291 matches
-
de ceea ce eram înainte de sinistrul pe care-l reprezintă." De aici, discuția absolut necesară despre Memorie, ale cărei legi sînt "supuse legilor mai generale ale obișnuinței". (Definirea obișnuinței de către Beckett anunță, în nuce, poetul dramatic de mai tîrziu: "Obișnuință e lestul care înlănțuie cîinele de propria-i vomă. Respirația e obișnuință. Viața e obișnuință.") Dar, pentru că " ecuația proustiană nu-i niciodată simplă", aceasta obișnuință nu ne e de nici un folos - în cuvintele lui Proust însuși: " Dacă Obișnuință este o a doua
Du côté de chez Proust by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/12120_a_13445]
-
și viața de soție și mamă? Sunt căsătorită cu un pictor, am trăit mereu împreună. Noi avem aceeași manieră de muncă, ne înțelegem. Lucrăm în timpul zilei, fără probleme. Familia e o hrană pentru mine. Sunt foarte solitară. Familia e un lest pentru mine care mă ajută să zbor și să rămân mereu vizibilă. Contactul cu alții îmi face bine. Copiii au fost pentru mine importanți, dându-mi posibilitatea de a cunoaște oamenii în mod intim. Am resimțit viața ca o continuitate
Birgitta Trotzig: „Mă identific atât cu binele, cât și cu răul, cu negrul, ca și cu albul“ () [Corola-journal/Journalistic/5421_a_6746]
-
în Apus de soare, scriitorul, posesor al unei culturi istorice reduse, s-a documentat intens, citind aproape tot ce se afla în acel moment la dispoziția publicului asupra celebrului domnitor. Partea de documentare vizibilă și școlărească reprezintă cel mai neplăcut lest în construcția ansamblului: referințele istorice explicite, replicile diferitelor personaje în care se povestesc bătălii ori scene de înfruntare sunt relativ numeroase și transformă drama în litografie cu scop didactic. Episoade parazitare de acest tip se găsesc destule în Apus de
Complexele avocatului de succes by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6211_a_7536]
-
de creștere pe hîrtie cu filigran. În 1975, la prima apariție, structura lui de coloană torsată mărturisea două lucruri. Întîi, teama că, încă din anii cînd nici n-ai apucat bine să trăiești, ai un trecut. De el, de acel lest surprinzător și străin ca o moștenire de la mătușa pe care nu o cunoști ți-atîrnă mersul vieții, împiedicat sau uns. Apoi, conștiința că trebuie să ai și să păstrezi un trecut. Cel pe care îl știi de-acasă, amestecat cu vinișoarele
Navetă cu metronom by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11538_a_12863]
-
conivență cu un trecut neclarificat încă. Care este mecanismul care creează acest tip de reacție, generală, iată? Să fie Franț Țandără, torționarul care a mărturisit, excepția de la regulă? Și dacă da, să însemne că trebuie să purtăm în spate acest lest de indivizi care se simt absolviți de toate grozăviile pe care le-au comis, noi, societatea care vrea să devină normală? N-am nici un dubiu că Franț Țandără este o excepție, și n-aș zice "Slavă Domnului că este așa
Doina JELA - "Să nu lăsăm să ne fie organizate sentimentele" by Ara Șeptilici () [Corola-journal/Journalistic/16337_a_17662]
-
fapt, pentru că instructorul soției mele o ținea de talie și o ajuta să coboare. Apoi soția mea s-a îndoit cumva, și-a pierdut echilibrul și apa o trăgea la suprafață, iar instructorul i-a pus mâna pe centura cu lest și a împins-o ușor spre fundul mării, dar asta n-a fost suficient. Și atunci el i-a pus mâna pe fund și a împins-o din nou, apăsând în același timp greutățile de la mijloc, iar soția mea s-
Din dragoste by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7542_a_8867]
-
degringoladei "generației pierdute" a sfârșitului de secol, sufocată de asaltul tehnologiei de înalt nivel, care-l determină pe erou să vâneze senzații tari, provocate de trăirea nemijlocită. Reactivarea temei vagabondajului și a mitului flower power antrenează - din păcate - și un lest de filosofie discutabilă fără nici o urmă de umorul negru exploziv ce a făcut faima regizorului. Ceea ce-l obligă pe critic să încerce "o salvare" catalogând actuala aventură în căutarea paradisului pierdut drept o tentativă hazardată de gonflare în superproducție a
DiCaprio + Stuart Little = Toy Story 2 by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/17044_a_18369]
