile maghiare au invocat pericolul epidemiilor, cerând deportarea cât mai grabnică a celor închiși. Trenurile cu deportați din Transilvania de Nord care au trecut prin Kassa (Cașovia) în 1944: date, originea transporturilor și numărul de deportați. Datele au fost strânse de comandantul gării din Cașovia, Miklós Gaskó ("Halálvonatok" Menóra, Toronto, 1984, pp. 4-12). Holocaustul în nordul Transilvaniei
Holocaustul evreilor transilvăneni () [Corola-website/Science/308129_a_309458]
-
spații neamenajate, fără facilități sanitare, autoritățile maghiare au invocat pericolul epidemiilor, cerând deportarea cât mai grabnică a celor închiși. Trenurile cu deportați din Transilvania de Nord care au trecut prin Kassa (Cașovia) în 1944: date, originea transporturilor și numărul de deportați. Datele au fost strânse de comandantul gării din Cașovia, Miklós Gaskó ("Halálvonatok" Menóra, Toronto, 1984, pp. 4-12). Holocaustul în nordul Transilvaniei
Holocaustul evreilor transilvăneni () [Corola-website/Science/308129_a_309458]
-
Eretria trimite doar 5 trireme. În 498 î.Hr., ionienii au cucerit și incendiat Sardes, vechea capitală a Lidiei. Perșii vor învinge una câte una cetățile răsculate, și în 494 î.Hr. Miletul este ras de pe față pământului, iar locuitorii rămas sunt deportați la Babilon. Perspectiva unei expediții punitive în Grecia insulară și metropolitană devine amenințătoare și, la Atena, Temistocle, fiul lui Neocles, din famili Lycomidai, devenit arhonte în 493 î.Hr., începe fortificarea comună a cetății și a portului, în vreme ce Aclmeonizii, urmașii lui
Grecia clasică () [Corola-website/Science/320929_a_322258]
-
Vasile Petru, cu averea cca.10 ha, necombativ în discuții, 5. Frații Petru și Ianăș Hodorog (tot vladislavi) cu averea până în10 ha, foarte combativi în discuții, 6. Crăciunescu Iacob Barb (averea peste 10 ha), om harnic, tăcut, negustor, întreprinzător (deportat la Canal în timpul dictaturii comuniste), 7. Popescu Mihai Mălăoni, cu averea peste 10 ha, mare negustor de vite, primar mulți ani, întreprinzător, combativ, a făcut închisoare la Canal, 8. Popescu Lascu Mălăoni (fratele primarului), cu un aspect fizic frumos, cu
Livadia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300552_a_301881]
-
Galea cu soția, Gheorghe Hăbășescu cu Soția, și Ion Movilă cu soția. Au fost judecați și cei ce nu doreau să intre în colhozuri. Astfel, în 1950 au fost închiși în pușcărie 8 persoane. Faptul că, totșuși, nu prea mulți deportați au fost în Corlăteni, se dtorează deputatul, apoi și viceministru al învățământului al RSSM, Tudor Cibotaru. După 1945 satul este redenumit în Leadoveni dupa numele aviatorului rus, erou a URSS, Leadov. În 1966 satul este unit cu Singureni. Iar, în
Corlăteni, Rîșcani () [Corola-website/Science/305200_a_306529]
-
erau Cicalov (100 ha) și Vișniovschi (100 ha și 2 ha de vie). În perioada de după Al Doilea Război Mondial, locuitorii satului Temeleuți nu au fost o excepție și au avut de înfruntat foametea și deportările organizate de sovietici. Lista deportaților din satul Temeleuți: 1. ARMANU Gheorghe C. (n. 1893). Condamnat în 1945 la 5 ani de închisoare. Cap de acuzare: "trădare de patrie". Reabilitat în 1991. 2. ARMANU Nina Gh. - soția (n. 1903) 3. ARMANU Parascovia Gh. - fiica (n. 1940
Temeleuți, Călărași () [Corola-website/Science/305868_a_307197]
-
îndepliniseră funcții importante în administrarea comunei. Timp de mai multe zile cu toții au fost supuși unui tratament ostil din partea ocupatorilor. În ziua de 15 septembrie 1944, unii dintre români au fost eliberați, iar alți 18 au fost deportați în Ungaria. Deportații au fost duși cu camionul în Cluj, iar aici au fost încolonați pe jos, sub escortă de polițiști civili, pe drumul spre Jibou și apoi la Budapesta. Unul dintre cei deportați și apoi declarați morți a fost și Iuliu Moldovan
