678 matches
-
timp, mai erau și niște treburi mai organizate, În sensul că era o turnătorie, care făcea tot felul de unelte, treburi din acestea, și era condusă de un inginer evreu, Eghendorf Îl chema, originar din Rădăuți, la care lua numai meșteri meseriași... Eu nu eram nici un fel de meșter ca să pot lucra și, totuși, erau niște ateliere comunale În care se lucra tâmplărie, treburi din acestea care erau necesare pentru primărie și, nu știu, am avut eu noroc că m-am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Buchenwald, care, față de Dachau, era cerul față de iad. La Început a fost foarte rău. - Tot cu trenul ați fost? - Tot cu trenul. Vreo trei sute au plecat de la noi... Veneau alții, umpleau, plecau În sublagărul de muncă, cutare, cutare: „Ne trebuie meșteri din ăștia”. Când ne-au dus la Buchenwald nici măcar nu ne-au Întrebat ce știm, ce nu știm... „Treceți la dreapta, treceți la dreapta!” Ne-am zis că nu poate fi mai rău ca aici. Și ne-au dus la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
iubesc, nu pot trăi fără tine, bîm-bîm, chestii de-astea, și te-a încălicat! Și încălicat rămîi!..." În acest timp varul se stinsese și Vintilă dispăru iar în curte și se întoarse cu o coadă de mătură veche cu care, meșterind în găleți, făcu un fel de ciorbă albă. "Gata, dom' profesor, putem începe. Luați dumneavoastră sacul cu var, că e mai ușor, și eu duc gălețile." Ne oprirăm la primul copac, puserăm mâna pe bidinele și îl feștelirăm cam la
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
unul mare de 200, nu știam ce mă enerva seara când vroiam să prepar ceva, n-aveam destulă lumină. Dar a trebuit să schimb și globul, a venit un electrician cu unul mai mare, s-a urcat pe scară, a meșterit acolo și s-a cărat... A doua sau a treia zi găteam ceva și odată aud pooc! și când mă uit o văd pe Silvia la pământ, leșinată, îi căzuse globul drept în frunte... Ți-nchipui, de la înălțimea aia! Și-
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
frigider. Dar soarele e puternic și-mi proiectează imaginea zgribulită în vitrina de la Articole electrocasnice. Tramvaie vin și se duc. O fată trece cu o butelie în cărucior. Un uriaș camion TIR staționează cu capota lăsată în jos și șoferul meșterește ceva la firele portocalii care ies din motorul negru. Șoseaua e galben strălucitoare. Totul mă emoționează, pentru că totul există cu aceeași intensitate. Iar dacă văd niște biluțe cu elastic, de prins părul, pierdute de vreo școlăriță pe trotuar, și ele
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
Gheorghiu-Dej n-a fost neglijat de abonații felațiunilor și pupincurismelor. Pentru că, normal: "Coase mîndra fără greș Chipul lui Gheorghiu-Dej". (Florin Saioc) Dar cum nici dictatorii nu-s nemuritori, felatorii s-au adaptat sau au fost înlocuiți cu alții, mult mai meșteri la astfel de lucrări. "Urmaș le e bărbatul pe care primăvara Ni l-a adus să fie erou între eroi. El, conducînd partidul, firesc conduce țara Căci noi prin Ceaușescu redevenirăm noi", afirmă avîntat Adrian Păunescu în zeci și sute
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
me with nothing to win and nothing left to lose“. Și, desigur, refrenul: „I can’t live with or without you“. Plângea din ce în ce mai tare, deși încet-încet obosise. O dureau ochii, îi ardeau obrajii, și Bono cânta pentru ea, și Edge meșterea chitara pentru ea, și cineva lucra la clape pentru ea, și basistul și toboșarul, și producătorul, și inginerul de sunet... „De ce?“, șopti suflându-și nasul. „De ce mie? De ce îl iubesc? De ce sunt proastă?“ Chiar așa, de ce? ...și Bono cânta mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
Wakefield deschide ferestruica de la baie care dă spre curtea vecinului și răcnește: — Stop! Oprește imediat zgomotul ăsta infernal! Muncitorii Își ridică privirile din cărămizile lor și restauraționistul apare imediat pe schele. — Nu-mi Înjura oamenii! țipă la rîndul lui. SÎnt meșteri zidari! Meșteri zidari! De parcă meșterii Renașterii italiene tocmai debarcaseră de pe un pachebot venind din Carrara! — E casa mea!, zbiară Wakefield, ușor isteric. Am nevoie de liniște! — Ia-ți o slujbă! zbiară și nebunul și chiar atunci o cărămidă, pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
că regele Ludwig și-a terminat pînă la urmă castelul, după ce și-a adus regatul la sapă de lemn. Îi face pe muncitori În toate felurile cînd aceștia refuză să dărîme un zid pentru a nu știu cîta oară. După ce meșterii zidari pleacă, nebunul o ia de la capăt de unul singur. Acum Wakefield este sigur că prima lovitură de ciocan care i-a sfărîmat pacea a fost focul de start al Diavolului. Gălăgia fără de sfîrșit e doar un fel de tortură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
