649 matches
-
echipă de ziariști și scriitori. 2. În afară de istoriile personale ale celor care au trecut pe lângă dezastru sau ale celor ce au luat parte la operațiunea de salvare, care se regăsesc În ambele volume, În primul apar și o serie de mementouri, cu titlul remember, pentru acele dispariții remarcabile ale unor oameni de cultură, scriitori, actori, editori etc. În cel de-al doilea volum, În prim-plan se află clasa muncitoare și poveștile oamenilor simpli, iar celelalte pierderi au devenit cumva discrete
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
reprezentanți ai generației Unirii, între ei și personalități ca N. Iorga, I. Lupaș, Eugeniu Sperantia. A. își rezervă regia textelor și pasajele de legătură, folosind, în filmul evenimentelor, și propriile amintiri. Scrierea din 1941 e o consemnare cu valoare de memento acuzator la adresa torționarilor horthyști. Premise etice și pedagogice are și literatura de ficțiune a scriitorului. Craiul munților (1934), dramă istorică, încearcă să revitalizeze cultul lui Avram Iancu. Piesa a fost jucată, ca și un alt text dramatic, Kogălniceanu (rămas în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285216_a_286545]
-
Nu se poate ca totul să fie o iluzie, iar dacă toate acestea sunt o iluzie, înseamnă că iluzia însăși este calea și adevărul.” O temă inițial obsedantă, cea a deșertăciunii - de sorginte biblică, dar și cu imagini din eminescianul Memento mori -, este convertită cu timpul din apatie și insensibilitate în exaltarea sublimului conștiinței în sens pascalian - „trestie bătută de vânt”; poetul crede în iubirea care „apropie ceea ce spiritul nu cutează” și, mai presus de orice, trudește răbdător și tenace să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285244_a_286573]
-
a mă sinucide. O ziaristă din Câmpulung a văzut și a scris într-o revistă despre această cădere a mea, întrebându-se: Și preoții se sinucid. Revista se poate găsi ! Într-un articol despre „Părintele Adrian Cărăușu”, publicat în revista „Memento” din Timișoara, anul II, nr.143, de joi 25 iulie 1991, pagina a 4-a, cu contiuare în următoarele două numere pe aceiași pagină a 4-a am relatat cum securitatea m-a trimis la părintele Adrian ca să-l spionez
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
a științei viticole românești, aproape 30 de cărți, putere de creație de excepție. încă, mai trebuie adăugat Marcel Guguianu, deja în universalitate, întors, excepțional, la Bârlad cu 398 Muzeul "Marcel Guguianu", cu cele mai reprezentative 136 sculpturi (Ciocârlia, Neutralitate, Dalila, Memento, Clio, etc.). Toți aceștia au operă cu reprezentativitate națională influențând hotărâtor localismul cultural, înlesnind circulația/recepția marilor valori naționale și europene din țară și din lume. Explozia cultural informațională din județul Vaslui, cu selecția valorilor în plan național (Theodor Codreanu
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
1881) - Ze Sumavy - (din Pădurea boemiană) op. 68 (1884) Ermirio, Frederico (n. 1950) Compozitor, dirijor și pedagog italian - Unda (1991) Fellegara, Vittorio (n. 1927) Compozitor și pedagog italian - Invențiune (1950) Fenigstein, Victor (n. 1924) Pianist și compozitor elvețian - Spiele (1971) - Memento et Épitaphe (1981) Ferroud, Pierre Octave (1900 -1936) Pianist și compozitor francez - Sérénade (1927) - 1. Berceuse, 2. Pavane, 3. Spiritual - Marș din L'Évantail de Jeanne (1927) Fibich Zdenek (1850 -1900) Compozitor și pedagog ceh - Mignons op. 19 (1870-1872) - Das
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
operă se edifică pe un fond de pesimism (și de melodramă, firește!), chiar dacă mesajul vehiculat în subiacent e cel mai optimist cu putință. Oricum, indiferent de natura propriei opere, scriitorul păstrează mereu în memoria sa afectivă gustul cenușii, ca un memento făcut să-l cheme din nou la masa de lucru, vindecat de iluzii, dar cu iluziile intacte. De aceea, în ecuația unei existențe dedicate exclusiv scrisului, sinuciderea va trece drept expresie a slăbiciunii de înger și a resentimentului, regretabilă dezertare
