327 matches
-
lui Lorenzo apare din ce in ce mai frecvent. Astfel, pentru acești alți florentini, ascensiunea la putere a lui Lorenzo a coincis cu diminuarea statutului lor că patroni ai dominionului. În concluzie, așadar, studiul nostru cantitativ al contactelor dintre familia de' Medici și comunităție dominionului florentin a demonstrat că patronajul teritorial exercitat de Lorenzo de' Medici era foarte departe de a fi o practică socială tradițională. Venirea la putere a lui Lorenzo a marcat o revoluție cvadrupla în practică patronajului existent până atunci. Întâi, sub
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
foarte departe de a fi o practică socială tradițională. Venirea la putere a lui Lorenzo a marcat o revoluție cvadrupla în practică patronajului existent până atunci. Întâi, sub conducerea lui Lorenzo a avut loc o creștere dramatică a contactelor cu dominionul. În al doilea rând, aceste contacte au fost extinse pentru prima dată într-o manieră radicală în cea mai mare parte a statului florentin. În al treilea rând, Lorenzo s-a ocupat personal de patronajul familiei sale în teritoriu, într-
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
cea mai mare parte a statului florentin. În al treilea rând, Lorenzo s-a ocupat personal de patronajul familiei sale în teritoriu, într-un mod care a tins să restricționeze rolul altor membri ai familiei, astfel privând interacțiunile sale cu dominionul de influențele mediatoare care fuseseră prezente în contactele predecesorilor săi cu comunitățile supuse. Și, în al patrulea rând, sub Lorenzo, rolul altor cetățeni florentini în cadrul practicii patronajului territorial a fost redus dramatic. Aceste schimbari structurale în patronajul de' Medici au
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
guvernării teritoriale florentine în perioada lorenziană. Fără îndoială, ar fi dificil să pretindem că înnoirile aduse de Lorenzo în patronajul teritorial au constituit amenințări formale specifice la adresa instituțiilor tradiționale ale republicii florentine. Dar, așa cum am văzut, activitatea lui Lorenzo în dominion a demonstrat faptul că era dispus să sacrifice elemente importante ale consensului florentin care a sprijinit sistemul medicean de patronaj teritorial aplicat din 1440. Atunci când se ia în considerare faptul că rezultatul principal al inovațiilor lui Lorenzo a fost crearea
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
mai mult, nici mai puțin decât caracterul statului teritorial florentin. Căci prin extinderea puterii lor asupra unor infracțiuni cum ar fi aceea a lui Silvester din comunități precum Peretola, Cei Opt urmăreau o politică centralizatoare, în detrimentul jurisdicției stabilite de fiecare dominion. Politică lor era una imperiala. Rezistându-le Celor Opt, Manetti tratează dominionul că un grup istoric de comunități independente care a intrat într-o serie de asociații sau de parteneriate cu Florența. În comparație cu perioada comunala, politica sa era aceea a
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
extinderea puterii lor asupra unor infracțiuni cum ar fi aceea a lui Silvester din comunități precum Peretola, Cei Opt urmăreau o politică centralizatoare, în detrimentul jurisdicției stabilite de fiecare dominion. Politică lor era una imperiala. Rezistându-le Celor Opt, Manetti tratează dominionul că un grup istoric de comunități independente care a intrat într-o serie de asociații sau de parteneriate cu Florența. În comparație cu perioada comunala, politica sa era aceea a tradiției. îi. La mijlocul secolului al XV-lea pe teritoriul florentin existau optzeci
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
de bază al regimului republican din secolul al XV-lea50. Aprobarea cererii celor din Pistoia i-ar fi lipsit, în fapt, pe oricare dintre deținătorii potențiali ai acestei funcții de oportunitatea alegerii lor în una dintre cele mai dorite demnități din cadrul dominionului. Așadar nu-i de mirare că Manetti a devenit teribil de nepopular în unele cercuri florentine. Delegația pistoaieză la Florența pare să fi fost formată fără știrea lui Manetti Vespasiano citează chiar și o scrisoare a lui Manetti în acest
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
în săptămânile în care propria-i ruină fiscală se prefigură în Florența. O scrisoare din 6 octombrie 1452 din partea lui Manetti aflat la Scarperia către Giovanni, fiul lui Cosimo de' Medici care se îngrijea de interesele patronale ale Medicilor în dominion, nu trădă nici un semn de neînțelegere sau ranchiuna 81. În schimb, Manetti îl asigura pe Giovanni că a acționat în conformitate cu dorințele formulate de acesta în medierea conflictelor care implicau mai mulți chiriași ai familiei Medici și în soluționarea unor dosare
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