de la locomotivele cu aburi uitate de istorie. Pentru a nu îngheța, locatarii puneau în priză reșouri, de cele mai multe ori improvizate, care făceau să sară uneori siguranțele de la tablourile electrice. Oamenii aflați în această situație găseau soluții salvatoare; de multe ori meștereau o siguranță din mai multe fire subțiri de cupru și astfel reșourile deveneau incandescente și climatul din apartamente se îndulcea. Bântuia o glumă macabră, scornită de un glumeț, care denotă că românul știe să iasă întotdeauna din orice impas cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
Când nu se supravegheau între ei, vecinii jucau o tablă, în șlapi și pijamale; nevestele îi alimentau periodic cu semințe și cartofi prăjiți. Inevitabil, ajungeau afară, unde nu mai aveau pe ce sta, așa că se găseau vreo doi care să meșterească o bancă sau s-o recupereze din parc. Iarna, o demontau din fața blocului și-o urcau la etaj, să nu dispară. Oamenii ăștia trăiau mult, dar nu atât de mult cât și-ar fi dorit. Dispăreau pe rând, într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de pisică persană. A fost combinată cu Marcel Jean, Benjamin Perét și Leonora Carrington; unii zic că și cu Victor Brauner, care i-a făcut nu știu câte portrete - toată crema suprarealismului. A fost prietenă și cu Frida Kahlo, comunista. I-a meșterit tabloul ăla celebru, după accidentul de tramvai: cu sânii goi, oasele frânte ale coloanei și zeci de cuie înfipte-n piele, printre barele corsetului metalic care o ține împachetată. Nu suferea violența, mai ales violența fizică; i se părea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
suplimentare cu fiica celui care vopsise tot liceul, din pivnițe până la acoperiș. Mă rog, nu pusese chiar el mâna pe pensulă, dar sponsorizase toată operațiunea, adusese și zugravii. Mi se părea că sunt neimportant, folosit, turuiam despre robotica lui Rebreanu (meșterisem eu o teorie despre nuvelele de război) și extrospecție la Hortensia (eu am inventat termenul!) și eram ascultat, dar mintea îmi zbura la ciorapii cu pătrățele ai fetei avocatului de la a XI-a E. Inacesibili, prețioși, italienești. Îi învârtea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
poate nu înfloriseră (iarna mergea mai greu, cu cinci grade în dormitor), dar, oricum, se descurcaseră ei cumva, ca noi toți. Oamenii păreau harnici, activi, săritori. Munceau de dimineața până seara și, când se întorceau de la lucru, se-apucau de meșterit prin casă. Mereu se nimerea ceva de reparat, o priză defectă, o ușă la dulap, un frigider mort peste noapte (prin ’89, când se lua curentul, te așteptai să găsești dimineața o baltă de apă pe hol). Prin băi, dădeai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
o bătălie finală, Ștefan era deja prizonier În propria lui țară. Nu mai putea trece În Țara de Jos. În curând nu va mai putea trece În Țara de Sus. În jurul lui, cercul se va Închide. Sătenii săpaseră groapa și meșteriseră o cruce mare de lemn. Făclii și lumânâri luminaseră casa Întreaga noapte. În jurul ei, regimente de ieniceri și gemlii Își continuau marșul spre nord. Sute de căruțe se hurducau pe drumul de pământ, ducând merinde, săgeți și praf de pușcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
rușii de îi rupe așa îi bate de nu mai poate face un pas înainte și se retrag strategic o spun nemții, ei se retrag de nevoie că nu poate rezista forței rușilor, iar pe italieni a spus că sunt meșteri la broaște nu la război și că iau bătaie de la engleji și americani pe nerăsuflate, despre cele petrecute la Ploești în ziua de 1 aug., el a spus că tot ce s-a spus la ziare și la radio nu
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
în practică este totodată o probă de sinceritate cu care ea se aplică; de aci se vede daca aplicarea se face de bună credință și în cunoștință de cauză sau numai ca pretext și pro forma. Roșii sunt în adevăr meșteri în escamotarea ideilor noastre și în renegarea propriului lor trecut. Și una și alta-i privește. Dar cum le escamotează și cum se renegă? Ni se pare că, totdauna, îndărătul apostaziei lor se ascund vechile deprinderi cosmopolite și demagogice. S-
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