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
aceasta nu e un simplu fundal, ci substanța ontică primordială din care e plămădit universul și sufletul. „Lumina este demiurgul universului eminescian”, spunea George Popa în Spațiul poetic eminescian<ref id=”14”>Editura Junimea, Iași, 1982.</ref> Dacă în creațiile Memento mori, Povestea magului călător în stele și Călin (file din poveste) întâlnim o explozie de lumină, în Mortua est și Luceafărul se ajunge la o lumină totală: „Argint e pe ape și aur în aer” (Mortua est) „Și din a
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
unor semnificații valorice, sugerând angelicul, virginalul, edenicul, metafizicul; ea luminează și iluminează. Prin lumină, Eminescu materializează frumusețea sufletului, așa cum bine remarca Rosa del Conte în volumul Eminescu sau despre Absolut<ref id=”15”>Editura Dacia, Cluj, 1990</ref>. În poemul Memento mori, Dacia Felix e descrisă ca o țară a luminii absolute. Există în descrierea Daciei un evantai cromatic, o risipă de lumină, culoare, muzicalitate și parfum nemaiîntâlnită în descrierea altor ținuturi din acest vast poem. Dacia e o lume fără
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
id=”24”>Victor Kermbach, Dicționar de mitologie generală, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1989, p. 446</ref> Infernul lui Orfeu începe odată cu ieșirea din Infern. Cântecele sale devin și mai triste și mai sfâșietoare. Marele Eminescu îi evocă imaginea în Memento mori astfel: „Iar pe piatra prăvălită, lângă marea ntunecată Stă Orfeu-cotul în reazim pe-a lui liră sfărămată ......................................................... De-ar fi aruncat în haos arfa-i de cântări umflată, Toată lumea după dânsa, de-al ei sunet atârnată, Ar fi curs
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
peste râu. Argint e pe ape și aur în aer”, versul magic din Mortua est conjugă cele două elemente, argint și apă, congenere în imaginația alchimiștilor dar și a lui Eminescu. Episodul oniric al Greciei, ca și acela dacic din Memento mori inundă cu argint topit albia râurilor într-un extaz al transmutației elementelor. Dacă „în nopțile-argintie a fi râu e-o fericire”, iar undele au glăscioare de argint, mitologia dacică încorporează și mai amplu metalul bivalent, un metal-apa. Metalul lunar
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
filosofii disertează despre „Y”-ul ionian („Y” corespunde literei epsilon din greaca continentală în Asia Mică) pentru ceea ce reprezintă el ca simbol: două brațe, două posibilități, o alegere, o ramificare, o bifurcare. Litera propune un simbol, un mijloc mnemotehnic, un memento, un truc filosofic: în punctul de joncțiune, totul pare încă posibil; dincolo de el se desenează două direcții, conturând niște distanțări din ce în ce mai manifeste. La început, nimic clar sau tranșant: apoi, încet-încet, diferența crește tot mai mult. Până la urmă, două universuri... În
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Sfântul Apostol Pavel în Epistola catre Galateni: „Iar dacă voi sunteți ai lui Hristos, sunteți deci urmașii lui Avraam, moștenitori după făgăduință” (Gal. 3, 29). footnote>. Se utilizează sintagma „tuturor celor de departe”, definită ulterior de către Sfântul Apostol Petru ca memento că această făgăduință se adresează și copiilor noștri. Botezul și circumciziunea. Botezul prozeliților Pe baza fie și numai a limbajului clar al Scripturii, ar fi suficiente dovezi în sprijinul botezului nou-născuților. Totuși posedăm și dovezi suplimentare în paginile Scripturii care
