633 matches
-
miniaturile ""Orologiul Torinului"" aflate în proprietatea ducelui de Berry și realizate, probabil, în 1424. Cunoștințele de bază în instrucția artistică și le-a însușit, probabil, în familie, mai exact de la fratele său mai mare, Hubert, un pictor "mult apreciat", după cum glăsuiește epitaful său. Jan van Eyck a lucrat pentru familiile nobiliare, ca de pildă pentru ducele Ioan de Bavaria, care, în 1419, a preluat controlul asupra unor provincii aparținând Țărilor de Jos. Jan van Eyck era pictor oficial și, în același
Jan van Eyck () [Corola-website/Science/310465_a_311794]
-
lumină sub pământ. 27. Ca un om, ai murit De-a Ta voie, Doamne; Dar ca Dumnezeu pe morți din groap-ai sculat Și din întunericul păcatelor. 28. Vărsând râu de lacrimi Peste Tine, Doamne, Cea Curată, ca o maică, a glăsuit: Oare, cum Te voi îngropa, Fiul meu ?” 29. Ca grăuntul de grâu, Ce-ncolțește-n pământ, Spic aducător de rod nouă Te-ai făcut, Înviind pe toți urmașii lui Adam. 30. Sub pământ Te-ai ascuns Ca un soare, acum
Denia Prohodului Domnului () [Corola-website/Science/325076_a_326405]
-
am dibuit câteva tipuri noi, printre care și Cântecu lu Angealâu, baladă neatestată de nici o colecție folclorică și pe care n-o posedă nici Institutul de Folclor. Balada aceasta, consider eu, că e neîntrecută în folclorul românesc în privința conținutului social, glăsuind despre cele mai grele dajdii impuse țărănimii în epoca fanarioților, sub domnia lui Constantin Hangerli. Cele 400 de piese folclorice ce vor apărea în Folclor din Oltenia și Muntenia 4, nu înseamnă mare lucru. Eu m-am și supărat un
Scrisori către poetul Nicolae Ungureanu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/3965_a_5290]
-
mondial: "„Statul!... Statul care ucide!... În spate statul nostru, în față statul dușman, și la mijloc noi, cei osândiți să murim ca să asigurăm huzureala câtorva tâlhari care au pus la cale măcelul milioanelor de robi inconștienți! Izbânda trebuie să vie! glăsui Gross, patetic, gesticulând și cu niște ochi tremurători de emoție. O crimă monstruoasă trebuie să nască o pornire uriașă de răzvrătire universală... Trebuie! Și atunci, peste tranșeele pline de sânge, peste granițele brăzdate cu morminte, toți oropsiții, toți răzvrătiții, își
Pădurea spânzuraților (roman) () [Corola-website/Science/302332_a_303661]
-
se reveni la structura în care Rusaliile încheie ciclul pascal. „Binecuvântat ești Hristoase, Dumnezeul nostru, Cela ce prea înțelepți pe pescari ai arătat, trimițându-le lor Duhul Sfânt; și printr-înșii lumea ai vânat, iubitorule de oameni, mărire Ție!”. Așa glăsuiește troparul acestui mare praznic al Bisericii Ortodoxe. Conform Bisericii Ortodoxe, acest important eveniment al rusaliilor reprezintă ziua de naștere a Bisericii creștine, întrucât în această zi a luat ființă în chip văzut această instituție divino-umană, întemeiată în chip nevăzut, odată cu
Rusalii () [Corola-website/Science/302862_a_304191]
-
o "tandrețe discretă", cînd i se năzare că mireasma gutuilor luminează iar manuscrisul i se limpezește precum vinul cramelor. Privirea i se îndreaptă către întrupările modeste ale vieții, purtătoare de har naturist, către vipera care "prînzește miresme", către "măiastra" care glăsuiește dintre crengi înfrunzite, bandajînd "tîmpla iubirii", către ariciul care ar fi, în delicatețea-i "fără seamăn", un alter ego al său: "Cine-mi traversează grădina/ în clipa tăcută și caldă?// Trece prin trifoi, printre crini/ Cu armura în spinare,/ Aduce
Candoare și caligrafie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9272_a_10597]
-
îi deveneau pas cu pas tot mai limpezi și părea a vorbi cu ultimele puteri ce-i mai rămăseseră. În mod firesc, trupul său palpită un moment să respire, dar își controlă zbuciumul umerilor și-și ținu respirația, pentru a glăsui în continuare. — Dar... stăpâne... nu credeți, dumneavoastră înșivă, că ați fost ales pentru a vă naște într-o asemenea epocă? Privindu-vă cu atenție, nu pot vedea în dumneavoastră ambiția de a deveni cârmuitorul națiunii. Aici, făcu o pauză de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
