336 matches
-
că un spirit ironic e cel la care prefăcătoria nu atinge niciodată pragul ipocriziei, deosebirea fiind cea dintre mascarada ce nu depășește suprafața ființei unui om și pervertirea care îl molipsește cu totul. Și, pentru că e deformat pînă în străfunduri, ipocritul ajunge să se prefacă chiar și față de el însuși, caz în care ironia, pierzîndu-și condiția detașării, încetează să mai fie ironie. A patra trăsătură a ironiei este amuzamentul. Ironicul e omul căruia amuzamentul pe care îl trăiește în fața vanității adversarului
Deliciile ironiei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10049_a_11374]
-
direct către premier: "Băi Ponta, tu ai fi în stare să te duci lângă coșciugul copilului ucis de câine și să te iei de reportera de la B1 TV, că de ce a venit și ea acolo. Atât ești de tâmpit și ipocrit. Doar atât știi să faci, să îl înjuri pe Băsescu, în rest absolut nimic. Ești un laș de primă speță".
Banciu: Ponta a ratat o șansă istorică de a-și ține gura by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/72977_a_74302]
-
lui drept o abureală categorică. Știm sigur că omul vorbește aiurea, dar habar n-avem în ce constă mai exact aiureala. E clar că spusele politicianului nu au sens prin simplul fapt că reprezintă o minciună crasă. Vorbitorul este un ipocrit, un individ care dezinformează, un vînzător de gogoși. Așa cum delicat ar formula chestiunea un om de știință sau un epistemolog, afirmațiile respectivului nu corespund cu faptele reale. Noi însă nu vom urma acest fir - în parte fiindcă nu avem la
Copioasa abureală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6709_a_8034]
-
a naturii care mustește În tine. Pentru că ființa ta nu Îți lasă opțiuni. Nu poți alege să fii nefericit, pentru că asta va duce În scurt timp la distrugerea ta. Sfinții și profeții care predică tristețea ființati-vă nu sunt decât niște ipocriți care vor astfel să ajungă În centrul atenției. Dar ei Își schingiuiesc corpul și Își bat joc de umanitatea lor. Singura cale este fericirea, singurul țel suprem trebuie să fie aceasta. Doar astfel vom ființa ca oameni autentici. Înainte să
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
eu, până și în sufletul omului, numai că, el, omul, este și producătorul și negustorul. Culmea, inconștient, si consumatorul! Circuitul (circuitul) în forma sa naturală sau în alt fel, tot circ se cheamă! Să nu credeți că sunt atât de ipocrit încât să mă exclud din lanțul anterior expus. Glumă lui Caragiale ,,ori toți să trăim, ori toți să muriți”, în cazul de față, e bună cât să mai facem haz de necaz. Și asta în măsura posibilului. În rest, doar
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
unguent... lucrativ, în mecanismul demonstrațiilor ce le efectuează. Demnitatea eseistului e ireproșabilă. în felul acesta ne este dovedită în act corelarea inevitabilă a libertății cu adevărul (minciuna provenind totdeauna dintr-o constrîngere vădită ori ocultată a eului). La polul opus ipocritului "apolitism", dl Mihai Zamfir săvîrșește o sagace analiză a postideologiei, id est a persistenței mentalității ideologice, a acelei "imbecilizări" obligatorii a cotidianului pe care a practicat-o cîrmuirea comunistă și pe care se silesc a o continua emulii ei postdecembriști
Un spirit liber by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14695_a_16020]
-
eu, până și în sufletul omului, numai că, el, omul, este și producătorul și negustorul. Culmea, inconștient, si consumatorul! Circuitul (circuitul) în forma sa naturală sau în alt fel, tot circ se cheamă! Să nu credeți că sunt atât de ipocrit încât să mă exclud din lanțul anterior expus. Glumă lui Caragiale ,,ori toți să trăim, ori toți să muriți”, în cazul de față, e bună cât să mai facem haz de necaz. Și asta în măsura posibilului. În rest, doar
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
eu, până și în sufletul omului, numai că, el, omul, este și producătorul și negustorul. Culmea, inconștient, si consumatorul! Circuitul (circuitul) în forma sa naturală sau în alt fel, tot circ se cheamă! Să nu credeți că sunt atât de ipocrit încât să mă exclud din lanțul anterior expus. Glumă lui Caragiale ,,ori toți să trăim, ori toți să muriți”, în cazul de față, e bună cât să mai facem haz de necaz. Și asta în măsura posibilului. În rest, doar
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