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/133_a_425]
-
tulburare timică fundamentală a stării de dispoziție emoțional-afectivă, o stare de suferință resimțită interior. Plictiseala, spleen-ul, tristețea sunt semne ale unei dureri care mă apasă sufletește. Această durere Îmi amintește că eu sunt singur și destinat morții. Este acel memento mori. Literatura de specialitate numește această stare de apăsare morală, pe care o apropie de melancolie, sentimentul de depresie vitală. Durerea morală este resimțită ca o pedeapsă pentru greșelile sau păcatele comise de către individ. Ea se asociază cu ideile de
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
spre final, orice înclinație către vulgarizarea subiectului operei prin imaginarea unor episoade al căror conținut explicit este depășit doar de limbajul trivial inventiv. Această "domnie a burlescului" din romanul rabelaisian, cum o numise Zoe Dumitrescu-Bușulenga, deschide opera în sensul acelui memento laetari (adu-ți aminte să te bucuri) care-l neagă, surclasându-l, pe medievalul memento mori (adu-ți aminte că vei muri), sens către care converge și caracterizarea pe care naratorul i-o face lui Pantagruel în capitolul al II
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
explicit este depășit doar de limbajul trivial inventiv. Această "domnie a burlescului" din romanul rabelaisian, cum o numise Zoe Dumitrescu-Bușulenga, deschide opera în sensul acelui memento laetari (adu-ți aminte să te bucuri) care-l neagă, surclasându-l, pe medievalul memento mori (adu-ți aminte că vei muri), sens către care converge și caracterizarea pe care naratorul i-o face lui Pantagruel în capitolul al II-lea din Cartea a treia, unde-l descrie drept "o întrupare desăvârșită a bucuriei de
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Ph.Le Tourneau, op. cit., nr. 3645., p. 93. 55 Cu privire la aceste aspecte a se vedea, G. Ripert, R. Rablot, L. Vogel, Trataite de Droit commercial, tome I, vol. 1, 18-eme ed. , Ed. L.G.D.J, Paris 2002, pp. 98 și urm; Memento Practique Francis Lefebvre, Droit commercial. Fond de commerce. Contrat. Biens des entreprise. Credit, guaranties, recouvrement. Entreprise en dificulte, 2009, pp. 25-26. 56 Gh. Piperea, op. cit., p. 19. 57 Cu privire la raportul dintre fondul de comerț și patrimoniul profesional de afectațiune a
Drept profesional. Teoria generală a contractului profesional by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1415_a_2657]
-
vârfuri. c. evocarea trecutului istoric poetul a evocat trecutul glorios al poporului în antiteză cu prezentul decăzut (Scrisoarea III), lupta împotriva inechității sociale (Împărat și proletar), vremelnicia civilizațiilor, evocarea ținutului fabulos al Daciei, cu multe elemente mitice și legende populare (Memento mori, Egipetul, Veneția). d. poezia de inspirație filosofică în multe poezii identificăm elemente care se înscriu în această temă: "dorul nemărginit", viața ca vis, voința oarbă de a trăi, identitatea indivizilor prin moarte, titanismul și revolta față de ordinea prestabilită, ataraxia
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Trecut-au anii). În poezia eminesciană este ilustrat atât timpul individual, cât și timpul universal (Scrisoarea I), cu diferite motive poetice: "fortuna labilis" (soarta schimbătoare), "vanitas vanitatum et omnia vanitas" (deșertăciunea deșertăciunilor) în Trecut-au anii, Revedere, Ce te legeni, Memento mori, Glossă, Cu mâne zilele-ți adaogi etc. f. tema cosmosului este reprezentată de următoarele elemente: cerul, sorele, luna, stelele, luceferi, nouri, geneză, infinit, haos, muzica sferelor, zborul intergalactic, extincția în Scrisoarea I, Luceafărul, La steaua, Melancolie, Rugăciunea unui dac
