671 matches
-
de Constantinopol precum și "Partenie al II-lea" care a fost locțiitor al Patriarhului Ecumenic. Cronologia de mai jos trebuie privită ca relativă, neexistând surse concordante pentru întreaga perioadă analizată. Lista ierarhilor Proilaviei consemnează, după mai sus-menționatul mitropolit "Gavriil", pe mitropoliții "Nectarie I" și "Antim I" (în jurul anului 1590), "Grigorie I" (la 1621), "Meletie" (1639-1655), "Gherasim" (1655-1658), "Partenie I" (1668-1671)</ref>, "Lavrentie" (1671-1672), "Nectarie II" (1680), "Calinic I" (ante 1700), "Grigorie II" (cca 1700 - după 1704), "Ioanichie" (ante 1715-1743), "Calinic II" (1743-1748
Mitropolia Proilaviei () [Corola-website/Science/328105_a_329434]
-
neexistând surse concordante pentru întreaga perioadă analizată. Lista ierarhilor Proilaviei consemnează, după mai sus-menționatul mitropolit "Gavriil", pe mitropoliții "Nectarie I" și "Antim I" (în jurul anului 1590), "Grigorie I" (la 1621), "Meletie" (1639-1655), "Gherasim" (1655-1658), "Partenie I" (1668-1671)</ref>, "Lavrentie" (1671-1672), "Nectarie II" (1680), "Calinic I" (ante 1700), "Grigorie II" (cca 1700 - după 1704), "Ioanichie" (ante 1715-1743), "Calinic II" (1743-1748), "Filotei" (1748-1751), "Daniil" (1751-1773), "Ioachim" (1773-1780), "Chiril" (1781-1789), "Partenie II" (1793-1810), "Calinic III" (1810-1813), "Calinic IV" (1813-1821) și "Antim II" (1821-1828). Episcopi
Mitropolia Proilaviei () [Corola-website/Science/328105_a_329434]
-
de beton armat, groasă de cinci metri, așezată pe pilaștri de stejar. Lucrările de construcție au început abia în iulie 1927 pe cheltuiala Mitropoliei Bucovinei. Piatra de temelie a viitoarei catedrale a fost sfințită la 23 octombrie 1927 de către mitropolitul Nectarie Cotlarciuc al Bucovinei, asistat de arhimandritul Ortizie Popescu, starețul Mănăstirii Sucevița. Ca urmare a faptului că planul inițial nu corespundea unei biserici de dimensiunile unei catedrale, el a fost refăcut de către arhitectul Mihail Pankowski, stabilit ulterior la Viena, care a
Biserica Pogorârea Sfântului Duh din Rădăuți () [Corola-website/Science/314826_a_316155]
-
Ecaterina, stă scris: "Pentru copii fără mama, de la o mamă fără copil". Capelă Sfântă Ecaterina are două hramuri. Hramul principal al lăcașului de cult este Sfântă Ecaterina (25 noiembrie), iar cel de-al doilea hram, mai puțin cunoscut, este Sfanțul Nectarie din Eghina (9 noiembrie). De asemenea, capelă adăpostește o icoană relicvar a Sfintei Ecaterina.
Capela Sfânta Ecaterina, București () [Corola-website/Science/334558_a_335887]
-
facto a celor două țări că Principatele Unite. În octombrie 1858, el a făcut o propunere clară în ceea privind unificarea, pe care, după cum a menționat, a trecut de vot cu numai cu numai două voturi împotriva (Alecu Balș și Nectarie Hermeziu, locțiitorul de episcop de la Român), fiind anunțat public de Ion Roată, reprezentantul țărânilor pentru județul Putna. În timpul anului 1859, Kogălniceanu a stat din nou în Divanul ad-hoc și a adunat sprijin pentru Cuza de la toate facțiunile din tabăra unionista
Mihail Kogălniceanu () [Corola-website/Science/297269_a_298598]
-
vreau să-l asculte". AD MEMORIAM"". După desființarea cimitirului existent în jurul bisericii, unele oseminte au fost așezate sub pardoseala lăcașului de cult. În cimitirul Mănăstirii Bărboi a fost înmormântat și Nicolae Kerameus, învățat grec venit în Moldova în delegația patriarhului Nectarie al Ierusalimului (1660-1669). El studiase medicina și filozofia la Veneția, ca elev al lui Prohoros și fusese profesor la Constantinopol, printre elevii săi numărându-se și viitorul patriarh Dosithei Notaras. Nicolae Iorga presupune că Nicolae Kerameus ar fi predat ca
Biserica Bărboi () [Corola-website/Science/310582_a_311911]
-