din el decât oasele înălbite. Acum, când se gândea la cele mai adânci sentimente ale lui Hanbei, Hideyoshi nu-și putea stăpâni plânsul. Oricât de tare încerca să-și controleze lacrimile, nu reușea să și le oprească. În sfârșit, Kanbei glăsui sever: — Stăpâne, nu cred că e bine să jeliți în continuare astfel. Vă rog, citiți și restul scrisorii și chibzuiți cu băgare de seamă. Seniorul Hanbei a scris un plan de cucerire ca Castelului Miki. Kanbei îi fusese întotdeauna complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Nici experiența lui Hikoemon și nici geniul lui Kanbei nu păreau să fie de vreun folos în fața acelui om. Ca emisari, însă, erau hotărâți să spargă zidul și făcură un ultim efort. Am spus cu adevărat tot ceea ce putem spune, glăsui Kanbei, dar dacă aveți vreo dorință sau condiție aparte pe care ați dori s-o adăugați, vi le vom ascultă cu bucurie și le vom transmite Domniilor Lor. Vă rugăm să vorbiți fără ocolișuri. Îmi cereți să fiu franc? întrebă Muneharu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dacă pot fi martorul căderii Seniorului Nobunaga, văzându-mi stăpânul că devine conducătorul națiunii, voi putea muri fără nici o părere de rău. În continuare, vorbi Mitsuharu: — Fiecare dintre noi se consideră mâna dreaptă a Domniei Sale așa că, odată ce stăpânul nostru a glăsuit, nu mai putem porni decât pe un singur drum. Nu se cade să întârziem la propria noastră moarte. Toți comandații de unități răspunseră la unison. Licărul de emoție din toți ochii și gurile deschise părea să spună că nu cunoșteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
bombăne ceva despre un „deranj”. Ca președinte al conferinței și, totodată, demn și solemn vorbitor, ar fi trebuit să deschidă ședința luând cel dintâi cuvântul. Acum, însă, tuturor le zburase atenția în altă parte, iar Katsuie pierduse ocazia de a glăsui. Părea aproape insuportabil de deznădăjduit pentru eforturile sale irosite în zadar. După un timp, Katsuie deschise gura și rosti: — Senior Hideyoshi. Hideyoshi îl privi drept în față. Katsuie zâmbi forțat. — Ce facem? întrebă el, exact ca și cum ar fi deschis negocierile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
provincială, se plângea el. De ce clădește Hideyoshi castelul ăla absurd de mare în Osaka? Plănuiește oare să locuiască el însuși acolo, sau are de gând să-l invite pentru asta pe moștenitorul de drept? Când vorbea astfel, în mintea lui glăsuia Nobunaga. Parcă ar fi primit forma tatălui său, dar nu și substanța. Acest Hideyoshi e lipsit de modestie. A uitat că a fost vasalul tatălui meu, iar acum nu numai că-i jupoaie de dări pe servitorii rămași ai tatei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
că, după cugete suntem uniți, căci cugetăm aceleași, însă după înțelegere nu suntem uniți defel, ceea ce s-a întâmplat cu corintenii aceștia, că unii voiau pe cutare, 71 iar alții pe cutare. Pentru aceea zice apostolul că trebuie a împreună glăsui și cu gândul, și cu înțelegerea. Schisma între corinteni nu venise de acolo că se dezbinaseră și se învrăjbiseră în credință, ci pentru că se dezbinaseră în înțelegere (părere), după ambiția omenească”. (Sf. Ioan Gură de Aur, Comentariile sau Tâlcuirea Epistolei
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
și rezerva întâlniri la scenă cu actorii favoriți. „Actorii Teatrului Național București Claudiu Bleonț, Magda Catone, Eugen Cristea, Alexandru Georgescu, Tomi Cristin, Dana Pocea și Daniel Nițoi vă invită la comedia de mare succes «O noapte furtunoasă», de I.L. Caragiale“, glăsuiesc cele mai noi afișe care au împânzit burgul. Regia artistică este semnată de Toma Enache. Capii de afiș, Claudiu Bleonț și Magda Catone, s-au mai aflat la Timișoara chiar la începutul acestei luni, cu spectacolul „Un bărbat și mai
Agenda2005-08-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283402_a_284731]
-
cec pe birou și i-a spus: — Trimite-i cecul ăsta lui Bill Prescot împreună cu o carte de vizită. Din fericire, șeful a interceptat poșta înainte ca cecul să plece spre destinație însoțit de o scrisoare compusă de Anna care glăsuia: „Dragă domnule Prescot, deși nu v-am cunoscut, cred că sunteți un bărbat foarte plăcut. Toți muncitorii vorbesc foarte frumos despre dumneavoastră“. Obosit, domnul Sheridan i-a explicat Annei că atunci când îi trimiți cuiva cartea de vizită nu înseamnă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Mamă, mamă, cu ce grea suferință ți-a fost copleșit sufletul atâția ani! Simona a îmbrățișat-o pe mama sa, toată un ghem de suferină, și așa, înlănțuite, au plâns un timp până când, trezită din visare cu ochii deschiși, mama glăsui: Să ne spălăm pe ochi, să nu ne găsească taică-tu ca două curci plouate. A doua zi Simona a plecat spre noul ei post în învățământ. Tatăl ei nu știa ce să-i mai pună în valiză. I-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
putea fi râvnit ca model de orice sculptor de talent. Alarmat, descumpănit doctorul zise: Ce faceți domnișoară? Gestul dumneavoastră e de-a dreptul ieșit din comun. Din clipă în clipă poate intra cineva și ce impresie și-ar face? Simona glăsui imperativ: V-am așteptat așa cum așteaptă marea râul, dimineața soarele și orbul lumina. Nu mă voi înveli. Închideți lumina repede, încuiați ușa, suntem la parter, am putea fi văzuți. Și... veniți lângă mine... Doctorul speriat, luat prin surprindere, se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