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Influențat de ideile din Rig-Veda, din miturile grecești și creștine, de filosofia lui Kant și Schopenhauer, poetul a configurat haosul, geneza și moartea universală, în Scrisoarea I. g. meditația istorică și socială inechitatea socială (Împărat și proletar), prăbușirea marilor imperii (Memento mori, Egipetul, Veneția), societatea coruptă (Junii corupți, Ai noștri tineri, Scrisoarea III), condiția geniului și a artei (Luceafărul, Scrisorile, Criticilor mei, Epigonii). Concluzii În poeziile eminesciene de început cu greu se descoperă semnele originalității (De-aș avea, O călărire în
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
și se va resemna, în solitudinea lui. EMINESCIANISMUL Mihai Eminescu este "omul deplin al culturii românești" (Constantin Noica), este "însăși structura omului universal" (Mircea Eliade). Intenționa să scrie o epopee națională începând cu Dragoș Vodă și mitul lui Zamolxe: Gemenii, Memento mori, Rugăciunea unui dac, Strigoii, Dragoș Vodă, ciclul Mușatinilor. În poezia eminesciană identificăm teme și motive populare: Călin-Nebunul, Revedere, Ce te legeni, Luceafărul, dar și o natură eminesciană: Sara pe deal, Dorința, Mai am un singur dor, Revedere, Luceafărul. Limbajul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
de natură metafizică" (Rosa del Conte). DIMENSIUNI ALE ROMANTISMULUI EMINESCIAN Poetul își caută salvarea spirituală prin evaziunea în timp, în spațiu și în vis. Evaziunea în timp: sentimentul zădărniciei la gândul efemerității omului pe pământ, al deșertăciunii cu privire la dispariția civilizațiilor (Memento mori Panorama deșertăciunilor). Timpul este ireversibil (''Numai omu-i trecător/ Pe pământ rătăcitor"). Vizionarul romantic încearcă să se salveze prin evaziunea din timpul biografic în timpul eternității, în timpul mitic sau in timpul istoric. În poemul Luceafărul, timpul este nesfârșit, deoarece Luceafărul se
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
În poemul Luceafărul, timpul este nesfârșit, deoarece Luceafărul se întrupează din soare și noapte, elemente ale eternității. În Scrisoarea I, timpul este ambivalent (infinit și trecător), reprezentat de lună și ceasornic. Altădată, poetul se refugiază în timpul mitic al Daciei legendare (Memento mori) sau într-un timp istoric, în viziunea lui grandioasă (Scrisoarea III). Evaziunea în spațiu: un spațiu cosmic sau un spațiu terestru paradisiac. Viziunea cosmică se află sub semnul titanismului revoltat, a năzuinței spre Absolut (tabloul călătoriei lui Hyperion în
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
elegiac. În poeme, omul este cuprins în spectacolul cosmic, în trei ipostaze: cosmogonică, sarcastică, elegiacă (Scrisoarea I, Rugăciunea unui dac, Luceafărul, La steaua). Modelat de un spirit romantic al veacului, Eminescu a văzut istoria în diferite feluri: panoramă a deșertăciunilor (Memento mori), mister al etnogenezei (Decebal, Strigoii), spațiu al pasiunilor grele (Gruie Sânger), timp de manifestare a geniului politic (Scrisoarea III), succesiune de civilizații și societăți. E o viziune a "romanticilor roși de melancolii" (G. Călinescu), care au ilustrat răul în
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
actul de identitate universală a neamului" (Pompiliu Constantinescu). Opera eminesciană este o sinteză a spiritului autohton, în primul rând, prin elogiul valorilor istoriei naționale. Poetul a schițat proiectul unei epopei naționale, începând cu Dragoș-vodă, a valorificat mitul lui Zalmoxe (Gemenii, Memento mori, Rugăciunea unui dac), a reliefat epoca migrațiunii popoarelor (Strigoii), mitul descălecării (Dragoș-vodă), spațiul voievodal (ciclul Mușatinilor), patriotismul (Ce-ți doresc eu ție, dulce Românie!; Doina), antiteză între trecutul glorios și falsul patriotism al contemporanilor (Scrisoarea III); idealurile Revoluției de la
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]