Cronologia de mai jos trebuie privită că relativă, neexistând surse concordante pentru întreaga perioadă analizată. Gavriil este primul mitropolit al Proilaviei atest cert la anul 1580, cănd printre membrii Sinodului patriarhal din Constantinopol apare și „"smeritul mitropolit al Proilavului, Gavriil"“. Nectarie I-ul este menționat într-un act sinodal al Patriarhiei de Constantinopol, din mai 1590, prin care se înființează Patriarhia Rusiei, unde printre cele 108 semnături de ierarhi se găsește și „"Nectarie fost al Proilaviei"” Până la descoperirea tomosului patriarhal din
Mitropoliții Proilaviei () [Corola-website/Science/308696_a_310025]
-
Constantinopol apare și „"smeritul mitropolit al Proilavului, Gavriil"“. Nectarie I-ul este menționat într-un act sinodal al Patriarhiei de Constantinopol, din mai 1590, prin care se înființează Patriarhia Rusiei, unde printre cele 108 semnături de ierarhi se găsește și „"Nectarie fost al Proilaviei"” Până la descoperirea tomosului patriarhal din 1580 care îl menționează pe mitropolitul Gavriil, Nectarie era considerat că primul mitropolit Proilav, după cum arată istoricul Demostene Russo că „"mitropolia există și înainte de 1590 și probabil Nectarie n-a fost primul
Mitropoliții Proilaviei () [Corola-website/Science/308696_a_310025]
-
sinodal al Patriarhiei de Constantinopol, din mai 1590, prin care se înființează Patriarhia Rusiei, unde printre cele 108 semnături de ierarhi se găsește și „"Nectarie fost al Proilaviei"” Până la descoperirea tomosului patriarhal din 1580 care îl menționează pe mitropolitul Gavriil, Nectarie era considerat că primul mitropolit Proilav, după cum arată istoricul Demostene Russo că „"mitropolia există și înainte de 1590 și probabil Nectarie n-a fost primul mitropolit al acestei eparhii"”. Antim I-ul este menționat în același act sinodal al Patriarhiei de
Mitropoliții Proilaviei () [Corola-website/Science/308696_a_310025]
-
ierarhi se găsește și „"Nectarie fost al Proilaviei"” Până la descoperirea tomosului patriarhal din 1580 care îl menționează pe mitropolitul Gavriil, Nectarie era considerat că primul mitropolit Proilav, după cum arată istoricul Demostene Russo că „"mitropolia există și înainte de 1590 și probabil Nectarie n-a fost primul mitropolit al acestei eparhii"”. Antim I-ul este menționat în același act sinodal al Patriarhiei de Constantinopol, din mai 1590, prin care se înființează Patriarhia Rusiei, unde este menționat că „"Antim al Proilaviei"” Grigorie I-ul
Mitropoliții Proilaviei () [Corola-website/Science/308696_a_310025]
-
muzical enescian corespondență în muzica bizantină<footnote I. Popescu-Pasărea, după N. Apostolescu Laudă, suflete al meu, gl. V, în: Cântările Sfintei Liturghii, p.84, s. 4-5. footnote> Ex. nr. 14: Al doilea motiv muzical enescian corespondență în muzica bizantină<footnote Nectarie Ieroschimonahul - Brațele părintești, gl V, în: Cântările Sfintei Liturghii, p.247, s. 4. footnote> Motivul secund expus în Preludiu, caracterizat printr-o exprimarea laconică, alcătuit doar din trei sunete, apare dezvoltat în măsurile 52-54, prin formarea unei melisme în jurul sunetului
Revista MUZICA by Stroe-Vlad GHEORGHIŢĂ () [Corola-journal/Science/244_a_482]
-
A combătut pe eretici, îndeosebi pe anomei și pe iudeo-creștini, și s-a străduit pentru formarea morală și desăvârșirea spirituală a credincioșilor săi. Acum comentează, de pe amvon, Geneza, Evangheliile după Matei și Ioan și Scrisorile Sfântului Pavel. La moartea arhiepiscopului Nectarie al Constantinopolului, în septembrie 397, Ioan a fost ales arhiepiscop al capitalei. Nu era însă ușor ca această alegere să se și concretizeze. Cel ce avea să ducă la îndeplinire această sarcină, puternicul ministru al împăratului Arcadiu, Eutropiu, știa că
Anul XVII (LXXXIII), Nr. 7-12/Iulie- Decembrie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Memoirs/172_a_492]
-
