841 matches
-
În acest sens, și numai în acest sens, Edwin Black și Forbes Hill, despre ale căror diferențe metodologice s-au scris sute de pagini, realizează, la un metanivel, o comunitate simbolică autentică, a cărei "realitate", ca atare, are o valoare euristică inestimabilă pentru fiecare dintre noi, cei care îi citim, răspunzând interpelării fiecăruia și, în același timp, interpelării lor comune, sincronizate. La o privire mai atentă, observăm că sunt exact aceste excelente calități cele care "unesc", la nivel simbolic, toate personalitățile
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
criticismul retoric nu trebuie să depășească anumite limite. Cum ne reamintim, din discuția pe marginea studiului lui Campbell, faptul că autoarea transgresează, nepermis, limitele respective, fac ca demersul său critic să poată fi chestionat ca atare, astfel că valoarea sa euristică scade. Pe de altă parte, trebuie să avem în vedere faptul esențial care îl determină pe Edwin Black să traseze acea linie de demarcație între persoane și personae: este vorba despre "tendința" contemporană de "denaturare" a "realității", prin intermediul instrumentului care
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
unor evenimente mundane cu caracter temporal și (in)formate de istorie și cultură. Studiul din 1987 al lui William Lewis preia aparatul conceptual al lui Walter Fisher, aplicându-l într-o situație care îl ajută să pună în lumină valoarea euristică a orientării narative în criticismul retoric. Așa cum ne-am obișnuit, vom parcurge, împreună, studiul lui Lewis despre retorica președintelui american Ronald Reagan, pentru a ne familiariza cu practicile de factură narativă ale criticismului retoric. Vom trece în revistă, în final
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
studiul lui Lewis despre retorica președintelui american Ronald Reagan, pentru a ne familiariza cu practicile de factură narativă ale criticismului retoric. Vom trece în revistă, în final, limitele criticismului narativ, așa cum le percepe William Lewis, încercând, ulterior, să estimăm valoarea euristică a metodologiei din propria noastră perspectivă. Studiul lui Lewis începe în manieră "abruptă", invitând cititorul chiar în "miezul problemei": în jurul lui 1980, "America își pierduse simțul direcției"497. Cauzele? Firesc, sunt de natură economică, dar adună și o serie de
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
deja, cum am constatat în scurta noastră incursiune pe teritoriul american al criticismului retoric, fenomenul discursului din mai toate unghiurile sau perspectivele imaginabile. La momentul respectiv, McKerrow se afla în postura, cât se poate de legitimă, de a aprecia valoarea euristică a abordărilor critice de până la el și a estima, așa cum e firesc, posibilitățile viitoare ale demersului critic. Tot cât se poate de firesc este ca, în loc de a expune o analiză cu sens strict negativ a abordărilor critice de până la el
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
în grădinița pentru surzi vor viza folosirea unor strategii mintale de explorare, care să stimuleze operațiile gândirii:analize, sinteze, comparații, precum și judecăți și raționamente, descoperidu-le singuri, sub îndrumarea mea, prin căutări, eforturi personale și soluții de rezolvare proprii. Aplicând strategii euristice, copilul cu deficiență de auz, se situează în postura subiectului cunoscător,încercând să reelaboreze cunostințele, să refacă în linii mari drumul urmat de știintă pentru aplicarea lor, își însușește modalități de studiere a știintei ca proces și nu ca produs
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
formularea răspunsului, acceptând unele greșeli, care vor fi corectate după formularea răspunsului. În cazul în care se primește un răspuns incorect, se va recurge la activitate diferențiată și individualizată cu preșcolarii cu dizabilități auditive prin organizarea de activități interdisciplinare. Conversația euristică constă în serii legate de întrebări și răspunsuri, la finele cărora să rezulte ca o concluzie noutatea pentru copiii surzi. Ea este condiționată de experiența copilului cu deficiență de auz. Conversația educator -copil are ca funcții:funcția euristică (de acoperire
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
interdisciplinare. Conversația euristică constă în serii legate de întrebări și răspunsuri, la finele cărora să rezulte ca o concluzie noutatea pentru copiii surzi. Ea este condiționată de experiența copilului cu deficiență de auz. Conversația educator -copil are ca funcții:funcția euristică (de acoperire) și formativă;funcția de clasificare, sistematizare și aprofundare a cunoștințelor; - funcția de consolidare și sistematizare a cunoștințelor; - funcția de verificare sau control a performanțelor. Observația: constă în urmărirea sistematică de către copii a obiectelor și fenomenelor ce constituie conținutul
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
învățat să explice cauzele, să interpreteze datele observate, să reprezinte grafic rezultatele, sau dacă corespund sau nu cu unele idei, să aplice și alte situații, create prin analogie. Problematizarea: reprezintă una din cele mai utile metode didactice prin potențialul ei euristic și activizator. În problematizare, cel mai important este crearea situațiilor problematice și mai puțin punerea unor întrebări. O situație problemă este o situație contradictorie, conflictuală ce rezultă din trăirea simultană a două realitați:experiența anterioaă și elementele de noutate cu