în Francesco Antonio Zacharia, Bibliotheca pistoriensis, Torino, 1752, pp. 287-297. Connell, William J., "Clientelismo e Stato territoriale. Îl potere fiorentino a Pistoia nel XV secolo", în Società e storia, 53, 1991. pp. 523-543. ---, "Changing Patterns of Medicean Patronage: The Florentine Dominion During the Fifteenth Century", în Lorenzo îl Magnifico e îl suo mondo, Gian Carlo Garfagnini (ed.), Leo S. Olschki, Florența, 1994, pp. 87-107. Conți, Elio, L'imposta diretta a Firenze nel Quattrocento (1427-1494), Romă, Istituto Storico Italiano per îl Medio
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Corpus der Orationes, Böhlau Verlag, Cologne & Graz, 1968. Zorzi, Andrea, L'amministrazione della giustizia penale nella Repubblica Fiorentina. Aspetti e problemi, Leo S. Olschki, Florența, 1988. Capitolul IX Comisarul și statul teritorial florentin* Într-un număr de teritorii supuse ale dominionului florentin, inclusiv Pistoia, o criză de autoritate pare să se fi instalat spre sfârșitul anilor 1480, cu mult înainte de criză generală indusă de începutul războaielor din Italia în 14941. Brigandajul [incursiunile banditești] la scară largă în Montagna Pistoiese în 1488
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Comparativ cu executorul-sindic, a cărui sfera de acțiune era strict limitată, comisarului pare să-i fi fost date puteri "depline" și, în mod frecvent, puterea de a acționa în numele Republicii, nu doar de a reprezenta deciziile ei33. Creșterea rapidă a dominionului florentin, mai ales după dobândirea zonei Arezzo, în 1384, a necesitat delegarea unor competențe mai mari membrilor individuali ai elitei conducătoare în scopul de a supraveghea armatele de mercenari, de a negocia transferul de teritorii și administrarea acestora, odată ce ele
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
de "comisar" funcțiile de ambascerie și commissarìe pe care le-a preluat în numele Florenței și a altor state, dar nu a inclus și mandatul Podestà străin la Città di Castello, în 1405, nici pe cel de Podestà la Prato în dominionul florentin, în 1410, deoarece aceste două poziții erau considerate officia 37. Distincția dintre officia și commissio a fost precizată în 1429 de Antonio Salvetti din Pistoia, când a fost ales ambasador florentin la Milano. Alegerea să a fost contestată, întrucat
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
de asemenea, administrau scutirile de taxe și inspectau fortărețele 43. În prima parte a Quattrocento, se pare că au apărut temeri că există prea multi comisari, numiți de prea multe magistraturi diferite, ceea ce ar conduce la confuzie în teritoriile din dominion. În încercarea de a evita o astfel de confuzie, o lege din 1415 restrângea prerogativele a trei magistraturi secundare, Șase pentru Arezzo, Ofițerii însărcinați cu Castelele și Fortărețele și Guvernatorii Porții Gabelles, în privința împuternicirii de creare a comisariatelor în dominion
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
dominion. În încercarea de a evita o astfel de confuzie, o lege din 1415 restrângea prerogativele a trei magistraturi secundare, Șase pentru Arezzo, Ofițerii însărcinați cu Castelele și Fortărețele și Guvernatorii Porții Gabelles, în privința împuternicirii de creare a comisariatelor în dominion 44. Astfel, comisarii din Quattrocento erau, de obicei, numiți de principalele magistraturi executive ale republicii, Signoria, de Cei Zece [Dieci di Balia], de Cei Opt pentru Consultare, precum și de Cei Opt pentru Securitate 45. În general, războiul a dus la
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
mercenari erau numiți commissari generali sau commissari în campo; iar comisarii numiți pentru anumite sarcini specifice, precum supravegherea salarizării și aprovizionării cu alimente, au primit titlurile clare de commissari delle paghe și commissari della vettovaglia 46. Cand anumite părți ale dominionului erau în pericol, comisarii erau responsabili cu apărarea zonelor respective. Acest lucru putea fi făcut în trei moduri. Destul de frecvență era acordarea de comisariate ofițerilor teritoriali comunali Căpitanilor, Podestà și Vicarilor, care erau cunoscuți sub numele de "rectori". Rectorii, aleși
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
frecvență era acordarea de comisariate ofițerilor teritoriali comunali Căpitanilor, Podestà și Vicarilor, care erau cunoscuți sub numele de "rectori". Rectorii, aleși în cea mai mare parte prin vot dintre cetățenii eligibili, erau principalii magistrați ai jurisdicțiilor civile și penale ale dominionului. Funcționarii numiți podestà et commissario, capitano et commissario sau vicario et commissario, care sunt frecvent întâlniți în corespondență oficială, erau rectorii care primeau competențele și responsabilitățile unui comisar. Activitățile suplimentare caracteristice care puteau fi întreprinse în astfel de comisariate erau
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
obișnuite Implicarea puterii executive în administrarea justiției era ceva obișnuit, iar comisarul florentin se regăsea de multe ori în rolul de judecător. Aceasta se întâmplă în special în ultimele decenii ale secolului al XV-lea, atunci când din ce in ce mai frecvent administratorii justiției dominionului florentin, rectorii, erau înlocuiți de comisari. Astfel de înlocuiri aveau loc nu numai pe timp de război, ci și, de asemenea, în perioade de rebeliune, conflicte și ciumă 57, sau când un rector murea și un suplinitor era necesar pentru
