424 matches
-
cuprinzând sudul Estoniei și nordul Letoniei de astăzi. Această împărțire a persistat până la începutul secolului al XX-lea. În 1631, regele suedez Gustaf al II-lea Adolf a obligat nobilimea să acorde țărănimii drepturi mai multe, deși nu a desființat iobăgia. Regele Carol al XI-lea a confiscat unele mari moșii nobiliare, făcându-le domenii ale Coroanei și transformând efectiv iobagii de pe acele moșii în țărani liberi, plătitori de impozite. În 1632, s-au înființat o tiparniță și o universitate în
Estonia () [Corola-website/Science/296908_a_298237]
-
și mare parte din clasa de mijloc, au rămas însă formate tot din germani baltici. Războiul a devastat populația Estoniei, dar ea și-a revenit repede. Deși drepturile țăranilor au fost slăbite prin cucerirea rusească, în 1816 s-a abolit iobăgia în provincia Estonia, și în 1819 și în Livonia. Ca urmare a abolirii iobăgiei și a disponibilității educației pentru populația băștinașă vorbitoare de estonă, în secolul al XIX-lea s-a dezvoltat o mișcare naționalistă estonă. Ea a început la
Estonia () [Corola-website/Science/296908_a_298237]
-
baltici. Războiul a devastat populația Estoniei, dar ea și-a revenit repede. Deși drepturile țăranilor au fost slăbite prin cucerirea rusească, în 1816 s-a abolit iobăgia în provincia Estonia, și în 1819 și în Livonia. Ca urmare a abolirii iobăgiei și a disponibilității educației pentru populația băștinașă vorbitoare de estonă, în secolul al XIX-lea s-a dezvoltat o mișcare naționalistă estonă. Ea a început la nivel cultural, având ca rezultat apariția literaturii estone, a teatrului în limba estonă și
Estonia () [Corola-website/Science/296908_a_298237]
-
anomaliile, contradicțiile, discrepanțele apărute în procesul de modernizare sunt, de fapt, fenomene caracteristice noului trend de dezvoltare capitalistă care a fost însă doar parțială și nu deplină. Așa se explică, de exemplu, neoiobăgia, care nu este o formă nouă de iobăgie, ci capitalism tendențial sau capitalism parțial, lipsit de mecanismele economiei capitaliste, adică de performanța și rentabilitatea, indicatori ai acestei economii." A fost remarcată descrierea modernității tendențiale ca o modernitate mozaicată: ,...the sociologist Constantin Schifirnet called «mosaic modernity», a fusion of
Constantin Schifirneț () [Corola-website/Science/311007_a_312336]
-
centrul raional Tatarbunar. În apropierea localității trece drumul Odesa - Chilia Nouă. Teritoriul acestei localități este traversat de râul Nerușai, care se varsă în Dunăre, în dreptul localității Caracica. Satul Nerușai a fost întemeiat în anul 1777 de către țărani moldoveni fugiți de iobăgie, numindu-se inițial Noroșei. Prin Tratatul de pace de la București, semnat pe 16/28 mai 1812, între Imperiul Rus și Imperiul Otoman, la încheierea războiului ruso-turc din 1806 - 1812, Rusia a ocupat teritoriul de est al Moldovei dintre Prut și
Nerușai, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318474_a_319803]
-
limbii maghiare. Simpla opoziție a unei părți a populației nu a fost însă suficientă, iar forțele progresiste au înțeles că idealul național nu se poate realiza decât prin înfăptuirea unei revoluții sociale care să reducă privilegiile feudale și să desființeze iobăgia. Revoluția de la 1848 a căpătat astfel un pronunțat caracter social, care a completat caracterul său național. Timp de un sfert de secol, bătrânul Kazimir Baradlay, „omul cu inima de piatră”, a dus o luptă antinațională, preferând să păstreze privilegiile feudale
Fiii omului cu inima de piatră () [Corola-website/Science/334550_a_335879]
-
pentru a-și asigura beneficii personale, domnitorii fanarioți au inițiat politici dure de taxare a populației. Efectele dezastruoase ale domniilor unora dintre fanarioți au fost în contrast cu realizările și proiectele altora, ca în cazul domniilor lui Constantin Mavrocordat (care a abolit iobăgia în 1746 în Muntenia și în 1749 în Moldova) sau a lui Alexandru Ipsilanti (care a încercat să reformeze legislația și să introducă salarizarea funcționarilor publici, într-un efort de stopare a folosirii din fondurile publice a unor sume exagerate
Revoluția de la 1821 () [Corola-website/Science/306244_a_307573]
-
de organizare socială conduc la apariția principiului "identificarea stăpânirii politice cu stăpânirea de pământ, domnia cu proprietatea"31. Inovația socială pe care o aduce medievalismul economic este "un sistem de aservire și exploatare de un gen nou a muncitorului: șerbia, iobăgia, în care muncitorul e legat de instrumentul de producție cu care muncește: pământul stăpânului [...] căruia îi datorează o parte din rodul pământului: dijma și o parte din munca sa: claca." Evoluția conceptului relației de putere are ca punct de pornire
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
