835 matches
-
centru atacul Apărătorilor nu poate fi blocat, iar pe flancul drept trupele noastre sunt răsturnate de Însuși Amir Baian. Dacă nu capitulăm acum, va fi un adevărat masacru. La nord, cavaleria lui Vlad se apropie de noi. - Ai dreptate... murmură, fascinat, Mihaloglu. Este o Înfrângere perfectă. Incredibil... Sună retragerea. Ridică steagul alb. Pregătește emisarul nostru pentru comandantul Angelo. Alexandru constată, deodată, că Înserarea schimbă culorile bătăliei. Cerul se Înseninase, iar apusul soarelui devenise un spectacol de culori În degradé, care porneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nu vei mai vedea niciodată Eternul Cer Albastru. Cei doi războinici Bordjighin care Îl păzeau pe Ogodai Îi dezlegară mâinile. Tătarul primi un arc identic cu cel al lui Amir. Apoi primi cinci săgeți, iar Amir una. - E nebun... șopti, fascinat, Alexandru. De pe ce lume vine omul ăsta? Va muri inutil... e nebun... dar ce nebunie frumoasă! Ce provocare! Parcă toate astea se petrec Într-un vis... O singură săgeată! Cea pe care Gingis han o numea, În legile lui, „Săgeata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
În cale. Iar pe Amir Îl cunoști. Mai trebuie să-ți spun un singur lucru. Hoarda de Aur va distruge armata Crimeii, dar nu va intra În conflict cu sultanul Mahomed. Iar invazia Moldovei continuă. Alexandru - Acum Înțeleg... murmură Oană, fascinat. Voievodul a reușit o lovitură diplomatică unică În istorie. O alianță a Moldovei cu Răsăritul Împotriva alianței lui Mahomed cu Răsăritul. Mahomed a organizat atacarea Moldovei dinspre Crimeea. Iar Ștefan a organizat atacarea Crimeii dinspre stepele Volgai... Extraordinar! - Dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
existența cărora au acces doar câteva personaje cu preocupări insolite, excentrice, dintre care, pe primul plan, se situează Dimitrie Cristea și, până la un punct, inițiatorul lui, învățătorul Rebega (un tânăr la început de drum și un senior în iminența pensionării) fascinați, până la identificare, de o lume peste care stăpânește, discreționar sau după legi doar de el cunoscute, Marele Duh, ale cărui taine le-ar fi căutat cu obstinație la fel de misteriosul Emar-Hud și pe care le-ar fi știut un enigmatic Lamparia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ne aflam. Ce vis! În realitate, am fost cu Ileana la Uppsala, invitați de Marianne (Sandels); am vizitat grădina lui Linné. Deodată a căzut din cer o ploaie torențială, și noi ne-am refugiat în vechile clădiri ale orașului, privind fascinate ploaia care făcea „concertul” ei, cu sunete preclasice și bubuituri și fulgerări moderne. Am trăit amândouă, poate, momentul cel mai intim: ploaia ca sacrificiu suprem, o desfășurare de generozitate vorbind sonor și olfactiv și despre propria noastră generozitate. Am împlinit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ce se afla pe partea dinspre interior a ușii fișetului metalic. Acolo, de sus până jos, pe raftul îngust se găseau cărți bisericești, o Evanghelie, și multe icoane vechi, precum și câteva cruci de argint cu Iisus Hristos răstignit. Mă uitam fascinată și nu mi venea să cred ce vedeam. Nu intrasem de prea multe ori în biserică, dar văzând toate lucrurile acelea sfinte, prin mine a trecut un fior. Profesorul a luat în mână Evanghelia, dar nu înainte de a verifica dacă
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
pe cât anume ar fi trebuit să dezvăluie. - Se vorbea de doi preaînalți funcționari de la curte. Și că unul dintre cei doi ar fi fost Împăratul În persoană. Poate că voia și el să cunoască secretul meșterului... - Care secret? exclamă Dante fascinat. - Se spune că Tinca, cu puțin timp Înainte să dispară, descoperise secretul prin care lumina putea fi oprită În oglinzi. - Ce? - O modalitate de a opri În oglindă ultima imagine reflectată. Se spune că, grație alchimiei, descoperise o materie care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
l-a avut cu Bianca Lagia? Dar, dacă acesta murise, atunci ghibelinii În cine Își puneau speranțele? Toată povestea Romei se Întemeia pe carisma sângelui imperial. Oare nu de o posibilă Întoarcere la stirpea Anticristului se temea cardinalul de Acquasparta? Fascinat, Își reluă lectura. Pagini despre fapte de arme, despre durere, despre glorie, pe care mintea sa le sorbea așa cum un om Însetat soarbe apa. În sfârșit, spre finalul manuscrisului, Mainardino descria otrăvirea Împăratului: „ucis de mâna omului neîntreg, care era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
