425 matches
-
o explicație, chiar dacă putem presupune că conținutul lor a rămas mai mult sau mai puțin același. Situația se complică și mai mult din cauza existenței a cel puțin două calendare, cel cananeean-liturgic, în care Anul Noul este toamna, și cel oficial mesopotamian, atestat începând cu exilul, în care Anul Nou este primăvara. De altfel, evreii celebrează și astăzi Anul Nou toamna, conform primului calendar, dar numele lunilor sunt preluate din al doilea calendar, cel neo-babilonian, ceea ce - ni se pare - este un compromis
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
spune multe despre ori-ginea cărții întrucât era una dintre limbile france din regiune. Nici din numele care apar în carte nu putem deduce nimic (evreiescul mardĕkaj amintește de divinitatea națională babiloniană mardūk, ’estēr de zeița babiloniană ištăr) deoarece în textele mesopotamiene ajunse până la noi nu apare nici un ritual, nici o tradiție în care cele două nume să fie împreună. Alte încercări în această direcție nu au dus la rezultate însemnate, ca de exemplu, corelarea cu episodul în care Herodot (III 68-69) povestește
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
nota 2) susțin identitatea substanțială între sâmbăta biblică și cvasi-omonimul babilonian: în stadiul actual al cercetărilor situația este atât de complexă încât nu putem ajunge la rezultate sigure. Dimpotrivă, în ciuda celor afirmate mai sus la paragraful a, proveniența din terminologia mesopotamiană rezultă mai degrabă neverosimilă, exceptând cazul în care admitem că a avut loc o modificare esențială când a trecut din Mesopotamia la Israel. După cum am observat, sâmbăta babiloniană nu era o zi de odihnă, ci o zi „nefastă” în care
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
de diferite popoare de-a lungul timpului ne conduc la concluzia că fenomenul globalizării sistemelor de protecție și securitate a informațiilor începe în urmă cu peste zece mii de ani. Ne referim la primul protocol de securitate a informațiilor, realizat de mesopotamieni, devenit ulterior, la o altă scară, standard internațional. Peruvienii, prin quippos-urile lor, au făcut același lucru, în urmă cu șase mii de ani. Egiptenii, acum cinci mii de ani, indirect, au introdus conceptul de clasificare a informațiilor, interzicând preoților să
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
că imaginea feminină este asociată obiectelor de artă din spațiul personal. Această construcție specifică a feminității nu se realizează prin descrieri literale ci prin relația între ceea ce artistul decide să ofere sau nu privirii în operele sale, în funcție de marile narațiuni mesopotamiene. Bahrani își argumentează ideea prin analiza unui fragment basoreliefal din Palatul de Nord al cetății Ninive care înfățișează secvențe din banchetul prilejuit de înfrângerea Elamului. Aceasta este una din puținele scene care implică apariția elementului feminin, pentru că în majoritatea scenelor
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
spaimă și durere în urma înfrângerii devastatoare sau sunt în prizonierat, își protejează copiii și oferă hrană și apă altor prizonieri. Toate aceste ipostaze ale vizualității selectate de Bahrani arată că arta, deși tributară în destulă măsură marilor narațiuni ale lumii mesopotamiene, nu atribuie feminității numai roluri tradițional recunoscute și nu favorizează numai dezvoltarea narațiunilor despre pasivitatea ei. Ele arată, de asemenea, că secvențele basoreliefale: . În felul acesta, narativitatea imaginii basoreliefale devine un spațiu expresiv mai amplu decât cel oferit de modelele
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
ajungeau prad] de r]zboi, iar b]rbații, femeile și copiii deveneau sclavi. Li se cereau jur]minte de credinț], iar teritoriul cucerit, de acum guvernat de vasali, devenea parte a unui imperiu în expansiune. Textele și codurile de legi mesopotamiene reflect] cadre de guvernare monarhic] și templul-stat, ilustrând unirea Bisericii cu statul pentru a controla p]mântul și populația. Granițele teritoriale atestau identitatea cât]țenilor. Orașele erau pline de temple închinate diferitor zeit]ți, dar fiecare oraș-stat avea propria zeitate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nedreptatea social] și a încercat s] limiteze averile particulare. Într-un epilog, regele se laud] c] a eliminat ostilit]țile, rebeliunea, plângerile și c] a stabilit dreptatea și adev]rul în regatul s]u. Cel mai faimos cod de legi mesopotamian, Codul lui Hammurabi al Babilonului (1728-1646 î.Hr.) reflect] mare parte din conținutul codurilor precedente. Hammurabi a fost numit de zei pentru a asigura bun]starea supușilor s]i cu dreptate și prin eliminarea r]ului și a vicleniei, astfel încât „cel
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
