346 matches
-
legătură intimă de tip finalist. În fine, nuanța creștină potrivit căreia omul e făcut după chipul lui Dumnezeu, în care Arthur Clarke vedea o bombă cu efect întîrziat, căci în ziua în care oamenii vor sta față în față cu nepămîntenii, vor realiza minciuna învățăturii creștine - nuanța aceasta Sagan o interpretează mai blînd: a fi după chipul lui Dumnezeu presupune o afinitate intelectuală între noi și inteligențele superioare, dacă ele vor fi existînd. Chiar dacă este un adept discret al ipotezei extratereste
Editura Teologie și Viaţă naturală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5300_a_6625]
-
pur și simplu Aurora Boreală, inspirând un fotograf amator să capteze Luminile Nordului și Caleea Lactee în același cadru. Autor: Roberta Cautiș Incredibilele imagini, ce intră în categoria „o dată-n-viață”, au fost fotografiate în Finmark, Norvegia și ilustrează acest fenomen nepământean. În prima imagine, întreaga panoramă este acoperită de miliardele de stele strălucitoare din galaxia noastră și de verdele vibrant al Aurorei ce lumina întregul cer. Cea de-a doua arată dungile de culoare verde intermitent ajungând la pământ ca o
Imagini dintr-o altă lume: Aurora Boreală şi Calea Lactee, surprinse în aceeaşi fotografie - VIDEO () [Corola-journal/Journalistic/68634_a_69959]
-
un copil, pe nume Zarka. Din cauza relației sale extraconjugale și extraterestre, bărbatul susține că are probleme în căsnicie. Pentru un plus de credibilitate, consilierul local în vârstă de 53 de ani a arătat că este, la rândul său, o ființă nepământeană. Simon a relatat că mama sa adevărată este un extraterestru verde, de 2,7 metri, cu opt tentacule lipicioase, pe care a văzut-o prima dată când avea doar șase luni, iar ea a apărut lângă pătuțul lui.
Un politician susține că a făcut un copil cu un extraterestru by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/64019_a_65344]
-
mașinării cerești. Dacă în sistemul senzorial comun, vizualul are o putere de persuasiune sporită în comparație cu auditivul, e posibil ca și în registrul senzorialului fantasmatic el să aibă o mai mare forță de inducție. Si atunci nu e de mirare că nepămînteana și volatila melodie nocturnă a fost uzurpată brutal de satelitul atît de perfect integrat lumii vizibile, chiar dacă el nu avea decît strălucirea inconsistentă a stelelor. Iar cînd se va face un bilanț al impactului pe care zborurile cosmice l-au
Vizualitate și metafizică by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12500_a_13825]
-
lumină ale unui panou care se revarsă dincolo de orice margine a propriei sale corporalități ori despre țesătura barocă, ea însăși un fel de capcană a privirii mult mai posesivă decît o pînză de păianjen, din arabescurile unei ornamentici inextricabile și nepămîntene. Cînd tocmai era pe cale să găsesc o ieșire salvatoare și confortabilă din această situație aparent fără ieșire, adică pur și simplu să reiau textul mai vechi și să mărturisesc sincer că nu am acum la îndemînă o altă soluție mai
O poveste despre lumen și lux by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11776_a_13101]
-
periculos și perfid complot al epocii moderne - Conspirația Stargate. Cartea este o dezvăluire șocantă a unui plan minuțios gândit pentru a camufla cele mai radicale idei ale secolului XX, centrate pe credința că zeii vechilor egipteni erau, în fapt, ființe nepământene care vor reveni - când, unde, cum? - spre a ne conduce în-tr-o nouă eră. În spatele acestei conspirații - agenții de spionaj, organizații oculte, politicieni, oameni de știință, adepți ai New Age și persoane având capacități paranormale, posibili Mesia. Evenimentele istorice reale, până
Agenda2005-24-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283816_a_285145]