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
empirice, selecționarea și formarea cadrelor în acest scop. Noile condiții sociale și organizaționale au impus însă utilizarea unor tehnici noi. De exemplu, în luarea deciziilor programate se folosește cercetarea operațională, tratarea electronică a informațiilor, iar în luarea deciziilor neprogramate - procedee euristice aplicate la formarea cadrelor sau la punerea la punct a programelor ordinatoarelor. Ideea corelației dintre diferitele particularități ale grupurilor de decizie și înseși tipurile de decizie apare și mai clar conturată la André L. Delbeco. El arăta, încă din 1967
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
procesului de căutare fiind stabilite de nivelurile de aspirație ale actorilor); dezvoltarea (apare atunci când atât alternativele, cât și consecințele lor sunt neclare); cibernetica și randomizarea (sunt folosite atunci când incertitudinea și conflictul cresc foarte mult și apare necesitatea recurgerii la tehnici euristice bazate pe încercare și eroare sau pe strategia șansei) (vezi Koopman, Brœkhuijsen, Wierdsma, 1998, pp. 369-370). Caracteristici Cele câteva probleme ale deciziei (definire, natură, clasificare, procesualitate), tratate mai sus, conturează (direct sau indirect, explicit sau implicit) principalele caracteristici ale deciziei
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
3. participanți; 4. oportunități de alegere (acestea fiind situațiile în care participanții se așteaptă să lege o problemă de o soluție și astfel să ia o decizie). Cât privește caracteristicile decidenților, acestea se referă la ambiguitatea preferințelor, importanța acordată raționamentelor euristice și proceselor de tatonare, încercare și eroare, angajarea fluctuantă în activitățile decizionale. Cele patru elemente nu sunt înlănțuite logic între ele, ci amestecat mai mult sau mai puțin aleatoriu, ele fiind aruncate toate într-o ladă de gunoi. Fiecare dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
autorul îi avertizează pe cititori asupra efectelor unor factori psihologici (percepția, memoria, disonanța cognitivă) asupra procesului decizional. În următoarele două părți sunt analizate modelele mai vechi comparativ cu modelele mai noi ale luării deciziei, acestea din urmă accentuând rolul strategiilor euristice și a biasărilor în luarea deciziei. Secțiunea a 5-a insistă asupra influenței obținute de factorii sociali și psihosociali (facilitatea, lenea, compararea socială, conformitatea, gândirea de grup etc.) în raport cu deciziile care se iau în grup. Ultima secvență a lucrării insistă
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
la locul de muncă (Highhouse, 2001, p. 315). • Interpretarea deciziei dintr-o perspectivă cognitivă și evoluționistă Abordarea cognitivă a deciziei se datorează în mare parte lucrărilor publicate de Kahneman și Tversky (1979, 1982), care au contabilizat o serie de strategii euristice decizionale (strategia ajustării ancorei, strategia reprezentativității, strategia disponibilității), precum și efectele pe care le produc asupra deciziilor factori cum ar fi modul de formulare (framing-ul), modul de ancorare, dificultatea reamintirii unui eveniment etc. Extrem de cercetat a fost fenomenul de framing, explicat
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
este o astfel de teorie (Landy, 1989, p. 393). # Din păcate, teoria proceselor oponente nu a fost validată empiric. O recunoaște însăși Landy care arăta că teoria lui „nu a generat prea multă cercetare empirică” (ibidem). Ea are însă valoare euristică arătând cum se schimbă satisfacția de-a lungul timpului în raport cu o serie de elemente. Teoria comparării interpersonale Aceasta teorie își are originea în cercetările din psihologia socială care arată că oamenii se analizează pe ei înșiși pornind de la perceperea celorlalți
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
deosebită receptivitate, dar, dirijat, el trece de la memorarea predominant mecanică la una logică, intenționată. Activitățile interesante, legate de materialul intuitiv și presărate cu elemente de joc vor susține efortul copiilor, le va menține mai mult timp concentrată atenția. Strategiile jocurilor euristice sunt acelea în care copiii își manifestă istețimea, inventivitatea, inițiativa, răbdarea și îndrăzneala. Jocul asigură o antrenare mai deplină a întregii activități psihice. Jocurile didactice matematice în grădiniță vizează: - însușirea, fixarea, verificarea și aprofundarea cunoștințelor matematice predate; - stimularea, dezvoltarea proceselor
Activit??i didactice desf??urate in gr?dini?? ?n scopul ?nsu?irii no?iunii de num?r natural by Gu?u Mihaela. Pasat Ionel-Marius () [Corola-publishinghouse/Science/83651_a_84976]
-
a intelectului și o iluminare ce se produce asupra unor cunoștințe, idei, sentimente, acțiuni etc. luate în analiză, în examinare” (Cerghit, 1997, p. 141). Jean Piaget o consideră una dintre cele mai active și mai fructuoase metode, de mare valoare euristică. De altfel, se remarcă faptul că, în afara reflecției, cunoașterea este greu de imaginat, deoarece actul cunoașterii nu poate fi descris doar ca informație privită izolat. Din asemenea considerente, Ioan Cerghit include reflecția personală în rândul metodelor de învățământ: în interiorul învățământului
