343 matches
-
pentru a îl descrie ar fi fost insuportabil de strâmt. Era o garsonieră cu baia cât o debara și fără bucătărie. —Spune-mi tu acum de ce ai nevoie de bucătărie. Voi, femeile de carieră, nu aveți timp de gătit, o lingușea proprietarul dolofan și cu fața de focă. Sunteți prea ocupate să conduceți lumea. —Bună încercare, grăsane, mormăise Lisa doar pentru ea. Fără urmă de speranță, se întoarse la taxi, iar pe drumul de întoarcere către strada Harcourt a trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
că încă n-a întâlnit pe lume alt om mai inteligent. — Și nu-i! Și nu-i! Nu există oameni mai inteligenți pe lume! îi ținu imediat isonul Lebedev. — Cred că ăsta a mințit. Unul vă iubește, iar celălalt vă lingușește; vreau să știți că n-am deloc intenția să vă măgulesc. Sosirea dumneavoastră are un sens: ia arbitrați-ne pe amândoi. Ei, ce-ar fi ca prințul să judece și să spună care din noi are dreptate? i se adresă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
rusească, și astfel să pătrundă în cercul restrâns al persoanelor din înalta societate. Schimbarea era impulsionată, după cum remarca Barabás, de prezența ofițerilor și generalilor ruși în saloanele bucureștene: „Această epocă era foarte curioasă la București, unde lumea voind a se linguși pe lângă muscali a început să se lase de obiceiurile turcești, imitând și luând pe cele europene. Hainele turcești erau purtate de boierime și de slugile ei, arnăuți, pe când țăranii și-au păstrat portul strămoșesc, tot așa ca și cea mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
În clipele-n care ochii se ațintesc subit și violent spre cer, toate stâncile munților nu i-ar putea zdrobi... Este atâta onomatopee în Wagner! Natura fiind inima. Marea răsfrânge mai repede lenevia noastră decât cerul. Ce plăcut ne lăsăm lingușiți de întinderile ei! Nimic nu-i mai penibil unui om harnic decât infinitul. Unui leneș e singura mângâiere. Dacă lumea ar avea margini, cum m-aș consola că n-am fost primar? Introspecțiile sânt exerciții provizorii la un necrolog. "Inima
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
ferice de pământul îmbelșugat al cărui domn zvârle în slujitorii săi nu cu plumbi, ci cu pâine. Episodul 99 TOT MAI SUS Auzind vorbele lui Ximachi, Sima-Vodă, ajutat de Doamna Ruxăndrița, ridică paharul cu amândouă mâinile. — îți mulțumesc că mă lingușești vistiere - grăi el - și, spunând acestea, cred că mă aflu în asentimentul tuturor. Boierii încuviințară cu înțelepciune din câteva capete. — Căci lingușirea, dacă nu dovedește marea creștere a Domnului, dovedește buna creștere a supușilor săi. Domnului lingușit, sabia nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cunosc eu însămi contactele lui Tim. Oricine poate face rost de o astfel de informație valorează cât greutatea lui în aur. Capitolul 16tc "Capitolul 16" A doua dimineață am trecut pe la galerie să mă uit la fotografii. Adrian m-a lingușit de cum am intrat - deși cred că nu e cuvântul potrivit, pentru că asta implică ceva mic și blând cu ochi mari și atrăgători, preferabil nu îmbrăcat cu o cămașă portocalie mulată și strălucitoare cu revere exagerate și cu o pereche de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
distanțe mari, știți. Cărbune, petrol, gaz butan, apă industrială... orice. Le-am transportat pe toate. — Era mai bine ca acum? — Glumești? Sigur că era mai bine! Încărcai marfa În Istanbul și te Îndreptai spre alt oraș. Fără nici un șef de lingușit, nici un supraveghetor de pupat În fund! Ești propriul tău stăpân. Dacă ai chef, poți să tândălești pe drum dacă șeful nu-ți cere să livrezi marfa repede. În cazul ăsta trebuie să conduci fără să dormi. În afară de asta, era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Prima dezamăgire pe care i-am produs-o a fost, probabil, trupul meu deșirat. Au urmat curând altele. Făcea eforturi vizibile să mă impresioneze, să stimuleze în mine mândria de a avea drept tată un pictor reputat. Fericit de câte ori era lingușit, adulat, înclinat să nu observe că mulți roiau în jurul lui din interes, nu concepea că tocmai fiul lui își putea permite să facă excepție de la datoria semenilor de a-l admira. Când a observat că nu mă lăsam strivit de
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