-
originală. Acela a fost începutul. Nu pot spune însă, din punct de vedere metafizic, care a fost rostul acestor căutări. Am realizat doar, la un moment dat, că nu sunt în stare de altceva decât de a încerca o cale nepământeană de a mă salva. Nu sufletește. A mă salva trupește. Altminteri, eram prin construcție, prin constituție, un ins care în Sparta ar fi fost aruncat de pe stânci. Cine îți citește poezia, descoperă un spectacol al angoaselor. Ești regizorul care compune
Interviu cu Ioan Es. Pop: „Sînt un ins care în Sparta ar fi fost aruncat de pe stînci“ by Vasile Proca () [Corola-journal/Journalistic/3113_a_4438]
-
și de prund, De zonele joase Unde timpul miroase A dragoste de mucegai, A silă de-mbrățișări și de rai. Fă-mi un semn c-o să vii Cu o furtună de ciocârlii, C-o să mă fereci sub gene De trestii nepământene, C-o să mă-nchizi în priviri Sub gratii de ore subțiri, Sub bârne de ani trecători Ca melancolicii sori, Să poți să mă vezi Cum hohotesc în amiezi Ca o grădină podidită de muguri, Să te-ntristezi, să te bucuri
Poezie by Ion Brad () [Corola-journal/Imaginative/4164_a_5489]
-
a autoarei, lucrurile par convinse a-și dezvălui intimele resorturi, misterioasă fiziologie ontica a anorganicului: "pe mîini mi se scurge/ un fel de zăpadă/ crispata/ un alt fel de a surprinde/ încetineala din lucruri" (Bolta cu trandafiri). Sau: "o sete nepămînteana/ se dizolvă în lucruri" (Descreștere). Sau: "o mare însîngerata/ primește fiorul morții/ visîndu-se" (Februarie). Sau: "Cum cade lumină pe lucruri/ îmi pare că intru/ în culoarea utopica/ nuanțe/ detalii ce-mi alcătuiesc/ împrejurările vieții" (Detalii). Sau această autumnala antropomorfizata, pînă
Tigara care arde cum o candelă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17946_a_19271]
-
clasic, însă după numai câteva pagini realizăm că avem de-a face numai cu un pretext, mai exact, cu un simplu cadru narativ. Un bătrân este interogat de un android cu privire la o mai veche și nereușită misiune intergalactică. Prezența anchetatorului nepământean se șterge aproape de la sine pe măsură ce pătrundem în miezul povestirii. Din momentul în care bătrânul se pune pe povestit, practic am terminat-o cu SF-ul și romanul se conturează ca un clasic fantasy. Echipajul navetei Skylark, de pe planeta Terrestria
Odiseea Fantasy 2004 by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12730_a_14055]
-
și solul vulcanic explică exuberanța vegerației bogată în arbori centenari și specii endemice. Abundența florilor adunate din toată lumea fac din Madeira Insula Eternei Primăveri. În doar câteva ore de zbor veți descoperi o lume parcă ruptă din Rai, o lume nepământeană. Peisajul care se înfățișează în fața ochilor curioșilor este unul de natură exotică împletit cu un peisaj romantic. Oamenii care au călcat pentru prima oară pe acest tărâm aproape incredibil, de-o frumusețe răpitoare, au revenit cu drag și cu alte
Locul unde singura apă potabilă este cea colectată din rouă by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/38992_a_40317]
-
grav, drept prin mijlocul curții babei Saveta, și era în mersul lui ceva din demnitatea unui rege, era blînd, așa părea, dar și foarte puternic, și pașii lui erau egali, îngîndurați ca ai împăratului filozof Marc-Aureliu, și trecea încet cîinele nepămîntean, arhetip și întîi stătător al tuturor cîinilor de pretutindent (...).(...) gîștele s-au dat deoparte din fața trecerii lui, respectuoase și fără să se sperie, fără să găgăie; s-au dat deoparte, așa cum se feresc, cu afecțiune și devotament, curtenii cînd se
Balul fantomelor blajine by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12509_a_13834]
-