a naturii care mustește În tine. Pentru că ființa ta nu Îți lasă opțiuni. Nu poți alege să fii nefericit, pentru că asta va duce În scurt timp la distrugerea ta. Sfinții și profeții care predică tristețea ființati-vă nu sunt decât niște ipocriți care vor astfel să ajungă În centrul atenției. Dar ei Își schingiuiesc corpul și Își bat joc de umanitatea lor. Singura cale este fericirea, singurul țel suprem trebuie să fie aceasta. Doar astfel vom ființa ca oameni autentici. Înainte să
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
ceva amenințător. Sergentului îi plăcea să ia asupra sa lucrurile pe care era convins că alții nu le-ar fi dus la bun sfârșit. Se apropie și încercă să parlamenteze cu fugarul. Lică însă se simți jignit de tonul lui ipocrit. Când plutonierul îi ordonă să coboare, băiatul aruncă o privire încremenită de sus. Deodată ridică pumnul și, cu o frază celebră citită într-un roman, strigă : - La pământ, ticăloșilor ! Arătând cerului posterioare bombate, plutonierul și sergentul se trântiră jos ca
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
satanism virtuos. Ciudată epocă, într-adevăr! De ce ne-am mira că mințile s-au tulburat și că unul dintre prietenii mei, ateu pe vremea când era un soț model, s-a convertit de când își înșeală nevasta. Ah! micuții fățarnici, comedieni, ipocriți, cât sunt de înduioșători! Ascultați-mă pe mine, toți sunt plini de credință, chiar când dau foc cerului. Atei sau devoți, moscoviți sau bostonieni, toți sunt creștini, din tată-n fiu. Dar tocmai asta-i, nu mai există nici un fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
spectacolul acestui timp. Receptarea lui nu este un act major de cultură. El te înalță în spațiul spiritualității. Tot mai rar rîvnit de oamenii de teatru. Întro seară ca cea din 7 decembrie există presiunea lui „acum”. Nu este nimeni ipocrit să nege tot ce decurge dintr-un succes pe scena de la Scala. Dar pregătirea pentru performanța pură, absolută nu imaginează derizoriul, superficialitatea, ignoranța. Jonas Kaufmann a fost aplaudat, spune presa de specialitate, ca Maria Callas în 1955. O voce mare
Parfum de femeie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3987_a_5312]
-
De la lipsa de interes a lui Pascal față de stiinte, pînă la supoziția că Buddha, atotștiutor în materie de izbăvire, nu cunoaște toate soiurile de insecte. * Uitarea: cea mai blîndă metodă de distrugere aflată la îndemînă noastră. * Prin însăși disimularea să, ipocritul dă dovadă că se disprețuiește pe șine. * Cultură: a reține foarte putin din foarte mult, precum la acele rafinate festinuri chinezești la care era îngăduit a gusta doar cîte un pic din peste o sută de feluri de mîncare. * Deopotrivă
Din jurnalul lui Alceste (VII) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16446_a_17771]
-
și rude ale lui Conțescu. Exact la unsprezece și un sfert, într-o trăsură ale cărei roți se auziră rostogolindu-se pe caldarâm, sosi și Gaittany. De la ușă deschise larg brațele într-un gest de interogație și interes atât de ipocrit profesional, încît, îndată ce Conțescu îl asigură că este mult mai bine, cu un "perfect" zgomotos, satisfăcut, desființă orice inutilă căinare. Se mecanizase în aceste obligații mondene și le îndeplinea cu seninătatea absentă a episcopului care binecuvântează, neindispunând totuși pe nimeni
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
toți cetățenii României, un drept pentru care se poate lupta pe teren birocratic. Când venea vorba de emigrarea cetățenilor români (evrei, germani și a cei câteva mii de români cărora li se permitea să plece din țarăă, Ceaușescu era un ipocrit; pe de o parte, negocia emigrarea lor, iar pe de altă parte, îi condamna pe cei care încercau să emigreze. Cei care doreau să emigreze erau descriși ca oameni slabi, cu „conștiință politică și patriotică” subdezvoltată, trădători în fașă care
Politica demografică a regimului Ceauşescu by Moţoiu Virginia () [Corola-publishinghouse/Administrative/91523_a_92998]
-
avea de făcut fiecare; mai mult, Thaw era împiedicat de boala lui să facă vreo treabă în casă, și Ruth credea că ăsta e un truc menit s-o forțeze să muncească mai mult, și-i zicea că-i un ipocrit leneș. Pînă la urmă, domnul Thaw a ajuns să facă toate treburile casnice: spăla și călca rufele în weekend, pregătea micul dejun dimineața și menținea o oarecare curățenie în casă. între timp, linoleumul, mobila și ferestrele deveneau tot mai murdare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