o importanță exagerată trupului le-a îndemnat să postească și să se abțină a mai merge la băile publice și dacă nu pot duce văduvia cu cinste, să se căsătorească a doua oară, pentru ca să nu fie batjocorită legea Domnului 21. Nectarie, predecesorul lui Ioan în scaunul episcopal al capitalei, fusese un mare senior, și fastul clerului înalt ajunsese la concurență cu cel al aristocrației civile. Prin urmare, mulți paraziți și lingușitori au fost foarte nemulțumiți de austeritatea și frugalitatea noului arhipăstor
Anul XVII (LXXXIII), Nr. 7-12/Iulie- Decembrie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Memoirs/172_a_492]
-
efectuat serviciul militar la Regimentul 2 Cavalerie din Atena, cu grad de subofițer. În această perioadă, a frecventat biserica parohiei Sf. Elisei, din apropierea cazărmii, unde i-a cunoscut pe Alexandros Papadiamantis și Alexandros Moraitidis. La îndemnul părintelui său duhovnicesc, Sfântul Nectarie din Eghina, se călugărește la mănăstirea Izvorul Tămăduirii din Longovarda. Filotei Zervakos a fost hirotonit preot la 22 aprilie 1912, iar un an mai târziu, la 12 octombrie 1913, a fost hirotesit arhimandrit. În 1924, a plecat într-un pelerinaj
Filotei Zervakos () [Corola-website/Science/317624_a_318953]
-
de locuitori nevoiași ai insulei. De-a lungul vieții sale, din inițiativa lui Filotei Zervakos au fost construite 12 biserici, două mănăstiri, trei cimitire și două școli. A murit la 8 mai 1980. Mormântul său se află la biserica Sfântul Nectarie, în apropiere de mănăstirea Panaghia Myrtidiotissa din Thapsana. Scrierile lui Filotei Zervakos acoperă subiecte hagiografice, pastorale, catehetice și apologetice. A publicat regulat articole în periodicele bisericești "Ορθόδοξος Τύπος" și "Κιβωτός". Bogată este și corespondența purtată, printre alții, cu Alexandros Moraitidis
Filotei Zervakos () [Corola-website/Science/317624_a_318953]
-
în credință puterea de a rezista încercărilor la care era supusă. În mai 1922, când începuseră prigonirile cu caracter religios, Ahmatova a vizitat Optina Pustîn, unul din cele mai venerate lăcașe de cult din Rusia, având îndelungi conversații cu starețul Nectarie. Pe linie maternă Ahmatova era înrudită cu Nikolai Motovilov, slujitorul mirean al sfântului Serafim Sarovski, care ctitorise mânăstirea. Această întrevedere a avut într-adevăr o mare influență asupra Annei Ahmatova, care printre altele căuta să pătrundă sensul profund al noțiunilor
Anna Ahmatova () [Corola-website/Science/300473_a_301802]
-
este o mănăstire de călugări creștin-ortodocși, întemeiată de ieromonahii Nifon Popescu și Nectarie în anul 1863 ca metoh al schitului românesc Prodromu de la Muntele Athos. Biserica mănăstirii are hramul "Duminica Tuturor Sfinților Atonului" (prăznuit în duminica a doua de după Rusalii). Mănăstirea se află într-o zonă retrasă de pe dealul Bucium, în partea de
Mănăstirea Bucium din Iași () [Corola-website/Science/311314_a_312643]
-
mai târziu într-o mică biserică unde călugării să-și poată face pravila zilnică). În anul 1863, după cum este precizat în adresa nr.16/13 mai 1942, ieromonahii Nifon Popescu, primul stareț al Schitului Prodromu din Sfântul Munte Athos și Nectarie au întemeiat aici Schitul Bucium, ca metoh al schitului atonit. Paraclisul schitului Bucium, cu hramul "Sfinții Atonului", a fost ridicat într-o casă având o dimensiune mult mai mică decât cea actuală și a fost sfințit la 19 iunie 1871
Mănăstirea Bucium din Iași () [Corola-website/Science/311314_a_312643]
-
latura nordică a bisericii s-a făcut una singură păstrându-se configurația inițială și destinația (plus aceea de Bibliotecă). Printre obiectele cu valoare istorică și artistică de care dispune mănăstirea, menționăm o cruce cu postament în filigran, provenită de la ierodiaconul Nectarie Mironescu (1910), aproximativ 1.500 cărți de cult datând din anul 1856, precum și câteva manuscrise ale marelui copist ieromonah Onufrie Bratu. Atelierul de pictură a fost înființat în anul 2003 de către protosinghelul Ioachim Ceaușu, starețul mănăstirii, care a încercat inițial