piatra rece a peretelui. Lamele se apropiau primejdios, acele lame care uciseseră atâția oameni cu mușcătura lor paralelă. Își ridică brațele, pentru a căuta să se apere Într-un fel. Dar Bonatti nu părea să fi vrut să lovească. Fixa fascinat lamele cufundate În talazul de lumină. Apoi se aplecă peste ele cu o mișcare bruscă, străpungându-și ochii. Oripilat, Dante văzu un șuvoi stacojiu țâșnind din rana dublă, În timp ce bătrânul retrăgea lamele fără un geamăt, cu fața preschimbată Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
mi-a făcut niște tăieturi adânci în braț. Mă așteptam la așa ceva, ba chiar și la mai rău, și am fost întrucâtva ușurat că s-a întâmplat așa de rapid, căci mi-a mai tăiat din frică. Cât despre Thea, fascinată, și mai palidă la față ca oricând, cu șapca ei cu cozoroc verde, iute, puternică, cu capul sus, înălțat de țelul de a-l prinde și îmblânzi, pentru ea sângele care țâșnise pe brațul meu nu reprezenta acum decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pentru a încerca să-l scot la zbor pe Caligula. Ședeam pe capacul de la closet și îi dădeam de mâncare prin deschizătura glugii, îi băgam aproape în gură ca să mă întorc cât mai repede la carte. Eram de-a dreptul fascinat, și uitam și cum să stau așezat, înțepeneam într-o singură poziție, complet năucit de toată acea îndrăzneală a minții și de raționamentul strălucit. Am vrut să vorbesc cu Thea despre asta, însă pe ea o preocupau altele. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
distruge întregul echilibru al naturii sau să polueze întreaga lume? l-am întrebat. Nu cred că sunt prea mari șanse de așa ceva, a spus. Și după aceea n-a mai vrut să continue conversația ci a picat într-o meditație fascinată. Adesea Basteshaw părea să se gândească peste capul meu, și se afla într-o bună dispoziție stranie în care îl vedeai cum face câte o observație în sinea lui, și mohorâtă și amuzată. Mă făcea să mă întreb ce punea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
energii pe care o risipește. Bărbați în puterea vârstei se comportă ca niște copii, fără să se teamă de ridicol. Totul se întîmplă natural, fără reguli și fără limite, cu o sinceritate care încîntă și derutează. Mă uit și ascult fascinat și nedumerit. Se aud strigăte, exclamații ascuțite și strada seamănă din ce în ce mai mult cu un vulcan. Fiesta e, probabil, tot ce se spune despre ea, drog, petrecere, spectacol și mai mult decât atât. În această noapte, ea dictează ritmul după care
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
gândesc la Honor și, având toate motivele să fiu disperat, undeva, printr-o fisură minusculă, se strecura o rază de speranță care transforma labirintul întunecat al gândurilor mele haotice într-un crepuscul palid. Firește că mintea mea se întorcea neîncetat, fascinată, la aspectul incestului. Chiar m-am dus la bibliotecă și am citit tot ce am găsit pe această temă. În literatura psihologică problema era tratată limitat și nesatisfăcător așa că m-am îndreptat spre mitologie unde, cu o ciudată și binefăcătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
încăierare într-o cârciumă din Londra. Un derbedeu atacase un bărbat și-l doborâse la pământ. După care, derbedeul începuse să izbească victima cu capul de podea. Nimeni nu a intervenit. Toată lumea stătea cu gura căscată, inclusiv George, care urmărea, fascinat, scena. (Își putea încă aminti zgomotul surd al izbiturilor.) La un moment dat, o fată s-a desprins din grupul privitorilor și a început să strige: „Oprește-te, oprește-te, oprește-te, pentru Dumnezeu!“ Derbedeul i-a răspuns: „Dă-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Acum are timp să stea și să urzească tot felul de fantezii. Își imaginează tot felul de fantasmagorii sinistre. În trecut, cu secole în urmă, mi le povestea. Reușeați deci să comunicați în această zonă? Vrei să știi dacă eram fascinată? Da, înainte de a începe să... Să te temi de el. Să-l urăsc - sau ce-o mai fi ce simt pentru el. Și totuși, continui să fii fascinată. E ceva mult mai intim decât fascinația. Eu sunt George. Și presupunând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Reușeați deci să comunicați în această zonă? Vrei să știi dacă eram fascinată? Da, înainte de a începe să... Să te temi de el. Să-l urăsc - sau ce-o mai fi ce simt pentru el. Și totuși, continui să fii fascinată. E ceva mult mai intim decât fascinația. Eu sunt George. Și presupunând că m-aș întoarce la el, crezi că aș fi în siguranță? E preocupat pe de-a-ntregul de John Robert Rozanov. Așa încât nici n-o să mă observe? Sper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