Emaus, cînd, fără să-mi dau seama,/ mă simt însoțit,/ Însoțește-mă, Doamne, în singurătățile mele,/ cînd lumina din lăuntrul meu e amenințată/ Intră în viețile noastre ceva nelămurit,/ ne atinge, parcă în treacăt,/ în trupurile noastre vine atunci o nepămînteană Înserare,/ parcă am pleca,/ dar ne însoțește o nehotărîre,/ nu putem tulbura ordinea în care vom fi înscriși,/ lîngă noi, după stările astea/ se aude, așa, un fel de oftat/ și o muzică Am găsit un loc unde toată vremea
Poeme din turnir by Aurel Pantea () [Corola-journal/Journalistic/2377_a_3702]
-
să adopte și el convenția; personajele vorbesc întrun cod paralel, care nu mai are nimic a face cu vorbirea firească. Lipsa lor de naturalețe le înalță pînă la dimensiunile unei lumi în sine, desprinsă de cea reală; receptăm o limbă nepămînteană, creată pentru o realitate inventată. Încă puțin și ajungem în proximitatea romanului medieval: „- Cine ești tu, o, ființă dulce și teribilă, tu, care ai atîta putere asupra vieții mele? Lasă-mă să aspir pe buzele tale parfumul săruturilor! pe sînul
D. Bolintineanu, poet și nimic altceva by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5431_a_6756]
-
dat seama că bluza neagră, pe care o purta când ne-a întâmpinat, era foarte transparentă, ori pur și simplu nu i-a păsat. Anca ne-a arătat sutele de fotografii adunate în cei 26 de ani de iubire aproape nepământeană cu Iurie Darie. În fața unora, s-a oprit, a plâns, le-a strâns la piept, le-a sărutat și, printre suspine, le-a spus povestea. Știe perfect, de parcă a fost ieri, când și unde au fost făcute. De fapt, toți
Anca Pandrea, pozată fără sutien la 63 de ani by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/72923_a_74248]
-
stăpîni ai unui univers, mici regi) Amun devine esența lumii în care ei se mișcă. Sticlă cu incredibile și pure irizări pentru meșterul sticlar, uriaș flacon cu parfum pentru negustorul de parfumuri, fagure imens pentru apicultor, vioară din care ies nepămîntene sunete, pentru lutier. Dar și în iluzie ei se mișcă în umbra Marelui Meșter-Negustor-Apicultor-Lutier, departe de Centrul spre care tind: "L. se sperie, închise ochii și își mirosi înăuntrul lui groaza, oare Marele Negustor nu-l va vinde într-o
Gustul dulce-amar al realității (și al iluziilor) by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/15867_a_17192]
-
parte a unei trilogii), ci întreaga trilogie consacrată Frăției Luminii. Am terminat trilogia anul trecut, în Rusia ea a fost publicată într-un volum masiv. Pentru mine, istoria aceasta este o încercare de a privi omenirea din afară, cu ochi nepământean. În ce măsură am reușit - rămâne să judecați dumneavoastră, cititorii. DJ: Ați declarat undeva că romanul Gheața nu este o critică a totalitarismului, ci o parabolă a nevoii umane de puritate. De ce credeți că nevoia de puritate a marilor vizionari, care ne
"Pentru mine, literatura e un animal liber" by Doina Jela () [Corola-journal/Journalistic/10707_a_12032]
-
care doar un soi aparte de privire îl adună și-l răscolește: „Și iată-mă ca unul ce-ar răsfoi imagini/ Dintr-o călătorie pe jumătate vis.” (În parcul Goleștilor). Ilustrațiile lui Ștefan Popescu, prietenul care vede, foarte vag și nepământean, ceea ce Pillat se străduiește să spună precis, abundă de trunchiuri noduroase, de suprafețe șterse de vânt. Nimic calm în noianul de negru stins, pe un galben de filă îmbătrânită. Poate că este o bună lectură, și Florica, aceea pe care
Acasă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5857_a_7182]
-
poalele cămășii, de sub care, pentru o clipă, i se zărește acea protuberanță firavă și neagră ce se pierde, însă, fără urmă, camuflată de capul femeii care se apasă între picioarele lui crăcănate și scheletice. Urletul încetează subit, o liniște aproape nepămînteană, sporită, evident, și de contrast, se instalează în vagon. Nu se mai aud decît țăcăniturile mecanice ale roților și un molfăit surd, punctat, din cînd în cînd, de un vag plescăit. Privesc în jur. Pasagerii, ca niște statui de carne