Mănăstirea Bucium din Iași () [Corola-website/Science/311314_a_312643]
-
trei serii: La această mănăstire a fost pictată Icoana Maicii Domnului - Prodromița (care acum se află la Sfântul Munte Athos). Legenda povestește că icoana s-a pictat singură în chip minunat în anul 1863. Ctitorii Mănăstirii Bucium, ieromonahii Nifon și Nectarie, i-au cerut unui pictor bătrân, Iordache Nicolau din Copou, să picteze o icoană a Maicii Domnului, pe care voiau să o doneze la Schitul Prodromu. Icoana trebuia realizată după rânduielile ortodoxiei: pictorul trebuie să picteze numai în post și
Mănăstirea Bucium din Iași () [Corola-website/Science/311314_a_312643]
-
fiind zugrăvit în chip minunat și nefăcut de mână omenească. Auzindu-se de această minune, au început să vină aici o mulțime de bolnavi în speranța vindecării. Temându-se că domnitorul Cuza va lua icoana de la schit, ieromonahii Nifon și Nectarie au luat icoana cu ei și au spre Muntele Athos. Legenda povestește că un pictor de la Episcopia Dunării de Jos din Galați nu a crezut că icoana s-a pictat singură, spunând că sunt basme călugărești și că el poate
Mănăstirea Bucium din Iași () [Corola-website/Science/311314_a_312643]
-
1911, starețul Mănăstirii Horaița l-a trimis la Galați să studieze la Seminarul Teologic, unde director era viitorul mitropolit al Bucovinei Visarion Puiu. A urmat apoi cursurile Facultății de Teologie din Cernăuți. După 1934 a fost chemat de mitropolitul Bucovinei Nectarie Cotlarciuc, devenind prefect de studii la Facultatea de Teologie din Cernăuți. A fost apoi preot slujitor la Catedrala patriarhala, după care preot slujitor la biserică ortodoxă română din Paris. În 1939, Visarion Puiu, ajuns mitropolit, l-a hirotonit episcop vicar
Eugenie Laiu () [Corola-website/Science/310308_a_311637]
-
mulți preoți, Calinic a fost hirotonit preot împotriva voinței sale și a devenit duhovnicul și marele ecleziarh al Mânăstirii Cernica. A servit ca duhovnic nu numai a călugărilor, dar și a celor din afara mânăstirii, chiar și mitropolitului de la acea dată, Nectarie. În acel moment, Sfântul Calinic ajunsese cârmuitorul de facto al mânăstirii, deoarece starețul bătrân îi încredințase conducerea tuturor treburilor mânăstirii. În cursul anului 1817, a vizitat mânăstirile de la Muntele Athos, unde a cunoscut viața călugărilor și asprele lor rânduieli, rânduieli
Sfântul Calinic de la Cernica () [Corola-website/Science/306137_a_307466]
-
clerici călugări, mitropoliți greci și patriarhi răsăriteni. Astfel, în camerele din Turnul Clopotniță și-a găsit adăpost, între anii 1670-1673, Sf. Mitropolit Dosoftei și au fost găzduiți Patriarhul Ierusalimului Teofan în anul 1617 și 1618, Macarie în anul 1653 și Nectarie în anul 1664. Și tot aici a locuit, pentru o vreme, învățatul și meșterul caligraf Matei, protosinghel de Constantinopol, care a ajuns episcop al Mirelor Lochiei. Documentele bisericii consemnează că la hramul sfântului lăcaș se organizau mari serbări, atât în
Biserica Sfântul Sava din Iași () [Corola-website/Science/302397_a_303726]
-
se cântă Canonul Sf. Mare Mucenic Teodor, compus de sfântul Ioan Damaschin. După aceasta, se sfințește coliva și se împarte credincioșilor. Această sărbătoare a Sf. Mare Mucenic Teodor, din prima sâmbătă a Postului Mare, a fost rânduită pe vremea Patriarhului Nectarie al Constantinopolului (381-397). În Chișinău, numele său îl poartă Mănăstirea Sfântul Mare Mucenic Teodor Tiron, cunoscută colocvial ca Mănăstirea Ciuflea. Tropar, glasul al II-lea: Condac, glasul al IV-lea: Dionisie din Furna, în "Erminia picturii bizantine" (ed. Sophia, București
Teodor Tiron () [Corola-website/Science/335038_a_336367]