se rupă; el trece prin viață liniștit, se însoară, se duce la serviciu, își urăște colegii mai buni și îi vorbește de rău, ia cuvântul în întruniri, de preferință primul, negând azi ceea ce a afirmat ieri, fără să tresară, își lingușește superiorii, iar când nu mai depinde de ei îi bârfește, îi detestă, între timp face copii, are chiar o mică aventură, până îmbătrînește și moare. Pe când unul ca mine, oricât de lipsit de scrupule ar fi, simte totuși câteodată frigul
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
avut prilejul, i-am arătat directorului închisorii un respect ieșit din comun, ceea ce i-a atras atenția asupra mea. L-am asigurat că eram fericit să petrec patru ani în preajma unui om de talia lui. Îmbujorîndu-se de plăcere de câte ori îl lingușeam, a sfârșit prin a crede că era ceva de capul lui, cine rezistă la laude? și de câte ori intra în criză de încredere trimitea după mine. Asta mi-a adus cu timpul nu numai liniște ci și o situație de invidiat
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
într-un pat rece, să mă îmbrac peste pijama cu puloverul și să mă învelesc cu două pături și tot să-mi fie frig; mă vârâse la închisoare fără să fi avut nici o vină, mă pusese în situația să-mi lingușesc gardienii ca să le intru în voie. Nu, mă săturasem de atâta rațiune. Trăiască oglinzile, trăiască reveriile! Ele mă scoteau din cuști, îmi ofereau libertatea. Erau ca un somn strălucitor, în care mă puteam crede orice. Șef de trib? Am surâs
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
cu veleități literare. Aduceți-vă aminte de Dumitru Popescu, zis „Dumnezeu”, care era în același timp și romancier. Ce puteau face bieții critici care nu voiau să-și piardă cronica? Au fost critici care au preferat să tacă decât să lingușească asemenea pseudoscriitori. Au fost unii care au reușit să se strecoare, să nu scrie decât foarte puțin sau chiar deloc despre aceștia și despre protejații lor. Alții, dimpotrivă, au profitat de calitatea lor de critici literari ca să obțină tot felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
bine - apărea contrareplica - însă, cum să vă spunem?, el a făcut studii teologice, nu școala de ofițeri de securitate, așa că... Așa s-a hotărât s-o rupă cu indivizii ăștia, care, atunci când au nevoie de tine, te perie și te lingușesc, pentru ca, pe urmă... N-o să poată, însă, să le-ntoarcă, brusc, spatele, căci gestul acesta ar putea căpăta o semnificație politică, ar putea fi interpretat în fel și chip. Dar, treptat-treptat... Problema e cum să scape din școala asta. În
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
dacă nici tu nu mă spui. Agentul Rennie apucă una din gecile groase care atârnau În hol. Mirosea un pic a cartofi prăjiți râncezi, dar avea să țină frigul la distanță. Vrei să mă pupi, să-mi poarte noroc? o linguși el. — Nici măcar dac-ai fi ultimul bărbat de pe pământ. Îl Împinse către ușă. Și ia și niște chipsuri. Cu sare și oțet. Da, doamnă. Execută un salut șleampăt. Privi ușa de la intrare trântindu-se Înainte să revină În sufragerie ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
biserica Armenească și mănăstirea Golia aveau “chervăsărie” proprie. --Mă, frate-miu. Multe minuni mănăstirești am întâlnit noi în drumurile făcute prin timp și răstimp, dar ca o mănăstire să aibă “chervasara” proprie nu-mi amintesc să fi pomenit. --Dacă mă lingușești crezi că nu-ți voi spune că ai mintea scurtă și judecata nesigură? Nuuu! Să-ți iasă din cap această amăgire... Nu ți-oi putea spune eu acum unde și când am întâlnit “chervasarale” ale lăcașurilor sfinte, dar sigur am
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
mașina bătrânului și luă microfonul. — Da? Prin zgomotul de fond se auzi o voce de femeie: — Aici e Karen, Danny. Karen Hiltscher, funcționara/dispecer de la secție, fata care-i făcea lui favoruri - din când în când fiind necesar s-o lingușească pentru asta. Încă nu-și dăduse seama că nu-l interesa și continua să i se adreseze pe numele mic pe undele radio ale LASD. — Mda, Karen. — Mortul tău a fost identificat. Martin Mitchell Goines, bărbat, alb, născut pe 9
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
partea tare! Aseară am ajuns la secția West Hollywood, ca să discut cu un amic de-al meu care tocmai fusese transferat acolo. Am auzit-o pe fata de la telefoane plângându-se de tine la sergentul de gardă, iar eu am lingușit-o puțin. Fata mi-a zis că era ocupată până peste cap din cauza informațiilor pe care trebuia să le ceară de la laboratoarele dentare și era de părere că te folosești prea mult de ea. Mi-a arătat o listă unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