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
ca magistrați care să administreze justiția și să asigure apărarea comunei 62. În secolul al XV-lea, magistrați străini itineranți, care încă aveau aceste titluri, măi funcționau în numeroase orașe italiene, inclusiv Florența. Cu toate acestea, în cele mai multe zone ale dominionului florentin aceste posturi erau ocupate numai de către cetățenii florentini aleși în Florența și de la cetățenii astfel aleși se aștepta punerea în slujba intereselor statului Florentin pe langă punerea tradițională în slujba intereselor comunei supuse. Satisfacerea nevoilor ambilor stăpâni nu a
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
ordin care să permită autorității centrale să intervină în administrația provinciala atunci cand consideră de cuviință 92. Deoarece comisarii erau special aleși de executiv, si nu trași la sorți, commissariamento permitea însărcinarea unor persoane mult mai calificate în zone specificate ale dominionului. Adesea, un comisar într-o jurisdicție supusă deservise anterior că rector sau un membru al familiei sale lucrase anterior în aceeași locație. Existau legături private, familiale sau comerciale, între comisar și zona în care era trimis să guverneze. Aceste legături
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
membru al familiei sale lucrase anterior în aceeași locație. Existau legături private, familiale sau comerciale, între comisar și zona în care era trimis să guverneze. Aceste legături ajutau anumiți cetățeni cu informații deosebit de utile despre afacerile din diferite părți ale dominionului. În același timp, alți cetățeni câștigau reputația de specialiști în tratarea anumitor tipuri de probleme teritoriale: astfel, vom descoperi că același cetățean era trimis în diferite zone în calitate de comisar pentru negocierea disputelor de frontieră, în timp ce un altul era în mod
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
nu mai fie trimis un comisar general aici în fiecare zi95. Dar commissariamento și încrederea crescută în specialiști au avut un efect dăunător asupra solidarității în clasa funcționarilor din secolul al XV-lea. Un sentiment de interes împărtășit în administrarea dominionului a fost o consecință directă a extinderii teritoriale de la sfârșitul secolului al XIV-lea și începutul secolului al XV-lea. Șanse sporite de a fi selectat pentru numărul tot mai mare de funcții teritoriale au ajutat la realizarea unui consens
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
vor fi dobândite o parte dintre privilegiile lor, ca și de către alte orașe aflate sub autoritatea Florenței, precum Cortona și Borgo Sân Sepolcro, pentru a da două exemple. * Publicat inițial în engleză că "Changing Patterns of Medicean Patronage: The Florentine Dominion During the Fifteenth Century", în Gian Carlo Garfagnini (ed.), Lorenzo îl Magnifico e îl suo mondo. Convegno internazionale de studi, Florența, Leo S. Olschki, 1994, pp. 87-107. O versiune mai scurtă, în italiană, a fost publicată că "Appunti șui rapporti
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
dintre numeroasele lacune care apar în aceste consemnări, îndeosebi în decursul anilor 1470, au rezultat din perioadele în care secretarii lui Lorenzo au încetat să păstreze înregistrări asupra muncii lor. 18 Protocolli consemnează 224 de scrisori trimise de Lorenzo comunităților dominionului între 1481 și 1488. Printr-o estimare ce ține de conservare presupunând o scrisoare primită de Lorenzo pentru fiecare scrisoare înregistrată că expediata -, un număr similar de scrisori trebuie să lipsească din arhiva Medici a acelor ani. 19 Pentru ceea ce
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
et purgată di non ... avere voluto mai ignuno magistrato, dove avessi a dare sentenție contro a persona"; Vespasiano, Le vite, ÎI, p. 241. Pentru sentimentul de disperarea cu care erau obișnuiți florentinii, în loc să spere în alegeri pentru funcții, fie în cadrul dominionului sau în locuri străine, a se vedea analiza nuvelei lui Bianco Alfani, în Lauro Martines, Ăn Italian Renaissance Sextet: Six Tales în Historical Context, New York, Marsilio, 1994, pp. 95-137. 13 A se compară Giorgio Chittolini, "L'onore dell'officiale", în
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
El subliniază în schimb asemănările dintre oligarhia florentina și aceea a statului princiar de oriunde, în secolele XIV și XV-lea. 98 Rubinstein, The Government of Florența, cît. See also William J. Connell, "Changing Patterns of Medicean Patronage: The Florentine Dominion During the Fifteenth Century", în Lorenzo îl Magnifico e îl suo mondo, Gian Carlo Garfagnini (ed.), Leo S. Olschki, Florența, 1994, pp. 87-107, care arată că numai după 1458 a început un proces prin care Medici au monopolizat treptat legăturile
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]