-
dominatoare, în fine, aceea a trecutului care - în afara câtorva fotografii și a câtorva povești fragmentare - se arată impenetrabil și opac. Nimic, deci, cu adevărat narativ nu constituie trama acestei povești. Scheletul construcției e mai degrabă aerat, rămânând ca restul și lestul, imagistica și fantezia să asigure osatura strictă a romanului. Care este însă - dintre cele două traiectorii aproape paralele - romanul pe care, în prolog, ni-l anunță autoarea? "Dar, fiindcă într-adevăr există un Dumnezeu al copiilor, al bețivilor și al
Cumințenia pământului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8835_a_10160]
-
Eminescu ,nu propune decît un subiect abstract, autocontemplativ, ce-și caută încă în exterior rațiunea unui statut ambiguu", dl Mincu susține că trecerea către structurile de-sine-stătătoare ale poeziei veacului XX a fost înfăptuită de Macedonski, care ,purifică definitiv discursul de lestul aglutinărilor romantice", cărora, evident, le era tributar Luceafărul. Cu un pas înapoi se pare, Arghezi ar întruchipa doar ,starea de încercare și tatonare, datorită imposibilității instanței enunțătoare de a se separa de toate acele servituți specifice conceperii tradiționale a discursului
O antologie a lui Marin Mincu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12581_a_13906]
-
floricele stilistice, dar o experiență extremă, în care spiritul creator își adâncește și își explorează rana, lărgind ,jungla mentală" a maladiei reale. Aproape firesc, în această ordine răsturnată a lucrurilor, imaginile devin pedepse: ,scriind și ca să las pe hârtia spiritual-igienică lestul, mizeria, jegul păcătoșeniei, de multe ori Ťimaginileť sunt pedepse; sancțiuni pe care mi le aplic singur: înjurături de scârbă profilactică ce mi se preling din colțul gurii pe bărbie." (Lumea văzută de sus, dinspre Dumnezeu). ezechilibrul de počte maudit, atât
Școala de morți frumoase by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11583_a_12908]
-
milă - o ,sclipire a nelumii în lumesc". Și găsind-o, își privește moartea, dispariția fizică, așa cum niciodată nu-și poate percepe scrisul: cu detașare, chiar cu relaxare. Moartea, pusă între ghilimele, e o simplă trecere către viața de apoi, fără lestul dezagreabil și impredictibil al trupului. Singura instituție pe care ar vrea s-o înființeze acest ins anti-instituțional și nonconformist prin excelență s-ar numi nu altfel decât - fără vacanțe și fără repetenți. O școală absolvită strălucit de Mihai Eminescu la
Școala de morți frumoase by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11583_a_12908]
-
mare producător al negației pe care o proiectează în ansamblu ca și în detalii, într-o antimetafizică absorbantă ce nu lasă nici un rest. Fantazarea cruntă, halucinația malignă, insanitatea asumată constituie reperele sale într-un proces care consumă realul, lăsând doar lestul sumbru al acestuia: Cum și-a strâns codrii... Cum și i-a pus/ în desaga văzduhului, lent.../ Ușor fantastic, inaparent/ Mi s-a părut vântul./ Orbi tot pământul,/ Tot cerul, toată vecia./ Nici un zbor./ Nici un neabsent./ Ca din ulcior în
Recitindu-l pe Ion Caraion by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10291_a_11616]
-
geniul sentințelor scurte, puterea de a încondeia un om în trei cuvinte, grație unei intuiții inițiale pe care o concentrează apoi într-o formulă scurtă. Nu lipsesc ticurile verbale purtînd marca Pandrea: mandarin, abraș, afaniseală, cobilițar, fiștigoi, leprozerie penală penitenciară, lest obscenic, bețivan picnic etc. Cărțile despre Brâncuși sunt ultimele pe care a apucat să le scrie înaintea morții. Își presimțea sfîrșitul, dovadă tristețea pe care i-o simți pe alocuri. În totul, un volum savuros, încărcat de mirodenii stilistice, ca
Cititorul de dicționare by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5649_a_6974]
-
nu e, deci, temporală, ci sociologică. Nicolae Manolescu intuiește corect convalescența textului și resuscitarea autorului. Nu e de mirare că, dintre criticii generației 2000, cei care n-au agreat Istoria sunt aceiași care n-au gustat, la congenerii lor, decât lestul de conservatorism. Ceea ce, în ambele situații, le invalidează serios munca analitică.