informale, trei tipuri de rețele pot fi propuse pentru a de-birocratiza relațiile cu o organizație, adică, pentru a găsi o soluție prin care acesta să producă bunuri și servicii. Un individ poate încerca să-și personalizeze relația, cerșind sau lingușindu-i pe funcționari pentru a obține ce dorește (...) conceptul de blat se referă la folosirea relațiilor pentru a oferi beneficii, pentru a-l forța pe un funcționar să încalce regulile (...) relațiile mai presupun să pretinzi favoruri pe baza apartenenței la
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
dau, mai pot adăoga că proclamarea regalității, că regularea acestei consecințe a independinței noastre, că această întărire a principiului monarhiei noastre ereditare, constituie o garanție mai mult ce noi oferim pentru stabilitate și ordine pe Dunărea-de-Jos. De aceea eu mă lingușesc a crede că puterile europene vor privi cu bucurie această nouă garanție, acest omagiu principiului autorității pe care li-l oferă românii cu o tărie de voință și cu o unanimitate pe cari ei de mai multe ori au arătat
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
o propagandă activă de calomnii; împînzeau cu doleanțele lor pe toți cunoscuții și rudele. La auzul calomniei lor, Nory sărise, gata să-i bată, și Mini se recuzase indignată. Acum devenise asidui în casa Rim și prosternîndu-se în fața profesorului și lingușind pe buna Lina, către care calomniile se schimbau în lamentări de victime. Cum păreau așa de îndatoritori și cum nu se atingeau de Lonora, Lina zicea de ei: "Bieții băieți" și îi poftea la masă. Rim era acum din nou
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
țigancă? Are un lipici al ei. Mie îmi place foarte mult de ea. Aș vrea să fie fata noastră. Nu-ți surâde? — Fii serioasă, Zina dragă, cu țiganii te-ncurci? Hai, Sebi scumpule, îl mângâie Zina trecând lângă el și lingușindu-se pentru a-l convinge. Nu vezi că suntem singuri și la bătrânețe ce facem? Mergem la azil. Am muncit o viață întreagă, avem un apartament bine aranjat, să mergem la azil? Să nu murim în casa noastră? — Nu te
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
am. — Vezi, moralistule! Atunci ce vrei?începe să-i curățe rana, după care se duce și spală partea batistei ce o folosise și-i leagă apoi genunchiul cu ea. Te doare? — Vino și stai lângă mine ca să-mi treacă, se lingușește Cezar. Așezându-se lângă el, îi șoptește sărutând-o pe obraz: „Dă-i Cezarului ce-i a Cezarului!” Probabil de părere de rău că-și rupsese genunchiul, Teofana îl sărută cum îi place lui Cezar, contopindu-și buzele cu pasiune
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
e cumva o admiratoare... — Ah, ce drăguț! Nu ți-a adus și-o carte, să-i dai un autograf? — Întâmplător chiar mi-a adus, zise Adrian. — Doamne Dumnezeule! Nu ești cu nimic mai bun decât Șam! exclama Eleanor. Cand va lingușește o femeie, amândoi muscați momeală de parca ați fi niște prunci de tată! Va dati ochii peste cap și sugeți, sugeți, sugeți până nu mai puteți! Adrian tăcu mâlc în tot timpul acestui perdaf. Ce i-ai mai povestit așa, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
mieunând, icnind, lătrând. Mergeau cu ochii în sus, halucinați, imitând păsările și vântul și frunzele. Puțin le păsa de orice în afară de oile cărora li se adresau cu o uluitoare lașitate. Pe unul dintre ei l-am auzit cum încerca să lingușească o namilă de berbec care își proptise botul în pământ la câțiva pași de mine : „Hai mă, Cerbule !...“, îi spunea. Apoi o voce a răsunat de departe, acoperind vacarmul : „Vacile, măăă !... Feriți, că le omoară...“. Atunci păstorii-militari s-au pornit
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
furat cât au putut din averea comună, mult mai mult decât ar fi obținut din propriul lor pământ, cu propria lor muncă, iar atunci când au văzut că le merge atât de bine lucrând atât de puțin, au început să-i lingușească pe comuniști, să dorească să ajungă chiar ei mari comuniști, ca să poată fura nestânjeniți din "avutul obștesc". Ea nu le putea aminti toate acestea, oamenii erau atât de furioși după Marea Revoluție Mondială, încât la cel mai mic gest sau
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]