înapoi biserică după 100 de ani, iar românii ortodocși sunt și mai oropsiți. Apare totuși o rază de speranță, datorită patentei imperiale a lui Iosif al II-lea care a acceptat înrolarea iobagilor în regimentele grănicerești și eliberarea acestora din iobăgie, scutirea de dârî și dijme. Rezultatul acestei patente a fo răscoală de la 1784, condusă de Horea, Cloșca și Crișan. Și în Ilia țăranii români și secui s-au răsculat sub conducerea lui Iosif Buda și a preotului Ion Florea, participând
Ilia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300551_a_301880]
-
de a trăi împreună într-un singur stat al său. Însăși semnificația denumirilor de "Pυмђν" (Rumân) și de "Pυмђνєαскъ" (rumânească) a evoluat în decursul timpului odată cu răspândirea conștiinței naționale, trecând de la evocarea unei îndepărtate origini romane (cere devenise sinonimă de iobăgie sau șerbie), la afirmarea unei identități proprii și a revendicărilor sociale și politice consecutive, a căror concretizare este statul român independent. În Evul Mediu, religia era, mai degrabă decât limba, principalul reper identitar al populațiilor. În Transilvania, pe atunci condusă
Renașterea națională a României () [Corola-website/Science/296814_a_298143]
-
majoritate românească, "schismatică" (= ortodoxă), lipsită de drepturi cetățenești. Ca urmare, s-a mers pe ideea convertirii lor la romano-catolicism sau, dată fiind opoziția lor față de idee, la grecocatolicism, după modelul rutean. După ce unele încercări de forță, bazate pe situația de iobăgie a unui mare număr de români ortodocși, au eșuat, s-a apelat la episcopul unit de Muncaci, Iosif Camillis. Acesta a apelat la un călugăr atonit convertit la catolicism, ieromonahul Isaia. De asemenea, episcopul unit de Muncaci a cerut în
Istoria Bisericii Române Unite în Crișana () [Corola-website/Science/302728_a_304057]
-
număr de români ortodocși, au eșuat, s-a apelat la episcopul unit de Muncaci, Iosif Camillis. Acesta a apelat la un călugăr atonit convertit la catolicism, ieromonahul Isaia. De asemenea, episcopul unit de Muncaci a cerut în 1695 scutirea de iobăgie a preoților uniți din Partium, ca decurgând din diploma dată de împăratul Leopold I pentru rutenii uniți cu Roma. Cererea a fost aprobată. În 17 ianuarie 1700 o nouă hotărâre imperială trece pe toți românii din regiune, fie ei uniți
Istoria Bisericii Române Unite în Crișana () [Corola-website/Science/302728_a_304057]
-
în limba română, iar judecățile se făceau după pravilele cunoscute în Principatele Române. Guvernarea lui Scarlat Sturdza a fost de scurtă durată, până în anul 1813, când, bătrân și bolnav, își dă demisia. Această guvernare s-a remarcat prin interzicerea introducerii iobăgiei în rândul țărănimii și scutirea acesteia de serviciul militar. În locul lui Sturdza, țarul l-a numit guvernator pe Jean Festus (Ivan Markovici) Harting, de obârșie olandeză, căsătorit cu Elena, fiica marelui logofăt Grigorie Sturdza din Moldova, preluând și cârmuirea civilă
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
Păi, ori bine, ori rău! - Bine, că nu mai plătim nici bir turcilor, că se Înlesniră și drumurile, piețele și vămile, că s-au stârpit tâlharii de drumul mare și că ne putem face și noi case, acareturi, scăpăm de iobăgie și de dări și ajungem răzeși, țărani liberi, și țara e liberă și ea... Nu credeam să prind asemenea vremuri ... - Păi, parcă ziceai că e rău! - Păi, e rău, nea Vasilie, că toate astea le apărăm tot noi, și asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nou În vremea barscinei școrvezi feudaleț”. Țăranii au Început să spună că acronimul de la Partidul Tuturor Comuniștilor - VKP - venea de la vtoroe krepostnoe pravo sau „a doua șerbie”. și paralela aceasta nu era doar o figură de stil, fiindcă asemănările cu iobăgia erau uimitoare. Membrilor colhozurilor li se cerea să lucreze pe pământurile statului cel puțin cu jumătate de normă, pentru o plată - În bani sau În natură - derizorie. Pentru cultivarea celor necesare vieții (În afară de grâne), ei depindeau În mare măsură de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
pozitivă din toate, cea mai conservativă în limbă, port, obiceiuri, purtătorul istoriei unui popor, nația în înțelesul cel mai adevărat al cuvântului. V-am spus că protopărinții noștri nu-l tratau atât de rău precum se crede. Erau răzăși cei mai mulți - iobăgia are o altă origine. Când i se dăruia unui ostaș cu merite o moșie mai mare i se da și dreptul de a [o] coloniza. Domnii prindeau adesea oameni în război și i colonizau cu de a sila, mai ales
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
larg răsunet în gândirea românească, care a stârnit multe polemici în epocă, controverse și influențe prelungite și în „secvența” interbelică. Modelul de dezvoltare propus de autor constituie o „expresie sintetică a regimului nostru agrar”, care „conservă fondul esențial al vechii iobăgii, dar cu un amestec necesar și fatal de elemente capitaliste”, o iobăgie nouă (Dobrogeanu-Gherea, 1910, p. 370). Ceea ce conferă o notă distinctă acestui model față de schema maioresciană este ideea, de origine marxistă, a caracterului legic, obiectiv al împrumutului de instituții