III Regi 3.4; 8.6 etc.), iar uneori era implicat în procesele judiciare (ÎI Regi 12.1-6), dar nu era întru totul deasupra legii (ÎI Regi 12.7-14; III Regi 21). Legea biblic] reflect] motive reg]site în legislația mesopotamian]. Legile lui Iahve au fost dezv]luite alesului s]u, Moise, în timpul unei întâlniri personale pe Muntele Sinai (Horeb). Tora - o compilație de recomand]ri (unele împrumutate, altele originale) - a fost creat] între secolele al X-lea și al V
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fost dezv]luite alesului s]u, Moise, în timpul unei întâlniri personale pe Muntele Sinai (Horeb). Tora - o compilație de recomand]ri (unele împrumutate, altele originale) - a fost creat] între secolele al X-lea și al V-lea î.Hr. Asemenea legii mesopotamiene, aceasta a oferit credincioșilor s]i o identitate ca popor ales, legat de zeitatea să printr-o relație caracterizat] prin angajament solemn și legalitate (Deut. 14.2). Chiar și dup] secolul al VI-lea î.Hr., cănd Iahve ap]rea că
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
subunități de rang inferior din cuprinsul unităților mai largi menționate mai sus, precum limita dintre subunitatea arabo-mediteraneeană și subunitatea vest-sahariană (atlantico sahariană) din Maghrebul extins, dintre subunitatea central-nordică și cea sudică (yemenito-omaneză) a peninsulei arabe, dintre arealul levantino-iordanian și cel mesopotamian (irakian) a regiunii circumisraeliene sau limita dintre subunitatea est-sahariană (ciadiano-sudaneză) și subunitatea Eritreanosomaleză din cuprinsul ariei arabofone mixte est-africane. C. Parametrii de referință și procedeele de regionare folosite Pentru operarea criteriilor de regionare specificate la punctul B., au fost luate
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3054]
-
și identică a aceleiași categorii de stări conflictuale - conflictele interne cu cauze etno-confesionale - 33%), precum și în baza atributului de periferie marginală al ambelor state date de valorile indicelui de potențial geopolitic. De asemenea, configurarea Irakului sub forma unei subunități singulare mesopotamiene, diferită de subunitățile vecine, a fost realizată pe baza unor particularități a elementului conflictual diferită de a statelor vecine (predominarea ca număr și durată a conflictelor limitrofe cu entități nearabe - îndelungatele dispute cu Iranul), precum și pe baza intrării Irakului după
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3054]
-
pământesc ca un disc stabilit pe ape prin hotare precise. În Biblie se amintește de cele „patru colțuri” ale pământului (Is 48,11) și de „marginile” sau de „hotarele” sale (Ier 6,22; Ps 48,11), la fel cum inscripțiile mesopotamiene și aramaice (cf. monumentul regelui Barrakib în KAI 216, linia 4) vorbesc de cele „patru ținuturi” ale pământului care definesc împărțirea universului pământesc după cele patru puncte cardinale obișnuite. În centrul discului pământesc se află Ierusalimul, locul ales de Dumnezeu
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
numită și queyras). Mămăliga, considerată alimentul emblematic al românilor, are o istorie multimilenară. Prima menționare a unei asemenea fierturi groase se află în cel mai vechi tratat de artă culinară, care datează din 1700 î.Cr.; este vorba despre trei tăblițe mesopotamiene, care au fost traduse abia în anul 1995. Tot un fel mămăligă regăsim în Roma antică, sub numele de pulmentum, un terci din diferite leguminoase sau cereale. Pluralul acestui cuvânt este pulmenta, din care ar proveni actuala polenta italiană. Interesant
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
ajuns să-l înlocuiască în cult (în românește „Domnul”), singularitatea acestui nume nu mai frapează, ca în original, ci se apropie de coranicul Rabb/Rabbun "313. 4.4.2. Šaddai (3.1.1.4.), nume divin străvechi, probabil de origine mesopotamiana, cu semnificație controversată, este și el transferat cel mai adesea cu un nume divin cvasi-generic, cum este „Atotputernicul”. 4.4.3. ’Pl ‘Ol"m (3.1.4.1.) apare doar o dată în Geneză, în legătură cu dumbrava sădita de Abraham la Beer-Șeba
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
distincție între istoria viței de vie ca plantă și cea a viticulturii. Leagănul viticulturii nu este Europa meridională, ci Mediterana Orientală 13 (adică Levantul de odinioară 14 și Orientul Apropiat de astăzi). În această regiune unde s-au născut civilizațiile mesopotamiană, egipteană și ebraică, înaintea civilizațiilor greacă și romană, trebuie căutate începuturile viticulturii. Drept urmare, popoarele acestor civilizații antice se află la originea unei comunități culturale, al cărei numitor comun este viticultura. În acest sens, Mediterana trebuie privită ca marea fondatoare a
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
Egiptul faraonilor, Pământul Făgăduinței promis evreilor produceau toate vin, dar dintre tradițiile lor niciuna nu a atribuit crearea acestuia unei ființe umane. Peste tot, istoria vinului este legată de cea a miturilor, de exemplu de cel al lui Ghilgameș la mesopotamieni, al lui Osiris la egipteni, al lui Noe din Biblie, al lui Dionisos în cazul culturii elene, al lui Liber Pater și al lui Bachus pentru cultura latină. Popoarele Mesopotamiei antice (locuitorii Irakului de astăzi) sumerienii, babilonienii și asirienii sunt