Câteva concluzii (IX) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7311_a_8636]
-
iarbă/ Era indiferent ca rîul/ Prin care treci desculț în grabă" ( Un coridor). La persoana întîi, poeta practică o dedublare, un "joc dual" spre a o cita, transferîndu-se în lucruri, despărțindu-se de sine, lăsîndu-și în urmă făptura precum un lest delicat: "Mă întîlneam cu fluviul pe mal / Două trupuri străine și plînse/ Parcă de altcineva/ Care și ne șoptise/ Jocul dual: de a ne bea" ( Fluviul Athanor). Ca și: " Intram ca prin oglinzi virgine/ Goală în gol/ Dar umbra-mi
"Sclavă și regină” by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13768_a_15093]
-
văzut, dar scuipat de ochii din care ies sforile care țes pînza cu care sunt acoperit pînă ce strigătul se face gogoașă de păianjen strivit de piciorul mînios al dumnezeului local care trage zilnic apa peste fruntea lui plină de lesturi cui să-i pese de cîntecul mic, de furnică, în goana greierului istovit de speranță! Stau, trup fărîmițat de o mie de ochi, strivit sub pleoape tatuate cu spini... PACOSTEA Vine mereu să se alăpteze din laptele muls din cer
Gellu Dorian by Gelu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/10170_a_11495]
-
restaureze într-o lume care și-a pierdut sensul. Străinul camusian apasă pe trăgaci orbit de soare, gestul său nu era mobilizat de intenția de a ucide, de a suprima, crima apărea că un non-sens și îi conferea paradoxal acel lest social menit să-i acrediteze indiferență că vinovăție. Străinul lui Criști Puiu pare să procedeze invers, să revendice crimă că pe un mod de a se legitimă, un mod a dobândi un drept de rezidență în lumea oamenilor prin ceea ce
Străinul din Aurora by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5688_a_7013]
-
tot ce aș fi putut spune eu despre prozele din Trompete după-amiază. Din cele nouă texte, doar patru sunt mai întinse și pot fi considerate nuvele, restul fiind schițe de câteva pagini. Prozele sunt secvențe concentrate, lucrate cu migală, fără lest descriptiv, cu un conflict sau pretext epic mai mult sugerat, oricum abia... schițat. Stilul este ireproșabil, toate textele sunt scrise cu rafinament, au o tăietură a frazei elegantă și o poezie care se revarsă instantaneu dintr-o simplă comparație sau
Cu prozele curate by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12021_a_13346]
-
al guvernării. O banalitate, veți spune. însă tocmai astfel de adevăruri elementare sunt bagatelizate, dacă nu disprețuite, de starurile vieții publice. La ce să te mai aștepți, când noii demisionari țărăniști au fost calificați de către cei rămași drept un simplu "lest"?! Miezul tare al țărăniștilor, condus de Ion Diaconescu, un bătrânel ce mimează la perfecție zăpăceala și inocența (doar spre a le compensa, cu asupra de măsură, prin sistemul delegării lăcomiei către șleahta "nepoților") a mai eliminat o ciozvârtă din ceea ce
Ferește-mă, Doamne, de dizidenți, că de partid mă apăr singur! by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17327_a_18652]
-