apropie de ambasadorul Ligii. ― Frumos sport, nu-i așa? ― mârâi el. Dar, dac-am văzut eu bine, n-ați tras de loc? ― E prima vânătoare ― se scuză ambasadorul. Am fost fascinat. Într-un fel era totuși perfect adevărat. Se simțise fascinat, îngrozit, dezgustat, scârbit. Observă că uriașul îl privea cu un aer batjocoritor: ― Voi, oamenii Ligii, sunteți toți la fel ― zise Enro. O adunătură de fri... (se opri și căută un cuvânt mai puțin dur:) de pacifiști! ― Reamintiți-vă ― îi spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
împotriva tuturor taberelor organizate de soldații noștri. Efectul lor a fost devastator, căci nimeni nu și-ar fi imaginat că hoarde neînarmate ar cuteza să atace una dintre armatele cele mai echipate ale Galaxiei. Gosseyn abia dacă îl auzea. Total fascinat, urmărea desfășurarea bătăliei. Atacatorii se numărau acum cu miile. Morții lor formau stive, uneori de trei straturi, la poalele fiecărui arbore. Dar ei nu erau singurii morți. Ici și colo în tabăra zdrobită, soldați galactici mai opuneau încă rezistență. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
-se prin portiera hodorogită Împinsă cu umărul, și Învelitoarea de pe banchetele sparte. Pe ea, apoi, fără să știe, se așezase, proptind cu brațul sănătos pe cel frânt, În curtea plină de bălării a unui profesor bețiv, ca să privească, mai mult fascinat decât Înspăimântat, incendiul care Își repezea flăcările până la cer. După ce soldatul Cătănuță fusese Încătușat, cu tot brațul care Îi atârna, și zgomotele se potoliseră În curtea Îmburuienată, poetul și pictorul Marin Foiște găsise acea pânză pătată de sânge și plină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nu vreau să mă șterg pe mine, nu vreau să fiu un vasal lipsit de personalitate, nu vreau să fiu un copiator. Eu sunt un cititor fascinat de literatură și de puterea literaturii; ceea ce mă interesează pe mine ca subiect fascinat este să explic puterea literaturii asupra mea și Încerc să explic asta prin metode adecvate sau pe care eu le consider astfel, nu prin vibrotext (deși, desigur, aș vrea ca textul meu să vibreze, eu nu l-aș numi vibrotext
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
cu banii lui Ptolemeu, desigur. Ptolemeu Philadelphul a răscumpărat biblioteca lui Aristotel, iar Ptolemeu al lll-lea Euergetul (adică binefăcătorul) a împrumutat, lăsând garanție o sumă uriașă de bani, exemplarul oficial al tragediilor, copiat la Atena în secolul al IV-lea. Fascinat, a renunțat la bani și a păstrat colecția! Se spune că, sub primii Ptolemei, biblioteca avea 400.000 de volume, iar în timpul lui Caesar, 700.000 (sau 900.000, după unii autori). Biblioteca a iscat și conflicte: rivalitatea cu biblioteca
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
Diesel a inventat motorul cu aprindere prin compresie inspirându-se de la o brichetă. Ernest Michaux, copilul de 14 ani, era pasionat de mersul cu bicicleta. La vremea aceea (anul 1855) bicicleta se împingea cu ajutorul picioarelor pe sol. Întâmplător, a urmărit fascinat pornirea unei locomotive. Principiul de mișcare a roților cu un mecanism bielă-manivelă i s-a părut grozav și a imaginat ceva asemănător, dar mult mai simplu: pedala bicicletei. Arhimede a găsit soluția determinării volumului coroanei când s-a cufundat în
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
cărților lui Chandler. Hard-boiled-ul își pierduse, în ani lungi de excese, puterea de seducție. Redus la precaritatea unei „poze”, devenit inutilizabil pentru intențiile autorului, Chandler renunță, de fapt, la atributele lui Marlowe. Pe parcursul romanului, el nu investighează, ci urmărește derutat, fascinat, oripilat firele unor întâmplări în care este implicat fără voia lui, ca într-un soi de somnambulism pe marginea prăpastiei. Radicala modificare de stil, structură și concepție nu poate fi deconectată de puternica infuzie autobiografică a cărții. Nu e vorba
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
în piese cu accente mistice sau psihanalitice insuficient prelucrate artistic, P. se distinge mai cu seamă în nuvelistică prin capacitatea analitică de fin cunoscător al mișcărilor sufletești. Autorul își valorifică această înzestrare atât în demontarea, cu o precizie de clinician fascinat însă de ocultism și de gândirea magică, a mecanismelor alienării conștiințelor într-o lume ambiguă și adesea terifiantă, cu indivizi dezvăluindu-și laturile întunecate și stranii, cât și în surprinderea, cu umor, îngăduință și detașare, a bizareriilor comportamentale observate în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288678_a_290007]