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
biblioteca lui Assurbanipal a fost consacrat povestirii potopului care încheie Epopeea lui Ghilgameș. Povestirea relatează și despre construirea unei arce (sau ladă: acesta este sensul literal al cuvântului latin arca) pentru salvarea umanității. Însă vinul exista de dinaintea cataclismului: Noe cel mesopotamian, numit Ut-Napiștin, afirma în Epopeea lui Ghilgameș că a oferit constructorilor arcei "zeama viței, vin roșu și vin alb, și bere pe care să o poată bea precum apa fluviului". În schimb, în Biblie ( Facerea 9, 20-21), doar odată cu apariția
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
precum Palestina, fără o apă curgătoare cât de cât demnă de numele de fluviu, fără o vale cât de cât lărgită și propice acumulării de apă. Probabilitatea rezonabilă este aceea a unui împrumut a priori al acestei povești" din tradiția mesopotamiană (ibid., p. 120). 21 T. Laffrachis, La vigne et le vin, Pardès, Puiseaux, 1993, p. 15. 22 A. H. Krappe, La mythologie universelle, Payot, Paris, 1930, p. 364. 23 H. Johnson, Une histoire mondiale du vin de l'antiquité à
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
concretizate în picturi, sculpturi și în arta olăritului. Astfel la orizontul lumii de acum 7 - 5 mii de ani î.Chr. răsărea un alt soare, destinat să scoată lumea din preistorie și medicina din tatonări și obscurantism. MEDICINA ASIRO-BABILONIANĂ SAU MESOPOTAMIANĂ În Orientul Apropiat și Mijlociu, în această răspântie de drumuri, continente și lumi, se făcuse deja cunoscută, în mileniul al V-lea, civilizația și cultura sumeriană, capabilă să-i îmbogățească spiritual pe babilonienii, ajunși stăpâni între Tigru și Eufrat, în
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
a membrelor, a psihicului și a circulației se recomandă și gimnastica, mișcarea și se practicau împachetări cu frunze, piei proaspete, argilă, amestecuri de făinuri de frunze și rădăcini, precum și masajele. Prin dezvoltarea ei reflectată în practici, concepție și rezultate, medicina mesopotamiană a iradiat nu numai în tot Orientul Apropiat și Mijlociu spre Armenia, Arabia, Golful Persic, litoralul mediteranian ci și în tot spațiul european și asiatic. Câteva milenii de căutări și reușite, de creații și proiecte, de fructificare și îmbogățirea experienței
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
asistență medicală și dezvoltarea medicinei. Prognosticarea și diagnosticarea, ipotetice sau reale, au făcut apel la antecedente și antecedenți, la colaterali și mod de viață, la ambient și uneori la astre și zei, dar întotdeauna la intuiția, dotația, profesionalismul medicului. Medicina mesopotamiană nu putea să nu-și convertească scânteierile, strălucirile prin influențe în istoria cultural-medicală a egiptenilor, grecilor, evreilor și de aici pe continentele de contact. Cererile claselor conducătoare de a consulta sau angaja la curți, pe cei mai renumiți medici indigeni
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
mai renumiți medici indigeni dar și străini, ca Herodot (III) de exemplu, face loc medicilor dintre Tigru și Eufrat să iasă în lume, să-și afirme concepția și rezultatele cu toate detaliile implicate unei practici medicale complexe și eficiente. Medicina mesopotamiană pătrunde în Egipt și în Israel, în Talmud, Biblie, iradiind în spațiile vecine și mai îndepărtate, și ilustrând profitabilitatea contactelor dintre specialiști și popoare. MEDICINA EGIPTULUI ANTIC Egiptenii, dacă nu au migrat din zone asiatice, dacă nu sunt născuți din
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
și migratoare, a contemplației și acțiunii. 1. INDIA ANTICĂ Din timpuri imemoriale, India, încă înainte de a fi cucerită de arieni, pe culoarul râului Kabul, dinspre Afganistan, sau dinspre stepele Asiei Centrale, avea o civilizație și era în relație cu țările mesopotamiene. Această țară izolată antropologic, încă din mileniul III (î.Chr.) construia orașe și cetăți ca Harappa, Taxile sau Mahendjo-Daro, cu străzi largi pe direcția vânturilor, băi, canalizări ce conectau igienic clădirile din cărămidă. Odată cu întoarcerea sau venirea în țară a
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
izolare, regenerând și satisfăcându-se mai mult din propria experiență. Dacă despre medicina japoneză se pot spune puține lucruri până la contactul cu europenii, despre medicina indiană și chineză, se poate afirma că ea s-a dezvoltat în paralel cu cea mesopotamiană, egipteană, greacă, înregistrând ingenioase rezultate atât în sfera ideilor cât și a practicii. Mai circumscrisă acestui spațiu dar variată și plină de secrete, mistere, medicina străvechii Asii În decursul timpului, atunci când evenimentele istorice le-au oferit ocazia, asiaticii s-au
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]