595 matches
-
ei este sclipitoare. N-am luat în seamă vechea etică... cu bună știință. Rezultatul va fi satisfacția unui copil bun. Presupun că ai dus-o tot într-un desfrâu de când nu ne-am mai văzut. Femei și bărbați care mugesc „ghilotină, ghilotină“. Nici prin cap nu-mi trece să te rog să renunți la felul ăsta de viață. La urma urmei, o fi ultima zvâcnire a propriei tale lupte. Nu mai am chef să spun: „renunță la băutură, ai grijă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
este sclipitoare. N-am luat în seamă vechea etică... cu bună știință. Rezultatul va fi satisfacția unui copil bun. Presupun că ai dus-o tot într-un desfrâu de când nu ne-am mai văzut. Femei și bărbați care mugesc „ghilotină, ghilotină“. Nici prin cap nu-mi trece să te rog să renunți la felul ăsta de viață. La urma urmei, o fi ultima zvâcnire a propriei tale lupte. Nu mai am chef să spun: „renunță la băutură, ai grijă de sănătatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
prieten de-al lui? Privirea ei avea un licăr categoric intimidant. Părea să vină de la o gloată de femei concentrate într-una singură, pe care numai timpul și circumstanțele le separau de coșulețul de tricotat și de sublima priveliște a ghilotinei. Toată viața mea am avut oroare de gloate, de orice fel ar fi fost. — Am copilărit împreună, i-am răspuns, pe un ton aproape neinteligibil. Ce mai noroc! — Ei, haide, haide, a temperat-o soțul ei. — Mă rog, îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
sacrificii sau după finalul crud din jocul de pelotă. ― Și să nu cumva să credeți că un mexican se simte jignit dacă-i vorbiți de cruzime, ne-a avertizat dr. Huerta zâmbind. Avea dreptate, mă gândesc acum. A vorbi despre ghilotină înseamnă, oare, a-i ofensa pe francezi? Ar trebui englezii să se rușineze de crimele sângeroase din tragediile lui Shakespeare sau grecii să retragă din librării Apărarea lui Socrate? spre Valladolid După-amiaza pe o șosea goală. Autobuzul care gonește. Enrique
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
lui Cortes: Niciodată în viața mea n-am văzut ceva care să mă tulbure atât ca aceste admirabile obiecte de artă". Autorul acestei mărturisiri se numea Albrecht Durer. Dincolo de acoperișul sub care stăm, lumina e ca un cuțit alb de ghilotină. Paharul de xtabentun mă așteaptă tot plin. Mai există și azi triburi care cred că beția pune omul în comunicație cu zeii, dar în acest domeniu n-am nici o șansă. Zeii nu mă pot ajuta decât să gust. Ca să nu
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
profit“, ridicând cuantumul cotizației membrilor și oferind noi servicii grație creșterii veniturilor. — „Servicii“ s-ar traduce prin căzi de Jacuzzi și saune, nu? se băgă Jeff, cu vocea deja gâtuită de emoție, ca un Robespierre ținându-și ultimul discurs lângă ghilotină. Lux pentru cei avuți, În timp ce oamenii obișnuiți nu-și pot permite să plătească! De fapt, eu mă gândeam la o zugrăveală nouă și la reparația dușurilor, ripostă Linda. 1-0 pentru ea. — Dar acum de ce nu putem repara dușurile? Întrebă Lesley
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Jeff Își agita chiar pumnul În aer, oarecum În spiritul lui „Citoyens, à la lanterne!“. Dar se făcuse bine Înțeles, iar câteva capete Încuviințau deja. Linda se uita la el furioasă, de parcă tare ar fi vrut să-l trimită la ghilotină, dar la una cu lamă ruginită, după care să-i Înfigă capul Într-un țăruș pe care să-l posteze În fața sălii, ca un avertisment la adresa amatorilor de acte de lezmajestate. Ridicând vocea ca să acopere murmurele, Îi spuse În replică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Nu mă interesează... Ah, dumneata... nu te înțeleg, deloc! Are de-a face cu trecutul, Hattie. Când ți-am spus ce n-ar fi trebuit să-ți spun niciodată - ai dreptate aici - a fost de parcă ar fi căzut lama unei ghilotine. Nu mi-am dat seama pe moment. Dar s-a oprit timpul în loc. Nu mai am timp - vreau să spun, pentru tine. E ca și cum te-aș fi omorât. Vei rămâne întotdeauna la fel, dar moartă. — Cum poți să-mi spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să depășim toate dificultățile acestui plan. Deosebit de important, finalul poate fi de mai multe tipuri. Mai importante ni se par finalurile de următoarele tipuri: 1) Concluzie: „În acea clipă, mi-am dat seama...”; 2) Epilog: „Două săptămâni mai târziu...”; 3) Ghilotină. Textul se termină brusc, cu o replică memorabilă, cu un detaliu major, care te obligă într-un fel sau altul la relecturarea întregului text. Să zicem că logodnica ta suferă de o amnezie totală, în urma unui accident. Mergând să o
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
