408 matches
-
doi, douăzeci sau chiar mai mulți ani. Trecerea bacilului Koch prin organism poate fi dovedită prin prezența unor sechele (calcificările de la nivelul șancrului de inoculare, de la nivelul ganglionilor hilari sau în unele porțiuni ale pleurei), dar și prin capacitatea de metastazare a primoinfecției benigne. Această metastazare se poate produce la nivelul plămînilor, mai ales la apexuri, dar și în alte organe,precum: ficat, rinichi, măduvă osoasă, creier, ganglioni limfatici etc. Avînd în vedere cele de mai sus, putem conchide că tuberculoza
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
mulți ani. Trecerea bacilului Koch prin organism poate fi dovedită prin prezența unor sechele (calcificările de la nivelul șancrului de inoculare, de la nivelul ganglionilor hilari sau în unele porțiuni ale pleurei), dar și prin capacitatea de metastazare a primoinfecției benigne. Această metastazare se poate produce la nivelul plămînilor, mai ales la apexuri, dar și în alte organe,precum: ficat, rinichi, măduvă osoasă, creier, ganglioni limfatici etc. Avînd în vedere cele de mai sus, putem conchide că tuberculoza adultului se produce fie prin
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
tuberculoși. Se recomandă și corectarea cicatricilor vicioase din motive estetice. ADENOPATIILE Creșterea în volum a ganglionilor se poate datora: - creșterii numărului limfocitelor și macrofagelor ca răspuns la antigene; - infiltrării cu celule inflamatorii în limfadenite; - proliferarea malignă a limfocitelor și macrofagelor; - metastazării maligne; - stocării de macrofage în dislipidemii. Limfadenopatiile la pacienții tineri sunt în 80% de etiologie benignă, iar la cei peste 50 de ani sunt peste 50% maligne. Clinicianul trebuie să efectueze o anamneză și un examen clinic corect, să caute
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
în regiunea respectivă și să utilizeze testele de laborator și imagistice pentru a clarifica diagnosticul. Se vor căuta toate tumorile ce metastazează în zona respectivă (cancer ano-rectal pentru ganlionii inghinali, cancerul mamar pentru ganglionii axilari), iar ulterior se apreciază posibilitatea metastazării de la distanță (ganglionii Virchow-Troisier în cancerul gastric). EDEMELE LIMFATICE CRONICE ALE MEMBRELOR INFERIOARE Limfedemele membrelor inferioare numite și elefantiază se caracterizează prin creșterea în volum a membrelor inferioare cu aspect cilindric rezultat prin drenaj limfatic deficitar și acumulare de lichid
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
cazuri). în forma mixtă coexistă vezicule tiroidiene în interiorul vegetațiilor. Examenul citologic prin puncție cu ac subțire permite diagnosticul. Evoluția este foarte lentă și poate rămâne localizat în glanda tiroidă și eventual în ganglionii limfatici mulți ani. Extensia se face prin metastazare intraglandulară, apoi limfatică, loco-regională în mușchi și trahee sau la distanță în pulmon și oase. La vârstnici, evoluția poate fi mai agresivă și este notată posibilitatea convertirii spre forma anaplazică. Există cazuri de cancer papilar asociate cu hiperparatiroidie și hipercalcitoninemie
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
papilar asociate cu hiperparatiroidie și hipercalcitoninemie neexplicabilă. Ar putea fi vorba de o prezentare neobișnuită a MEN IIA. Clinic, se manifestă deseori ca un nodul tiroidian, cu volum mai mare (1-2 cm în diametru). Invazia capsulară, vasculară și limfatică explică metastazarea locală, ganglionară, pulmonară, osoasă, cerebrală, hepatică. Uneori, debutul afecțiunii se face printr-o metastază la distanță, fără ca localizarea primară tiroidiană să fie clinic evidentă. Diagnosticul diferențial cu un adenom vezicular poate fi dificil. Nu există criterii evidente de malignitate, cu excepția
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