Sărmașu () [Corola-website/Science/300567_a_301896]
-
eliberați, iar alți 18 au fost deportați în Ungaria. Deportații au fost duși cu camionul în Cluj, iar aici au fost încolonați pe jos, sub escortă de polițiști civili, pe drumul spre Jibou și apoi la Budapesta. Unul dintre cei deportați și apoi declarați morți a fost și Iuliu Moldovan, tatăl artistului Ovidiu Iuliu Moldovan. Pe data de 16 septembrie 1944, cei 126 de evrei sunt scoși din Sărmașu și uciși pe dealul Suscut, din apropierea localității Cămărașu. Acest tragic eveniment este
Sărmașu () [Corola-website/Science/300567_a_301896]
-
organizarea iarmaroacelor săptămânale. Când în Moldova din dreapta Prutului se cultiva o frumoasă limbă românească, în Moldova dintre Prut și Nistru se dezrădăcina în modul cel mai barbar limba românilor basarabeni. Cei din Moldova de răsărit erau trimiși în închisori sau deportați pentru "delictul" de a-și manifesta conștiința națională. Iată ce ne scrie poetul tuturor românilor Mihai Eminescu: "Începând cu anul 1812, moldovenii din stânga Prutului devin, din subiect , un obiect al istoriei, din cauza uneia dintre cele mai perfide și primitive dominații
Vărvăreuca, Florești () [Corola-website/Science/299843_a_301172]
-
prin care se prevedea deportarea unui număr mai mare de familii - 11 342, inclusiv 268 din raionul Florești. Toți membrii familiilor urmau „să fie deportați pe viață în regiuni îndepărtate ale Uniunii RSS”. În hotărârea respectivă se stipula ca celor deportați li se permitea „să ia cu sine valori, bani, îmbrăcăminte, încălțăminte, veselă și alte obiecte casnice, inventar agricol, meșteșugăresc și casnic precum și o rezervă de produse alimentare în volum total de 1500 kilograme de fiecare familie.” În realitate, în noaptea
Vărvăreuca, Florești () [Corola-website/Science/299843_a_301172]
-
Interne al U.R.S.S., în evidența ministerului se mai aflau 46 616 persoane deportate din R.S.S.M. în „spețposelenia” („satele speciale”) din Rusia și Kazahstan. 10 386 se aflau acolo încă din 1941, iar 36 147 din 1949. Mulți din cei deportați muriseră între timp în condițiile transportului și detenției. Vasile Soare vorbește despre recrutarea și trimiterea la muncă silnică în alte regiuni ale U.R.S.S. (inclusiv în bazinul carbonifer Karaganda) între 28 august și 29 noiembrie 1940, a peste 56 000
Vărvăreuca, Florești () [Corola-website/Science/299843_a_301172]
-
un mod similar. Persoanele de seamă au fost sistematic arestate pe motivele unei presupuse conspirații împotriva guvernului, și în casele lor s-au căutat arme și probe în acest sens. Aceștia au fost apoi torturați pentru a se obține mărturisiri, deportați spre destinații necunoscute, și apoi masacrați în împrejurimi. A fost publicată o notificare de deportare conform căreia întreaga populație (persoane nepotrivite pentru mobilizarea generală) trebuie să fie evacuată în deșerturile din Siria și Mesopotamia în convoaie de femei, copii și
Genocidul Armean () [Corola-website/Science/311497_a_312826]
-
în deșerturile din Siria și Mesopotamia în convoaie de femei, copii și persoane în vârstă care părăseau orașul, la intervale regulate, pe jos, cu puține sau fără bagaje, însoțiți de polițiști călare. În total, au fost numărate 306 convoaie de deportați între aprilie și decembrie 1915, cu un total de 1 040 782 de persoane identificate în aceste convoaie. Bărbații rămași au fost în mod sistematic masacrați imediat după plecarea convoiului, cele mai frumoase femei și copiii au fost răpiți pentru
Genocidul Armean () [Corola-website/Science/311497_a_312826]