fuseseră în mare parte realizate, el își descătușează hedonismul, ce-i este funciar, și trăiește frenetic alături de tânăra lui soție, Louise, undeva la țară, în ținutul Arcis. Conflictul cu Robespierre e însă ireconciliabil, anticipă și acceptă ca o fatalitate cuțitul ghilotinei, singurul regret fiind legat tocmai de existența tihnită, solară: "Danton: Că în clipa când voi pune piciorul pe scara eșafodului, să nu te văd (halucinat) pe tine venind la Arcis pe potecă, (respiră greu) prin soare, să mă chemi la
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
provin de la "un tip...puțin cam haloimăs"400, dar "simpatic"401, în vreme ce Fred Vasilescu, cu glasul înmuiat și memoria înfiorată deja de identificarea ghicită, spune abia reușind să mimeze indiferența: "Parcă l-am văzut undeva..."402 Răspunsul vine ca o ghilotină: "E unul Ladima...a murit."403 În Epilog II, accidentul cauzator al morții lui Fred Vasilescu e prezentat intertextual se reproduce anunțul de patru rânduri dintr-un cotidian: "Aviatorul Fred Vasilescu a capotat, voind să aterizeze, din motive necunoscute încă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
manifestă privitor la modernism, perceput drept fragmentarism. Totodată, se resimte puternic oroarea de individualizare, ce ține de aceeași viziune clasică. Călinescu argumentează că Revoluția Franceză a fost dominată în ceea ce privește actanții ei de viziunea clasică. Aristocrații nu au fost surprinși de ghilotină, preferând în continuare să converseze, să delibereze. De cealaltă parte, revoluționarii "aveau o satisfacție într-un fel livrescă de a repeta momente antice." Este desigur o viziune îngroșată, specifică lui Călinescu. A transpune Revoluția Franceză în cheie clasică pare un
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
o eventuală montare, piesa eroică în versuri în patru acte Vulturul, scrisă împreună cu N. Porsenna în 1915, deci la vârsta de șaisprezece ani. Fragmente din această lucrare vor apărea, în același an, în „Noua revistă română” și anul următor în „Ghilotina”. Succesul cel mai important îi este adus de piesa în versuri Fata din dafin, realizată în colaborare cu Adrian Maniu. Premiera absolută are loc pe scena Teatrului Comoedia din București în martie 1918, în interpretarea actorilor Societății Dramatice Române. Piesa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287093_a_288422]
-
precădere acvatic), invită la un Symposion nigrum între celest și marin. Chemări exercită "marele Logos", "marele Ocean", "marele Șarpe", "marea piramidă", "marele cerc", "marele ceas", "marea oglindă", "marele plâns". Impresionează un pelican, mare "cât o mitropolie"; pe cer apare o ghilotină "cât domul din Köln". Întocmai ca Al. Philippide al intermundiilor, Mihai Ursachi lasă în suspensie teluricul; în clipe faste, în nopți cosmice se aude "un vifor de floare de măr și de vișin". Răsturnător de noime, ironistul construiește programatic pe
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
să-i aduc Eminescu la spital Verlaine beat-clește Petöfi-n revoluție surorile Brontë în vis Lermontov după glonte Browning după nevastă Gautier prin ruine Musset joacă șah Pușkin duelează Shelley la scăldat Byron la război von Kleist cu logodnica Chénier spre ghilotină Vico la academie Quevedo în dizgrație Shakespeare la pescuit Góngora după împrumuturi Malherbe la curte Villon în exil Bruneto Latini culege folclor... Sunt numiți și alți soliști iluștri, poeți celebri: Homer ("șeful clasei"), Vergiliu și Ovidiu, dar și Edgar Poe
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Țara Necesității”, cum se arată într-o pagină de eseu din Cartea numelor (1975). Danemarca medievală este o imensă pușcărie, unde nu există decât șapte personaje: Victima, Călăul, Falsul călău, Femeia, Judecătorul, Directorul închisorii și, în fine, moartea însăși, adică Ghilotina. Și victimele, și călăii sunt neputincioși. Jumătate nu cunoaște viața decât prin intermediul jumătății de moarte, adică prin el însuși. Împerechere de Urmuz și Shakespeare, el trăiește un perpetuu travesti. E rege nebun („mori de vânt cu o mie de aripi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288267_a_289596]
-
a unității dialogice a lumii. În secolul Luminilor, efectul n-a întârziat să apară, căci ignorarea raționalistă a riturilor fondatoare readuce violența, adâncind criza sacrificială. Ca eveniment istoric, ea s-a numit Marea Revoluție Franceză, aducătoare de teroare și de ghilotină, ca șir de răzbunări ce amenințau să devină perpetue. Istoria a dat dreptate protagoniștilor revoluției, dar dreptatea era a Papei care chema la rememorarea iubirii augustiniene. Revoluția Franceză va aduce Europei un prim "război mondial", declanșat de ambițiile eroice ale