siguranță diagnosticul diferențial cu adenomul folicular benign. Spectroscopia în rezonanță magnetică (MRS) din specimenul obținut prin puncție ar putea face diferența. Există câteva varietăți citologice asociate cu cancerul folicular: carcinomul cu celule Hürthle, carcinomul cu celule clare, gușa proliferantă Langhans. Metastazarea în cancerul tiroidian folicular este în special sangvină, explicând raritatea adenopatiei față de alte tipuri de cancer. Prognosticul depinde de extinderea invaziei tumorale. în formele cu invazie minimă acesta este bun, spre deosebire de formele cu invazie extensivă, în care este rezervat. Dezvoltarea
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
procedurile general acceptate pentru fiecare neoplazie, discutate în detaliu în alte capitole ale cărții. Terapia de elecție este intervenția chirurgicală. în cazul MTC, a hiperparatiroidismului, tumorilor pancreatice și feocromocitomului, intervenția trebuie să fie mai radicală datorită potențialului mai înalt de metastazare sau recidivă. Transplantul postoperator al paratiroidelor, când se efectuează, trebuie urmărit cu multă atenție, datorită riscului crescut de hipersecreție a parathormonului de către grefă. Pentru identificarea unei mutații a protooncogenei RET la membri ai familiei cu risc înalt de MEN 2
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
de obicei periventricular, aspectul histologic bifazic (zone de țesut compact celular alternând cu microchiste mucoide), prezența rară a proliferării vasculare și a atipiei nucleare, tendința de a crește prin mărirea volumului, comprimă mai mult decât infiltrează țesutului adiacent, tendința de metastazare redusă, evoluție clinică de lungă durată și tendința redusă de a degenera malign [1]. Tabloul clinic al astrocitomului va depinde în mod evident de localizarea procesului expansiv. Localizările la nivelul fosei posterioare vor determina în primul rând manifestări de hipertensiune
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
moi, chistice date de necroză. Aceste tumori apar de obicei la nivelul substanței albe cerebrale de unde se extind fie spre spațiu subarahnoidian, fie în profunzime intraventricular, greu de diferențiat de țesutul cerebral normal. În cazul oligodendroglioamelor cu extensie intraventriculară apar metastazări pe calea LCR până la nivelul măduvei spinării. Microscopic au un aspect destul de asemănător cu cel al astrocitoamelor fibrilare. Se evidențiază celule mici, rotunde cu procese celulare puține, nuclei mici, hipercromi și rotunzi, cromatină fină difuză și uneori sunt prezente mitoze
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
și demarcarea netă. Localizarea la nivelul ventriculului IV nu se pretează la o ablare totală, dar și o ablare parțială determină o evoluție favorabilă. Radioterapia și chimioterapia nu sunt folosite în tratamentul postoperator decât rar. Recidivele sunt extrem de rare, iar metastazarea spinală nu se produce. GLIOAMELE DE GRAD ÎNALT IOAN ȘTEFAN FLORIAN, ADRIANA BARIȚCHII Primul caz de gliom a fost operat de Rickman Godlee în 1884. După mai bine de un secol prognosticul acestor pacienți rămâne extrem de rezervat, progresele înregistrate în
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
ependimare pe care le invadează. Chiar dacă macroscopic poate lua forme relativ bine delimitate, întodeauna va exista o zonă de tranziție, între glioblastom și țesutul cerebral normal. Extensia prin infiltrate este destul de frecventă ducând la apariția aspectului de tumoră multifocală [28]. Metastazarea glioblastomului multiform poate fi atât la nivelul sistemului nervos central dar și în afara lui. Metastazele extracraniene apar datorită diseminărilor intraoperatorii. Ca sedii frecvente în diseminarea extracraniană sunt plămânul, nodulii limfatici sau osul. Tabloul clinic. Evoluția este de scurtă durată, glioblastomul
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