au întețit la ecourile Imnului Național. Nicăieri nu mam simțit mai fericită ca acasă! Niciunde și nicicậnd nu voi conteni să iubesc acest pămậnt! Carpații mă salută cu crestele lor, Dunărea îmi cậntă din apele ei, Moldova și Bucovina îmi glăsuiesc din bucium, Ardealul mă cheamă “la arme” cu cậntec și flori, Maramureșul mă-mbie să mor “la Săpậnța-n umor”, iar Marea mă așteaptă să visez la infinitul ei albastru. În inima mea, ești tu, doar tu, Yoane, dar vezi, dragostea
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
și-mi arătă o grădină În stil franțuzesc, structurată ca un mic și elegant labirint. Operă, Îmi spuse el, a unui arhitect evreu din secolul al XVIII-lea, Samuel Schwartz. A doua Întâlnire la Ierusalim... Și prima la Castel. Nu glăsuia așa mesajul din Provins? Dumnezeule, Castelul din Ordonanța găsită de Ingolf nu era necunoscutul Monsalvat din romanele cavalerești, Avalonul Hiperborean. Dacă ar fi trebuit să fixeze un prim loc de adunare, ce anume ar fi putut alege templierii din Provins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Bate cineva la ușă. — Tu ești, Disraeli? — Da, Îmi răspunde necunoscutul, În care cititorii mei Îl vor fi recunoscut pe marele maestru al grupului englez, ajuns de pe-acum pe cele mai Înalte culmi ale puterii, dar tot nemulțumit; el glăsuiește: My Lord, it is useless to deny, because it is impossible to conceal, that a great part of Europe is convered with a network of these secret societies, just as the superficies of the earth is now being covered with
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
sânilor, și cu acvila aceea mare care zboară printre munți ținând În gheare aperitivul amărui, băutură regenerantă, Robur le Conquerant, R-C), dar dacă o acționezi, face să se-nvârtă o roată, roata un inel, inelul... ce face, cine ascultă inelul? Cartonașul glăsuia: „Curenții induși de câmpul terestru“. Fără pic de pudoare, Îl pot citi până și copiii În timpul vizitelor lor de după-amiază, căci omenirea credea că merge Într-o altă direcție, se putea Încerca orice, chiar experimentul suprem, zicând că servea pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
copilăria lui Ștefan, se leagă în felul acesta de anumite realități pe care ni le sugerează documentele. Creșterea și instruirea copilului, spune legenda, sunt miraculoase, ursitoarele menindu-i o viață ieșită din comun. „Când s-a rătăcit odată prin păduri, glăsuia o legendă populară, a dat peste o căsuță unde erau doi îngeri prefăcuți în moșnegi, iar acești doi moșnegi l-au învățat cum să trăiască în lume, cum să se poarte ca un înțelept”. După o lungă trecere de vreme
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
deșert a da ajutor armatei de la Trebinje și Bilek, deoarece muntenegrinii, prevăzând aceasta, au întrerupt comunicațiunea lui Muchtar, amenințând Trebinje, după care acesta a fost silit a da înapoi. Din Constantinopole să depeșază cu data 1 august (oficial) că, după cum glăsuiește o telegramă. de la Niș, Ejub Pașa, înaintînd spre Gurgusovac (Cnjazevac) s-a întîlnit cu un corp de armată sârbesc. După o luptă de 7 ceasuri, turcii au bătut pe sârbi, luând pozițiile lor strategice. Tot prin acea telegramă se spune
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
Sus pe bufet, pe carpeta turcească, se aflau doamne-ferește, doamne-ajută și doamne-alină, o triadă mai mică de divinități ale casei. Avantajul zeităților mai neînsemnate este că le poți lua numele în van cum poftești. „Liniște în instanță, maimuța vrea să glăsuiască; hai, vorbește, maimuță.“ „Maimuța și bambusul se jucau în iarbă...“ Totuși maimuțele aveau multă putere și erau pe deasupra și grozave și erau și critici sociali profunzi atunci când bătrâna - asemeni unui lama uriaș - căci pentru mine e orientală în fond - arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
într-un alt salon, unde erau camerele de nașteri, celule separate, unde am văzut femei în chinuri, suferind dureri ieșite din comun, contorsionându-se cu burțile lor mari, și mai ales o față puternică care se schimonosea de durere și glăsuia pe o voce clară și muzicală în care își blestema obscen bărbatul pentru plăcerile pe care le trăise și care o aduseseră în acea stare; și pe altele, invocând sfinți și mame, incontinente, trăgând de zăbrelele patului, plângând, cu fețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]