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
de greutate. O repetiție ciudată, fiindcă, în "realitate", viața nu se repetă, noi trăind într-o lume cu timp ireversibil. Dacă Revoluția Franceză s-ar repeta, istoriografii francezi n-ar mai fi așa de mândri de Robespierre. Anii sângeroși ai ghilotinei "au devenit mai ușori ca fulgul, și nu mai stârnesc teama nimănui"415. Așadar, în istorie, repetiția este și nu este, după cunoscuta definiție dată ființei de către Parmenide, sau cum ar spune Eminescu: Nu e nimic și totuși e, enunțuri
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
de durere e bolnav, sclerozat, disfuncțional. Văzul mai pătrunzător trebuie neapărat dotat și cu o putere de intervenție pe măsură, care să sprijine legea aplicând-o fără menajamente. Fu atât de pătruns de propria-i pledoarie încât, aprig ca o ghilotină, cuțitul i se afundă cât era de lat în cubul de unt de dinainte-i, care primi rigoarea rece a oțelului fără împotrivire. O asemenea înțelegere superioară a necesitații îi înscrise aportul lipidic pe o cale ocolită, dar sigură, către
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
că nici atunci lucrurile nu au mers pe o cale realistă , a apărut la un moment dat dictatura iacobină în frunte cu Robespierre, a urmat Convenția Națională, Directoratul și Consulatul, iar conducătorii s-au măcelărit în mare parte între ei. Ghilotina funcționa din plin. Semn că tot orgoliul și trufia omenescă erau pe primul plan și nu conceptul de dreptate socială, de ,,liberte, egalite, fraternite “. Și în țara Românească răscoala lui Tudor Vladimirescu și mai tîrziu răscoala din 1907 din România
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
exemplar este cel construit de arhitectul Sir Edwin Lutyens în 1920, care poate fi văzut la castelul Windsor; înalt de 2,34 m, el este o copie la scara de 1-12 a unei reședințe în stil Georgian, cu ferestre "în ghilotină" (sash windows), cu uși prevăzute cu încuietori care chiar funcționează, cu pardoseli de marmură sau parchet, dotată cu piese de mobilier Chippendale și Queen Anne, și cu tablouri executate de cunoscuți pictori contemporani atîrnînd pe pereții camerelor. Regina Mary, care
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
motivele sale, Robespierre a fost unul dintre cei mai virtuoși oameni care au trăit vreodată. Dar tocmai radicalismul utopic inspirat de aceeași virtute l-a făcut să-i omoare pe cei mai puțin virtuoși decât el, l-a adus la ghilotină și a distrus revoluția al cărei lider a fost. Motivele bune oferă asigurări împotriva politicilor deliberat rele; ele nu garantează bunătatea morală și succesul politic al politicilor pe care le implică. Ceea ce este important de știut, dacă vrem să înțelegem
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
scriam eu era ceva foarte necesar dar riscant, foarte necesar credinței și tot odată părea absolut inutil, chiar dăunător față de prezența idealului comunist, ateist, care părea atot biruitor. în anul 1947 nu era la modă preoția, pentru că perspectiva preoției era ghilotina, hirotonia de atunci era egală cu acceptarea tăierii capului, celui ce o primea. Totuși, tocmai atunci am cerut hirotonia. Atunci când se ardeau crucile din cimitire și se dărâmau bisericile, eu ceream hirotonia, eu simțeam nevoia cunoștințelor necesare pentru apărarea credinței
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
dinspre, de-a lungul, de-a latul, în fața, în spatele etc: „Actorul rămăsese în mijlocul scenei, cu privirile pierdute, parcă s-ar fi întrebat ce căuta acolo.” (M. Eliade, 64), „Dincolo de acoperișul sub care stăm, lumina e ca un cuțit alb de ghilotină.” (O. Paler, Caminante, 280) Observații: Când prepoziții (locuțiuni prepoziționale) precum în fața, în spatele, spre etc. însoțesc substantive proprii-nume de persoană, substantive comune trimițând către ființe umane individualizate, pronume personale, posesive sau alte pronume înlocuind substantive din categoria celor de mai sus
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
numeroase colaborări la „Noua revistă română”, „Flacăra” (la care a fost și redactor în 1921-1922), „Gloria României”, „Rampa”, „Parlamentul românesc”, „Politica socială”, unde publică proză, articole literare, teatrale, politice. Pe această linie se înscrie și înființarea unor periodice - „Latinul” (1914), „Ghilotina” (1915), „Arena” (Iași, 1918, în asociere), „Ideea liberă” (1937), în care sunt promovate idei și atitudini de extrema dreaptă - sau direcția revistei „Muncitorul național român” (1941). Opiniile exprimate în presă sunt rezultatul unor preocupări timpurii, concretizat în câteva lucrări de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288976_a_290305]