mitotică marcată și proliferare endotelială. Stroma este distrusă, pot fi prezente necroze, cu prezența celulelor anaplazice. Aceste celule se pot răspândi pe cale LCR. Unele ependimoame au tendința de a metastaza în spațiul subarahnoidian sau extraaxial. Cea mai frecventă cale de metastazare este pe calea LCR, 10-15% din ependimoame metastazând pe această cale. 10% din metastazele produse de ependimoame sunt localizate în afara axului neural (90% din aceste ependimoame sunt localizate supratentorial) [39]. Cele mai comune localizări extracraniene sunt la nivelul plămânului, craniului
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
din metastazele produse de ependimoame sunt localizate în afara axului neural (90% din aceste ependimoame sunt localizate supratentorial) [39]. Cele mai comune localizări extracraniene sunt la nivelul plămânului, craniului, scalpului, durei mater, noduli limfatici, rinichi, piele, inimă. Drenajul ventriculo-peritoneal poate crește metastazarea la nivelul peritoneului. Tabloul clinic. Nu diferă de cel al ependimoamelor de grad mic. La pacienții sub 2 ani tabloul clinic de debut este dominat de iritabilitate, scăderea apetitului, letargie, macrocefalie, bombarea fontanelei anterioare, redoarea cefei, absența achizițiilor neuropsihice corespunzătoare
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
contrast în T1 tumora captează contrast. În T2, masa este izo- sau hiperintensă. În T2 se observă și zone de flux vascular În secvențele FLAIR, se observă edemul transependimar (fig. 4.62). Se recomandă examinarea întregului SNC datorită riscului de metastazare („drop mets”) la aceste tumori [7]. Figura 4.61. Examinare CT nativ care evidențiază o voluminoasă masă izodensă la nivelul ventriculului lateral stâng precum și o importantă dilatare a sistemului ventricular. Diagnosticul diferențial trebuie făcut cu toate tumorile care se dezvoltă
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
celule mici, macronuclei, pattern difuz și arii de necroza. Se citează un risc de 8 ori mai mare de recidivă tumorală, chiar și în cazul rezecției chirugicale totale [12]. Meningioamele anaplazice (grad III OMS) prezintă caractere maligne clare (invazia corticală, metastazarea, arii de necroză extinse), fie un indice de proliferare de peste 20 mitoze/0,16 mm2 sau celule tumorale asemănătoare cu cele din carcinoame, melanoame sau sarcoame [13]. Indicele de colorabilitate a MIB-1 și supraexpresia p53 sunt corelate cu gradul de
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
Anomaliile cromozomiale 1q (detectate în 70% din meningioamele atipice și în toate cele anaplazice) au fost corelate cu progresia tumorală, recidiva tumorală și, alături de alte aberații cromozomiale (1p, 6q, 10q, 14q și 18q) cu un potențial crescut de anaplazie [6]. Metastazarea în cazul meningioamelor este rară, cu o incidență estimată la 0,15-1% (în jur de 100 de cazuri raportate în literatura de specialitate) 180 [15]. În apariția meningioamelor extracraniene se descriu patru mecanisme: extensia extracraniană de la un meningiom primar intracranian
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
în cazul meningioamelor este rară, cu o incidență estimată la 0,15-1% (în jur de 100 de cazuri raportate în literatura de specialitate) 180 [15]. În apariția meningioamelor extracraniene se descriu patru mecanisme: extensia extracraniană de la un meningiom primar intracranian, metastazarea la distanță a unei leziuni primare intracraniene, meningiogeneza din celulele arahnoidiene ale tecilor nervoase sau din resturile embrionare ale celulelor arahnoidiene din organele periferice. Metastazarea la distanță a unui meningiom intracranian se poate realiza pe cale hematogenă (mai probabil prin invazia
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
În apariția meningioamelor extracraniene se descriu patru mecanisme: extensia extracraniană de la un meningiom primar intracranian, metastazarea la distanță a unei leziuni primare intracraniene, meningiogeneza din celulele arahnoidiene ale tecilor nervoase sau din resturile embrionare ale celulelor arahnoidiene din organele periferice. Metastazarea la distanță a unui meningiom intracranian se poate realiza pe cale hematogenă (mai probabil prin invazia sinusurilor venoase durale), limfatică (66%), la nivel pulmonar (plămân și pleura), dar și în ficat, inimă, noduli limfatici, vertebre și oase, prin diseminarea celulelor tumorale