Actualitatea by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15769_a_17094]
-
Mihai Eminescu - Veronica Micle, publicat în 2000. Consider, ca și Dan C. Mihăilescu, că acea apariție editorială este cea mai importantă din perioada postrevoluționară și că efectele ei sunt departe de a fi epuizate. Mai întâi, a răsturnat teza geniului nepământean agasat de hachițele unei femeiuști oarecare, dovedind, dimpotrivă, implicarea afectivă a lui Eminescu și reciprocitatea unei adevărate iubiri. Iar apoi, a oferit criticilor șansa nesperată de a recompune, prin consistentul element confesiv, nu numai episoade umbrite din biografia lui Eminescu
Eminescu pentru toți by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7362_a_8687]
-
sale reale. Dar e foarte important faptul că într-un necunoscut viitor va exista un Mr. Bradshaw, chiar dacă acesta nu va fi "realul" Mr. Bradshaw. Senilul Will întruchipează pentru străinul sosit la Oxford, cel ce scrie această carte, o făptura nepămînteana cumva, care are capacitatea de a se deplasa în timp, nu numai în trecut, ci poate și în viitor. Dacă Will este constantă Oxfordului, memoria locului, desi una îndărătnica și plină de capricii, cei doi dons de care vorbeam adineauri
Moartea la Oxford by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17957_a_19282]
-
lumină ale unui panou care se revarsă dincolo de orice margine a propriei sale corporalități ori despre țesătura barocă, ea însăși un fel de capcană a privirii mult mai posesivă decît o pînză de păianjen, din arabescurile unei ornamentici inextricabile și nepămîntene. Cînd tocmai era pe cale să găsesc o ieșire salvatoare și confortabilă din această situație aparent fără ieșire, adică pur și simplu să reiau textul mai vechi și să mărturisesc sincer că nu am acum la îndemînă o altă soluție mai
Silviu Oravitzan sau o poveste despre lumen și lux by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6831_a_8156]
-
a hienă, sau uneori a vultur: Ť"Să vezi!" mi-a răspuns ea în același vîrtej de mișcări păsărești și de germano-engleză. De fapt pe mine nu mă cheamă în nici un fel...Dar pentru tine mă cheamă Brunhilda." O ființă nepămînteană și, îmi vine să spun, printr-o foarte involuntară asociere, verde și tristă... Din secțiunea de proză, mai interesante decît fragmentul din Cei șapte regi ai orașului București sînt flash-urile autobiografice, bunăoară cel legat de Cenaclul "Universitas", cumva în
Frîna de mînă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12259_a_13584]
-
ce se vede și deopotrivă voi scrie cu o viteză uluitoare pe ceea nu se vede trebuie fără modestie să vă spun o dată în plus că eu văd ceea ce îndeobște nu se vede de către pămînteni și uneori nici chiar de nepămînteni uite-l pe eminescu tânăr trecând dintr-o librărie în alta prin centrul vienei uite-l pe rimbaud cum scrie în transă pagină după pagină la un anotimp în infern uite-l pe baudelaire chiar în timp ce-și trece
[voi scrie repede din ce în ce mai repede…] by Nicolae Tzone () [Corola-journal/Imaginative/5127_a_6452]
-
ca niște farfurii întinse, în supa cărora plutesc pîlpîitoare o mie și una de simțuri, iar printre ele simțul stelar. nu durează însă mult pînă cînd, sub tirania surîsului părintesc, farfuria începe să-și adune aripile deasupra și peste simțurile nepămîntene se așterne umbra. pentru că nu dezvoltăm pentru ele organe le pierdem și primul care se stinge e simțul stelar, cel mai fragil dintre toate. da, farfuria s-a închis acum ca un chiup dintre cele ce-n vechime se aflau
Poezii by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/8860_a_10185]