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
controverse și influențe prelungite și în „secvența” interbelică. Modelul de dezvoltare propus de autor constituie o „expresie sintetică a regimului nostru agrar”, care „conservă fondul esențial al vechii iobăgii, dar cu un amestec necesar și fatal de elemente capitaliste”, o iobăgie nouă (Dobrogeanu-Gherea, 1910, p. 370). Ceea ce conferă o notă distinctă acestui model față de schema maioresciană este ideea, de origine marxistă, a caracterului legic, obiectiv al împrumutului de instituții și capital străin, în virtutea legii orbitării societăților întârziate în sfera de influență
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
rezistenței» Înseamnă nu doar romanul politic al ultimilor 15 ani, ci și cărțile lui Constantin Noica și ale școlii sale, actul cultural fundamental de recuperare - fie și târzie - a filosofiei grecești, seria «Orientalia», eseurile lui Anton Dumitriu, dramatica istorie a iobăgiei a acad. David Prodan sau, la celălalt pol al vârstelor, explozia optzecistă? Cultura română majoră, autentică, a supraviețuit totuși, vreau să spun, așa cum n-a putut supraviețui În deceniile 5-6. Și, fapt extrem de important, a supraviețuit și publicul ei1. Într-
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Universității, apreciază activitatea desfășurată de societate drept „vătămătoare” și hotărăsc desființarea ei. Pentru susținerea deciziei se afirmă că în ședințele literare „Horea, Cloșca, Iancu și Balint sunt zilnic pomeniți ca martiri, sunt numiți eroi care au murit pentru eliberarea de sub iobăgie”. În realitate, oficialitățile doreau scoaterea asociației în afara legii pentru a se înlesni politica de deznaționalizare dusă împotriva națiunii române. Și profesorul Grigore Silași suportă rigorile deciziilor Senatului care, în 1885, hotărăște suspendarea sa din corpul profesoral al Universității. Ziarele românești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289750_a_291079]
-
care locuia stăpînul, își relua conștiința de sclav. Ca și cum, pășind peste prag, ar fi fost transportat într-o parte a spațiului unde (se conserva material) se conserva amintirea raportului de dependență față de stăpîn. Nu mai există în prezent sclavagism, nici iobăgie, nici distincții de ordine sau stări, nobilime, plebe etc., adică nu acceptăm alte obligații decît cele la care ne-am angajat. Totuși, să ne gîndim la sentimentele unui muncitor sau ale unui angajat chemat în biroul patronului, ale unui debitor
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
occidental și, nu în ultimul rând, edificarea unui sistem politic de tip democratic, care să permită funcționarea principalelor instituții ale economiei de piață. Asemenea priorități au împins pe plan secundar problematica sporirii prosperității populației, care trece printr-o a doua iobăgie la sfârșitul secolului al XIX-lea (în plină perioadă de reforme destinate modernizării) și o guvernare ce pare să abandoneze obiectivele legate de educație, sănătate și protecție socială. Următoarea tranziție a României, cea declanșată după primul război mondial, în condiții
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
are loc îndesirea așezărilor în zonă, proces ce a fost întrerupt la mijlocul secolului al XIII- lea datorită marii invazii a tătarilor. Din a doua jumătate a secolului al XIII-lea, numărul așezărilor omenești a cunoscut o relativă creștere. După desființarea iobăgiei din Moldova (1749), mișcările migratorii transcarpatice s-au intensificat. Bejenarii s-au așezat pe moșiile mănăstirești sau ale marilor proprietari și au înființat sate și cătune noi ca Tarnița, Valea Iepei, Slobozia, Filipeni, deși în zonă predominau așezările răzășești ca
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
Nikolai își amintea de Dolșanski, moșierul căruia îi aparținea cândva satul lor numit Dolșanka, și încerca să și-l închipuie pe nobilul acela bătrân, în chip de băutor de sânge. Nu era ușor. Dintre țărani, doar cei mai bătrâni trăiseră iobăgia. Satul era bogat. Dolșanski, de multă vreme ruinat, trăia într-o sărăcie mai mare decât unii mujici și avea doar o singură manie: își petrecea timpul sculptându-și lemnul sicriului... Nu, mai bine și-i închipuia pe băutorii de sânge
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
și fără prea mare legătură între ele decât persoana împăratului, era, din punct de vedere politic și economic, rămas în urma unor țări ca Anglia, Franța și chiar Prusia lui Frederic al II-lea, păstrând încă vechile rânduieli feudale - claca și iobăgia - sistemul dependenței personale, se afla cu mult înaintea societății patriarhale românești, care a suferit impactul cu o lume și o organizare necunoscute, provocând neînțelegeri, nemulțumiri și proteste. Bucovina cu locuitorii ei, în marea majoritate români, s-a aflat singură și
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]