însă, asupra întregii țări, iar iresponsabilitatea dovedită și răs-dovedită netezește drumul spre putere al ciumei neocomuniste. Nu știu - și nici nu știu pe cine interesează - dacă aripa Opriș (omul cu bani din partid, scriu ziarele) reprezintă "lamura" iar aripa Vasile "lestul"! Prin ceea ce au făcut împreună - și nu de azi, de ieri, ci din 1992, când au început să se ridice la nivelul firului ierbii, transformând Convenția Democratică într-un corp contondent împotriva a tot ceea ce reprezenta valoare, bună-credință și competență
Ferește-mă, Doamne, de dizidenți, că de partid mă apăr singur! by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17327_a_18652]
-
aceeași rădăcină ca germ. jagen „a vâna“). În franceză, cuvântul yacht a pătruns, în secolul 16, din olandeză, dar în secolul 17 a fost împrumutat și din engleză. Româna l-a împrumutat din franceză și l-a adaptat după pronunțare. Lest are sensul de „încărcătură formată din nisip, pietriș, plumb etc., care asigură stabilitatea navelor de apă sau aeriene“ și a fost împrumutat din fr. lest; tot din franceză l-am luat și pe sinonimul său parțial balast < fr. ballast. În
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
și din engleză. Româna l-a împrumutat din franceză și l-a adaptat după pronunțare. Lest are sensul de „încărcătură formată din nisip, pietriș, plumb etc., care asigură stabilitatea navelor de apă sau aeriene“ și a fost împrumutat din fr. lest; tot din franceză l-am luat și pe sinonimul său parțial balast < fr. ballast. În franceză a fost preluat dintr-o variantă dialectală (frizonă) a olandezei, unde lest însemna „încărcătură“. Last și balast apar în terminologia maritimă românească în secolul
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
stabilitatea navelor de apă sau aeriene“ și a fost împrumutat din fr. lest; tot din franceză l-am luat și pe sinonimul său parțial balast < fr. ballast. În franceză a fost preluat dintr-o variantă dialectală (frizonă) a olandezei, unde lest însemna „încărcătură“. Last și balast apar în terminologia maritimă românească în secolul 17 și au ca sinonim cuvântul savură, de origine greacă. A machia este un verb împrumutat din fr. maquiller (ca și substantivul machiaj < fr. maquillage). La originea cuvântului
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
sau de murenă vărgată și să performezi sfâșietorul act reflex din miezul minții tale, în zvârcoliri și-ncolăciri grotești, pentru ca apoi să lași animalul plin și elastic să zacă, umflat de lapții tăi sidefii, pe fundul oceanului. Iar tu, eliberat de lest și arsură, te ridici din nou către suprafață, părăsești acvariul, ieși în stradă și-ncerci să scapi (nu vei reuși decât dimineața) de tristețea post-coitum, tristețe de câine vagabond, de bărbat singur, damf al unei cețoase singurătăți. Din când în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se alătură. -Rămâneți aici, desigur? -N-aș vrea să vă deranjez, am bâlbâit, sincer intimidat. -Nu mă deranjați. Olaf v-a arătat camera dumneavoastră? -Nu. -Urmați-mă, vă conduc. Văzui cu consternare că-mi ducea bagajul și alergai s-o ușurez de lest. La etaj, îmi indică o cameră spațioasă cu toate accesoriile confortului din revistele de decorațiuni. -Vă las să vă instalați, zise ea coborând scările. Voiam s-o rog să rămână cu mine. N-am îndrăznit. Apartamentul meu dădea într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]