chipuri plăcute în minte și senzații plăcute în burtă. Rămâi cu ochii în depărtare și uiți ce voiai să faci. Vorbeau cu toții de-a valma. Atunci am auzit răspicat vocea tatei. Spunea că papa e rău și toți tăceau. Un ipocrit și toți tăceau. Că nu e de folos nimănui și toți tăceau. Când tata a terminat ce avea de zis, Paolo s-a pornit să tușească, iar signor Giovanni se uita cu luare aminte în farfurie. Privirea lui Pietro scăpăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
plătiți polițiștilor! Fiindcă discriminarea e împotriva legii! Un an de închisoare sau o amendă de cinci sute de dolari! Iar amărâtul ăla de portorican s-a sculat și a urlat în gura mare: „Și una, și alta!“ Ah, Alex, fățarnicule! Ipocritule, prefăcutule! Te dai mare sculă în ochii unei adunături de amărășteni, dar eu știu adevărul, Alex! Tu obligi femeile să se culce cu curvele! — Nu oblig pe nimeni să facă ceva ce nu vrea să facă! — Condiții umane, ai? Umane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ar mai sta ea în loc de paragraful ăla care interzice orice fel de agresiune fizică sau verbală asupra copiilor, pe care până la urmă cine să-l fi respectat întocmai? Lasă-l pe tatăl ăla țicnit de Ogrinjan Rafael și incredibil de ipocrit, după cum vrea el să-i învețe pe toți să se poarte cu copiii, și el cu povestea și nenorocirea lui, ca și madam Trifu, rămas de-acum ultimul și singurul după plecarea celuilalt țicnit, Teodorescu Milică... Dădeau din mână când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
săriturile unei broaște care ar avea de gând să facă înconjurul pământului. Îți părăsești prietenii și alergi după sufletul, atât de deosebit de al tău, al unei femei, tocmai în momentul când spui că vrei un suflet care să te înțeleagă. Ipocritule, tu vrei să îmbogățești registrele stării civile. Citiți în șir un anumit capitol din Descendența omului de Darwin - și manejele rafinate dintr-un roman de Bourget, care duc tot acolo... E divertisant, e comic, e hilariant. Bărbații au infinit mai
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
să știi că iubirea ta n-a murit încă. Dacă continui cu exercițiile astea de memorie, poți cădea din nou în prăpastie. Ipocrizia ajunge uneori a doua natură, și atunci ea devine sinceritate. În cazul acesta sinceritatea devine ipocrizie - când ipocritul, în vederea calculelor sale, își permite accese de sinceritate. Dacă vrei să mistifici și să reduci la neputință și ridicol pe însuși Geniul Răului care domnește în lume, întrebuințează această simplă stratagemă: așteaptă-te oricând și în orice privință numai la
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
În sfârșit, țâșni o flacără. ― Te lasă ai tăi să fumezi? am Întrebat. Ridică privirea surprinsă, apoi Își reluă activitatea curentă. Aprinse țigara, inhală adânc și dădu drumul la fum Încet, cu satisfacție. ― Ei fumează, spuse ea. Ar fi ditamai ipocriții dacă nu m-ar lăsa și pe mine să fumez. ― Dar ei sunt adulți. ― Mami și tati știu că dacă am chef, o să fumez. Dacă nu m-ar lăsa s-o fac, aș face-o pe furiș. După cum arăta, această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
dă la o poștă escrocii dân oraș și ăști doi Îs mai escroci ca toți. Pun pariu că nu-s buni dă nimica! La toate acestea am răspuns cu hohote de râs, bucuros să fac parte din alianța Împotriva lumii ipocriților și a legiuitorilor. Când a Început să se Întunece, Scheer a tras la un restaurant. Eu mă temeam că va fi prea scump, dar el mi-a spus: ― În seara asta fac eu cinste. Înăuntru era aglomerat, fiind un local
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Urmăriți-vă reacția: v-ați întristat? Ei, aș! Ați izbucnit în râs, firește. I-am așteptat pe politicienii de la centru să taie în carnea vie a candidaților care-i fac de râs. Și-am fost oarecum mirat, știind cât de ipocriți sunt de obicei, când am constatat că de astă dată n-au nici măcar minima ipocrizie de a se preface că nu-i apără. Ba, mai mult, l-am văzut într-o emisiune pe penibilul domn Gheorghe Flutur care, atunci când era
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
știe în mașina de spălat! O să mă sărute, poate, cum n-a mai făcut-o de mult. Dar Rita l-a întrebat iritată: - Unde e trenciul? - Trenciul murdar? a întrebat-o Feifel zâmbind. E la spălat, împreună cu toate rufele murdare. - Ipocritule, m-ai spionat, știai că umplu buzunarele cu bani și hârtii importante! țipă Rita apucându-se de cap în timp ce se îndrepta spre spălătorie urmată de Feifel. Rita a smuls trenciul din mașina de spălat, golindu-i buzunarele. Feifel privea zăpăcit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]