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
Press, New York. Klein, S.; Ritti, R. (1980), Understanding Organizational Behavior, Kent Publishing Company, New York. Kowalski, T.J.; Weaver, R.A.; Henson, K.T. (1994), Case Studies of Beginning Teachers, Longman, New York. Krueger, R.A. (f.a.), Moderating, www.tc.umn.edu. Kulitkin, I.N. (1974), Metode euristice în structura rezolvării de probleme, Editura Didactică și Pedagogică, București. Lair, S. (2003), Cum să memorăm, Polirom, Iași. Light, R.J. (1990), The Harvard Assessment Seminars, Harvard University, Cambridge. Little Falls Christian Centre (1997-2000), Ice-Breakers (online), 1-10, www.littlefalls.co.za
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
al practicilor educative din diferite societăți. Practicile educative sunt înțelese ca pregătire a indivizilor din generațiile tinere de către generațiile anterioare pentru a participa activ la cultura din care fac parte. Pentru a identifica obiectul sociologiei educației, Znaniecki aplică o cale euristică, altfel spus deduce acest obiect analizând componentele de bază ale practicilor educative. Logica sociologului americano-polonez este următoarea: relația educațională (educat-educator) poate fi doar parte a unei relații sociale mai cuprinzătoare (vezi relația tată-fiu). În cursul istoriei, relațiile educaționale s-au
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
și acțiune. Amintim aici: modelul învățării autoorganizate, teoriile procesării în abordarea informațiilor/cunoștințelor, teoria învățării multistrategice, teoria învățării prin gestiunea eficientă a potențialului atențional și motivațional, modelele de analiză tranzacțională în învățarea socială, învățarea transformativă, colaborativă, modelele mathemagenice, modularitatea, algoritmii euristici în învățare/studiu, modelul alosteric al învățării. În noul context al analizei, evidențiem și alte câteva repere, fiecare cu semnificația și rezonanța lui în personalitatea celui care învață sau care îi învață pe alții cum să învețe. a) La nivelul
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
valorilor social-culturalului? În ce proporții de complexitate se întrepătrund, ce forțe le pun în mișcare și în ce situații își evidențiază valențele? Ce repere sunt esențiale în monitorizarea biografiei culturale a învățării fiecărui ins? Pentru a surprinde valoarea explicativă și euristică a conceptului de învățare, supunem spre examinare și reflecție următoarele enunțuri: • omul este cea mai inteligentă ființă, posedând cel mai mare potențial de învățare, manifestat de la naștere până la dispariția sa ca realitate psihofizică; • singurul lucru cu totul caracteristic care se
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
criterii și tipuri de învățare, clasificabile, fără un proces încheiat (Neacșu, 1999): • După procesele (stările) psihice angajate, distingem învățarea psihomotorie, perceptivă, verbală, imaginativă, afectivă, morală, socială, atitudinală . După modul de organizare și prezentare a conținuturilor, învățarea poate fi: algoritmică, semieuristică, euristică, prin modelare, prin analogie, prin cercetare structurală (Mânzat, 1979) . • După scopul general urmărit, identificăm: învățarea informativă, formativă, mixtă, de menținere, de dezvoltare . • După nivelurile de conștientizare în plan psihologic, vom identifica: învățare hipnotică, spontană, mecanică, prin înțelegere, inteligentă, intuitivă . • După
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
de complexitate graduală, care dispune variatele tipuri de învățare de-a lungul unei scale ascendente de ierarhizare. Studiile lui Skinner au impus și un alt tip de învățare: învățarea prin descoperire (prin care elevul poate fi învățat să utilizeze strategii euristice pentru a ajunge la adevăruri noi). O ierarhie mai complexă a învățării, formulată de S. Ball, conține șase nivele de învățare: 1. a. - condiționare clasică (reflexe condiționate) b. - învățare prin asociații (prin contiguitate) c. - învățare prin întărire (condiționare instrumentală) d.
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
morale, estetice, religioase, profesionale, al „noilor educații”). Acestor domenii trebuie să le acordăm atenția cuvenită deoarece aici ne putem confrunta cu cele mai mari probleme, cu posibile consecințe negative asupra perspectivelor de viitor. De asemenea, folosirea unor strategii de tip euristic, similare cercetării științifice, a dat rezultate bune în planul însușirii temeinice a cunoștințelor, al formării priceperilor, deprinderilor. Puși în ipostaza unor mici cercetători, elevilor le face plăcere să redescopere adevăruri ale științei, confirmând sugestia pe care o făcea Rousseau în
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
niciodată printr-o operă concretă: "cu cît este mai precisă și mai explicită construcția tipurilor ideale, deci cu cît acestea sînt mai depărtate de realitate, cu atît sînt mai utile din punctele de vedere terminologic și clasificator, precum și din cel euristic"18. Recalcitranța operei privite fragmentar sau în ansamblu de a se înscrie în mod mulțumitor într-o categorie este una dintre trăsăturile sale esențiale în aceeași măsură în care consistența conceptuală și amplitudinea sînt trăsături fundamentale ale tipului ideal. Fără
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]