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
în tratamentul meduloblastoamelor, ependimoamelor, astrocitoamelor și adenoamelor hipofizare poate induce formarea sarcoamelor meningeale. Deși în marea lor majoritate sunt supratentoriale prezentând bază de inserție durală, s-au descris și forme intraparenchimatoase pure. Celulele tumorale migrează frecvent subarahnoidian, arareori înregistrându-se metastazare sistemică. Tratamentul constă în rezecția chirurgicală a tumorii urmată de radioterapie. Sarcomatoza meningeală primară este o variantă în care nu se evidențiază o masă tumorală propriuzisă ci infiltrarea leptomeningeală difuză, cu o prezentare clinică semănătoare meningoencefalitei. Sarcomul meningeal primar este
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
cu extensie în spațiul subdural [15]. Deși în mod obișnuit este o tumoră primară, în unele cazuri au fost descrise după radioterapie sau chimioterapie [5,18]. Manifestarea clinică a HFM intracraniene e variabilă și depinde de localizarea tumorală [16]. Frecvența metastazării depinde de subtipul histologic și variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în tipul storiformpleiomorfic. Metastazele HFM pot afecta orice organ al corpului, frecvența metastazărilor depinzând de tipul histologic și variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
Manifestarea clinică a HFM intracraniene e variabilă și depinde de localizarea tumorală [16]. Frecvența metastazării depinde de subtipul histologic și variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în tipul storiformpleiomorfic. Metastazele HFM pot afecta orice organ al corpului, frecvența metastazărilor depinzând de tipul histologic și variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în tipul storiform-pleiomorfic [14]. Anatomie patologică: histopatologic se descriu cinci subtipuri histologice: storiform-pleomorfic, myxoid, cu celule gigante, inflamator și angiomatos [17]. Histologic sunt formate din celule fusiforme
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
zona de necroză de lichefiere în timp ce tumora viabilă periferică, care are semnal scăzut în T2, captează intens substanța de contrast. Marginile slab definite ale tumorii sunt sugestive pentru invazia creierului [14,15]. Prognosticul este foarte rezervat cu multiple recidive și metastazare la distanță [5,17]. CONDROSARCOMUL Condrosarcomul este o neoplazie malignă care produce cartilaj și poate avea grade variate de diferențiere [19,20,23]. Localizare și manifestare clinică. Majoritatea condrosarcoamelor intracraniene sunt localizate la nivelul bazei fiind primare și reprezintă mai
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
fără atașament dural este foarte rară. Acestea se manifestă cu precădere în decada 2-3 de viață și au prevalență ușoară la femei [20,21,23]. Condrosarcoamele mezenchimale sunt extrem de agresive având tendință de a recidiva local dar și potențial de metastazare în special la nivel pulmonar, dar au fost descrise diseminări și la nivel spinal și cerebel [21,24]. Condrosarcoamele parafalcine, deși nu sunt o variantă histologică sunt de remarcat prin faptul că, în general, sunt leziuni de grad mic care
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
este tratamentul de elecție și poate rămâne singura variantă de terapie în condrosarcoamele clasice de grad mic. Radioterapia și chimioterapia intră în discuție în cazul condrosarcoamelor de grad înalt care au o rată crescută de recidivă locală și potențial de metastazare [19,20, 21,24]. Prognosticul este influențat de gradul histologic al tumorii, localizarea tumorii și gradul rezecției tumorale [1,19]. HEMANGIOPERICITOMUL Hemangipericitoamele sunt tumori mezenchimale localizate cel mai frecvent în sistemul musculoscheletal și piele, localizarea intracraniană fiind rară. Ele reprezintă
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]