de fier și în curând la noua Bancă de Scont și Circulație. Elementele independente din țară devin din ce în ce mai puține alături cu elementele oficioase și semioficioase, și se-nțelege că în același grad scade neatârnarea de caracter și libertatea adevărată. Dar meșteri în sistematizarea și răspândirea oarecum epidemică a acestei boale sociale sânt roșii, cari într-adevăr vor ajunge la idealul Paraponisitului lui Alexandri, de-a face din toți românii funcționari ai statului - esceptînd reacțiunea, se-nțelege. [ 28 mai 1880] [""ROMÎNUL" CUPRINDEA
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
modul în care a folosit corpul de călăreți greu înarmați, trimiși în ajutor de regele polon. Valoarea individuală a luptătorilor români era recunoscută de cronicarii poloni, bucurându-se de lauda lor chiar și țăranii despre care scriau că “sunt bravi, meșteri a mânui sulița și păvaza, deși sunt niște țărani luați de la plug”. Matteo Muriano scria dogelui Veneției că “supușii <lui Ștefan> sunt toți bărbați viteji, ageri și nu făcuți să stea pe perne, ci la război pe câmpul de luptă
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
și din burdufurile de cașcaval. Este meționată darea din nuci, ceea ce înseamnă că ea reprezenta o valoare. Domnul era proprietarul multor moșii și dârste. Erau supuși la dări toți meșterii și sunt menționați într-un document “fie că vor fi meșteri cojocari sau orice fel de meșteri.” Locuitorii țării erau datori cu munci față de domnie, la posadă, la podvoadă, la moară, la cetate, la căratul vinului, la tăiatul lemnelor și căratul acetora, la cositul fânului și la jold, la poteci, la
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
să fi făcut multe danii de acest fel, dar cum Moldova a fost jefuită de năvălitori (turci, poloni, cazaci, tătari), foarte puține odoare au ajuns până la noi. În contact cu opere venite de peste hotare s-au format și la noi meșteri argintari la Neamț, la Putna și la Humor. Cărți de cult au fost ferecate din porunca și pe cheltuiala domnului, iar ferecătura lor este o adevărată operă de artă: Ferecătura Tetraevanghelului de la Humor a fost făcută de un meșter care
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
cele mai importante fiind limitarea corpusului, din punct de vedere tematic și fizic 9, și dispariția reală din uz a unora (bucherește, călărește, morțește etc.). Statutul majorității adverbelor marcate în DOOM2 ca "rare" (călărește, dăscălește, fulgerește, hoțomănește, înțelepțește, lăcomește, măgărește, meșterește, mojicește, neghiobește, nerozește, ogărește, pescărește, pisicește, plugărește, preoțește, slugărește, științificește, tehnicește etc.) ori ca "învechite" (elinește, eroicește, fățărnicește, husărește, ideologicește, leșește, mașinalicește, măiestrește, obrăznicește, obștește, penalicește, ticăloșește, volintirește, volnicește, vrăjmășește, vremelnicește etc.) este validat de corpus, în care nu apar
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
logicește (înv.) - - - - - 0 lumește - 1 - - - 1 lupește - - - - - 0 marinărește 5 - - - - 5 mașinalicește (înv.) - - - - - 0 matematicește (înv.) 2 - - - - 2 materialicește (înv.) 3 - - - - 3 măcelărește - - - - - 0 măgărește (rar) - - - - - 0 măiestrește (înv.) - - - - - 0 mânzește 1 - - - - 1 mârlănește 7 1 - - - 8 mecanicește (înv.) - - - - - 0 meșterește (rar) - - - - - 0 mierește (C, I) 1 - - - - 2 militărește 10 1 - - - 11 milițienește (C) 2 - - - - 2 mișelește 12 1 - - - 13 mitocănește 3 1 - - - 4 mocănește 3 - - - - 3 mojicește (rar) - - - - - 0 moldovenește/ moldovinește = 1 12 - - - 1 13 moralicește (înv.) 2 - - - - 2 morțește
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
fac simțită prezența în stilul meu propriu: sunt primul care bat la ușă, primul care intru; uneori un ciocănit inocent, alteori nu tocmai. Dar caracterul omului este destinul lui, spune Heraclit, și până la urmă nu ai cum deghiza natura ciocăniturilor meșterind la acustica ușii sau punând mănuși pe mâna care bate. Toată lumea știe că nu există finețe sau acuratețe în suprimare; dacă ai pus mâna pe un lucru, atunci ai pus mâna și pe cele alăturate lui. Părinții mei nu au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acolo, după ce am hotărât că nu pot pleca înapoi acasă numai ca să fiu trimis înapoi de Bunica Lausch, m-am apucat să mă uit să văd de ce curgea closetul, am ridicat capacul de la rezervor și mi-am petrecut acolo timpul, meșterind la el, în timp ce podeaua bucătăriei se bomba și scârțâia deasupra capului meu. Cel care pășea greoi deasupra trebuia să fie Cinci Proprietăți, uriașul frate al Annei, cu brațe lungi și adus din spate, cu capul crescut din centura groasă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]